Hans Kazàn: De operatie van mijn aneurysma is een truc die ik niet snap

Al twee keer eerder interviewden we Hans Kazàn: na zijn hartaanval en tijdens de lockdown in Spanje. Onlangs moest Hans plots een ingreep ondergaan na de ontdekking van een aneurysma. We spreken hem opnieuw: over die ervaring én over de prestigieuze prijs die hij van Nederlandse collega-goochelaars ontving.

Een paar weken na Hans’ operatie staat zijn agenda alweer stampvol. “Ja”, lacht Hans, “het is gewoon op volle kracht vooruit. Wat er precies gebeurd is? Ik was voor een algehele check in het ziekenhuis, om te zien of alles nog in orde was. Toen ontdekten de dokters een uitstulping van vier centimeter aan mijn aorta, een aneurysma. Het is een ballonnetje met een dunne wand aan je hoofdslagader, zo moet je je dat voorstellen. Als dat opgeblazen stuk scheurt of klapt, ben je binnen een half uurtje dood. Ik had er helemaal geen last of pijn van gehad. Het is een sluipmoordenaar, zo noem ik het. Het was bij toeval ontdekt en dat was echt GELUK met hoofdletters. Ik moest meteen geopereerd worden. Mijn reactie was in eerste instantie wat laconiek. Het was eind september en ik had geen tijd voor die ingreep. Ik moest nog van alles.”

Applaus

“Het is jouw lichaam”, zei de dokter, “maar laat je nu helpen, want het is gevaarlijk om langer met dat aneurysma rond te lopen. De operatie was uiteindelijk zo gepiept. Door een sneetje van een halve centimeter in de lies ging een slang naar binnen. Via die slang vond de operatie plaats. Waar die uitstulping zat, werd een stent geplaatst. Op de IC hoefde ik niet te liggen. De volgende ochtend voelde ik me prima. Toen mocht ik gewoon naar huis. De hele ingreep was een wonder. Onmogelijk te begrijpen. Mensen vragen mij vaak over trucs: hoe dan? Goocheltrucs zijn voor mij dagelijks werk, maar deze operatie snap ik na uitleg nog steeds niet. Applaus!”

Staatsloterij

“Eerlijk gezegd had ik als een huis tegen de operatie opgezien. Vooraf had ik een document van vijf tot zes pagina’s gekregen. Daarin stond dat het risico van de operatie bij mij zou liggen. Er is bij deze ingreep 10% kans dat je komt te overlijden. Zo’n feit is confronterend. 10% kans om de Staatsloterij te winnen is veel kans. En zo’n document moet je ondertekenen. Goede genade! ‘Ik moet afscheid nemen van Wendy’, dacht ik, ‘want misschien zie ik haar nooit meer terug.’ Je hebt echter geen keuze, wat moet je anders? Toen ik na de operatie wakker werd, vroeg een verpleegkundige of ik wat wilde eten. Alsof er niks gebeurd was. Op die snee van een halve centimeter zat een pleister. Ongelofelijk! Ik blijf het zeggen.”

“Na de operatie moest ik officieel rusten. Dat heb ik ook wel zo’n twee-drie dagen gedaan, enigszins. Net als na de hartaanval had ik geen zin om te blijven liggen. Je kunt jezelf blijven bezighouden met je kwaal, maar daar schiet je niks mee op, Als ik maar geen gekke dingen zou doen, daar ging het om. De marathon ging ik niet lopen. Ook moest ik wat uitkijken met vliegen, maar ik was snel onderweg naar Nederland, waar ik twee lezingen ging houden. Ja, hoe is het mogelijk!”

Verhalen los

“Ik ben echt heel blij met de goede afloop. Achteraf heb ik er op LinkedIn een post over geschreven. Uiteindelijk hadden 500.000 mensen het gelezen. Het aantal reacties was krankzinnig. Mijn mailbox zat propvol. Er kwamen vele verhalen los over aneurysma. Over mensen die hun naasten eraan hadden verloren. Het komt veel voor. Ook een fabrikant van stents benaderde me. In januari vindt er een congres plaats waarop meer aandacht voor deze aandoening zal zijn. Als het misgaat, is dat onverwachts, maar er zijn toch tekenen, signalen, waarop je bedacht kunt zijn. Waarschijnlijk ga ik naar dat congres.”

Fred Kaps Ring

Na de operatie wachtte Hans Kazàn een fijne verrassing. Hij kreeg een prestigieuze award uitgereikt door de International Brotherhood of Magicians. “Ja, de Fred Kaps Ring! Die prijs wordt heel onregelmatig uitgereikt. Op dezelfde dag ontving ik ook nog de gouden speld van de Nederlandse Magische Unie. Daar moet een aanleiding toe zijn. Wat in mijn geval de factoren waren? Ik had een voorwoord geschreven voor het boek met herinneringen aan de meestergoochelaar Kaps. Dat boek verscheen november 2020. Verder vonden de collega’s dat ik door de jaren heen veel heb gedaan om het goochelvak een goeie naam te bezorgen en om een nieuwe generatie illusionisten zoals Hans Klok en ook de jeugd te inspireren.”

Tekst: Mariëtte van Beek
Beeld: Hans Kazàn

Dit artikel verscheen in het HPNL magazine. Interesse? Vraag hier het HPNLmagazine aan.