Diksap maakt dik

De alternatieve producenten, die van het biologische circuit, kunnen er ook wat van. De wortels daarvan liggen vaak bij allerlei kwakzalverspraktijken, sektarisme en voedselmythen, gepropageerd door zelfbenoemde experts met meer geloof dan verstand.

Hoe we met zoetmiddelen omgaan laat dat duidelijk zien. De meeste wetenschappers zijn het er wel mee eens als je stelt dat je de inname van suiker moet beperken. Die algemene stelling heeft veel onheilsprofeten er toe aangezet om bijvoorbeeld gewone suiker, sucrose, afkomstig van suikerbieten, te demoniseren. Rietsuiker mag van die profeten soms wel, maar dat is precies hetzelfde: zuivere sucrose. Ongeraffineerde suiker is in feite ook hetzelfde, maar ‘verontreinigd’ met wat sporenelementen uit de (aan de geraffineerde suiker toegevoegde) melasse. Ongeraffineerde is dus 99% sucrose, zeg maar en werkt precies zo in je lichaam.

Omdat sucrose, een disaccharide, waarvan dus elk molecuul uit een molecuul glucose en een fructose bestaat, die door onze spijsvertering weer gesplitst worden, gedemoniseerd is, worden veel producten als jam, siroop en ingemaakt fruit, gezoet met ingekookt appelsap (soms ander fruit), met het argument dat dat natuurlijker is dan suiker uit biet of riet. Onzin!

Appels zoeten ook door de suiker die er in zit. Dat is dan sucrose (±20%), glucose (±25%) en fructose (±55%). 20% van dat appelzoet is dus gelijk aan  gewone bietsuiker en 50% is gelijk aan de bietsuiker na de splitsing, zoals je spijsvertering dat doet, met het verschil dat de helft daarvan, die 25% vrije glucose, sneller wordt opgenomen, wat over het algemeen als ongunstig beschouwd wordt. Een stap terug dus.

En dan is er nog al die fructose; recent onderzoek heeft uitgewezen dat die aanleiding geeft tot obesiteit, tot ontstaan van diabetes 2 bij kinderen en tot vervetting van verschillende organen, o.a. leidend tot hartklachten. Met andere woorden: wie sucrose, de gedemoniseerde gewone suiker, vervangt door fructose-rijke zoetstoffen, verdrijft de duivel met beëlzebub, of erger nog, die haalt de duivel in huis om de op zich onschuldige sucrose uit te bannen.
Wie zijn kinderen en zichzelf liefheeft en gezond wil houden, vermijde dus alles wat gezoet is met al dan niet ingedikt appelsap en ook met fructose uit andere bronnen, zoals maïs (veel frisdrank) en agavesiroop. Het zou dan ook geen gek idee zijn als de overheid paal en perk stelt aan het gebruik van fructoserijke voeding.

Het consumeren van producten met veel fructose is beslist heel wat ongezonder dan het gebruik van gewone biet- of rietsuiker. Laat u niet beetnemen, ook niet door alternatieve producenten!

© 2010 Johannes van Dam

Deze column van Johannes van Dam verscheen eerder in het Hartbrug-Magazine