Vertrouw op jezelf als je iets hebt!

Jacobien Koopmans (56) kreeg lang te horen dat er niks aan de hand was, ook al had ze veel pijn op haar borst. “Ik ben zelfs naar de psycholoog gestuurd!”, vertelt Jacobien (Bien voor vrienden). Met hartklachten ging ze meermaals naar de dokter. “Dat hoort bij de overgang”, kreeg ze daar steevast te horen. “En dat terwijl ik al jarenlang aan het zeggen was dat ik me niet goed voelde”, vertelt ze haar verhaal voor de Hartbrug.

Jacobien was manager in een grote tandartsenpraktijk en fervent bezoeker van de sportschool met een goede conditie, toen ze ruim drie jaar geleden klachten kreeg. Ze sliep steeds slechter, was chronisch moe en had naar eigen zeggen dagelijks last van een strak gevoel in haar borst. Haar conditie ging hard achteruit. “Als ik de trap op liep, begon ik te hijgen en kreeg ik pijn op de borst”, vertelt ze.

Overgang

“Volgens de huisarts hoorde dat bij de overgang en werkte ik te hard. Ik had volgens hem niks. Wanhopig werd ik ervan. Ik slikte al sinds mijn 45ste pillen tegen de hoge bloeddruk. Er zou geen reden zijn om aan te nemen dat er meer aan de hand was. Het kostte me heel wat moeite om een doorverwijzing naar een cardioloog te krijgen. Die nam me gelukkig wél serieus. Een hele opluchting. Wat bleek: ik had last van spasmes in de grote en kleine vaten. Coronaire vaatdysfunctie heet dat, oftewel vaatkramp. Zelden was ik zo blij met slecht nieuws. Want ik werd eindelijk in mijn klachten erkend.”

Vaatkramp

Bij vaatkramp wordt de bloedstroom naar het hart tijdelijk afgeknepen, waardoor het hart te weinig zuurstof krijgt. Een verschijnsel dat relatief vaker bij vrouwen voorkomt. Vaak denken cardiologen dat er niks aan de hand is, als bij een katheterisatie of CT-scan geen vernauwingen in de kransslagaders worden gevonden. Een tijdelijke verkramping wordt tijdens zulke onderzoeken meestal niet waargenomen.

Vrouwenhart

“Inmiddels ben ik drie jaar verder. Als ik terugkijk naar de eerste jaren met de pijn – hoe vaak ik toen niet dacht: ik ga niet meer naar de dokter, ze geloven me toch niet. Tot ik het boek over het vrouwenhart las van cardioloog Janneke Wittekoek. Wat zij daarin beschrijft, herkende ik direct. Bij de cardioloog kreeg ik eindelijk te horen wat er aan de hand was, wat was ik blij! Ik was niet gek! Ik had het al die tijd wel degelijk gevoeld! Ineens kreeg ik aandacht voor wat ik voelde, en altijd gevoeld had al die jaren. Dat deed me goed.”

Medicijnen

De cardioloog ging op zoek naar medicijnen voor de vaatkramp waarvan Jacobien veel last had. “Uiteindelijk ben ik in juni dit jaar met de medicatie gestopt, natuurlijk in overleg met de cardioloog. Zoiets mag je nooit zomaar zelf beslissen. Ik had door die medicatie geen goeie dagen meer door alle bijwerkingen. Ik weet niet precies wat zo’n vaatkramp triggert. Ik heb lang gedacht dat ik me misschien te druk maakte. Maar door alle bijwerkingen van de medicatie kon ik zelfs op ‘goede’ dagen niet meer doen wat me de rest van de week ook niet lukte. Dan kun je net zo goed stoppen, of liever gezegd: geleidelijk afbouwen, want in één keer moet je zoiets niet doen.”

“Het enige dat ik kan krijgen zijn vaatverwijders. Maar die leveren weer andere klachten op. Ik kreeg steeds meer pillen, begon me als een 80-jarige te voelen. Daarom ben ik ermee gestopt. Ik ben een van die patiënten die kiezen voor risico’s en niet voor de bijwerkingen.”

Tussen de oren

“Als je echt drie jaar lang een zoektocht houdt naar wat er met je aan de hand is, ga je je heel ongelukkig voelen. Gelukkig geloofde mijn man me wel. Ik vraag me af hoeveel vrouwen zich net zoals ik vroeger nog steeds laten wegsturen. Ik kreeg ook steeds te horen dat het aan de overgang lag of dat het tussen de oren zou zitten.”

Al deze ervaringen deden Jacobien besluiten zich actief in te zetten voor de stichting Het Vrouwenhart. “Van die stichting heb ik altijd veel steun gevoeld”, vertelt ze. “Daarom vond ik dat ik iets terug moest doen.”

Voorzitster Caroline Verhage van Vrouwenhart valt haar bij. “Jacobien is een stoer wijf”, zegt ze. “Zij komt voor zichzelf op. Maar ook deze vrouwen hebben het moeilijk. Als je vrouw bent en je hebt een knobbeltje in je borst, wordt gelijk alarm geslagen. Maar als je zegt moe en hijgerig te zijn krijg je te horen dat het de overgang is. Dat het tussen de oren zit. Terwijl zo’n dokter zou moeten zeggen: we gaan je bloeddruk eens opmeten, om te beginnen.”

“Vertrouw op jezelf als je voelt dat je iets hebt”, vult Jacobien aan. “Ga door tot je serieus genomen wordt!”

Tekst: Henri Haenen
Foto: Jacobien Koopmans

Dit artikel verscheen eerder in het Hartbrug Magazine