Een roadtrip door Zuid-Afrika

“Ga je naar Zuid-Afrika terwijl je man hartpatiënt is? Is dat wel verstandig?” Het is een van de reacties die we afgelopen maanden kregen op onze vakantieplannen.

Als je chronisch ziek bent, betekent dat niet gelijk dat je leven stopt. Soms moet je alleen met wat dingen rekening houden. Dus kozen wij voor een individuele rondreis op maat. We wilden op eigen tempo van Johannesburg naar Kaapstad rijden. We gaven bijvoorbeeld aan dat er rustmomenten nodig waren. Daarom wilden we niet te vaak ergens maar één keer overnachten.

“En kennen ze daar zijn S-ICD?” Ook een logische vraag, maar mijn man wil er niets van weten. Hij blijft nuchter volhouden dat hij ook hier in Nederland verkeerd van de stoep kan vallen. Het is geruststellend dat hij zich niet snel bang laat maken. Zeker omdat we van reizen houden. Natuurlijk zijn er ook heel mooie plekken dichterbij huis en die gaan we zeker ook ontdekken, maar zijn gezondheid kan alleen maar achteruitgaan en niet vooruit. Dus kiezen we er juist voor om reisdromen waar te maken nu het kan. Voor ons is later nu. En we wilden zo graag weer naar Afrika. Dit keer met onze zoon van zes. De laatste keer dat we een rondreis maakten in een Afrikaans land was net voor de hartaanval, bijna tien jaar geleden.

Maar ik geef toe dat het wel wat spannender was dan anders, omdat een tijdje terug zijn ICD onterecht was afgegaan. Toen dat gebeurde, schoot door mij heen dat hij misschien een paar maanden niet mocht autorijden. Ik riep gelijk dat ik tijdens de vakantie de chauffeur zou zijn. Ook kwam even de gedachte voorbij dat we alles moesten annuleren. Toen er niets aan de hand bleek te zijn, pakten we het leven zo snel mogelijk op. We lieten het onderwerp links liggen, haalden vaccinaties en verdiepten ons in Zuid-Afrika.

Tijdens onze roadtrip dacht ik wel een paar keer aan zijn ICD. Ik wilde echt niet dat het ding weer een schok zou geven. Maar ik zei het expres niet hardop. Ik wilde het lot niet tarten. En gelukkig waren de goden ons goedgezind. We kijken dan ook terug op een onvergetelijke vakantie. En stiekem droom ik alweer over een nieuwe bestemming.

Cilla Schot

Dit artikel verscheen eerder in het Hartbrug Magazine