Falende bloedsomloop opsporen bij baby’s op intensive care

Gerichte behandeling mogelijk door snelle opsporing. Voor het herkennen van een falende bloedsomloop bij baby’s is informatie nodig over de hoeveelheid bloed die het hart per minuut rondpompt.

Gerichte behandeling mogelijk door snelle opsporing. Voor het herkennen van een falende bloedsomloop bij baby’s is informatie nodig over de hoeveelheid bloed die het hart per minuut rondpompt.

Sabine Vrancken van het Radboudumc onderzocht een nieuwe methode die hier zeer nauwkeurig toe in staat is. Door problemen in de bloedsomloop snel te herkennen, kan een goed passende behandeling worden ingesteld. De methode is inmiddels in gebruik is genomen op de intensive care voor pasgeborenen. Op 13 april promoveert Sabine Vrancken in Nijmegen.

Zieke pasgeborenen die op de intensive care worden opgenomen, kunnen als gevolg van een falende bloedsomloop ernstige complicaties ontwikkelen. Ze lopen het risico op darmontsteking, hersenbloeding, een gestoorde hersenontwikkeling en zelfs overlijden. De gangbare bewakinssystemen op de intensive care kunnen de bloedsomloop van baby’s echter niet nauwkeurig genoeg bepalen.

Het meten van onder andere het hartminuutvolume, de hoeveelheid bloed die het hart per minuut rondpompt, is essentieel om een falende bloedsomloop tijdig te herkennen en een adequate behandeling in te stellen. De methode die kinderarts Sabine Vrancken heeft onderzocht, is daar zeer precies toe in staat. “We willen weten of het hart voldoende bloed rondpompt om de organen voldoende van zuurstof te voorzien”, aldus Vrancken.

Vlotte methode

Vrancken onderzocht de toepasbaarheid van de zogenaamde transpulmonale ultrageluiddilutie (TPUD) methode, waardoor het hartminuutvolume nauwkeurig kan worden bepaald. Dit is een vlotte methode zonder extra belasting voor de baby’s op de intensive care. De meeste kinderen op de intensive care hebben namelijk infusen voor het toedienen van voeding en het meten van de bloeddruk. Hier maakt de TPUD-methode gebruik van. “Via één infuus dienen we een zoutoplossing toe, deze volgt de bloedsomloop en komt er via het andere infuus weer uit. Daar zit een sensor waarmee we de concentratie zoutoplossing meten. Zo kunnen we nauwkeurig het hartminuutvolume bepalen”.

Meer voordelen

De TPUD blijkt ook een betrouwbare methode te zijn om (bloedvat)verbindingen tussen lichaams- en longbloedsomloop op te sporen. “Deze verbindingen horen normaal gesproken te sluiten na de geboorte. Gebeurt dat niet, dan kan dat ernstige gevolgen hebben voor de baby. Er gaat dan te veel bloed naar de longen en te weinig bloed naar de organen waardoor longproblemen, een darmontsteking of een hersenbloeding kunnen ontstaan. De TPUD-methode kan deze verbindingen opsporen en meten of ze gevaarlijk zijn. Indien nodig kunnen de artsen tijdig een behandeling starten”.

Ook kan de TPUD een indicatie geven van de vullingstoestand, de hoeveelheid bloed in de bloedvaten van de baby’s. “Dit willen de artsen graag weten om te bepalen of ze extra vocht moeten toedienen of niet. Dit is heel belangrijk want te veel of te weinig vocht geven, kan de problemen met de bloedsomloop verergeren”.

Eerste ademteugen

Ruim de helft van de baby’s op de intensive care heeft problemen met de bloedsomloop. Dit komt doordat er grote veranderingen plaatsvinden na het doorknippen van de navelstreng. De baby moet bijvoorbeeld zelfstandig gaan ademhalen via de longen en ook de bloedsomloop moet zich aanpassen. Verder kan de bloedsomloop gestoord zijn door infecties, zuurstoftekort rondom de geboorte of aangeboren (hart)afwijkingen. Door het monitoren met de TPUD-methode denken de onderzoekers in de toekomst het ziekte- en sterftecijfer van pasgeborenen te verminderen. “We kunnen nu per baby bekijken wat de beste behandeling is. En of de behandeling die is opgestart, goed aanslaat”.

Bron: Radboud umc