Het plafond

Wist u dit: een slecht gebit kan desastreus zijn voor de gezondheid van je hart en vaten. Tandplak kan voor lelijke ontstekingen zorgen. Niet alleen in je mond, maar vooral in de slagaders. Dat leidt tot aderverkalking, vernauwingen, en in het ergste geval een hartaanval. Zo hangt alles met alles samen in ons lichaam. Heel goed dus dat tandarts Heleen Janssen, van wie u hiernaast een interview leest, mensen met tandproblemen soms doorverwijst naar de huisarts. Er kan immers meer aan de hand zijn. Zoals diabetes of hoge bloeddruk.

Alles hangt met alles samen. Steeds meer mensen zijn zich er van bewust dat alleen het bestrijden van één symptoom niet veel helpt. Ja, op de korte termijn, en dat is ook nodig om het lijden te temperen. Maar een symptoom kan een signaal zijn voor een groter probleem. Elke vorm van ziekte maakt deel uit van een soort netwerk. Een symptoom staat nooit op zichzelf, zoals diabetes ook samenhangt met vaatproblemen.

We gaan naar de dokter omdat we een probleem hebben. De dokter geeft ons een pilletje, en dan lijkt het probleem opgelost, of althans beheersbaar.

Ook op een ander vlak kan ziekte ons tot nadenken stemmen. Ik werd onlangs getroffen door het griepvirus. Noodgedwongen nam ik rust. Veel liggen, weinig om handen. Ik kon niks doen.

Ik sliep veel, maar had ook alle tijd om naar het plafond te staren. Al snel werd dat een soort projectiescherm van talloze herinneringen, die in me naar boven kwamen. En opeens kon ik veel van die oude beelden vanuit een heel ander perspectief zien. Van een nieuw label voorzien, als het ware. In mij deed zich dan ook menig ,,aha-Erlebnis’’ voor. Zo had ik het nog niet eerder bekeken, dus.

Dat heb ik als bevrijdend ervaren. Ik kon mezelf met terugwerkende kracht in een zonniger perspectief zien. Blij trouwens dat we hier wonen, en niet in Amerika. In de VS werken zieke mensen gewoon door. Ze moeten wel. De farmaceutische industrie verdient er goud geld aan pijnkillers voor de zieke werknemers. Zo erg dat mensen eraan verslaafd raken. Dan ben ik toch blij dat wij in Nederland leven!

Column door: Henri Haenen