Thuismonitoring voor patiënten

Thuis je gewicht, bloeddruk en hartslag meten en deze gegevens direct aan de arts of verpleegkundige doorgeven. Zo kan de behandelaar volgen of de waardes in orde zijn, zonder dat je naar het ziekenhuis hoeft te komen. Dit concept heet telebegeleiding. Cardioloog Folkert Asselbergs ziet de voordelen. “Maar het is belangrijk om dit heel zorgvuldig in te voeren.”

 

Telebegeleiding wordt onder andere gebruikt bij mensen met hartfalen. Samen met de arts of verpleegkundige kunnen deze patiënten vanuit huis hun gezondheid in de gaten houden. Twee grote verzekeraars meldden vorig jaar dat ze meer in willen zetten op telebegeleiding omdat ze zien dat patiënten zich veiliger voelen als ze thuis zijn. Het zorgt voor meer gemak voor de patiënten, ze worden beter gemonitord en het resulteert uiteindelijk in minder kosten. Folkert steunt dit initiatief. Wel geeft hij aan dat het gesprek tussen zorgverzekeraars, zorgverleners en beleidsmakers hierin een grote rol speelt. Ook vindt hij dat de invoering zorgvuldig moet gebeuren.

 

“Ik zie zeker de voordelen voor de patiënt, maar aan de andere kant weten we nog niet goed wat het effect is op medische uitkomsten en kwaliteit van leven”, vertelt Folkert. “Samen met patiënten moeten we goed met kijken naar wanneer je welke vorm van telebegeleiding aanbiedt. En aan welke patiënt. Want niet iedereen wil dit, of heeft hier behoefte aan.”

 

Daarnaast is goede samenwerking tussen verschillende partijen belangrijk. “Dus ook met huisartsen of thuiszorgorganisaties bijvoorbeeld. De patiënt bepaalt welke zorgverlener naar welke data mag kijken. De rol van de dokter verandert hierdoor.

 

Inmiddels zijn er verschillende onderzoeken gedaan naar de inzet van telebegeleiding. “Alleen heeft ieder onderzoek weer andere uitkomsten en soms spreken ze elkaar tegen. Dat maakt het lastig”, legt Folkert uit. Hij licht toe: “Ik ben voorstander om dit verder te onderzoeken, want ik zie zeker de meerwaarde voor de patiënt. Het is daarom goed om telebegeleiding gedurende een aantal jaar geleidelijk in te voeren. Als we in deze periode nauwkeurig vastleggen wat de zorgvraag en kwaliteit van leven van patiënten is, dan kunnen we dat goed evalueren over een langere periode.”

 

Bron: UMC Utrecht