Leven beteren zonder gedoe?

Ik heb intussen twee maal een hartinfarct gehad en mijn pompfunctie is gedaald naar 60%. Het zal ook deels gekomen zijn door mijn leefgewoonten, altijd druk, vrij veel fastfood en weinig beweging. Nu wil ik mijn leven wat gaan beteren.

Ik doe het wat rustiger aan (niet té natuurlijk), ik eet steeds gezonder en voel me hierdoor echt al een stuk beter.Ik ben ook al een aantal kilo’s aan overgewicht kwijt, maar nu zou ik graag ook wat meer gaan bewegen. Alleen lees en hoor ik steeds vaker allerlei waarschuwingen, begin niet zomaar te sporten of er staat dat je eigenlijk onder begeleiding moet beginnen. Ik zit hier niet op te wachten en zulke berichten houden me tegen om er echt mee te starten. Zijn er bijvoorbeeld sporten waar ik gewoon mee kan beginnen zonder dat ik me echt zorgen hoef te
maken? Ik zou ook graag eens een richtlijn zien hoe ik het op de juiste manier kan opbouwen. Er is namelijk zo weinig te vinden voor hartpatiënten. Dus om het simpel te houden, heeft u een programma of richtlijn waar ik me aan kan houden en op de juiste
manier kan opbouwen?

Henry Honné, fystiotherapeut:
Antwoord: Het doormaken van een hartinfarct heeft een enorme impact en laat mensen vaak een (gedwongen) pas op de plaats maken. Als ik de waarschijnlijke aanleiding van de infarcten bekijk, dan staan daar een aantal zaken, die sterk te maken hebben met de eigen leefstijl. Weinig bewegen, ongezonde voeding en overgewicht zijn naast stress allemaal bekende risicofactoren, waarvan de ernst versterkt wordt door de combinatie van al die factoren. ‘Wat rustiger aandoen’, zegt natuurlijk niet zoveel over de werkelijke belasting voor lichaam en geest, maar blijkbaar is grenzen stellen in dit opzicht nog niet zo gemakkelijk…. Er zijn dus nog steeds een aantal risicofactoren aanwezig, waarbij de gedaalde hartfunctie tot 60% ejectiekracht (naar ik aanneem), nog niet eens de ernstigste lijkt! Het voornemen om te gaan bewegen, is dus ook een prima idee, maar kan niet los gezien worden van de veranderingen die ook doorgevoerd moeten worden op de bovenstaande risicofactoren. Ik kan uiteraard niet een individueel advies geven, omdat ik niet over alle gegevens beschik, maar er moet op meerdere fronten van alles gebeuren. De belangrijkste factor is misschien wel het onvermogen om duidelijke grenzen aan uzelf te stellen. Kies duidelijker voor méér verantwoording voor de eigen gezondheid, want niet iedereen krijgt zovaak een herkansing na zijn infarcten. Er bestaat dus ook geen strikt te volgen richtlijn om te gaan bewegen, omdat dat, zeker in dit geval, afhankelijk is van te veel factoren. Er lijkt advies nodig van de cardioloog/huisarts, over belastbaarheid, van de diëtist over gewichtafname en voeding, de psycholoog over grenzen stellen en voor de fysiotherapeut over verantwoord beginnen met belasten, rekening houdend met de voorgeschiedenis door, misschien wel, andere lichamelijke klachten. Om toch bewegen te stimuleren, kan er natuurlijk wel verantwoord bewogen worden, door te beginnen met wandelen, maar explicieter kan mijn advies, op grond van de bovenstaande informatie, niet zijn. Bewegen is in principe gezond, maar dosering telt echt! Ik kan, bijvoorbeeld, ook nu niets aanpassen, omdat het medicijngebruik niet bekend is. De mate van (on)getraindheid is ook bepalend voor de wijze van opbouwen en daar vind ik niets over terug. Ik denk, dat er voldoende redenen zijn, om te kiezen voor deskundig advies van meerdere hulpverleners, maar probeer eerst duidelijk te krijgen, voor uzelf, wat er precies bereikt moet worden. Dit geldt mijns inziens, op lichamelijk en psychisch gebied, voor zover dat te scheiden is. Dus om af te sluiten met de laatste opmerking van de vraag, houdt het vooral niet simpel, maar maak een doordacht besluit, om uw leven in meerdere opzichten te beteren! Ik wens u veel wijsheid en sterkte.

Laatst aangepast op 12 januari 2010  15.44 uur