De Sigaar…

We zijn met zijn allen behoorlijk de sigaar. Europa buigt voor de machtige sigarettenindustrie. Dat je van roken sneller doodgaat en behoorlijk ziek kunt worden, wisten we al langer. Maar dat sigaretten veel schadelijker zijn dan de tabaksindustrie zelf toegeeft en op de pakjes vermeldt, dat is nieuw. Onderzoek door het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieuhygiëne RIVM bracht aan het licht dat je botweg niet moet geloven wat op de verpakking van een pakje sigaretten staat. Het is veel erger.

Nederland pleitte dan ook voor een Europese meetmethode om de hoeveelheid schadelijke stoffen in een sigaret te kunnen vaststellen. Nee hoor, daar begint de Europese Commissie niet aan, besliste de eurocommissaris van Volksgezondheid met de onuitsprekelijke naam Vytenis Andriukaitis. Er zou geen goede meetmethode zijn. Hoezo Volksgezondheid? Daarmee buigt Europa voor de multinationals die ons aan de longkanker en hartinfarcten willen krijgen. Dat is immers mooi meegenomen voor de farmaceutische industrie. Verdienen die ook nog een grijpstuiver.

Ook de suikertaks is van de baan. U weet wel: de Wereldgezondheidsorganisatie WHO wilde een eind maken aan de almaar aanzwellende tsunami van obesitas- en diabetesgevallen wereldwijd. Het idee was om de fabrikanten van frisdranken daarom een suikertaks op te leggen. De WHO moest daarom een positief advies uitbrengen. Dat feest ging niet door: Trump liet zijn afgevaardigde binnen de WHO tot grote vreugde van Coca-Cola en andere frisdrankmultinationals een veto uitspreken.

Foodwatch reageerde als door een wesp gestoken. Footwatch is een organisatie die in de gaten houdt wat wij aan troep met ons eten en drinken mee naar binnen schuiven. Uit gelekte memo’s bleek volgens Foodwatch al eerder dat: ’Coca-Cola & Co het tegenhouden van een suikertaks een grote prioriteit geeft en intern bewoordingen gebruikt als ‘fight back’’. Dat doet ze onder andere door wetenschappers te betalen die de ongezondheid van suiker bagatelliseren en ze stoppen tientallen miljoenen in reclamecampagnes om plaatselijk de invoering van een suikertaks tegen te houden. Ze  financieren gezondheidsorganisaties in de kennelijke hoop hen te beïnvloeden en ze betalen zelfs diëtisten achter de schermen die zich vervolgens mengen in de publieke discussie over de suikertaks. Geld regeert de wereld. Die daaraan kapot gaat…

Column door: Henri Haenen