Een bedenkelijk verbond
Nederlandse patiëntenorganisaties hebben het moeilijk. Ze verliezen momenteel leden en daarmee ook inkomsten. Vooral onder invloed van de aanzwellende economische crisis schrappen veel mensen namelijk eerst hun krantenabonnement om vervolgens verenigingslidmaatschappen weg te strepen van hun lijstje met vaste lasten.
Een probleem dus voor nogal wat patiëntenclubs, waarvan sommige één of meer mensen in vaste dienst hebben. Dit, vanuit de zogenoemde ‘noodzaak om te professionaliseren’ gaat het daarbij overigens lang niet altijd om de goedkoopste krachten…
Bovendien lopen inkomsten terug omdat de overheid fors het mes in subsidies heeft gezet. Voor veel gesubsidieerde patiëntenclubs reden voor paniek, omdat de financiële basis ernstig wordt aangetast, dan wel goeddeels dreigt weg te vallen.
Hun vindingrijkheid is echter groot. Om toch weer geld in kas te krijgen is een aanzienlijk aantal organisaties een bedenkelijk verbond aangegaan met de verzekeringswereld. Sinds enige tijd namelijk vergoeden verschillende zorgverzekeraars de kosten van het lidmaatschap van een patiëntenorganisatie. Mensen die lid zijn van een patiëntenclub kunnen via hun aanvullende verzekering dan hun lidmaatschapskosten terugkrijgen.
De achterliggende bedoeling is duidelijk: verzekeraars trekken via dit lokkertje wellicht nieuwe klanten over de streep; kommerende patiëntenclubs krijgen via de achterdeur toch weer de contributie binnen die ze bijna kwijt waren geraakt, omdat meneer of mevrouw Jansen eigenlijk van zijn of haar lidmaatschap afwilde, vanwege de kosten.
Uiteindelijk zal de verzekeraar de ‘geste’ van het lidmaatschap doorberekenen in de premie. Daardoor betalen verzekeringnemers – ook de niet-aangeslotenen bij een patiëntenorganisatie! – hieraan mee. Het verzwaart daarmee de kosten van de zorg, alleen maar omdat patiëntenverenigingen hun vege lijf willen redden.
Feitelijk: het geforceerd in stand houden van een bestaansrecht, dat wellicht niet reëel is.
Anders dan verreweg de meeste patiëntenbelangenverenigingen ontvangt onze organisatie, Hartpatiënten Nederland, gevestigd te Roermond, géén cent subsidie. Niet van de overheid, noch van welke andere geldverstrekker dan ook. Daar treuren we niet om, we hebben er zelfs nooit om wíllen vragen! Dat heeft ons jarenlange vrijheid en onafhankelijkheid opgeleverd, ook al voelen wij de teruggang in het aantal donateurs.
Om onze zelfstandigheid als organisatie te waarborgen wijzen wij zo’n verbond met verzekeraars af. We willen onze positie graag zuiver houden!
Column door: Jan van Overveld
Geef een reactie