default-header
HomeNieuwsEerste nationale Dag van de Vrouwengezondheid

Eerste nationale Dag van de Vrouwengezondheid

AandoeningBehandeling

woensdag 28 februari 2024, door Hartpatiënten Nederland

Dat een vrouwenlichaam anders ziek wordt dan een mannenlichaam, is een gegeven. Toch is dit nog steeds onvoldoende bekend. Ondanks dat 80% van de patiënten met onverklaarde klachten vrouw is, is tot op heden het mannenlichaam de norm waar medische kennis in Nederland op wordt gebaseerd. Het kennishiaat wat betreft de gezondheid van een vrouwenlichaam is een probleem dat niet alleen veel geld kost, maar ook onnodig leed veroorzaakt. Genderspecifieke zorg kan verkeerde diagnoses en behandelingen voorkomen.

Stichting Voices for Women, die pleit voor medische zorg met aandacht voor man- vrouwverschillen, zet zich hier door middel van verschillende initiatieven voor in.

Zo lanceert de stichting op zaterdag 25 mei 2024 de nationale Dag van de Vrouwengezondheid. Tijdens deze allereerste editie van dit jaarlijks terugkerende evenement, laten vrouwen samen met zorgprofessionals, wetenschappers, patiëntenorganisaties en vrouwennetwerken in het Beatrixtheater in Utrecht hun stem horen.

Hartpatiënten Nederland draagt dit initiatief een warm hart toe. Want ook wij vinden genderspecifieke medische zorg uitermate belangrijk, omdat er nog steeds onnodig vrouwen overlijden door misdiagnoses.

Meer weten over de nationale Dag van de Vrouwengezondheid of het evenement bijwonen? Ga dan naar www.voicesforwomen.nl/dagvandevrouwengezondheid en onderteken hier ook de petitie ten behoeve van meer onderzoek naar (onverklaarde) gezondheidsklachten bij vrouwen.

Tekst: Joyce Demarteau


Geef een reactie


Reacties (1)

  • Ine Tummers 8 maart 2024

    Hallo, het heeft bij mij jaren geduurd voordat er hypertrofische cardiomyopathie werd geconstateerd. Er werd gezegd dat is een verdikte hartspier en de verdikking zit in de hartwand. Uiteindelijk bleek de verdikking te zitten in het septum bij de uitstroom naar de aorta en ging die de uitstroom te zeer hinderen. Het heeft nog jaren geduurd voordat het serieus genoeg werd genomen en toen vond de cardioloog ineens dat er zo snel mogelijk iets moest gebeuren, een alcoholablatie. Het heeft achteraf niet heel veel geholpen want het hart heeft, volgens de arts die de ablatie heeft gedaan, jarenlang te hard moeten werken en is daardoor stug geworden. Ik heb daarbij ook de mitralisklep die wat lekt, maar dat doet ie al een aantal jaren en is kennelijk niet zo erg dat er iets aan moet gebeuren.
    Er werd in het begin zelfs door familie gedacht dat ik me aanstelde en zoals mijn zus ooit zei, misschien wil je aandacht en negatieve aandacht is ook aandacht, hè! Achteraf is het een genetische fout, dat is in Maastricht onderzocht. Dit is mijn verhaal in het kort.
    Ik kan er kwaad om worden dat er kennelijk nog steeds niet goed naar vrouwen geluisterd wordt terwijl men dus echt wel weet dat er verschillen zijn tussen mannen en vrouwen. Ik hoop dat er dus nog veel meer aandacht voor komt en dat er vlug meer met die wetenschap gedaan wordt.

    Vriendelijke groet, Ine