Medicijnen vergeten of kwijt op reis wat dan?

Geschreven door

U komt op vakantie zonder medicijnen te zitten. Vergeten of door verlies of diefstal van bagage kwijtgeraakt. Hopelijk overkomt u zoiets nooit, maar u kunt maar beter goed voorbereid zijn voor het geval dat. Veel ongemak en stress zijn te voorkomen. HartbrugReizen geeft graag tips.

 

Controleer uw bagage met een maatje

Zelfs inpakchaoten hoeven niet per se hun medicatie te vergeten. Schakel simpelweg een maatje in. Uw partner of kind bijvoorbeeld, of een goede vriend of vriendin. Spreek af dat ze vlak voor vertrek nog even meekijken of bellen om te checken dat die medicijndoosjes écht in uw tassen zitten. Ja, inderdaad, stop niet alles in één tas!

 

Verdeel uw medicatie over meerdere tassen

U kunt de medicatie beter over meerdere tassen verdelen. In de handtas of het dagrugzakje zit dan bijvoorbeeld medicatie voor drie dagen. Raakt u één tas of uw koffer kwijt, dan hebt u in ieder geval nog wat pillen voor de eerste dagen. Dat geeft soelaas.

 

Neem meer medicatie mee dan strikt noodzakelijk

Slim is ook om net iets meer medicijnen mee te nemen dan u strikt genomen nodig heeft voor de reisperiode. Tel er een week bij op zodat u bij een eventuele vertraging of oponthoud daarover in ieder geval niet hoeft in te zitten.

 

Controleer de houdbaarheidsdatum van uw medicijnen

Tijdens de vakantie wilt u er niet achterkomen dat uw medicijnen wellicht minder werkzaam zijn, omdat de houdbaarheidsdatum is verstreken. Dan zit u immers meteen met een tekort. Check de data op de verpakking dus vóór vertrek en vervang ze bijtijds, indien nodig.

 

Pak een overzicht van uw medicijnen in

Maar stel. Het gebeurt toch. U bent door verlies of diefstal een deel van uw medicijnen kwijt. U moet elders precies vertellen wat u slikt. Weinig mensen kunnen dat. Vraag uw apotheker daarom een actueel overzicht van uw medicatie uit te draaien. Vertel dat u het nodig hebt voor uw vakantie. Op de uitdraai staan niet alleen de namen van alle medicijnen die u gebruikt, maar ook eventuele overgevoeligheden of allergieën. Omdat merknamen per land kunnen verschillen staan ook de werkzame bestanddelen per medicijn genoteerd. Zo weet een apotheek, arts of specialist in het buitenland precies wat u moet hebben. Let wel dat de uitdraai in het Engels is. Hoewel apothekers hoogopgeleide lieden zijn, is hun Engels in sommige landen zwak. In zulke landen is een meertalig medicijnpaspoort nuttig. Deze kunt u opvragen bij ons, genaamd de Hartpas. Hij wordt handmatig ingevuld. Heeft u nog zo’n paspoort van een vorige reis liggen, laat de apotheker dan checken of alle gegevens nog actueel zijn.

 

Stop een extra voorschrift in de tas

Geeft een extra voorschrift voor uw medicijnen u een gerust gevoel? Vraag uw huisarts daar dan om en stop hem in de tas. In landen zoals Frankrijk en Spanje zijn veelal geen voorschriften voor de apotheek nodig, maar in andere landen wel. Het maakt het ophalen van medicijnen zeker makkelijker. Ook als u bijvoorbeeld op Schiphol er al achter komt dat u zonder medicijnen van huis bent gegaan. Dat is met bovenstaande tips bijna onmogelijk, maar toch. Op het vliegveld zit behalve een apotheek overigens ook een arts die medicatie kan voorschrijven. Daar kunt u altijd, 7 dagen per week, 24 uur per etmaal terecht. U vindt deze Airport Medical Services in Vertrekhal 2.

 

Controleer uw medicatie

Heeft u het voor elkaar en ontvangt u in het buitenland medicatie controleer dan altijd of u de juiste spullen heeft ontvangen. Merknamen kunnen verschillen, maar dat is geen punt. Als de bestanddelen ervan maar overeenkomen met uw vertrouwde medicatie. U leest een en ander op de verpakking of in de bijsluiter. Twijfelt u? Maak dan fotootjes van de medicatie, de doosjes en de tekstjes. Stuur ze naar een bekende in Nederland of uw apotheker en vraag het even uit te zoeken. Noteer dus voor vertrek hun mailadressen en telefoonnummers.

 

Schakel de alarmcentrale van uw verzekering in

Misschien bent u nog niet helemaal gerust. U ziet het al voor zich. U staat daar in den vreemde. U heeft uw medicatiepapieren bij de hand, maar in een land waarvan u de taal niet of onvoldoende kent, is het toch lastig zakendoen. Om van alles af te zijn, kunt u altijd de alarmcentrale van uw verzekeringsmaatschappij bellen. Die zorgt dan voor nazending van medicatie of een recept. Neem dus altijd uw verzekeringspapieren met het telefoonnummer van uw verzekeraar mee.

 

Deel uw gegevens – op papier of digitaal

Sommigen beelden zich het ultieme rampscenario in. Zo kan bij een brand alles teloorgaan. Óók uw telefoon en papieren met belangrijke gegevens. In zo’n zeldzaam geval is het handig dat u uw gegevens nog ergens anders hebt bewaard. In de vorm van papieren kopietjes, die bij een kind of bekende liggen of digitaal, als bijlagen in een mail die u aan uzelf of anderen hebt gestuurd. Op een computer kunt u dan de gegevens achterhalen.

 

Vraag uw reisbegeleider om hulp

Bent u mee met een georganiseerde reis, dan zal uw begeleider u bij calamiteiten de nodige zorg uit handen nemen. Bij HartbrugReizen zit u sowieso goed!

Het verhaal van Jochen

Geschreven door

Van een hardwerkende man naar hartpatiënt. Het overkwam Jochen (39). Een klap voor hem en voor zijn omgeving. Want plotseling raakte hij vrienden, familieleden en kennissen kwijt. Hij vertelt over zijn strijd…

 

Jochen (39)

 

Vorig jaar zat Jochen nog middenin zijn carrière. Toen zijn huidige partner en hij een relatie aangingen, lachte het leven hem rijkelijk toe. Samen bouwden zij aan hun relatie. Maar lang konden zij niet genieten van de ‘wittebroodsweken’. Jochen moest geopereerd worden aan een aangeboren hartklepafwijking, ‘Mijn aortaklep lekte dusdanig dat een spoedoperatie volgde. Tijdens het implantatieproces van mijn hedendaagse mechanische aortaklep, speelde complicaties (AV-Blok) op en uiteindelijk was ik ook een pacemaker rijker. Mijn leven stond op de kop, waarom ik?’

Verdriet

Dat Jochens operatie naast een lichamelijke rollercoaster, het begin was van een emotionele veldslag, bleek toen steun vanuit zijn naasten (familieleden, vrienden en kennissen) uitbleef.  ‘Mijn ouders waren een grote steun, helaas heb ik hen beiden niet meer. In de dagen na de operatie, knapte er iets bij mij. In het ziekenhuis ontvingen anderen bezoek en ik lag daar maar. Ik zonderde mij af om mijn verdriet te verbergen, maar het ging niet meer. Dagenlang heb ik gehuild. Mijn wereld werd ineens heel klein.’ Hij vervolgt, ‘Eenmaal thuis zocht niemand mij op. Ik moest letterlijk om steun bedelen. Mijn weinige vrienden hadden eigen redenen voor hun afwezigheid. Uiteindelijk hebben mijn buren mij opgevangen en twee voormalige vrienden brachten af en toe schone was.’

Ondertussen ging hij lichamelijk met sprongen vooruit en dat gaf Jochen een positiviteitsboost: ‘Ik werkte keihard om zowel op het sociale vlak, als op werk gerelateerd gebied er weer bovenop te komen. Al gauw startte de herrevalidatie en de arbeidsintegratie. Toen het stilviel, kwam de psychische klap. Klaarblijkelijk had ik te veel te verwerken en ik viel in een zware depressie. Maar ik was vastbesloten om deze situatie weer te overwinnen. Zonder medicatie, maar op eigen kracht en met behulp van een psycholoog ging ik het gevecht met mijzelf aan. Ondertussen leerde ik leven met mijn nieuwe mentale en lichamelijke grenzen.’

Sindsdien gaat het zowel mentaal als lichamelijk beter met Jochen: ‘Inmiddels is mijn acceptatieproces met betrekking tot mijn situatie in volle gang, want mijn operatie heeft voor mij veel veranderd. Ik word vaak geconfronteerd met mijzelf. Een recent voorbeeld daarvan is dat ik noodgedwongen heb moeten stoppen met mijn huidige baan. In samenspraak met mijn cardioloog is geconcludeerd dat de baan ongeschikt was. Een loopbaanbegeleidingstraject is opgestart, maar ik voel de druk om mijzelf te bewijzen.’

Onbegrip

Ondanks alles, blijft het onbegrip van zijn naasten een heikel punt: ‘Ik ben hierdoor geëmotioneerd. “Het leven gaat door”, zeiden ze. Het leven gaat door, maar is voor mij ingrijpend veranderd. Voorheen ondernam ik activiteiten zonder erbij na te denken. Nu moet ik het vooraf afwegen en ben ik dagelijks bezig met mijn (hart)aandoeningen en medicatie. Ik ben niet meer de onafhankelijke, onbezorgde Jochen. Wanneer ik mijn grenzen aangaf, keken zij daarvan op, want van buiten is er niets aan mij te zien. Zij kunnen zich niet in mijn situatie verplaatsen en verdwijnen uit mijn leven.’

Om het onbegrip te verduidelijken, heeft hij het onderwerp met zijn naasten aangekaart om verdere, mogelijke miscommunicatie te voorkomen: ‘Het is belangrijk om het bespreekbaar te maken, ondanks de mogelijke reacties. Zij willen mij een hart onder de riem steken, maar iedereen doet dat op een eigen manier. Indien mij nu iets onduidelijk is, vraag ik direct door. Ik blijf niet malen, maar praat.’

Dat is ook de reden van zijn openheid: ‘Veel hartpatiënten veranderen na een gebeurtenis, maar het onderwerp blijft (vaak) onbespreekbaar. Voor sommigen is lotgenotencontact een uitkomst vanwege de herkenning. Logisch, want zij hebben hetzelfde of iets soortgelijks meegemaakt en verplaatsen zich makkelijker in jouw situatie. Wij leren van elkaars ervaringen en adviezen en kunnen zo tot nieuwe inzichten komen.’

Herpakken

Uiteindelijk draait het volgens Jochen om relativeren, want afgezien van alles, is er veel om dankbaar voor te zijn: ‘Ik ben dankbaar voor het feit dat ik er nog ben dankzij de uitstekende, hedendaagse zorg. Wanneer je het moeilijk hebt en op onbegrip stuit, kom je niet verder door thuis te gaan zitten piekeren. Praat met lotgenoten op het forum en doe dingen waarvan jij ontspant. Het dagelijks leven is misschien niet zoals voorheen, maar richt je leven opnieuw in zodat het passend is voor je nieuwe situatie. Accepteer jezelf en je nieuwe ik. Met de juiste hulp leer je aan jezelf werken en grenzen aan te geven, dat zorgt ervoor dat je erbovenop komt. De hedendaagse steun van mijn lieve partner en (echte!) vrienden zorgen er onder andere voor dat ik geniet van de kleine dingen en met goede moed weer aan de toekomst werk.’

 

Helma heeft haar leven te danken aan assistentiehond Banios

Geschreven door

 

‘Ik wil niet opgesloten zitten tussen 4 muren’

 

Van de buitenkant zie je niets opvallends aan Helma Verhoeven (52) uit Cuijk. Toch is ze ernstig ziek: ze heeft epilepsie en twee aangeboren bindweefselaandoeningen: Ehlers-Danlos en Marfan. Het laatste syndroom gaat gepaard met afwijkingen aan de hart- en bloedvaten en hartritmestoornissen. Gelukkig heeft Helma veel steun aan haar assistentiehond Banios.

 

Helma Verhoeven

 

‘Toen ik op mijn 20e de diagnose kreeg, hadden de artsen niet voorspeld dat ik de vijftig zou halen. Ze zeiden dat ik beter kon gaan genieten nu het nog kon’, vertelt Helma. En dat genieten doet ze nog steeds met volle teugen. Zo is ze bijvoorbeeld gek op reizen, ook al maken haar beperkingen dat haar niet makkelijk. ‘Door mijn bindweefselaandoeningen gaan mijn gewrichten heel makkelijk uit de kom’, legt ze uit. Iedere ochtend moet mijn man me als een Legopakket weer in elkaar zetten. Verder dan 5 uur vliegen is niet mogelijk, áls ik het vliegtuig al haal. Want als ik op de dag van vertrek een grote epileptische aanval of hartcrisis krijg, kan de reis niet doorgaan.’

 

Een epileptische aanval kan grote gevolgen hebben voor Helma. ‘Omdat ik zo’n aanval niet van tevoren zie aankomen, kan ik vallen en daarbij ernstig gewond raken. Door het Marfansyndroom heb ik extreem dunne bloedvaten; één wondje wordt meteen een bloedbad. Mensen schrikken zich dus rot als ik op straat een aanval krijg. Daarbij kan ook mijn hart in een verkramping raken, wat aneurys-ma tot gevolg kan hebben. Al twee keer heb ik daardoor op het randje van de dood gebalanceerd, maar ik ben telkens weer opgekrabbeld.’

 

Vertrouwen

Dat ze sinds 10 jaar assistentiehond Banios heeft, maakt haar leven een stuk gemakkelijker. Voor de komst van de Pyreneese herdershond was Helma naar eigen zeggen een hoopje ellende. ‘Ik durfde de deur niet meer uit. Maar sinds hij er is, hoef ik niet meer opgesloten te zitten tussen vier muren. Banios ziet precies hoe het met mij gesteld is, daar kan ik feilloos op vertrouwen. Als ik ’s ochtends uit bed kom en merk dat hij me strak aanstaart, weet ik al hoe laat het is en ga ik op het tapijt liggen om de aanval af te wachten. Banios haalt mijn medicijnen op en rolt me op mijn zij, zodat ik niet in mijn tong stik. Vervolgens activeert hij de alarmknop, waardoor mijn man wordt gewaarschuwd.’

 

Omdat Banios na tien jaar zijn baasje moeiteloos kan ‘lezen’, kan hij ook een hartcrisis zien aankomen. ‘Voor ik het zelf doorheb, voelt hij mijn ongerustheid aan en slaat dan alarm. Maar hij zorgt er ook voor dat ik niet over mijn grenzen ga. Als hij merkt dat ik moe ben, voel ik heel zacht zijn pootje op mijn scheenbeen. Alsof hij wil zeggen: “Baasje, het is mooi geweest voor vandaag”.’

 

Dat Helma een assistentiehond heeft, vinden veel mensen raar. Ze heeft immers geen rolstoel of blindenstok. Daarnaast denken veel mensen bij een hulphond aan een labrador en niet aan een klein beestje als Banios. ‘Ik heb weleens meegemaakt dat ik bij een evenement uit de rij werd geplukt omdat ze niet wilden geloven dat mijn papieren echt waren, terwijl iemand met een blindengeleidehond gewoon door kon lopen. Ik word zó vaak geweigerd in winkels, restaurants of hotels. Dat frustreert me, want alles wat ik doe kost al genoeg energie.’

 

Missie

Ze heeft het daarom tot haar missie gemaakt om te zorgen dat de Tweede Kamer een VN-verdrag ondertekende dat bepaalt dat mensen met een assistentiehond niet meer geweigerd mogen worden in openbare gelegenheden. Sinds juli vorig jaar is die wet van kracht. Dat ze eigenhandig het logge politieke systeem in beweging heeft gekregen is Helma’s grote trots. En al blijft er nog genoeg over om voor te strijden, vindt ze het nu wel welletjes geweest. ‘Het is tijd voor rust. Ik wil me bezig gaan houden met mijn bucketlist.’

 

Zo wil ze heel graag nog naar Noorwegen en La Palma, waar de natuur zo prachtig is. Maar voorop staat dat ze tijd wil doorbrengen met haar gezin. Samen met haar man, 24-jarige dochter en hond Banios, vormt Helma een hecht team. ‘We leven in een bubbel, dat is heel prettig. De hectische maatschappij vol stress is voor ons niet aan de orde. Als ik met Banios door het bos loop en een mooie ree of vos spot, denk ik: iemand die achter zijn bureau zit, ziet dit niet. Ondanks mijn beperkingen, prijs ik mezelf gelukkig. Als het leven morgen ophoudt, kan ik zeggen dat ik heb genoten.’

Gesprek met homeopaat  Michiel van Gemert

Geschreven door

 

Bijna de helft (45%) van de zieke mensen in ons land heeft wel eens een alternatief geneeskundige bezocht of homeopathisch geneesmiddelen gebruikt. Veel mensen zijn over deze hulp zeer te spreken. Voor Hartbrug-Magazine aanleiding om enkele vragen voor te leggen aan Michiel van Gemert, docent homeopathie en verpleegkundige uit Amsterdam.

 

Michiel van Gemert

 

Kunt u in enkele zinnen iets over uzelf vertellen?

Ik heb nu 25 jaar een praktijk als homeopaat. Ik combineer dat met werken op de spoedeisende hulpafdeling als verpleegkundige. Voor mij werkt het heel goed om op die manier bij te blijven in het reguliere veld. Ik geef les aan studenten homeopathie en verzorg ook bij- en nascholingen voor collega’s.

 

Wat is klassieke homeopathie en wat kan die voor hartpatiënten betekenen?

Klassieke homeopathie is een natuurgeneeswijze waarbij op subtiele manier de hele persoon wordt uitgenodigd om over te gaan tot genezen. Er zijn 3000 verschillende homeopathische middelen en er kan er maar één worden voorgeschreven. Door een uitgebreid gesprek over de klachten, levensstijl en familiaire belasting zoeken we nauwkeurig naar het middel dat het beste bij iemand past. We kijken ook naar wat de klachten met iemand doen en wat er is gebeurd voordat de klachten zijn begonnen. Op die manier kun je spreken van een specifiek op de persoon toegespitste behandeling.

 

Hoe kijkt de reguliere geneeskunde tegen homeopathie aan?

De reguliere geneeswijze kan niet zoveel met het concept van de totale mens. Daar is men gewend het lichaam op te delen in organen en orgaansystemen.

 

Kunnen homeopathie en reguliere geneeskunde elkaar versterken?

Zeker! Het is wetenschappelijk bewezen dat men bij een chronische ziekte beter af is, dus dat men minder klachten en meer energie heeft, minder medicijnen hoeft te gebruiken en minder last heeft van bijwerkingen. Als men naast de reguliere behandeling ook klassiek homeopathisch wordt behandeld.

 

Zijn er duidelijke verschillen in benadering van de zieke patiënt?

Voorop staat dat de reguliere behandeling noodzakelijk blijft. Toch kijken wij soms wel anders aan tegen lichamelijke verschijnselen. Bij koorts schrijft de dokter al gauw paracetamol voor om de koorts te verlagen. Maar wij denken dat koorts soms een prima manier is om ons immuunsysteem aan de gang te zetten, zodat je sneller van je klachten af bent.

 

Wat is het grootste verschil?

Bij ons staat bij de behandeling de hele mens centraal, bij de reguliere geneeskunde staat de specifieke klacht centraal. Dat is wel een groot verschil, natuurlijk.

 

Hoe kijkt u als klassiek homeopaat tegen hartziekten aan?

Hartziekte is een diep in het lichaam gezetelde ziekte. Meestal zijn er meerdere factoren die er toe hebben bijgedragen voordat het zover komt. Levensstijl, stress, verdriet, eten en drinken. Vaak is er een combinatie van ziekten, zoals diabetes en hart- en vaatziekten. In de homeopathie kijk je naar het totale plaatje waar iemand in zit. Je bekijkt klachten niet afzonderlijk, maar ziet het totaalbeeld.

 

Dus eigenlijk kijkt de homeopaat niet naar de ziekte als zodanig, naar het symptoom, maar naar de hele mens?

We gaan niet voorschrijven vanuit een symptoom, maar kijken naar het hele plaatje. Je hebt er immers niets aan om bij een hartpatiënt alleen de angst weg te nemen, als hij/zij bijvoorbeeld blijft zitten met maagproblemen. Dan is de patiënt nog niet echt geholpen.

 

Wat dan?

In 1960 begonnen de meeste chronische ziekten pas als je 60 jaar oud was. Nu hebben steeds meer mensen daarvan al veel eerder last. Dat komt omdat onze samenleving steeds sneller gaat, meer stress oplevert, en omdat het eetpatroon ongezonder is. Je bent in je leven minder lang fit als vijftig jaar geleden. Het lichaam is uit balans. Klassieke homeopathie probeert die balans zoveel mogelijk te herstellen. We willen vooral (innerlijke) rust creëren. Mensen die naast de reguliere zorg ook homeopathische middelen gebruiken, voelen zich over het algemeen vitaler, gebruiken minder medicijnen en hebben minder last van bijwerking van medicijnen. Het is het proberen waard!

 

Mensen die een hartziekte hebben zitten vast aan allerlei medicijnen. Daarnaast krijgen ze instructies mee hoe hun leven te veranderen. Niet roken, veel bewegen, een dieet volgen. Dat valt hen zwaar. Hoe kunnen ze daarmee omgaan?

Juist daar kan homeopathie van nut zijn. Door de behandeling zie je dat het mensen veel minder zwaar valt om hun leven te veranderen. Sterker nog, ze krijgen er zin in om meer te bewegen en anders te gaan eten. Kortom, ze voelen zich minder slachtoffer en nemen meer eigen verantwoordelijkheid.

 

Als iemand meer wil weten over wat klassieke homeopathie voor hem of haar zou kunnen betekenen, waar kan hij/zij dan terecht?

Nederlandse Vereniging van Klassiek Homeopaten Koninklijke Vereniging Homeopathie Nederland: www.kvhn.nl

Michiel van Gemert: www.klassiekhomeopaatamsterdam.nl.

 

Geopark Hondsrug; het geopark van Nederland

Geschreven door

 

‘UNESCO Global Geopark Hondsrug’ paradeert als het eerste en enige geopark van Nederland. Maar wat is een geopark? HartbrugReizen neemt u mee in de wondere wereld van de geoparken.

 

Vele miljoenen jaren geleden toen de natuur haar vrije loop ging en Nederland niet bestond, wisselden verschillende ijstijden elkaar af. Langzaamaan creëerde zij, de ijstijden, het begin van het hedendaagse landschap. Met de zogeheten ‘Saale-ijstijd’ is ‘De Hondsrug’ geboren. Nu, 150.000 jaar later, kenmerken onder andere de overgebleven strepen van het Saale-ijs en smeltwater het landschap van de Hondsrug: klei, keileem met zand en keien, maar ook veen.

 

Geopark

Een geopark is een gebied waar geologisch erfgoed en natuur van internationale waarde worden beheerd. Hierbij wordt de cultuurhistorie en de hedendaagse cultuur tevens in acht genomen. Deze elementen vormen samen de identiteit van een geopark. Hierdoor – doordat de geologische geschiedenis van een geopark door natuur en cultuur wordt bepaald – is geen geopark hetzelfde.

 

Behoud, educatie en duurzame ontwikkeling staan centraal. Hieraan wordt vormgegeven door geïnspireerde inwoners, ondernemers en overheden, waaronder organisaties, instellingen en onderwijsinstanties van het desbetreffende gebied. Zij vertellen gezamenlijk het verhaal van ‘hun’ geopark. De achterliggende gedachte is dat zij – de betrokkenen – duurzamer met hun omgeving omgaan, omdat zij van de oorsprong afweten.

 

Geopark Hondsrug

Het ‘European Geopark Network’ heeft aan ‘De Hondsrug’ de status van ‘Europees Geopark’ toegekend. Alle geoparken zijn lid van het ‘Global Geoparks Network (GGN)’ dat onder toezicht staat van ‘The Department of Earth Sciences of UNESCO’. Een toegewezen departement van UNESCO heeft besloten om de desbetreffende geoparken een UNESCO-status toe te kennen, waaronder ‘Geopark Hondsrug’. Sindsdien heet het ‘UNESCO Global Geopark Hondsrug’. Hiermee is het de eerste en enige geopark in Nederland. Volgens het geopark maakt de combinatie van de geologie, het landschap en de invloed van de mens daarop, de status meer dan waard.

 

De Hondsrug is een groot natuurgebied dat zich uitstrekt over de twee provincies Groningen en Drenthe. Het doet onder andere de gemeenten Groningen, Haren, Tynaarlo en Aa en Hunze aan, maar ook Borger-Odoorn, Emmen en Coevorden. Verder is het opgesplitst in vijf gebieden met specifieke kenmerken: Hunzevallei, Drentsche Aa, Hondsrugdrenthe, Magisch Drenthe en Het Veenland. Met een lengte van zeventig kilometer en een gemiddelde breedte, is de Hondsrug verspreid over een oppervlak van ruim 1000 vierkante kilometer en wonen er 240.000 mensen. Het hoogste punt, ‘Haantjeduin’, ligt 26,5 meter boven NAP (Normaal Amsterdams Peil).

 

Bezienswaardigheden

Kijken, kijken en nog eens kijken, want in Geopark Hondsrug raakt u niet uitgekeken. Kilometers zandrug – zeventig om precies te zijn – en beekdalen herinneren aan de gevolgen van de ijstijden, maar ook de veenlandschappen met de laatste resten hoogveen in Nederland. De hunebedden – opgebouwd met zwerfkeien – diende als begraafplaats voor de prehistorische mens. Tegenwoordig zijn het monumenten van 5000 jaar oud en één van de vele bezienswaardigheden waaraan de Hondsrug zich kenmerkt.

 

Door de veranderende natuur en met de wisselende bewoners is het landschap van de Hondsdrug verder gevormd. Hierdoor kent de Hondsrug een grote diversiteit aan onder andere landschappen en cultuurhistorische factoren. De diversiteit is toe te spitsen op een driedeling bestaande uit geomorfologie, zichtbare archeologie en cultuurlandschap. Oftewel: zandruggen en beekdalen door ijs gevormd, overblijfselen van onze voorouders en door mensenhanden gemaakte (hedendaagse) bezienswaardigheden. Vergeet niet de heide vol met talloze dieren en bijzondere vogelsoorten een blik toe te werpen. Zij vertoeven hier in gemoedelijke sferen.

 

Activiteiten

Naast de bezienswaardigheden, kunt u in Geopark Hondsrug actief ondernemen. Het geopark bezoekt u al wandelend, fietsend of met de auto! Ideaal voor personen die slecht ter been zijn. Het park biedt acht expedities aan waardoor u het park leert kennen. Een expeditie start in een expeditiepoort: een informatiecentrum is één voorbeeld daarvan. Tijdens de expedities zij er tussenstops in de vorm van hotspots. Hierbij wordt stilgestaan bij bijzondere, kenmerkende landschappen. De expedities waaruit u kunt kiezen zijn: ijstijden, prehistorie en veen, maar ook kunst, sporen van strijd en natuur. Tot slot maakt veen, bossen en water het rijtje aan expeditie-mogelijkheden af.

 

Kijken en ondernemen, maar niet op expeditie? Kies dan voor een safari. De aangeboden safari’s variëren qua duur en vorm. Van meerdaagse arrangementen inclusief overnachtingen tot daguitstappen en urenvullende activiteiten. Weleens aan een culinaire of wellness safari gedacht? Laat u verrassen! Maar dat is niet alles. Rondleidingen, tentoonstellingen en markten zijn activiteiten waaraan u tevens kunt deelnemen. En wat dacht u van (natuur)festivals, familiedagen en (thema)wandelingen onder begeleiding van een gids of op eigen houtje door middel van vooruit gestippelde routes?

 

 

Anti schade- en diefstaltips

Doorpraten? Bezoek ons forum en deel uw vragen en ervaringen met betrekking tot ‘Geopark Hondsrug’ op www.hartpatienten.nl/forum.

Epilepsie blijkt soms een erfelijke hartziekte

Geschreven door

 

Stelt u zich eens voor: vlak voor uw ogen ziet u iemand op straat in elkaar zakken en stuiptrekkingen vertonen. U belt 112 voor een ambulance en vertelt wat er is gebeurd. Al gauw wordt er dan gedacht aan epilepsie. Maar is dat wel zo?

 

Cardioloog Prof. Dr. Arthur Wilde van het AMC in Amsterdam spreekt uit ervaring als hij zegt, dat het gebeuren ook kan wijzen op een levensbedreigende hartritmestoornis (die kan leiden tot een hartstilstand). Dat wordt helaas niet altijd onderkend. De voorgeschreven medicijnen werken dan niet altijd goed en de betrokkene blijft een risico lopen op een hartstilstand.

 

   Dr. Arthur Wilde

 

De diagnose ‘epilepsie’ werd vroeger vaker gesteld bij mensen uit families waar erfelijke hartziekten (erfelijke hartritmestoornissen) voorkomen. ‘In mijn carrière heb ik vaak meegemaakt dat mensen deze verkeerde diagnose kregen’, vertelt Wilde. ‘Gelukkig gebeurt dat nu minder vaak dan vroeger.’

 

Wilde is gespecialiseerd in onderzoek naar erfelijke hartziekten en het opsporen daarvan. Het AMC werkt mee aan een Europees project dat de samenwerking van ziekenhuizen op het gebied van zeldzame ziekten moet bevorderen. Middels dit Expertise Referentie Netwerk (ERN) willen 24 gespecialiseerde ziekenhuizen in dertien Europese landen een zelfde standaard voor zorg invoeren, en een zelfde manier van voorlichten hanteren. Bovendien worden de resultaten van onderzoek naar deze zeldzame ziekten uitgewisseld. ‘Door het combineren van kennis en kunde kan in heel Europa dezelfde kwaliteit van zorg gegeven worden’, aldus Wilde.

 

Een van die groepen zeldzame ziekten waar de ERN’s over gaan, zijn erfelijke hartziekten (ERN Guard Heart). De meest voorkomende is de verdikte hartspier: geschat heeft één op de vijfhonderd (!) Nederlanders daarvoor een erfelijke aanleg. Ook zijn er erfelijke vormen van hartritmestoornissen (één op de tweeduizend). En dan zijn er nog andere erfelijke hartziekten. Als je die allemaal bij elkaar optelt, hebben misschien wel zeven op de duizend Nederlanders aanleg voor zo’n erfelijke hartziekte, rekent Wilde ons voor.

 

‘Als iemand in de familie op jonge leeftijd is overleden, dus jonger dan 50 jaar, is er in 75 tot 80 procent sprake van een erfelijke hartziekte. Het is wenselijk dat familieleden zich dan bij de cardioloog melden om zich te laten onderzoeken. Op die manier kan voorkomen worden dat het nog eens gebeurt.

 

Mensen binnen dezelfde familie die inderdaad aanleg blijken te hebben voor een erfelijke hartziekte kunnen meestal met medicijnen behandeld worden. In sommige gevallen ook met een defibrillator of een pacemaker’, aldus Wilde.

 

‘Een erfelijke ziekte is ooit ergens ontstaan’, gaat hij verder. ‘Soms kunnen we dat ontstaan terug traceren naar een voorvader enkele eeuwen geleden. Er zijn typische gebieden waar een bepaalde hartziekte veel voorkomt, bijvoorbeeld in Zuid-Limburg, Friesland, Noord-Holland of Twente. Elk gebied heeft zijn eigen typische erfelijke hartziekte’, weet Wilde. Inmiddels worden deze eerder ‘streekgebonden’ ziekten steeds vaker in heel Nederland gemeld, omdat de laatste veertig jaar steeds meer mensen wegtrekken uit gebieden waar hun voorvaderen al sinds generaties woonden. Nu tref je die mensen ook elders in Nederland aan.

 

De Amsterdamse onderzoeker en cardioloog wil het liefst dat ook in Nederland een obductie van jonge mensen die overlijden aan een plotse hartdood, verplicht wordt. In Engeland is dat al het geval. Hier in Nederland betaalt de verzekering er niet voor, dus gebeurt het niet. Een obductie is een onderzoek naar de doodsoorzaak. Mocht die uitwijzen dat iemand inderdaad overleed aan een erfelijke hartziekte, dan kan de familie gecontroleerd worden.

 

Wilde benadrukt verder het belang van tijdig onderzoek voor kinderen. ‘Een aantal erfelijke hartziekten leiden pas bij volwassenen tot mogelijke problemen. Maar er zijn ook hartziekten die al bij kinderen van vijf jaar kunnen opspelen zoals erfelijke vormen van hartritmestoornissen. Dat kun je maar beter weten, om er op tijd bij te kunnen zijn. Kinderen van vijf tot vijftien jaar kunnen in de meeste gevallen met medicijnen geholpen worden. Bovendien kan een advies zijn om niet intensief te gaan sporten. Zo’n advies kun je beter aan een 10-jarige geven (en aan zijn of haar ouders) dan pas als iemand achttien is en al veel energie en tijd heeft besteed aan een mogelijke sportcarrière. Hoe eerder, hoe beter!’

 

Ongeveer de helft van de mensen met een erfelijke hartziekte, is zich van geen kwaad bewust. Opsporing van deze groep is dringend gewenst, aldus Wilde. Hij kent het voorbeeld van een familie waar drie kinderen zijn overleden, voor er onderzoek werd ingesteld. ‘Bij die familie is het probleem gelukkig opgelost. Het komt nu niet zo vaak meer voor’, zegt Wilde.

 

Er hoeft ook niets (erfelijks) aan de hand te zijn. ‘Als er na een plotse hartdood op jonge leeftijd, vijf direct verwanten (eerstelijnsfamilieleden) zijn onderzocht en je vindt niets, dan is de kans klein dat er nog iets gebeurt. Dan is er waarschijnlijk geen erfelijke ziekte.’

 

Wat nu te doen als je het niet vertrouwt? Hoe kom je dan terecht bij een zogenoemd cardiogenetisch centrum, gespecialiseerd in erfelijke hartziekten? Alle academische ziekenhuizen hebben in meerdere of mindere mate zo’n cardiogenetisch centrum, waarvan die in Amsterdam (AMC), Maastricht en Groningen de grootste zijn. Bijvoorbeeld het AMC heeft ook spreekuren bij andere ziekenhuizen, in Eindhoven, Enschede, Zwolle en Alkmaar. Andere academische ziekenhuizen bieden soms ook zo’n mogelijkheid.  In veel gewone streekziekenhuizen is een doorverwijzing mogelijk. Als iemand in jouw familie jong aan een plotse hartdood stierf, is er alle reden om een afspraak te maken met de cardioloog in je buurt, met het verzoek je te laten onderzoeken op een erfelijke hartziekte. En je waar nodig te laten doorverwijzen!

 

Maar liefst zeven op de duizend Nederlanders heeft aanleg voor een erfelijke hartziekte. Veel van hen weten dat niet. Het gaat om ziekten die de familie al generaties lang teisteren. Een aanwijzing voor zo’n erfelijke hartziekte kan zijn, wanneer iemand in je directe familie op jonge leeftijd plotseling kwam te overlijden. Jong, dat is onder de 50 jaar.
Herkent u dit? Lees dan snel verder!

 

De moestuin is hip!

Geschreven door

 

De moestuin is hip en laat van zich horen! Overal wordt de o zo hippe moestuin aangeprezen. Iedereen kan het! Het vergt weinig inspanning en levert (met geluk) veel op. HartbrugReizen heeft alle ins & outs, maar ook tips & tricks rondom een geslaagde moestuin op een rij gezet.

 

Voor een moestuin heeft u geen tuin nodig. Een terras of balkon voldoet ook, want u bepaalt zelf de grote van uw moestuin. Gaat u voor een traditionele, grote moestuin of kiest u voor moestuinbakken? U wilt aan de slag? Lees snel verder hoe u de natuur dichterbij brengt.

BENODIGDHEDEN

 

Moestuingrond

Moestuinmest

Beschermingsmiddelen (optioneel)

Groente-, fruit- en kruidenzaden

Planten

Potten/bakken

Spade/tuinvork

Hark

Schoffel

Schep

Snoeimes/snoeischaar

Tuinslang/gieter/sproeier

Pootstok

Verspeenstok

Bindtouw

Labels

 

Voorbereiden

  • Een moestuin begint met het uitkiezen van een geschikte plek en grond in uw tuin, op het terras of op het balkon.
  • Werk met een vooraf uitgetekende plattegrond en verdeel uw moestuin in meerdere vlakken.
  • Plant per vlak zaden of kiemplanten uit één gewasgroep bij elkaar: elke gewasgroep heeft eigen voedingsstoffen.
  • Combinatieteelt? Bekijk welke zaden of planten bij elkaar passen en een positieve invloed op elkaar uitoefenen.
  • Planten hebben zonlicht nodig. Voorkom echter een overload en zorg voor beschutting.
  • Onderzoek van te voren welke planten warmte dan wel koelte nodig hebben.
  • Door wisselteelt behoudt de grond een gezonde conditie.

 

Aanleggen

  • Na de vorstperiode, in het voorjaar, begint u met het aanleggen van uw moestuin.
  • Is de grond bevroren of te vochtig? Wacht af.
  • Voordat u gaat zaaien, bereidt u de grond – het zaaibed – voor.
  • Verwijder onkruid en bewerk de grond; hark de grond los, spit de aarde om en egaliseer de grond tot een egaal vlak.
  • Hierna bedekt u de aarde met moestuingrond (ongeveer tien centimeter) en kunt u gaan zaaien!

 

Zaaien

  • Uw eerste moestuin? Wees niet te streng en start met groenten die weinig verzorging behoeven. Bijvoorbeeld radijs, sla en wortel.
  • Strakke rijen? Span een rechte lijn met touw.
  • Kiest u voor zaden of kiemplanten? Het eindresultaat is hetzelfde. Het verschil zit in de tijdsduur: zaden vergen een langere tijdsduur.
  • U zaait in de lente, maar het zaaimoment verschilt.
  • Wilt u zeker zijn van uw zaak? Houdt een zaaikalender bij de hand.
  • Het gegeven zaai-advies dient als richtlijn. Het is aan u om in te spelen op onverwachte weersomstandigheden en het zaaimoment daarop aan te passen.
  • Het merendeel van de zaden is geschikt om direct in de grond te zaaien.
  • Voor het voorjaar beginnen? Ga dan voorzaaien in een zaaibak of -pot. Een kweekkas is tevens een optie.
  • Over voorzaaien gesproken… bepaalde zaden dienen sowieso voorgezaaid te worden. Voor hen is een speciale buitenkas geen overbodige luxe. Hierdoor zijn de zaden/kiemplantjes beter beschermd tegen weersinvloeden.
  • Moestuinzaden hebben weinig diepte nodig. De regel: houdt de verticale grote van het zaadje aan.
  • Hoe dieper u zaait des te groter is de kans op rotten.
  • De gewenste temperatuur is voor de zaden verschillend. Waar de ene plant in een warme kamer ontkiemt, zweert de ander bij kou. Zorg ervoor dat alle zaden de benodigde temperatuur krijgen.
  • Zodra de uitgekomen kiemplanten twee paar bladen hebben, kunt u ze verspenen/verpotten naar een aparte zaaibak of -pot of uitplanten in de tuin.
  • Jonge planten hebben water nodig, veel!
  • Gebruikte zaden kunt u recyclen voor het daaropvolgende jaar. Hoe? Laat de planten uitbloeien en droog daarna de zaden. Een kwestie van bewaren en hergebruiken.

 

Oogsten

  • Oogst ‘onkruid’ in plaats van het te verwijderen. Brandnetels, paardenbloemen en zevenblad zijn enkele voorbeelden van gezonde drink- en eetbare producten die de natuur ons schenkt.
  • Check of naast bladeren de vrucht van de planten eetbaar is. Zonde om weg te gooien! Bijvoorbeeld de bloem van een pompoen is ook te eten.
  • Over gezonde bloemen gesproken: weleens goudsbloementhee gedronken?
  • Doorgeschoten sla? Laten groeien en binnen de kortste keren geniet u van een bloemenveld.
  • Is uw komkommer smakeloos? De gouden regel is: hoe groter de komkommer des te minder is de smaak. Wilt u meer smaak? Vroeger oogsten.
  • Zo lang mogelijk van uw courgettes genieten? Regelmatig oogsten. Hierdoor worden de courgettes niet te groot en blijft de plant de hele zomer nieuwe courgettes aanleveren.

 

Onderhoud

  • U wilt zo lang mogelijk plezier van uw moestuin? Onderhoud deze regelmatig. Verwijder onkruid (of hergebruik), voorzie uw moestuin van moestuinmest en indien nodig van een (biologisch) beschermingsmiddel.
  • Gebruik een ‘lichte’ bemesting, want de meeste planten verdragen een zware bemesting niet. Organische bemesting werkt goed.
  • Onverwachte nachtvorst? Bescherm uw planten met cloches (covers).
  • Voorkom verbruining van de planten en geef water naast de plant.
  • Gebruik gemaakt van potten en bakken? Plaats ze op een schaal en geef water in de schaal. Zorg wel voor een gat in de potten en bakken.
  • Uitdunnen? Met deze techniek creëert u meer ruimte voor de sterke planten. Het enige wat u hiervoor hoeft te doen, is de zwakke planten net boven de grond af te knippen.

 

Tot slot: Eet smakelijk!

Bloeddruk meten is een belangrijke zaak

Geschreven door

 

Als hartpatiënt is het belangrijk om regelmatig de bloeddruk te controleren. Zowel een hoge als lage bloeddruk kunnen gevaarlijk zijn voor je gezondheid. Hoe eerder een afwijkende bloeddruk wordt ontdekt, hoe sneller er iets aan kan worden gedaan.

 

Maar wat is bloeddruk nu precies? Bloeddruk is de druk die op de wanden van de bloedvaten komt als het hart samentrekt. Per minuut pompt het hart zestig tot tachtig keer. Het bloed, dat door (slag)aders stroomt, vervoert voedingsstoffen en zuurstof door het hele lichaam. Tegelijkertijd worden afvalstoffen verwijderd.

 

Onderdruk en bovendruk

De bloeddruk bestaat uit de bovendruk en de onderdruk. De bovendruk (systolische bloeddruk) wordt gemeten als het hart samenknijpt. De druk in de bloedvaten stijgt doordat het hart het bloed de slagaderen inpompt. Als het hart zich ontspant, gaat het om de onderdruk (diastolische bloeddruk). De bloeddruk is dan het laagst. De druk wordt weergeven in millimeter kwikdruk: mmHg.

 

Normale bloeddruk

Een normale bloeddruk is 120/80 mmHg. Daarbij staat 120 voor de bovendruk en 80 voor de onderdruk. Bij mensen die ouder zijn dan zestig jaar is een wat hogere bloeddruk ook toegestaan. We spreken van een te hoge bloeddruk (hypertensie) bij een waarde boven de 140/90 mmHg. Klachten zijn bijvoorbeeld hoofdpijn, kortademigheid en rusteloosheid. Bij een lage bloeddruk (hypotensie) ligt de druk onder 90/60. Doordat er te weinig bloed naar de hersenen stroomt, kan iemand zich duizelig voelen of zelfs flauwvallen. Een normale bloeddruk krijg je door een gezonde levensstijl. Medicatie wordt meestal pas als laatste redmiddel gegeven.

 

Bloeddruk meten

Het meten van de bloeddruk is nog niet zo makkelijk. Volgens dr. Bert-Jan van den Born, verbonden aan het Academisch Medisch Centrum (AMC), meet je de waardes het best bij de linkerhartkamer. Er ontstaat een drukgolf als die hartkamer zich samentrekt om het bloed het lichaam in te pompen en de druk in de slagaders toeneemt. Maar die meetmethode gaat alleen met een katheter. Metingen vinden daarom plaats aan de arm.

 

Meting bij de arts

De bekendste methode is de bloeddruk laten meten door een arts. Die gebruikt een apparaat dat bestaat uit een band (manchet) met vanbinnen een opblaasbare ballon die verbonden is met een manometer. Daarop zijn de waardes te zien. Maar niet iedereen blijft ontspannen als er een dokter in de buurt is. Deze mensen hebben last van het zogenaamde wittejaseffect. Ze worden nerveus. Dat resulteert in een verhoogde bloeddruk en een vertekende meting.

 

Thuis meten

Ook is er zelfmeetapparatuur waardoor mensen thuis hun bloeddruk in de gaten kunnen houden. Een patiënt doet dan de band om zijn bovenarm en drukt op een knop. De machine begint direct met de meting. Een scherm toont vervolgens de boven- en onderdruk. Volgens Van den Born is de bloeddruk die op deze manier wordt gemeten bij sommige mensen een stuk lager.

 

Nieuwe methode

Maar er is nog een betere methode, weet Van den Born. En dat is een machine die na een paar minuten nadat op de knop is gedrukt, automatisch een aantal metingen uitvoert. Deze bloeddrukmeting vond plaats in het teken van een onderzoek van het AMC.

 

Pols of bovenarm

Maar de meest voor de hand liggende manier is dus thuis meten. Wie dit wil doen, kan kiezen uit verschillende bloeddrukmeters. Zo zijn er bloeddrukmeters voor de pols of de bovenarm. De meting aan de bovenarm is het minst gevoelig voor fouten door beweging. Bij een polsbloeddrukmeter moet de hand ter hoogte van het hart worden gehouden. Dan is de kans op beweging groter. Daarnaast is het goed om dichtbij het hart te meten.

 

Verschillende tijdstippen

Sowieso is het altijd belangrijk om de bloeddruk gedurende een langere periode te meten om erachter te komen of er sprake is van een hoge of lage bloeddruk. De druk schommelt namelijk heel de tijd. Zo is de waarde in de ochtend en avond vaak wat lager dan in de middag. Daarnaast neemt de bloeddruk toe tijdens bewegen of praten. Ook als er emoties in het spel zijn, stijgen de waardes. Om een nauwkeurig beeld van de bloeddruk te krijgen is meten op verschillende tijdstippen dus verstandig.

 

Betrouwbaarheid

Wie overigens denkt dat de CE-markering op een bloeddrukmeter staat voor betrouwbaarheid, heeft het mis. Het is geen keurmerk maar geeft alleen maar aan dat het apparaat is getest en als veilig wordt beschouwd. Veel consumentenproducten die binnen de Europese Unie (EU) op de markt verschijnen, moeten een CE-markering hebben. Van speelgoed tot elektronische huishoudelijke apparaten. Van den Born waarschuwt daarnaast voor alle gadgets. De apparaten die de bloeddruk permanent in de gaten houden zijn niet allemaal even goed onderzocht.

 

Combinatie

De beste manier om een juist beeld van de bloeddruk te krijgen, is waarschijnlijk een combinatie van twee methodes. Wie het zekere voor het onzekere wil nemen, vergelijkt de gemeten waarden thuis met de waarden die bij de arts zijn gemeten.

 

Nederland en buurlanden

Geschreven door

 

Anders slapen tussen tentzeil, tralies en tulpen

 

Heeft u geen zin in een verre reis, maar wilt u wel iets aparts buiten de deur doen? Logeer dan op een van de vele bijzondere slaapplekken die Nederland en de buurlanden rijk zijn. Dat zijn niet per se boomhutten, vuurtorens of hijskranen. HartbrugReizen maakte een mooie selectie waarvoor u geen acrobaat hoeft te zijn. In vijf categorieën: monumentaal, natuurlijk, kunstzinnig, sociaal en grappig. Van goedkoop tot ietsje prijziger.

 

Monumentaal

Slapen in monumenten. Het is een manier om in panden te geraken waar u anders niet snel binnenkomt. En zeker niet ‘s nachts. Denk niet alleen aan pluche grachtenpanden of adellijke landhuizen! Een voormalig godshuis kan ook een slaapplaats zijn. In Martin’s Paterhof in Mechelen (België) staat uw bed tegenover de glas-in-loodramen in de kerk. Da’s heel bijzonder wakker worden met kleurrijk gefilterd ochtendlicht, midden in het bourgondische Vlaanderen (martinshotels.com/nl/hotel/martins-patershof). In eigen land is het  fijn overnachten in het tikje robuustere Fort Beemster, een oude vesting in de Hollandse Waterlinie. Het fort is deels omgetoverd tot een spa waarover de vroegere soldaten alleen maar konden dromen. Heerlijk bubbelen dus! (fortresortbeemster.nl). Beslist ook heel zen wordt u van het ruisen van het waterrad van de Smokkelmolen in Kanne, net over de Nederlands-Belgische grens bij Maastricht. Slapend op de zolders waant u zich even molenaar, want de graanmolen is deels nog in bedrijf (smokkelmolen.be).

 

Natuurlijk

Groen en duurzaam is helemaal in, ook op vakantie. Dat het meer kan betekenen dan primitief in de natuur bivakkeren, ondervindt u bijvoorbeeld in een Mongoolse yurt of Noord-Amerikaanse tipi. Op camping De la Semois (campingdelasemois.be) in de Belgische Ardennen staan deze inheemse onderkomens op wonderschone plekjes. Ze zijn van vele gemakken voorzien. Toch geen zin in een tent? U kunt er ook een zigeunerwagen of dubbeldekker kiezen! In ons Zeeland biedt De Kunstwei in Wolphaartsdijk trouwens de zeer creatieve Knoert. Dat is een ronde houten ‘tent’ met een dak in de vorm van een Zeeuwse knop, u weet wel, dat bobbelige sieraad dat onderdeel uitmaakt van de traditionele Zeeuwse dracht (dekunstwei.nl/overnachten-zeeland/overnachten-yurt-tipi-tent-zeeland). Mag het best minder extravagant, dan is een Peelhut in Aarle-Rixtel in de Peelrand een puike optie. De Peelhut is een hut in tentvorm. Het is eenvoudig ingericht met veldbedden, maar altijd warm en droog. U kunt er zelfs een ontbijt bezorgd krijgen (eco-touristfarm.com). Nabij de wateren van de Kaag en Brasem (Zuid-Holland) zijn de kleurige hihahutten weer een stuk luxer ingericht (hihahut.nl/hihahut-avontuur). Totaal anders maar héél origineel is een overnachting tussen de bloeiende tulpenvelden. Dat kan in een tent in de Tulperij in de Bollenstreek. Wie daar niet vrolijk wakker wordt, heeft echt een ochtendhumeur.
U moet nog wel geduld oefenen tot het voorjaar (detulperij.nl)!

 

Kunstzinnig

Kunst beleven en slapen, dat kan best samen, vinden ze in Leiden. Al jaren kent de stad het succesvolle Openluchthotel-evenement. Her en der trekken kunstenaars unieke stijlkamers op waarin de cultuurminnende avontuurlijke hotelgast kan verblijven. Van de Burchtheuvel tot de Hortus Botanicus, overal treft u de meest wonderlijke optrekjes en hemelbedden aan. Als het Nederlandse weer meezit, kunt u er een onvergetelijke nacht onder de sterren beleven. Zet u dit slaapfestijn alvast in de agenda voor de lente van 2018? (fieldsofwonder.nl).

 

Gaat u toch liever voor een stevig dak boven uw hoofd én houdt u van oosters design dan is Hotel Bazar in de gezellige Witte de Withstraat in Rotterdam uw adres. Modern en trendy en toch in de sfeer van de Duizend-en-een-Nacht. Met mozaïek langs de wanden, glazen Aladdinlampen en bovendien een fantastisch restaurant. Alleen het ontbijt is al een exotisch feestje! (hotelbazar.nl)

 

Sociaal

Eigenlijk geldt het overal, dus ook in Nederland. Een plek leert u pas echt kennen door de locals te ontmoeten. Dat hebben ze in het Spijkerkwartier in Arnhem goed begrepen. Wijkhotel Spijkerbed is een origineel initiatief van de bewoners daar. Zij zelf wonen met zoveel plezier in deze mooie wijk dat ze die graag met u willen delen. Als gast van Wijkhotel Spijkerbed verblijft u dan ook bij een van hen. Ontbijt wordt geregeld met lokale ondernemers evenals een wandeling door de buurt, deelname aan een kookworkshop, of wat u maar wenst (wijkhotelspijkerbed.nl).

 

Grappig

Tenzij u een vergrijp wilt plegen, is een hotel in een voormalige gevangenis de enige mogelijkheid om eens in een cel te slapen. Zulke hotels bestaan in Nederland, maar Hotel Alcatraz nabij Frankfurt lonkt vanwege zijn naam extra gevaarlijk. Alcatraz is een eiland nabij San Francisco, beroemd om zijn voormalige zwaar beveiligde gevangenis. Het goede nieuws van de Duitse hotelversie is dat u ’s ochtends weer als vrije man of vrouw naar buiten mag. Aan comfort komt u ook niet tekort (alcatraz-hotel.com). Eenvoudiger, maar eigenlijk een must als u een wijnliefhebber bent, is een overnachting in een van de fraaie wijnvaten bij Hotel Lindenwirt in Rüdesheim am Rhein (Hessen). Als u hier geen slaapmutsje met een goede lokale wijn neemt, waar dan wel? (lindenwirt.com). Minstens zo grappig, ook als plagerige verrassing voor een anti-kampeerder is het Huettenpalast. U kunt hier een retrocaravannetje-de-luxe huren in een overdekte hal. Goed weer en een schaterlach verzekerd! (huettenpalast.de).

 

TIP: check de websites op seizoensgebonden openstelling en variërende prijzen!

 

Alleen reizen? Doen!

Geschreven door

 

Alleen reizen is hot! En dat is niet zomaar. Hartpatiënt of niet: een vakantie met ‘Me, myself and I’ is top! Young & Yearning vertelt waarom.

 

Het is augustus. De vakantieperiode is in volle gang. Waar de een in het voorseizoen vakantie viert, wacht een ander het hoogseizoen af of zelfs het naseizoen. Krijg jij al koude rillingen bij het idee van een vakantie ongeacht de bestemming, want ‘Dit en dat, zus en zo, en wat als mijn hart…’? Slaak een diepe zucht, adem diep in en ontdek waarom juist jij, hartpatiënt(e), alleen op vakantie gaat.

 

Rewind, reset, go!

Ga en leef jouw leven ondanks jouw hartaandoening. Een ‘ik-vakantie’ is de ideale gelegenheid om lichaam en geest te ontrafelen, op elkaar af te stemmen en tot jezelf te komen. Hoe? Per persoon verschilt het. Zelfs wanneer jij niets specifieks uitvoert of uitbundig losgaat, ben jij aan het uitrusten en opladen.

 

Geen verplichtingen, oftewel het niet moeten, heeft een ontspannende uitwerking en ontstresst. Raad eens? Ontstressen is soultherapy voor het hart, want overmatige stress is ongezond voor het lichaam en het hart. Dus geef jouw hart een extra boost en ga ontstressen met jezelf en op jouw eigen manier.

 

Note: Wil jij iets actiefs gaan ondernemen? Bespreek met jouw cardioloog de mogelijkheden.

 

Ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken… (bij wijze van)

Het is even wennen, maar op deze vakantie draait alles alleen om jou. Tijdens deze vakantie is het toegestaan. Opkomende schuldgevoelens? Laten varen! Sterker nog: jij hebt de touwtjes in handen. Voor een hartpatiënt(e) is dat een vrij bijzonder gegeven, want gewoonlijk is de controle met betrekking tot je hart in handen van de cardioloog.

 

Terug naar ‘Ikke’. Eén van de voordelen is, het geen rekening hoeven houden met anderen. Een luxe! Jij bepaalt wat jij drinkt, eet en doet. Vind jij iets leuk? Doe het! Heb jij geen zin? Skip het! And the best part of all, ‘Ikke’ hoeft geen verantwoording af te leggen voor de changing plans. Om terug te komen op de verantwoording, jij bepaalt de financiën. En daarmee ligt in jouw handen hoe goedkoop of duur jouw vakantie wordt. Doe jij het zuinig aan? Geen probleem! Wil jij met geld ‘smijten’? Leef luxe.

 

Danoontje power

Danoontje power is de slogan van Danoontje uit de jaren negentig en staat voor power. Voor de jongere generatie onder ons: check YouTube! Power is wat jij nodig hebt om alleen op vakantie te gaan, want het vergt moed om dit te durven. En daarmee is de stelling: ‘Het is triest om alleen op vakantie te gaan’, ontkracht.

 

Over kracht gesproken… heb jij trauma’s opgelopen door jouw hartaandoening(en) en leef jij (daardoor) in angst? Overwin ze op én door deze vakantie. Door uit een vertrouwde omgeving te stappen en jouw leven vanaf de zijlijn te bekijken, krijg je nieuwe inzichten. Een ‘big deal’ is ineens allesbehalve big. Relativeren is het sleutelwoord. Alsnog een moeilijk moment? Onthoud dat een naaste a-videophone-call-away is.

 

 

PS Ben jij een echte ‘out of the boxer’? Ga mee met HartbrugReizen, de reizen van Hartpatiënten Nederland. Momenteel ligt de gemiddelde leeftijd iets hoger, maar als ware trendsetter breng jij daar verandering in. Guess what? Jij brengt frisse energie, zij – de medereizigers – delen hun levenservaring: een ware win-win wisselwerking. En het beste van alles, alles wat jij hoeft te doen, is jezelf zijn.

 

Hartpatiëntenvakantiechecklist

 

Medicijnen

Slik jij medicijnen? Check ruim van te voren jouw medicijnvoorraad en vraag een herhaalrecept aan voor de duur van je vakantie.

 

Medicijnenpaspoort /Internationale hartpas

Neem een medicijnenpaspoort mee waarin jouw medicatie is genoteerd. Je (eventuele) allergieën staan hier ook in vermeld.

Note: Voor sommige medicijnen is een gebruikersverklaring nodig. Jouw huisarts stelt het formulier op, maar het is jouw verantwoordelijkheid om er naar te vragen.

 

ICD- of pacemakeridentificatiepas

Heb jij een ICD of pacemaker? Vergeet je identificatie niet! Hierom wordt onder andere gevraagd indien er sprake is van detectiepoorten, dan wel metaaldetectoren waarbij het voor jou niet is toegestaan om deze te passeren.

 

SOS-Talisman

Een SOS-Talisman in geval van nood? Hulpverleners zien direct de SOS-Talisman (bijvoorbeeld een ketting of armband) met de meest belangrijke informatie. Voor aanvullende informatie contacteren zij het informatienummer. Met name handig indien je bepaalde medicijnen slikt, allergieën hebt en een ICD of pacemaker draagt. Oftewel: alles wat levensreddend, dan wel bepalend is. Ga naar www.hartpatienten.nl of bel 0475 – 31 72 72 en bestel vandaag nog de SOS-Talisman.

 

In case of emergency (ICE)

Nog niet bekend met het begrip ‘ICE’? Lees je dan snel in. ICE is een internationale titel waaronder in mobiele telefoons, telefoonnummers en adressen worden genoteerd die in geval van nood dienen te worden gecontacteerd. Een hulpverlener wordt hierdoor in staat gesteld om naasten snel in te lichten. Meerdere telefoonnummers noteren? Werk met een cijferreeks.