Winterslaap

Het is alweer bijna een jaar geleden dat het coronavirus ons leven binnensloop en alles wat we als ‘normaal’ beschouwden door de war schudde. De wekker die afgaat als het nog pikkedonker is, in de file staan en rijen voor de koffieautomaat… Het is slechts een greep uit mijn lijstje met dagelijkse bezigheden die inmiddels tot het verleden behoren. In de rij staan voor de supermarkt en digitale vergaderingen/interviews/borrels zijn daarvoor in de plaats gekomen.

Sindsdien voelt het leven als één grote, lange winterslaap. Makeup draag ik tegenwoordig vaker niet dan wel. Mijn verzameling jurkjes en hakken blijft grotendeels ongebruikt in de kast, want jogging- en spijkerbroeken zijn praktischer voor mijn nieuwe dagritme van thuiswerken en wandelen. En de grote vraag buitenshuis is niet meer: “Waar zullen we eens gezellig eten/koffiedrinken?” maar: “Waar kan ik in hemelsnaam naar het toilet?”. De ongelijkheid tussen mannen en vrouwen is zelden zo praktisch voelbaar als wanneer jij eindeloos moet speuren naar een stukje beschutte natuur zonder pottenkijkers, terwijl hij vrijwel onzichtbaar een willekeurige boom kan uitkiezen. Hoeveel openbare toiletten ik de afgelopen tijd niet gezien heb met een bordje ‘gesloten wegens lockdown’! Beste mensen die de regels bedenken: juist vanwege die lockdown hebben we openbare toiletten hard nodig! Ik denk dat ik daarmee spreek namens alle vrouwen, ouderen en (chronisch) zieken die niet altijd kunnen wachten tot ze weer thuis zijn. En voor wie nu roept dat je in deze tijden binnen hoort te blijven: er zijn weinig dingen zo goed voor de gezondheid als bewegen in de buitenlucht.

Wandelen was voor de meeste mensen ‘vroeger’ iets voor op zondag, of iets wat ze überhaupt zelden deden. Tegenwoordig ken ik bijna niemand meer die niet wandelt. Op mijn social media timeline verschijnen steeds meer foto’s van wonderschone luchten en toevallige gespotte hertjes, vosjes en zwanen. En gesprekken over verdwalen in een donker bos of oog in oog staan met een troep wilde zwijnen vind ik persoonlijk vele malen interessanter dan de zoveelste corona-mening.

Ik denk dat we het er allemaal over eens zijn dat we graag weer uit de winterslaap willen ontwaken en van het leven kunnen gaan genieten. Maar leven in een iets rustiger tempo, zou ik graag willen behouden in mijn ‘nieuwe’ dagelijkse routine.

Marion van Es