Opkomen voor hartpatiënten is een met doornen bezaaide weg
Soms moet je als belangenbehartiger wel eens even slikken, voor wat er allemaal op je weg komt.
Soms moet je als belangenbehartiger wel eens even slikken, voor wat er allemaal op je weg komt.
De laatste tijd hadden we te maken met nogal wat weerstand.
Niet iedereen is namelijk blij met onze organisatie Hartpatiënten Nederland.
Het benoemen van wat er gebeurt word je immers niet altijd in dank afgenomen. En dat is nog zachtjes uitgedrukt. De reacties variëren van ordinaire beledigingen tot en met dreigen met rechtszaken.
Dat gebeurt zonder uitzondering in een poging Hartpatiënten Nederland te intimideren en van actie af te houden. Het is van alle tijden. Je ziet dat op veel plaatsen gebeuren, en dat al eeuwenlang. Tegenstanders en criticasters het zwijgen opleggen. Daarvoor kan van alles uit de kast gehaald worden. Het makkelijkste is de criticaster voor leugenaar zetten. Op die manier wordt de criticaster gedwongen om in discussie te gaan met degene, die wordt bekritiseerd. Als dat niet helpt, volgt dreigen met juridische stappen. Heel veel mensen en organisaties schrikken daarvoor terug. Zeker als de toon dreigend is en de lezer de indruk krijgt al bij voorbaat veroordeeld te zijn. Als ook dat niet helpt, volgt een uitnodiging voor overleg. Ook daar worden vaak allerlei spelletjes gespeeld. Dat hangt een beetje af van degene die uitnodigt. Kom je daar niet goed beslagen ten ijs, dan wordt je er om het op zijn Haags uit te drukken ‘afgezeken’ en vernederd. Verder kunnen ook daar weer dreigementen worden geuit. En als al die dreigementen en vernederingen zonder resultaat blijven, volgt de balsemmethode. Dan is men opeens heel erg welwillend en stelt allerlei schone beloften in het vooruitzicht.
Waar veel patiëntenorganisaties dan instinken is meedoen in een structurele overlegstructuur. Het poldermodel, dus. Daarnaast profiteren veel potentieel ,gevaarlijke’ patiëntenorganisaties van de fors geopende geldkraan van de gulle gever, de farmaceutische industrie. Want wiens brood men eet, diens woord men spreekt.
Om onafhankelijk te kunnen laveren tussen al die kolkende golven door is Hartpatiënten Nederland principieel onafhankelijk. Wij accepteren geen ,donaties’ van medicijnenfabrikanten. We lopen niet aan hun leiband, zoals de meeste andere organisaties van patiënten. We draaien niet mee in allerlei overlegorganen, omdat we dat verspilling van tijd en geld vinden. Wij moeten het helemaal van uw donaties hebben. Zonder u zijn we nergens!
Geef een reactie