Overpeinzing over sekseverschillen…

In veel opzichten gaapt er een wereld van verschil tussen mannen en vrouwen. Neem nu bijvoorbeeld de wezenlijk ándere manier van omgaan met kwaaltjes en serieuze gezondheidsproblemen.

Anders dan vrouwen gaan de meeste mannen gewoonlijk veel later naar de huisdokter met een ongemak. Veel heren lopen ook langer door met een aandoening. Waardoor die dikwijls al in een ver(der) stadium is. En dat heeft soms ernstige gevolgen…

Allesbehalve verstandig dus. Maar, zo zijn veel mannen nu eenmaal. Ze stellen uit en klagen er vervolgens lustig op los. Maar naar de dokter, ho maar!

Vrouwen doen het in de regel dus aanzienlijk beter. Zij zijn duidelijk het verstandigst van de twee seksen.

Toch is er iets vreemds aan de hand zodra er geneesmiddelen voorgeschreven worden. Want hoewel vrouwen de wijsheid bezitten die de mannen ontberen, krijgen zíj medicijnen die bijna altijd uitsluitend zijn getest op… mannen!

‘Geneesmiddelenonderzoek is nog steeds voornamelijk geënt op jonge, blanke mannen.’ Dat zegt de Limburgse onderzoeker dr. Ineke Klinge. En ze vervolgt:

‘Dat geneesmiddelen vervolgens bij vrouwen, ouderen en niet-blanke personen níet of ánders blijken te werken, zou eigenlijk geen verrassing mogen zijn.’ Toch is dat dikwijls zo.

De opmerkingen van Klinge zijn raak, ze stemmen tot nadenken. Eigenlijk: opnieuw tot overpeinzen. Want het door haar aangehaalde probleem is helaas niet nieuw. Eerdere oproepen van andere kritische derden aan het geneesmiddelenonderzoek en de farmaceutische industrie om zich niet alleen tot de man als medicijn-model te beperken hebben helaas weinig tot niets uitgehaald.

Want, concludeert Klinge: ‘Bij het farmacologisch onderzoek worden verschillen tussen mannen en vrouwen, maar ook verschillen in leeftijd en etniciteit, niet of nauwelijks verdisconteerd.’

Als biomedisch wetenschapper werkend voor het onderzoeksinstituut CAPHRI (academisch ziekenhuis Maastricht) ontwikkelde zij een internetpagina over gender-verschillen in relatie tot gezondheid. Klinge, die ronduit spreekt van farmacologische verwaarlozing (‘omdat de verschillen tussen mannen en vrouwen niet of niet voldoende worden onderkend’), deed haar studie in opdracht van de Europese Commissie.

Op haar website www.genderedinnovations.eu doet zij een terechte oproep aan vakgenoten om in hun onderzoek nu eindelijk eens rekening te houden met de verschillen tussen mannen, vrouwen… én kinderen. Want ook die krijgen dikwijls nog uitsluitend bij volwassen mannen uitgeteste medicijnen – zij het in een aangepaste dosering.

Een zinvolle oproep.