HARDOP GEZEGD
Heb het hart eens
Heb het hart eens
dat er niet 100% voor gaat,
bonzen, razen, overslaan, pijn,
het klopt niet helemaal.
Dokter stuurt, met de stroom mee,
verkennertje naar boven.
’t Gluurt overal in boezems, aders, kamers,
rept zich van klep naar klep, en brengt,
hart op de tong, rapport uit:
wegversmalling voor 9o% in bocht RKSL.
Dan is het niet ver
naar intensive care.
Daar houden ze je hart vast
en onafgebroken in het oog.
Laten oren er naar hangen,
steken er een riem onder.
Hartelijkheid alom:
kik je, dan is er direct een po
of een boterham, met beleg naar keus.
Ze verwijden aders, verdunnen bloed,
serveren adalat, ascal, lipitor,
en ook monocedocard, omeprazol,
en, niet te vergeten,
plavis en selokeen
en wat de medicijnpot verder schaft
En dan, fijn dat het kan,
maar toch met enig chagrijn
naar Nieuwegein.
Ho even, eerst een mededeling:
fileforming, er zijn nog tien bedden vóór u!
Sluipwegen, vergeet het maar,
ja, wel als je eenmaal op tafel ligt en
loodgieters en bruggebouwers hun hart
aan jou ophalen.
Of, wat ook kan,
ze laten, of het om een feestje gaat,
een ballonnnetje op.
Alles in orde…
dan, zo gauw mogelijk naar huis.
Want:
zoals het hart thuis tikt,
tikt het nergens.
Dit gedicht werd ons gstuurd door Kees van Baardewijk
Geef een reactie