Nieuwe medicijnen tegen diabetes: zijn die echt beter? Nee dus!

Een onbekend aantal artsen probeert mensen met diabetes de laatste tijd een nieuw soort medicijn voor te schrijven. Het gaat daarbij om de zogenoemde DDP-4-remmers en GLP-1-agonisten. Huisarts Hans van der Linde uit Capelle aan de IJssel blijft waarschuwen voor deze medicijnen. Zo schreef hij hierover een artikel voor blad Folia Pharmaceutica, vooruitlopend op het landelijke congres van de Koninklijke Nederlandse Pharmaceutische Studenten Vereniging (K.N.P.S.V.). De redactie plaatste het artikel in het kader van haar congresthema “Corruptie in het menselijk lichaam en in de medische wereld”. Een toepasselijk kader, omdat het (om)kopen van Medical Opinion Leaders (mollen) een belangrijke rol speelt bij farmamarketing, weet Van der Linde.

 

 

,,Al   enkele   jaren’’, schrijft Van der Linde,   ,,is  een wereldwijde, miljarden   kostende marketing gaande  voor  de  nieuwe  antidiabetica:  de  DPP-4- remmers  en  de  GLP-1-agonisten.  De  marketing  is  ongekend hevig.  Medische  bladen  bevatten  al  jaren  advertenties  en  bijlages  volgeschreven  door  ghostwriters  (spookschrijvers).  Dagelijks  ontvangen  artsen  mailings  en  aankondigingen  van  symposia   en   nascholingen.   Lobbyisten   bewerken   gremia   in   de zorg.  Artsenbezoekers  richten  zich  op  de  beroepsbeoefenaren.’’

 

Volgens Van der Linde ondersteunt een  handvol  belangenverstrengelde  hoogleraren  en  specialisten in Nederland de marketingcampagne. ,,Ze hebben nauwe banden met de Diabetes Vereniging Nederland, die financieel krachtig wordt ondersteund door de farmaceutische industrie die  deze  lekenorganisatie  heeft  ingepalmd’’, aldus Van der Linde.  Deze vereniging beveelt de nieuwe medicijnen aan, maar de medicijnen worden volgens de huisarts in strijd met algemeen aanvaarde opvattingen, vóór insuline   gepositioneerd.  ,,Zorggroepen   van   huisartsen   kunnen voor  hun  diabeteszorg  ondersteuning  krijgen  van  de  industrie. Zulks op voorwaarde dat ze innovatief voorschrijven, lees: dat ze DDP-4-remmers en GLP-1-agonisten voorschrijven. Gelukkig accepteren verreweg de meeste huisartszorggroepen die voorwaarde niet, maar een aantal ervan wel degelijk en die lopen daar niet mee te koop.’’

 

De European Association for the Study of Diabetes probeert artsen ertoe te verleiden de nieuwe medicijnen voor te schrijven. Volgens Van der Linde is deze club echter een mantelorganisatie van de farmaceutische industrie. 

 

,,De middelen zijn geregistreerd op grond van het feit dat ze bloedglucosegehaltes kunnen verlagen. Fase-4-onderzoeken op harde eindpunten als hartinfarct, CVA en overlijden ontbraken en ontbreken echter’’, aldus Van der Linde.

 

Sterker nog: ,,De nieuwe antidiabetica verlagen bloedsuikers minder goed dan de bestaande middelen. Ze zijn tot 20 maal zo duur en niet bewezen veilig en effectief. Dan zou je toch haast zeggen: “dat is onbegonnen werk om die middelen geïntroduceerd te krijgen”. Iedere weldenkende arts zal toch meteen zeggen: komt u maar terug als u meer weet over die geneesmiddelen en met name over hun invloed op de bloedvaten. Zolang micro- en macrovasculaire complicaties 80% van de sterfte en 90% van de morbiditeit veroorzaken bij patiënten met diabetes type 2, moet eerst aangetoond worden dat deze middelen effectief zijn op die eindpunten. Zolang daarover geen duidelijkheid bestaat, is het onverantwoord ze te gebruiken.’’ Aldus Van der Linde. 

 

Maar marketing met mega-budgetten is machtig en zorgde toch al voor 34 miljoen euro omzet in ons land, en dat zijn cijfers tot media vorig jaar.  

 

De huisarts ziet ook bijwerkingen, en niet de minste! Hij heeft het dan over onder meer pancreatitis,  pancreascarcinoom  en  hartfalen.  ,,De eerste resultaten van negen studies laten een sterke toename zien van opnames wegens hartfalen. De farmaceutische industrie probeert dat onder het vloerkleed te  vegen,  zoals  ze  dat  ook  hebben  gedaan  met  Avandia,  dat in  2010  vanwege  47.000  hartdoden  van  de  markt  verdween’’, weet Van der Linde.

 

Na dit drama waren artsen ook in Nederland op hun hoede. En dus gaf de industrie gas bij. ,,Zij zagen in dat ze alleen door een uitzonderlijk grote en gemeenschappelijke inspanning de nieuwe antidiabetica in de voorschrijfpen van artsen zouden kunnen krijgen. Pas daarna zouden ze met elkaar kunnen strijden om de hegemonie op de markt. Ruim  drie  jaar  bestoken deze  bedrijven ons nu in  combined action met reclame, advertorials, mailings en themabijlagen. En steeds   dezelfde belangenverstrengelde hoogleraren en internisten vormen het boegbeeld   van de marketing.’’

 

Van der Linde betoogt dat de door de industrie betaalde wetenschappers en artsen allerlei achteraf irrelevante ,,voordelen’’ uitvergroten. Zo werd gezegd dat je van de nieuwe medicijnen zou afvallen. Triomf, werd gekraaid, want je kon per jaar 800 gram verliezen. Dit afvallen staat natuurlijk in geen verhouding tot de risico’s die het slikken van deze middelen met zich lijken mee te brengen. 

 

,,Nergens  in de  wereld  krijgen  de  nieuwe  antidiabetica  zoveel  tegengas als  in  Nederland’’, schrijft Van der Linde.  ,,In landen waar farmamarketing geen tegenspel krijgt, heeft MSD een miljardenomzet aan DPP-4-remmers. In Europa proberen de noordelijke landen met wisselend succes de boot af te houden.’’

 

Het genoemde artikel kunt u HIER lezen.