default-header
HomeNieuwsHartbrugReizen moet je gewoon uitproberen

HartbrugReizen moet je gewoon uitproberen

Vakantie

zaterdag 31 augustus 2024, door Hartpatiënten Nederland

Ad en Ine Ophelders gaan sinds vorig jaar op vakantie met HartbrugReizen. Net terug uit Italië, vertrekken ze eerdaags weer naar Noorwegen. Ze zijn beiden geen hartpatiënten. Hoe zijn ze toch bij HartbrugReizen terechtgekomen?

Ad en Ine branden direct enthousiast los. Vorig jaar gingen ze voor het eerst op stap met HartbrugReizen, naar Cesenatico in Italië. Daar kwam later Lago Maggiore nog bij. Dit jaar verbleven ze in Toscane. Net thuis hebben ze alweer zin in hun reis naar Noorwegen, deze maand.

Beperking

“Hoe we bij HartbrugReizen terechtkwamen? Eigenlijk via via”, vertelt Ine, “onze schoondochter wees ons op HartbrugReizen. Ze is een vriendin van Marly, de reisleidster. We hebben het kantoor in Roermond benaderd en onze situatie uitgelegd. We zijn geen hartpatiënten, maar mijn man heeft wel een beperking. In 2017 heeft hij een ernstig ongeluk gehad.”

Ad knikt: “Het ging allemaal zo snel. Ik was bezig met een afdaling op mijn racefiets – we wonen in Susteren, in de Limburgse heuvels – toen een dame van 91 jaar me op het fietspad schepte met haar auto. Ik remde en vloog over het stuur opzij bij haar door de ruit. Ik ben nog wel opgestaan en naar mijn fiets gelopen. Ja, onvoorstelbaar! Daar ben ik in elkaar gezakt. Ik had veel gebroken.  Een indirect gevolg van het ongeluk is dat ik later een herseninfarct kreeg. Mijn milt was gescheurd. Ik kon geen bloedverdunners slikken en er was een bloedpropje ontstaan. Aan het infarct heb ik een verlamming overgehouden.”

Goede conditie

“Hij heeft een half jaar in een revalidatiekliniek doorgebracht”, vult Ine aan. “Gelukkig ben ik door deze zware crisis gekomen”, gaat Ad verder. “De goede conditie die ik eerder had, heeft daar zeker aan bijgedragen. Ik fietste en wandelde altijd heel veel. Mijn linkerarm is nog altijd verlamd. Ik kan wel lopen, met een stok, en ook een beetje fietsen. We gaan gewoon verder. Ik ben altijd positief ingesteld. Ik mag niet klagen. Voor hetzelfde geld was ik er niet meer geweest. Ik word komende februari toch mooi 80.” Alles gemoedelijk Ine verduidelijkt: “Voordat we de eerste reis met HartbrugReizen maakten, waren zelf al wel op vakantie geweest. Met de twee kinderen en een kleinkind. Met zijn tweetjes durfden we niet meer weg. Ad heeft glaucoom en maculadegeneratie en mag niet meer autorijden. Ik wil niet alleen rijden. Als er dan iets gebeurt, kan niemand overnemen. HartbrugReizen bleek een uitkomst.” Ad beaamt dat: “HartbrugReizen bevalt! Ze bieden een goede service. Groot voordeel is, dat er naast een reisleidster medische begeleiding mee is, een verpleegkundige. Als je iets niet kunt, helpen ze ermee. Je zit lang in de bus, maar de reis gaat toch prima. Er zijn regelmatig stops van zo’n drie kwartier. Alles verloopt gemoedelijk, op een laag tempo, niets hoeft snel snel. Da’s fijn op onze leeftijd en met een beperking. En het is tenslotte vakantie!”

“Daarbij is het fijn dat je met andere ouderen bent. Er is onderling begrip voor mekaar. Je kent al snel mensen met wie je optrekt. Sommigen kennen elkaar van eerdere reizen, maar dat maakt niet uit. Iedereen wordt opgenomen in de groep. Met HartbrugReizen heeft Ine ook een zorg minder. Zij heeft ook echt vakantie, omdat we kunnen terugvallen op anderen, indien nodig.”

Terugfietsen

“We verheugen ons nu op de reis naar Noorwegen, daar zijn we nog nooit geweest. In Italië waren we vroeger al vaker. We hebben sowieso veel gereisd, met de auto en het vliegtuig. Fietsvakanties hebben we ook regelmatig gedaan. Twee maanden voor het ongeluk waren we nog in Hongarije. Met de trein zijn we naar Budapest gegaan, de fietsen mee en dan terug naar Nederland fietsen. Geen e-bikes! Vanuit Zwitserland hebben we dat ook gedaan. Het waren mooie tijden, die komen nooit meer. Het is wat het is. Ik ben blij dat we de trips met HartbrugReizen nog kunnen meenemen.”

Kaasmakerij

Wat is de beste herinnering tot nu toe? Ine en Ad zijn het helemaal eens: Lago Maggiore. “Die reis sprong er echt uit”, aldus Ad. “Het hotel aan het meer was top, de prijs-kwaliteitsverhouding echt prima, ook het eten en drinken daar. Je had er lekker de ruimte.” “Wat verder indruk maakte, was dat toen het regende op de dag van de geplande boottocht HartbrugReizen direct een alternatief paraat had. We bezochten toen een kaasmakerij, zó goed geregeld.” Ine wil ook de chauffeurs niet vergeten: “Die zijn ook top, naast de drie M’s. Ze vertellen veel tijdens de reis.” De 3 M’s? “Ja, zo noemen we ze: reisleidster Marly en de medische begeleidsters Marja en Maria. We troffen ze een keer alle drie, dat was mazzel.” “Of we nog tips voor anderen hebben die nog nooit met HartbrugReizen zijn meegegaan? Gewoon doen en uitproberen, net als wij!”

Tekst: Mariëtte van Beek
Beeld: Ad & Ine Ophelders

Dit artikel verscheen eerder in het Hartbrug Magazine


Geef een reactie