Gouden huwelijk met cadeautje voor Hartpatiënten Nederland

Lambert en Anita Rooijakkers vierden hun vijftigjarig huwelijksfeest op een heel bijzondere manier. Ze vroegen hun gasten om donaties voor Hartpatiënten Nederland. Waarom deden ze dat en hoe pakten ze het aan?

“We hebben goede ervaringen met Hartpatiënten Nederland en HartbrugReizen. Het plezier dat we van de organisatie hebben gunnen we anderen ook.” Lambert (79) vat het verhaal kort samen, maar we horen graag meer. “We zijn beiden hartpatiënten. Ik al sinds mijn vijfenveertigste, toen werd ik gedotterd. Hoe we bij Hartpatiënten Nederland kwamen? Dat kan Anita beter vertellen.”

“Ja”, knikt Anita (76) bevestigend, “in 2010 is Lambert aan zijn hart geopereerd. Ik vond het blad van Hartpatiënten Nederland in de wachtkamer van zijn cardioloog en vond het direct heel interessant. De vereniging wordt niet gesubsidieerd. Anders dan de Hartstichting is de overheid geen sponsor. Zo kunnen ze ook over minder leuke zaken vertellen en schrijven. Ziekenhuizen waar problemen spelen bijvoorbeeld. Een onafhankelijke stem is belangrijk. We werden al snel vaste donateurs. We gingen trouwens niet direct met HartbrugReizen op pad. Dat duurde nog even. We hadden toentertijd een boot. We hebben veel gevaren. Toen mijn man in 2017 een hartstilstand kreeg moesten we stoppen met varen en iets anders gaan doen.”

Brioche

Lambert vertelt verder: “Met HartbrugReizen hebben we inmiddels al drie reizen gemaakt. Een vierde zat begin dit jaar in de planning, maar die moesten we afzeggen. Anita zou een operatie krijgen om haar hartklep te herstellen. Uiteindelijk is er een nieuwe hartklep gezet. We hebben nu nog twee reizen tegoed, de eerste in oktober richting de Adriatische kust, de tweede in december. Die laatste reis gaat per boot, over de Rijn, naar de kerstmarkten in Keulen en elders in Duitsland. Mijn broer en zijn partner gaan ook mee op die bootreis. Zij hadden die vierde reis – een bootreis van Rotterdam naar Antwerpen – van ons overgenomen en dat was goed bevallen. Het wordt kortom weer gezellig.”

“Bij HartbrugReizen is alles is zo mooi verzorgd”, vult Anita aan. “De eerste reis voerde naar Frankrijk, de tweede reis naar Spanje. Geweldig! Wat er op de terugreis gebeurde, maakte ook indruk. We waren net vertrokken van onze overnachtings-
plaats in Frankrijk toen de bus kapotging. Reisbegeleidster Marly kwam meteen in actie. We waren nabij een Hilton Hotel en ze regelde dat we daar tijdens de busreparatie mochten zitten. We werden met zijn allen opgevangen in een zaaltje met koffie en thee. Later kregen we er nog een brioche erbij. Een medepassagier had een gitaar van het hotel mogen lenen en ging voor ons spelen. Zo grappig! Uiteindelijk moest er een nieuwe bus uit Nederland komen. We gingen eerst met een andere bus naar Tulle en stapten daar over. Mensen die bij aankomst in Nederland niet meer met het openbaar vervoer verder konden reizen, werden met de taxibus naar huis gebracht. Dat was allemaal fantastisch geregeld en opgelost. Van de derde reis naar Noorwegen, inclusief boottocht, zijn we net terug.”

Envelopjes

“Meer over het feest! Nadat ik half april een nieuwe hartklep had gekregen, moest ik nog tien dagen in het ziekenhuis blijven. De zaal voor het feest was onder voorbehoud gereserveerd voor 5 juli, onze trouwdag. Toen de uitnodigingen verstuurd konden worden, moesten we nadenken over cadeauwensen. We wilden eigenlijk geen cadeautjes. Met ons beiden gaat het nu goed. Dat we na vijftig jaar nog bij elkaar zijn is het grootste cadeau. Lambert kwam toen met het idee om envelopjes met donaties voor Hartpatiënten Nederland te vragen. Dat vond ik meteen een goed plan. Marly vond het fantastisch. Ze had doneren op deze manier niet eerder meegemaakt. In de familiekring is onze wens goed ontvangen. Sterker, ze hebben het er nog over. We zorgden dat er boekjes en folders van Hartpatiënten Nederland op het feest aanwezig waren. Veel mensen denken dat het om de Hartstichting gaat. Het is jammer dat die verwarring bestaat. We hebben over het verschil tussen beide organisaties verteld.”

“Marly hield op het feest een praatje en Marja en Maria, de medische begeleidsters op reis, waren ook van de partij. Dat was zo leuk allemaal. Marly was met een kistje voor de enveloppen gekomen, want een collectebus wilden we niet. Na het diner ging het slot van de kist eraf. Wat iedereen gegeven heeft, hoefden we niet te weten. De kaarten met felicitaties bleven bij ons en er ging een leuk bedrag mee voor Hartpatiënten Nederland.”

“Wat Lambert en ik hopen is dat deze gezamenlijke donatie anderen op ideeën brengt. Hartpatiënten Nederland is landelijk nog niet genoeg bekend. Het blad van de organisatie zou overal moeten liggen, bij apotheken en cardiologen. Mond-tot-mond-reclame werkt evenwel het best. Bij deze.”

Tekst: Mariëtte van Beek

Dit artikel verscheen eerder in het Hartbrug Magazine.