Zwanger en hartritmestoornissen: wij vertellen je er meer over!

Hartritmestoornissen zijn normaal gesproken al vervelend, laat staan tijdens een zwangerschap. Vooral als het een serieuzere vorm betreft. Deze hartritmestoornissen ontstaan vaak in de laatste drie maanden van de zwangerschap. Hetzelfde geldt voor bijvoorbeeld hartfalen. Maar waarom is er een grotere kans op hartritmestoornissen voor zwangere vrouwen, zijn er bepaalde uitlokkingsfactoren en wat is anders dan bij niet-zwangeren? HPNLmagazine duikt erin!

Tijdens een zwangerschap gebeurt er veel in het vrouwelijk lichaam en vinden er nog grotere veranderingen plaats. In een paar maanden tijd vormt een minuscule, bevruchte eicel zich tot een baby. En dat vraagt nogal wat van het lichaam. Met name van het hart. Zo treden er veranderingen op in de bloedstolling. En daalt de vaatweerstand in de slagaders van het lichaam. Maar ook neemt het bloedvolume tijdens de zwangerschap met 50% toe. Kort door de bocht houdt het in dat het hart negen maanden lang anderhalf keer zo hard moet werken. Hierdoor is de hartslag hoger en het hart iets vergroot.

Speciale begeleiding

Een gezond hart kan deze lichamelijke veranderingen prima aan en zij resulteren eventueel in onschuldige hartkloppingen. Maar hartkloppingen kunnen ook een uiting zijn van al bestaande of nieuwe hartritmestoornissen. Vooral als de vrouw in kwestie vóór de zwangerschap al hartritmestoornissen had, dan kan een combinatie van eerdergenoemde en andere factoren nieuwe hartritmestoornissen veroorzaken. Maar ook de bijkomende belasting van het bloedvolume an sich tijdens de zwangerschap kan hartritmestoornissen uitlokken. Wees gerust: deze hartritmestoornissen hoeven niet direct alarmerend te zijn. Er zijn namelijk veel onduidelijkheden en misvattingen over aangeboren hartafwijkingen tijdens een zwangerschap.

Het merendeel van de vrouwen maakt zich dan ook onnodig veel zorgen, want bij de meeste aangeboren hartafwijkingen is een zwangerschap mogelijk, al is extra toezicht wel gewenst. Daarentegen hebben enkelen bij wie een zwangerschap niet verantwoord is vanwege een te groot risico, daar geen idee van. Veel ziekenhuizen gaan daarom een gesprek aan met meisjes met een aangeboren hartafwijking zodra zij achttien worden. Tijdens zo’n gesprek wordt poolshoogte genomen of zij al informatie hebben wat een zwangerschap voor hen specifiek betekent en of zij daar nu in geïnteresseerd zijn. Er wordt uitgelegd dat een mogelijke zwangerschap anders gaat dan bij vrouwen zonder aangeboren hartafwijking en waarom het belangrijk is om het daar vooraf met de cardioloog over te hebben.

Heb jij te kampen met hartritmestoornissen die worden uitgelokt door een aangeboren afwijking? Grote kans dat jij hiermee al bekend bent of zelfs het informatietraject bent ingegaan. Maar val jij onder deze groep en heb je hierover niets gehoord terwijl jij wel een zwangerschapswens hebt? Vraag een gesprek aan met jouw cardioloog en vraag of speciale begeleiding of extra toezicht in jouw geval wenselijk is. Maar stel ook alle andere vragen die jouw eventueel zorgen baren zoals ‘Is mijn hartaandoening erfelijk?’ en ‘Mag ik doorgaan met mijn hartmedicatie of krijg ik in het geval van een zwangerschap een alternatief aangeboden?’.

Extra toezicht

Juist door die speciale begeleiding kan jouw specifieke situatie in kaart worden gebracht. Extra toezicht in de vorm van aanvullende onderzoeken gedurende de zwangerschap kan bestaan uit onder andere één of meerdere 24- of 48-uurs holteronderzoeken, maar ook enkele echocardiogrammen en herhaaldelijke controles in het ziekenhuis. Mede door deze onderzoeken kan gescreend worden op het soort hartritmestoornissen, maar ook hoe zij zich ontwikkelen en de gevolgen daarvan, net zoals op bijvoorbeeld een verslechterde functie van de hartkamers en problemen met de hartkleppen. Deze waardevolle gegevens helpen jouw cardioloog, gynaecoloog en eventuele andere zorgverleners om het best mogelijke zorgplan voor jou samen te stellen en daarop in te spelen.

En daarom is het belangrijk om een zwangerschapswens tijdig te bespreken. Het kan ook zo zijn dat je met je huidige medicatie voor hartritmestoornissen vooraf moet stoppen en een detoxperiode in moet plannen. Of juist dat het ondanks mogelijke bijwerkingen belangrijk is om door te gaan met de medicamenten of een alternatief daarop. Je medicijnen per definitie laten staan is niet de oplossing, want als jij er zonder medicatie vele malen slechter aan toe bent, dan is dat ook slecht voor jouw baby. Een tweezijdige open communicatie is belangrijk om jouw zwangerschap zo rustig mogelijk te laten verlopen, maar wees tegelijkertijd ook eerlijk over jouw zorgen.

Een geruststellende gedachte is dat mogelijke hartcomplicaties rondom de bevalling meevallen. De meeste problemen zoals hartritmestoornissen en hartfalen doen zich eerder voor en zijn al bekend. Hier kan tijdig op ingespeeld worden. Ondanks jouw hartproblematiek en het gegeven dat vrouwen met een aangeboren hartafwijking vrijwel altijd in het ziekenhuis bevallen, is er alsnog veel mogelijk qua wensen. Jij houdt de regie in handen voor zover mogelijk. En als alles goed gaat, dan mag de kersverse moeder net zoals de andere moeders zonder een hartdiagnose na de bevalling naar huis.

Dit artikel verscheen eerder in het HPNLmagazine.