Hartenvrouw

Ik weet niet hoe het u afgaat, maar als ik ergens pijn heb, heeft mijn vrouw daar meestal een verklaring voor. En wel onmiddellijk. Nog voor ik zelfs maar overwogen heb om naar de dokter te gaan is al ‘duidelijk’ wat er aan de hand is. Fijn, zo’n geruststelling. Dat bespaart dokterskosten en dure medicijnen. Een paracetamolletje doet dan wonderen. En anders probeer het eens met een Ibuprofen of hoe dat spul ook moge heten. Ik houd dat niet zo bij. Mijn vrouw wel. Bij een verklaring hoort immers ook een oplossing, een paardenmiddel. En iemand die daar verstand van heeft. En dat is meestal een vrouw, zolang de huisarts of specialist niet in zicht komt.

Maar soms kan zo’n geruststelling op drijfzand berusten. Uit steeds meer onderzoek blijkt dat vrouwen een handje hebben van het ‘vinden’ van een verklaring voor nare gevoelens. Dat heeft zeker hele goeie kanten. Mama die haar kindje troost en voorhoudt dat het allemaal erg meevalt. Zonder die lieve mama is zo’n kind al gauw in paniek.

Vrouwen werden maar al te vaak geacht de man te voederen en te kleden, maar ook verstand te hebben van pijntjes en kwaaltjes. Ze worden geacht een hoge hoed te hebben waaruit de oplossing tevoorschijn wordt getoverd. Vervolgens waren het de mannen die de hoge hoed maar wát akelig vonden, getuige de talloze heksenverbrandingen de afgelopen eeuwen. Maar dat terzijde.

Als het om hun eigen gezondheid gaat redeneren vrouwen maar al te vaak pijn en symptomen weg. Cardiologe dr. Angela Maas vertelt hierover in dit Hartbrug-Magazine.  Ook een onderzoek van de wetenschappelijke vereniging voor cardiologie eind april wees erop, dat vrouwen te lang wachten met 112 te bellen. De vereniging deed onderzoek naar bijna 3500 patiënten in de regio’s Leeuwarden, Alkmaar en Leiden die tussen 2006 en 2009 een hartaanval kregen. Van de vrouwen die een hartaanval kregen stierf 6 procent binnen een week. Bij de mannen was dat de helft: 3 procent. Vrouwen wachten veel langer dan mannen voor het bellen van de ambulance, blijkt uit dit onderzoek. Het duurt bij vrouwen gemiddeld 3 uur en 12 minuten tussen de eerste pijn en het dotteren in het ziekenhuis. Bij mannen is dat 2 uur en 55 minuten gemiddeld, dus 17 minuten minder. Zeg maar dik een kwartier. Vrouwen redeneren dus een kwartier langer dan mannen pijn op de borst, pijn in linkerarm of kaak en dergelijke weg. Het zal wel maagzuur zijn. Iets verkeerds gegeten misschien. Een spier verrekt. Een verkeerde beweging gemaakt. De overgang. Of het gaat vanzelf wel weer over. De scheidslijn tussen weten en bagatelliseren is dan overschreden. En dat kan fatale gevolgen hebben.

Column door: Henri haenen