SCAD of het scheuren van de kransslagader

Een zogenoemde SCAD is een spontane scheur in de kransslagader. SCAD staat voor Spontaneous Coronary Artery Dissection. Bij deze aandoening die dus plotseling ontstaat, raken verschillende lagen van een bloedvat los van elkaar. Dat kan een hartaanval veroorzaken.

In feite komt de binnenwand van een ader los van de buitenwand. Daardoor stroomt er bloed tussen beide wanden in de kransslagader. Met als gevolg dat die slagader bol gaat staan. Het bloed krijgt steeds minder ruimte om door te stromen. Dat maakt dat hartspierweefsel afsterft.

Vooral bij vrouwen

Een verstopping van de kransslagader, waardoor een hartinfarct wordt veroorzaakt, gebeurt overigens maar zelden door een SCAD. Maar bij vrouwen komt deze SCAD veel vaker voor dan bij mannen: 90 tegenover tien procent.

Een hartinfarct tijdens een zwangerschap wordt in een op de vier gevallen door een SCAD veroorzaakt. En een SCAD is de “dader” van een hartaanval bij een kwart van de vrouwen onder de 50 jaar.

FMD

Hoofdveroorzaker van een SCAD bij vrouwen is stress. Bovendien heeft de helft van de vrouwen die een SCAD kregen, FMD. Dat betekent musculaire dysplasie, en wijst op een verstoorde aanleg van bind- en spierweefsel in minstens één wand van een slagader. Die verstoring herbergt het risico van een verwijding of scheur in de bloedvaten. Daarbij moeten we vooral denken in vaatproblemen in nieren, hals, bekken en het hart. In zeldzamen gevallen wordt SCAD veroorzaakt door bindweefselziekten of vaatontsteking. Helaas wordt in de helft van het aantal gevallen geen oorzaak gevonden.

Hoe weet je of je een SCAD doormaakt?

Klachten doen sterk denken aan die bij een hartinfarct, zoals pijn op de borst, armen, hals en/of kaak. Veel zweten, misselijkheid en kortademigheid. Deze symptomen worden veroorzaakt door zuurstofgebrek in een deel van de hartspier.

Middels katheterisatie kan de arts nagaan wat het hartinfarct heeft veroorzaakt. Bij een SCAD zal er niet gedotterd worden. Dit zou het risico’s van complicaties namelijk vergroten. In plaats daarvan zal de cardioloog waarschijnlijk eerder grijpen naar middelen als bloedverdunners, bloeddrukverlagers en andere medicijnen.