Impact van voeding op mijn leven
Onze lezers hebben ongetwijfeld gemerkt dat wij het afgelopen jaar veel publiceerden over een gezonde leefstijl. Ik realiseer mij dat er wellicht lezers zijn met een andere mening hierover. Dat kan. Natuurlijk. Wij proberen ook altijd alle onderwerpen vanuit diverse invalshoeken te bespreken en te belichten. En daarbij willen wij patiënten zeker niet het gevoel geven van ‘eigen schuld, dikke bult’. Integendeel.
Gelukkig zijn wij in Nederland vrij om onze eigen keuzes te maken. Ook op medisch gebied. Onze artsen worden steeds meer onze adviseurs. Als grootste patiënten belangenorganisatie geven wij, al 50 jaar lang, zo duidelijk, betrouwbaar, juist en accuraat als mogelijk informatie. Wat u met deze informatie doet, blijft natuurlijk uw zaak. Heeft u naar aanleiding van onze publicaties vragen op medisch gebied, neem dan altijd contact op met uw dokter en bespreek het met hem of haar. Nu terug naar de gezonde leefstijl en mijn persoonlijke motivatie om dit te delen met onze donateurs.
De tijd gaat enorm snel. Inmiddels ben ik al 33 jaar voorzitter van Hartpatiënten Nederland. Voor mij de mooiste en beste club van Nederland. Ruim 25 jaar geleden werd bij mij hoge bloeddruk vastgesteld. Medicatie volgde. Enige tijd later constateerde men een hoog cholesterol met als gevolg een pilletje erbij. Die pil gaf mij veel ellende waaronder vooral verlies van spierkracht. Een jaartje later werd de diagnose ‘ouderdomssuiker’ bij mij vastgesteld. En u begrijpt het al: een paar tabletjes extra.
25 jaar lang ging ik door het leven als zogeheten hoog risicopatiënt met het metabool syndroom (hoge bloeddruk, slechte cholesterolwaarde en diabetes type 2). Bovendien ben ik eveneens erfelijk belast. Dientengevolge slikte ik dozen vol met medicijnen. Ik kreeg geen fatsoenlijke risicoverzekeringen, had moeite met hypotheekverstrekking en dergelijke. Immers, ik was een veel te groot risico en vroeg of laat zou ik geconfronteerd worden met hart- en vaatziekten. Of, erger nog, het zou ook kunnen toeslaan in mijn hersenen. Ik zou misschien mijn eigen naam niet meer weten. Het gevolg: ik ging gebukt onder deze zorgen door het leven. Jarenlang.
In mijn afgelopen 25 jaar dat ik elke dag trouw mijn noodzakelijke medicijnen slikte, voelde ik mij steeds slechter. Ik kreeg spierpijn en -blessures, kon mijn kleinkinderen niet optillen en had moeite met mijn geheugen. Kortom: ik had geen energie. En zo kan ik nog wel een blik opentrekken.
Mede doordat mijn kennis met de dag groeide, raakte ik er steeds meer door overtuigd dat ik mij wellicht beter zou kunnen voelen als ik een andere leefstijl zou volgen. Veel van mijn klachten konden wel eens veroorzaakt worden door al die pillen die ik dagelijks naar binnen schoof. Ik besefte mij steeds meer dat ik nooit patiënt was geweest. Althans in mijn ogen. Mijn dokters dachten daar anders over.
Ruim drie jaar geleden leerde ik mijn huidige partner Donna kennen. Donna is een superlieve, meelevende vrouw die veel ervaring heeft op het gebied van voeding en alternatieve gezondheidsproducten. Zij werkte als vestigingsmanager in een landelijke en bekende ‘gezondheidswinkel’. Ook leerde ik een aantal deskundigen kennen die, als het ware, een revolutie startten tegen de gevestigde orde. Zij streden ervoor om het roer om te gooien. Teruggaan naar de basis: onze voeding.
Donna en ik namen de tijd en de moeite om veel boeken te lezen die op dit gebied verschenen. En wij raakten ervan overtuigd dat wij meer grip op mijn gezondheid (en medicatie) konden krijgen door het roer om te gooien.
Negen maanden geleden besloten wij om koolhydraatarm te gaan eten. Vanwege negatieve reacties door de gevestigde orde (huisartsen, cardiologen en diëtisten) besloten wij om rigoureus te werk te gaan: koolhydraatarm en stoppen met medicatie. Dat risico nam ik, omdat ik immers nooit een (hart)event had doorgemaakt. Verschillende deskundigen, die wij vaker een podium in HartbrugMagazine geven, hadden ervoor gezorgd dat ik overtuigd was van mijn beslissing.
De omschakeling van voeding was in het begin ietwat moeilijk. Maar na een kleine tien dagen werden de verleidingen naar suikerhoudende producten steeds kleiner. Na een maand hadden Donna en ik die niet meer. Sterker nog: de nieuwe voeding smaakte veel beter. Het resultaat merkte ik al snel: de eerdergenoemde klachten (spierpijn, moeite met geheugen en weinig energie) verdwenen. Na een week of zes voelde ik mij een ander mens. Mijn huisarts werkte mee aan bloedanalyses die ik vroeg. En mijn waarden (waaronder suiker en cholesterol) werden met de maand beter. Nu na negen maanden heb ik bloeduitslagen waar ik in de afgelopen 25 jaar alleen maar van kon dromen. Ik ben bijna 20 kilo afgevallen en voel mij 10 jaar jonger. Mijn geheugen is stukken beter. Mijn energie lijkt niet op te raken. En spierklachten: verdwenen.
Alles bij elkaar een heel verhaal dat ik met onze lezers wil delen. Maar eigenlijk met de hele wereld. Want op een relatief eenvoudige manier kun je grip krijgen op je eigen gezondheid. En dus ook op je medicatie. Daarom is deze uitgave een soort ‘leefstijl’ special geworden. Want ik reken het tot onze taak en verantwoording om mensen ervan bewust te maken dat voeding een enorm verschil kan maken.
HartbrugReizen start vanaf mei dan ook met een jubileum ‘leefstijlreis’. Een korte reis waarin wij belangstellenden willen laten kennismaken met een andere leefstijl. Dat doen wij heel laagdrempelig. Wij bieden hotel-, appartement- en zelfs kampeermogelijkheden aan. Neem het heft in eigen handen en luister naar wat wij te vertellen hebben. Wat iemand ermee doet, is een eigen keuze en eigen verantwoordelijkheid. Wij reiken alleen de handvatten aan en maken mensen bewust.
Column door: Jan van Overveld
Voor meer columns van o.a Jan van Overveld klik hier
Geef een reactie