default-header

Hart

Columns

zondag 12 februari 2017, door Hartpatiënten Nederland

Ben ik de enige bij wie somtijds de moed in de schoenen zakt bij het openslaan van de krant of het aanschouwen van het nieuws op de televisie? Ben ik de enige die met toenemende verbazing moet toezien hoe de waarheid overal ter wereld, ook in mijn omgeving, geweld wordt aangedaan, en wordt ‘overruled’ door wat de meeste mensen voor waar aannemen? Want wat de meeste mensen voor waar aannemen, dat ‘is’ waar. Een Russische stalinist zei het ooit kort en bondig: wat de mensen geloven is waar.

Je hebt waarheden in alle soorten, maten, naties en rassen. De waarheid van de een sluit de waarheid van de ander uit. Per definitie. Zie Turkije. Zie Rusland. Zie de Verenigde Staten. Zie Hongarije. Zie Polen. En ga zo maar door. Democratie is iets dat op de vuilnisbelt van de geschiedenis terecht lijkt te komen, zo hunkeren veel mensen naar de sterke man, de nieuwe dictator die orde op zaken zou stellen.

Helaas sluit die nieuwe sterke man, bejubeld door een fanatieke achterban, alle anderen uit, al die mensen namelijk die het niet met hem eens zijn, of die tot een andere bevolkingsgroep, of een andere religie behoren.

Mijn waarheid is een andere. De waarheid is de waarheid van het hart. Ik heb geleerd de stem van mijn hart te volgen. In de liefde, bij de opvoeding van mijn kinderen, bij het doen van mijn werk. De stem van je hart volgen leid je altijd de goede kant op. Dat betekent echter niet dat je alles maar voor zoete koek slikt. De stem van je hart volgen kan betekenen in aanvaring komen met bobo’s en machthebbers, met autoriteiten en deskundigen.

Mijn waarheid geldt alleen voor mij, ik kan die niet dwingend opleggen aan anderen. Dat is een van de wijze lessen die mijn kinderen mij hebben geleerd. Dat is ook het mooie van kinderen: als ouder trek je met hen op, je leert hen van alles, maar zij leren jou ook heel veel. Je moet er wél open voor staan.

Het is niet zomaar dat in ons taalgebruik wrede machthebbers ‘harteloos’ genoemd worden. Als tegenpool voor de ‘hartverwarmende’ en ‘hartelijke’ aanwezigheid van iemand die wel vanuit zijn hart om mensen en om zichzelf geeft

Column door: Henri Haenen


Geef een reactie