Nederigheid

Nederigheid is een woord dat bij veel verschillende mensen verschillende betekenissen zal hebben. In onze maatschappij heeft het misschien zelfs een overwegend negatieve betekenis. Maar wat bedoel ik met nederigheid?

In ieder geval niet onderdanigheid, want je bent immers niets meer of minder dan een ander. Spiritueel gezien is er geen ander die meer of minder kan zijn dan jij, er is zelfs in feite geen ander. We worden allen geboren met een lichaam en een denkgeest. In het Engels wordt gesproken over de “body-mind”. In onze geest ontwikkelt zich een ego. Dit is eerst een gedachte, namelijk de gedachte dat we afgescheiden individuen zijn. Het kind is eerst éen met de moeder, maar gaat al vroeg in de ontwikkeling denken dat hij of zij afgescheiden is van de moeder alsook van andere personen en objecten. Deze gedachte ontwikkelt zich steeds verder en wordt een hardnekkige overtuiging. Dit ontwikkelende ego blijft in werkelijkheid niets meer of minder dan een gedachte. De gedachte/overtuiging dat de mensheid bestaat uit individuele personen.

Dit leidt tot dualiteit, het ontstaan van Ik en de ander, Ik en de wereld. De onderliggende eenheid (God, het Goddelijke, Bewustzijn, Bron, of welke naam we er ook geven) wordt vergeten. Let wel, het benoemen van die eenheid is al een uiting van dualiteit, maar dat is nu eenmaal zo bij taalgebruik. Ons ego leidt tot onderscheid maken tussen mensen of groepen van mensen. Anderen zijn goed of slecht.

Het ego zorgt ervoor dat we onszelf dus vergelijken met anderen en dat leidt ook tot een (be/ver)oordeling van onszelf ten opzichte van de ander. Vaak denken we dat we minder zijn dan die ander, wat zal leiden tot of wel onderdanigheid (opkijken tegen de ander) of andersom, we stellen ons hoger op dan die ander en denken of zeggen dat die ander helemaal niet zo geweldig is, dat wat hij of zij is of heeft bereikt, niet zoveel voorstelt en dat wij in feite veel meer waard zijn dan die persoon.

Nederigheid, in de spirituele betekenis, is het besef dat dat we deel uitmaken van een groter geheel, waarmee we onlosmakelijk zijn verbonden en dat wij in feite geen invloed hebben op het beloop van het bestaan. We bestaan niet echt als individuen, dat denken we alleen maar, die geweldige prestaties, die we denken te hebben verricht, zijn niet van ons als persoon. Wij zijn de golfjes van de oceaan, die zijn ook niets zonder de oceaan, ze zíjn de oceaan.

Nederigheid is het besef dat je uitvinding niet van jou is, maar door een ingeving (de naam zegt het al) tot je gekomen is. Jij mocht het uitvoeren, maar dat maakt jou niet specialer dan de zogeheten ander. Dokters hebben geleerd hoe ze kunnen helpen met de genezing van anderen, maar waar komt die kennis vandaan? Door individuele ontdekkers van geniale geneeswijzen? De naam ontdekker zegt het ook al. Het was er in feite al, maar de bedekking moest er nog afgehaald worden.

Bij veel beroepen wordt gesproken over een “roeping”. Maar wie is degene die roept? Het grote Bewustzijn is de oceaan van enorme potentiële creativiteit en wij zijn de golfjes die kleine stukjes van die potentie mogen creëren, tot uiting mogen brengen. Zodra we dat beseffen, worden we vanzelf nederig en ervaren we meer geluk dan wanneer we onszelf op de borst slaan met “onze” creatie en ons zorgen maken of iemand anders geen betere of mooiere creatie heeft, of ons afvragen waarom “onze” creatie zo ondergewaardeerd wordt.

HARTegroet,

Jan Chin

Dit artikel verscheen eerder in het Hartbrug Magazine.