Hart-stikke(n) goed

Geschreven door

In deze door de het coronavirus gedomineerde tijd slaat ons soms letterlijk de schrik om het hart. Het valt niet mee om te ontkomen aan de voortdurende berichtgeving over het coronavirus en de impact en/of gevolgen daarvan op de diverse contexten van ons leven. Iedereen weet dat angst een slechte raadgever is, maar het is niet altijd gemakkelijk om de angst, die zich als een hardnekkige gedachte  kan vastzetten in je hoofd, los te laten.  En herken je dat gevoel dat je dan soms ‘hard moet werken’ om gewoon door te kunnen leven met die gedachten? Ook ons hart moet in die situatie extra hard werken. Immers gedachten, en zeker angstgedachten, kosten veel energie.

Het hart is een van de belangrijkste vitale organen in ons lichaam. Het is de motor van ons lichaam. Daar willen we terecht zuinig op zijn. En we zijn extra alert indien we zelf, of mensen in onze omgeving, getroffen worden door hartziekten. We beschikken in Nederland gelukkig over een uitstekende gezondheidszorg, maar de kans op een litteken, zowel lichamelijk als geestelijk, is evident.

In mijn praktijk als energetisch therapeut zie ik ook regelmatig energetisch hartfalen. Littekens en wonden in en op het energetisch hart als gevolg van onverwerkte, traumatische ervaringen van misschien wel al vele jaren geleden. Ook als het fysieke hart nauwelijks of niets (meer) mankeert. De herinnering aan de ervaring met de daaraan gekoppelde emotie vraagt extra energie van een ‘gereviseerde motor’.

Hoe effectief zou het zijn voor onze energiehuishouding als we erin slagen om ook de open wonden op ons energetische hart te kunnen herstellen? En mogelijkheden daartoe zijn er. Als we bereid zijn om dat stukje verantwoordelijkheid over ons eigen leven op te pakken, ben ik ervan overtuigd dat we het ‘reparatiepatroon’ van ons hart steeds meer kunnen verschuiven, van reactief naar actief. Van reparatie achteraf, naar preventieve onderhoudsbeurten vooraf.

Het energetisch hart

In de (energetische) natuurgeneeskunde is het uitgangspunt dat lichaam en geest elkaar beïnvloeden, waarbij de oorzaak van de klachten veelal een psychosomatische oorsprong hebben. Bovendien is alles energie.

Alles heeft een energetische waarde, ook het lichaam en haar organen. Onze organen zijn belangrijke opslagplaatsen van onverwerkte trauma’s en emoties.

Stel iemand verliest een naaste en krijgt te maken met intens verdriet. Dat hoeft niet te betekenen dat het fysieke hart ziek wordt. Maar als deze emotie een bepaalde impact heeft, dan kan die persoon letterlijk ziek worden van verdriet. De energie van het hart is dan verstoord door de wond die dat verdriet in het energetisch deel van hart veroorzaakt heeft. Meestal speelt dit proces zich op onbewust niveau af.

Meer weten over Eric Dings? Ga naar www.hartpatienten.nl/eric-dings

Ik wens jullie allen nog een hartstikke mooi leven toe!!

Voor meer artikelen over o.a het hart klik hier

Jos blijft optimistisch

Geschreven door

Het verhaal van hartpatiënt Jos Sanders (63) is op z’n zachtst gezegd bijzonder, maar zijn optimisme is hij er nooit door verloren. Zelfs niet na alle operaties, complicaties en spannende tijden. Op zijn 36e kreeg hij zijn eerste operatie.

Al op zijn vierde kwamen de doctoren erachter dat Jos een aortaklepstenose aan het ontwikkelen was. Als kind bracht hij dan ook al regelmatig een bezoek aan cardiologen, maar de situatie was gelukkig lange tijd onder controle. Later, op zijn 36ste,  bleek dat Jos’ hartklep ernstig aan het verkalken was. Hiervoor kreeg hij een openhartoperatie. En niet zomaar één: het was toentertijd pas de derde keer dat deze cross-over operatie in Nederland werd gedaan. Dit houdt in dat de eigen longslagaderklep op de plaats van de defecte aortaklep wordt geplaatst, en op de plek van de longslagaderklep komt dan een donorklep. ‘Ik merkte dat ik in die periode ineens minder goed tegen hitte kon. Nadat ik aan de bel had getrokken, bleek dat mijn hartklep dus echt was versleten. Binnen een half jaar moest ik worden geopereerd.’

Harttamponnade

Voor deze toen nog vrij nieuwe operatie was een goede conditie gewenst, want anders was de kans op overleven stukken kleiner. Daaraan was bij Jos geen gebrek: hij sportte vier keer in de week. ‘De wachtlijst was een half jaar, maar achteraf zeiden ze tegen mij dat het geen week langer had mogen duren. Gelukkig ging alles de eerste periode na de operatie goed. Ik was nog helemaal niet zo lang aan het revalideren, toen ze zeiden dat ik naar huis mocht omdat ik hartstikke fit was.’ Vlak voor zijn vertrek werd nog een echo gemaakt. Wat daarop te zien was, veranderde de zaak onmiddellijk. ‘Ik bleek een harttamponnade te hebben: er zat te veel vocht in mijn hartzakje, wat betekent dat mijn hart minder goed kon uitzetten. Daardoor zou ik in shock kunnen raken of zou mijn hart er zelfs ineens mee kunnen stoppen.’

Koorts en buikgriep

Met spoed werd Jos naar het St. Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein gebracht, om het vocht er daar uit te laten halen. Diezelfde avond was hij weer onder zeil en werd er 600 cc vocht verwijderd. ‘Die hoeveelheid was best bijzonder, omdat ik geen klachten had. Even later, op de afdeling, kreeg ik binnen een half uur veertig graden koorts en buikgriep. Dat heerste daar. Ik denk niet snel dat ik doodga, maar dat was heel spannend. Toch mocht ik na een paar dagen naar huis, met de mededeling dat ik de hartklep die ik nu had, levenslang zou houden. Het was voor zowel mij als mijn vrouw en toen nog jonge kinderen een hectische periode, maar we hoopten dat het hierna voorbij zou zijn.’

Verkalking aortaklep

Zes weken na de operatie was Jos weer aan het fitnessen. Hij sportte opnieuw vier keer in de week, liet zich niet tegenhouden. Zelfs het feit dat hij na de operatie was afgekeurd, weerhield hem er niet van om gewoon zijn eigen ding te doen en in 2008 dan ook te starten als zzp’er. Drie jaar later, tijdens de jaarlijkse controle bij de cardioloog, kreeg hij slecht nieuws: zijn aortaklep was wéér aan het verkalken en zijn aortaboog was verwijd. Echter had hij helemaal geen last van klachten. Die had hij zelfs amper toen hij in 2015 een licht hartinfarct bleek te hebben gehad. In de zomer van 2016 ging het ineens niet meer; bij elke kleine inspanning moest hij al op adem komen.

‘Weer werd een openhartoperatie gepland, ditmaal in het Erasmus MC in Rotterdam. Ik kreeg een Bentall operatie: een metalen hartklep met daar een aortaboog aan vast. Ik hoopte dat complicaties me dit keer bespaard zouden blijven, maar helaas. Zelf heb ik het niet eens meegekregen.’ Zijn vrouw Angela (63) vertelt: ‘Hij had nabloedingen en moest de volgende ochtend opnieuw naar de operatiekamer. Gelukkig ging dat goed, maar daarna was hij nog een hele tijd onrustig en verward door alle medicatie. Als vrouw sta je erbij en je kijkt ernaar. Nu ik het verhaal terug hoor, komt alles weer boven. Dat moment in het Erasmus was de enige keer dat ik écht bang was. En niet alleen ik, ook alledrie onze dochters. Het heeft veel impact op ze gehad.’

Bijwerkingen

Gelukkig ging het daarna snel bergopwaarts met Jos. Na drie weken begon hij met de revalidatie en ging hij langzaamaan weer sporten. ‘Mijn goede conditie is denk ik mijn redding geweest. Nu fitness ik drie keer in de week en ren ik één dag. Na de laatste operatie kreeg ik een berg aan medicijnen mee, maar ik merkte dat ik echt niet vrolijk werd van al die bijwerkingen. Onder begeleiding van de cardioloog heb ik dit langzaam kunnen afbouwen. Momenteel ben ik er volledig vanaf, op bloedverdunners na. Alles werkt naar behoren: mijn hartslag is rustig, mijn bloeddruk is goed en ik ben niet kortademig. Ik heb mijn lichaam terug. Er is niets wat mij tegenhoudt: ik ga elke uitdaging aan. In mijn woordenboek komt ‘rustig aan doen’ simpelweg niet voor. Maar ondanks dat het goed gaat, moet je er wel aan blijven werken.’

Dat gaat met Angela aan zijn zijde prima. ‘Ik denk dat we alles aankunnen na wat we hebben meegemaakt’, vertelt Angela. ‘Het ergste dat je kunt vrezen, is angst. Ik heb eigenlijk amper angst ervaren, omdat ik altijd voelde dat het goed zou komen en ik ook zijn optimisme zie. Ik vind de moed en kracht die hij overal vandaan haalt, heel bijzonder. Ook het sporten is knap: dat is echt zijn uitlaatklep. Het enige dat hij moet accepteren is dat hij ouder wordt. Soms denkt hij nog dat hij 30 is. Jos is best koppig, maar een beetje eigenwijs is ook wijs. Hoe dan ook ben ik nog altijd dankbaar dat Jos twee keer zijn leven heeft teruggekregen.’

Voor meer artikelen over o.a aandoeningen klik hier

Hoop en vertrouwen

Geschreven door

Volop nieuwsberichten, lees

Ze staan bol van angst en vrees

Paniek heerst binnen de muren van huizen

Maatregelen doen oren suizen

De tijd tikt langzaam door

Met in ons achterhoofd de vraag: waar doen we dit voor?

Onzekerheid is wat de samenleving momenteel drijft

Want niemand weet hoe lang dit blijft

De situatie heeft ons in z’n greep

Aan ons allen bevestigd, als een strak stuk tape

De controle op het leven zijn we even verloren

Als we de wereld om ons heen horen

Toch is het stof tot nadenken

Ons leven bestaat toch eigenlijk uit een hoop geschenken

Dingen die we vergeten leken te zijn

Blijken toch eigenlijk wel heel fijn

Velen lijken zich ineens even

Te kunnen verplaatsen in dat eenzame leven

Voor sommigen de waan van de dag

Voor een ander iets dat hij voor het eerst ervaren mag

De stilte op straat duurt een eeuwigheid

Maar is niets bij het feit

Dat verderop wéér iemand voor zijn leven strijdt

Onze gedachten bij de medemens

In binnenland, maar ook over de grens

Volop nieuwsberichten, lees

Ze staan bol van angst en vrees

Maar wie door de regels heen leest

Ziet hoop en vertrouwen nog het meest

 

Laura van Horik

Silhouette of human to form the word hope, 3D rendering

Jan van Overveld: Het vrouwenhart

Geschreven door

Jan van Overveld

Ondanks dat ons leven ingrijpend veranderd is vanwege het COVID-19 virus en de daarbij behorende wereldwijde Corona pandemie, vinden wij met z’n allen alsnog een weg om er elke dag het beste van te maken. Hartpatiënten Nederland ook. Langzaam maar zeker begint het thuiswerken te wennen bijvoorbeeld. Onze medewerkers delen onderling online hoe zij vanuit huis werken en zoals altijd blijven zij zich ook onder deze omstandigheden met hart en ziel inzetten voor alle hartpatiënten; mijn welgemeende complimenten en dank daarvoor.

Inmiddels ben ik gestopt met het kijken naar de meeste nieuwsberichten. Waarom? Simpel: ik word er mistroostig van. En daarom ga ik jullie er hier niet verder mee vermoeien. Bovendien is voor de geïnteresseerden in deze uitgave genoeg interessante informatie over dit meer dan verschrikkelijke virus te vinden.

Maar waar wil ik het wel over hebben? Ik wil de misstanden in Nederland rondom het vrouwenhart bespreken, want deze misstanden kwamen wederom naar voren bij de verhelderende documentaire ‘De slag om het vrouwenhart’ van Hella de Jong. Hella voelde zich geroepen om deze documentaire te maken, mede door alles wat zij meemaakte toen uiteindelijk bleek dat ook zij hartproblemen heeft. Het was voor haar een lijdensweg waarbij op een gegeven moment medicijnen haar geest braken en zij noodgedwongen achter een rollator liep.

Dagelijks sterven 57 vrouwen aan hart- en vaatziekten. Onnodig, want als artsen vrouwen eerder serieus nemen en klachten anders interpreteren, kan dat sterftecijfer omlaag. Helaas ligt het probleem breder. Zo komt steeds vaker uit onderzoek naar voren dat de zorg voor vrouwen in de toekomst anders benaderd moet worden. Een voorbeeld: medicijnen worden bijna altijd op jonge, sterke en blanke mannen getest. Interessant, want het vrouwenhart reageert anders en de voorgeschreven dosis medicijnen -afgaande op de testgroep- kan vaak met 60% verminderd worden, mede omdat nu bijwerkingen vaak de effectiviteit overtreffen.

De eerdergenoemde documentaire is tenenkrommend en heb ik met ongeloof bekeken: vrouwen worden uitgelachen, niet serieus genomen en krijgen vaak te horen dat het ‘tussen de oren zit’. Dat het verhaal van de patiënt de sleutel tot vertrouwen is, blijkt ook uit deze documentaire. In deze film komen verschillende vrouwencardiologen, waaronder Angela Maas, Harriette Verwey en Janneke Wittekoek aan het woord. Zij vechten al bijna dertig jaar tegen het feit dat artsen nog steeds niet goed luisteren naar vrouwen. Ook vragen de cardiologen aandacht voor het gegeven dat de medische wetenschap alleen maar op mannen is gebaseerd en vrouwen niet deelnemen in onderzoek, vanwege mogelijke hormoonschommelingen welke de onderzoeksresultaten wellicht negatief beïnvloeden, en/of een zwangerschap. En juist daarom is het belangrijk om vrouwen eveneens mee te nemen in allerlei onderzoeken, en niet alleen gynaecologische!

Wederom blijkt in hoeverre de gezondheidszorg schromelijk heeft gefaald en de focus ook gericht moet worden op vrouwen. Immers, onze bevolking bestaat voor de helft uit vrouwen en het is klip en klaar dat het mannen- en vrouwenhart totaal anders zijn. Dus ik doe hierbij een oproep om niet alleen in de oorlog tegen het Covid-19 virus schouder aan schouder te staan, maar ook in de slag om het vrouwenhart; mannen, vrouwen en artsen, neem jullie verantwoordelijkheid en laten wij elke vrouw behandelen als een dame!

‘De slag om het vrouwenhart’ kijken? Zoek het via Google of rechtstreeks via:

www.npostart.nl/2doc/06-04-2020/VPWON_1312760

Blijf gezond!

Ps. Zorg goed voor jezelf en voor anderen en blijf de richtlijnen van het RIVM volgen!

Column door: Jan van Overveld

Voor meer columns van o.a Jan van Overveld klik hier

Laat angst niet regeren

Geschreven door

De nieuwe maatregelen rondom het corona virus zijn nog tot minstens 28 april van kracht. Dat betekent dat iedereen, inclusief hartpatiënten en andere risicogroepen, daar tot die tijd rekening mee zal moeten houden. Toch roepen specialisten juist deze groepen op met klachten wél gewoon aan te kloppen bij het ziekenhuis.

Onlangs werd duidelijk dat hartpatiënten massaal niet meer naar het ziekenhuis komen. Zij zijn te bang besmet te raken met het corona virus, vinden dat corona patiënten harder hulp nodig hebben dan zijzelf of zijn bang geen IC-bed meer te kunnen krijgen. Desondanks vragen ziekenhuizen aan deze mensen om tóch gewoon langs te blijven komen bij problemen. Vooral bij klachten als pijn op de borst of benauwdheid. Hartpatiënten moeten zich niet laten wegjagen. Niet op tijd aan de bel trekken zou namelijk weleens blijvende schade kunnen opleveren.

Voorzichtig 

Toch overheerst momenteel vooral angst. Zo ook bij moeder Monica Poelman (40). Haar zoontje Daviën (5) is zwaar hartpatiënt en geboren met hartafwijkingen. Ook heeft hij hartritmestoornissen. Samen met Daviën zit Monica al weken in quarantaine, omdat de angst om nu ziek te worden, groot is. ,’We zijn ontzettend voorzichtig en komen al weken nergens. Ook ik niet, want ik ben zijn hoofdverzorger. Als ik ziek word, hebben we een probleem. Boodschappen bestel ik online en als ik wél zelf boodschappen moet doen, heb ik handschoenen aan en een mondkapje op. Thuis ontsmet ik alles. Als Daviën het krijgt, gaat dat met zijn hart ongetwijfeld heel heftig worden. Sommige mensen maken nog steeds de vergelijking met griep, maar nee: dit is geen griep. Het kan écht gevaarlijk zijn.’

Desinfecteren

Sinds een paar weken heeft Daviën heftigere stoornissen, waardoor Monica meerdere keren met hem naar het ziekenhuis moest. Waar ze zich over verbaasde, was dat niet elk ziekenhuis even strikt met de door de regering getroffen maatregelen leek om te gaan. ‘De cardioloog vertelde ons heel voorzichtig te zijn, maar vervolgens zag ik in het ziekenhuis toch artsen die helemaal geen bescherming dragen. Ik kwam op de spoedeisende hulp met een hartpatiëntje dat behoorlijk wat risico loopt, en zag vervolgens dat er bij sommige handelingen helemaal geen mondkapjes of handschoenen werden gebruikt. Dat vond ik best raar en ik schrok ervan. Zelf liep ik namelijk met desinfecterende handgel rond om elke keer Daviëns handjes te desinfecteren. Ik hoop echt dat het in aanraking komen met zoveel mensen, vooral in het ziekenhuis, er niet voor zorgt dat hij ziek wordt. Ik ben bang dat hij dat niet aankan.’

Werkende hartpatiënten

Monica denkt dat juíst risicogroepen als hartpatiënten zich heel bewust zijn van de eventuele consequenties, ondanks dat de bezorgdheid onder deze mensen groot is. Dat merkt ook medewerkster Ayşegül (29) van Hartpatiënten Nederland. Zij heeft momenteel vooral veel contact met senioren en (nog) werkende hartpatiënten. ‘Wat me opvalt is dat veel mensen binnen deze groep bezorgd zijn dat ze het corona virus oplopen doordat ze bijvoorbeeld nog werkzaam zijn in de zorg. Ze zijn bang het virus op te lopen, maar dit zelf vervolgens niet door te hebben en daardoor ongemerkt iemand waarmee ze werken, te besmetten. De angst is er dus zeker niet alleen voor zichzelf, maar ook voor mensen in hun omgeving. De werkdruk in de zorg is momenteel heel hoog en ook werkende hartpatiënten willen hun patiënten en collega’s natuurlijk niet in de steek laten. Dat is ook begrijpelijk. Gelukkig is onlangs duidelijk geworden dat er nu meer testen beschikbaar zijn voor mensen in de zorg, waardoor in ieder geval meer mensen getest kunnen worden.’

Geen concrete richtlijnen

Hartpatiënten Nederland probeert momenteel in kaart te brengen wat de onderliggende oorzaak van de onrust is, waardoor per situatie bekeken kan worden wat de stichting voor deze mensen kan doen. Tenslotte vallen niet alleen hart- en vaatpatiënten binnen de risicogroep, maar ook vele anderen. Ayşegül: ‘Hartpatiënten, longpatiënten, mensen met obesitas en bijvoorbeeld suikerpatiënten vallen allemaal binnen de risicogroep. Toch zijn er net zo goed consequenties aan het virus verbonden voor jongere en gezondere mensen. We hebben momenteel te maken met overmacht. We bevinden ons in een crisissituatie en er zijn nog geen concrete richtlijnen. Op sommige vragen hebben ook wij simpelweg geen antwoord. Er is nog te weinig onderzoek naar de impact gedaan. Toch proberen we in ieder geval een luisterend oor te bieden. Begrip tonen, tips geven en meedenken doet al een hoop.’

Operaties uitgesteld

Door het corona virus worden veel operaties, oftewel de ‘minder urgente’ operaties, uitgesteld. Dit heeft onder andere te maken met de capaciteit aan IC-bedden. Mensen met een openhartoperatie komen normaal gesproken bijvoorbeeld op de IC-afdeling te liggen, wat niet door kan gaan als er niet voldoende bedden zijn. Hartpatiënten Nederland heeft het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport dan ook verzocht per hartchirurgisch centrum een aantal vaste IC-bedden aan te wijzen voor de uitvoer van hartchirurgie. ‘Op dit moment is het onduidelijk wanneer sommige mensen geopereerd kunnen worden. Dat is begrijpelijk vanwege de capaciteit, en de overheid werkt hard aan een oplossing. Maar ondertussen vragen hartpatiënten zich wel af wat de gevolgen zijn van hun uitgestelde operatie. Stel dat iemand gedotterd moet worden en dat gaat nu niet door, wat zijn dan de consequenties voor de motor van het lichaam? De belangrijkste tip is: overleg met je behandelend arts of cardioloog, zodat er duidelijkheid komt.’

Contact met mensen

Wat in ieder geval positief bijdraagt aan het immuunsysteem is gezond eten, blijven bewegen, oppassen met stress en voldoende slaap. Daarnaast wil Ayşegül nog iets anders meegeven. ‘Ik heb de afgelopen periode veel contact gehad met medewerkers van academische ziekenhuizen. Wat volgens hen heel belangrijk is in deze tijd, is dat mensen elkaar helpen en steunen. Voor elkaar opkomen doet veel goeds. Zoek bijvoorbeeld lotgenotencontact (via www.hartpatienten.nl/forum of onze besloten Facebook-groep ‘Hartgenoten-Lotgenoten) of überhaupt contact met mensen. Bespreek waar je mee zit en wees er open en eerlijk in. Angst en stress zijn tenslotte niet goed voor het hart.’ Onderschat eventuele klachten dan ook niet. ‘Als je ergens last van hebt, neem dan alsjeblieft gewoon contact op met de huisarts of cardioloog. Blijf alert op klachten, maar laat angst niet regeren. Blijf je daarnaast aan de hygiënemaatregelen houden, zodat het risico op verspreiding van het corona virus geminimaliseerd wordt. Schud geen handen, houd afstand en zoek het niet op.’

 

Voor meer artikelen over o.a corona klik hier

Ver-van-mijn-bedshow

Geschreven door

Angst is een slechte raadgever. Je leeft maar één keer. Die clichés zeggen wij over dingen die tricky zijn voor een hartpatiënt. Met de camper toeren door de middle of nowhere in Amerika of reizen naar een Afrikaans land waar de ICD van mijn man niet bekend is. Doen we. ‘Ik kan ook m’n nek breken als ik van de stoep val’, zegt mijn man altijd nuchter.

En toen was daar opeens het coronavirus. Met in de agenda een reis naar Rome. Onze eerste trip zonder ons tweejarig kindje. De tranen biggelden al over mijn wangen bij het idee dat ik afscheid van hem moest nemen, maar we zouden gaan. Tijd met zijn tweeën doorbrengen is belangrijk, vinden wij.

Toch twijfelde ik. Ik vond het spannend. Mijn man niet. Rome was geen gevarenzone. In Nederland was het virus ook opgedoken. De kans om besmet te raken was hier veel groter dan daar. Bovendien lag Rome niet in de buurt van Noord-Italië. Na lang wikken en wegen gingen we.

Het was heerlijk om in Rome te zijn. Het is zo’n bijzondere stad.

Vanwege het virus golden er wat maatregelen. Uit onszelf vermeden we grote groepen en de metro. We namen elke keer de fiets. We maakten unieke foto’s van een stad die niet zo druk was.

Na een aantal dagen veranderde de sfeer. Het nieuws over het virus nam steeds meer de overhand, ook in Nederland. Het begon spannend te worden. Op de dag van vertrek zaten we in een lege trein naar het vliegveld. Het voelde alsof we voor een tornado uitreden. Op het moment dat we op Schiphol waren geland, kwam het nieuws dat Italië op slot ging. Wat hadden we een geluk gehad.

Enkele dagen later leerde iedereen in Nederland het begrip ‘social distance’ kennen. Sindsdien is alles anders. De cijfers liegen er niet om. Mijn man is niet meer zo onbezorgd als in Rome. We weten nu ook veel meer over de gevaren voor hartpatiënten. We doen er alles aan om te zorgen dat hij niet ziek wordt. Hij vermijdt winkels, spreekt niet met vrienden af en gaat alleen naar buiten om te fietsen of wandelen. Thuis maken we het leuk. Eén ding is zeker: het is geen ver-van-mijn-bedshow meer.

Column door: Cilla Schot

Innerlijke vrede

Geschreven door

Hoe vergaat het jullie tijdens deze Corona pandemie? Ooit zoiets indrukwekkends meegemaakt, iets dat zoveel mensen betreft, iets wat de hele wereld beïnvloedt, iets wat zoveel mensen in een angstige greep heeft?

Als ik naar mijzelf kijk, dan zie ik iets gigantisch groots, dat niet te bevatten is, iets dat door ons mensen niet te controleren is. Ik heb er in ieder geval geen controle over. Zoals jullie weten geloof ik sowieso al niet dat wij ook maar ergens écht controle over hebben, maar ik weet, ook uit eigen ervaring, dat wij mensen ons daar in het dagelijks leven niet echt bewust van zijn, en daardoor het leven proberen te beheersen.

Nu gebeurt er iets in het dagelijks leven dat zo duidelijk onbeheersbaar is, dat we steeds weer met onze neus op de feiten gedrukt worden, dat onze controledrang zinloos is. Mij maakt het nederig en het is een uitnodiging de controle los te laten. Ik kan mij verzetten tegen de ziekte, de maatregelen, de zin en de onzin van een ‘lockdown’ en veel andere zaken, maar het helpt mij en anderen niet.

----

Als lid van Hartpatiënten Nederland heeft u onbeperkte toegang tot alle Premium-artikelen op hartpatienten.nl. Het enige wat u hiervoor hoeft te doen is inloggen op uw profiel. Het zijn artikelen waar we trots op zijn en die we graag met u als trouwe lezer delen.

Corona

Geschreven door

We staan op een breekpunt in de wereldgeschiedenis. Nooit eerder was onze wereld zo in de greep van een gezondheidspandemie. Met zo’n enorme gevolgen. Niets is meer zoals het was, en het zal ook nooit meer zo worden. We maken een ingrijpende crisis mee, wereldwijd. Een crisis die voor ieder van ons grote gevolgen heeft.

Om te beginnen mogen we überhaupt blij zijn als we het er zonder kleerscheuren vanaf brengen. Zeker voor hartpatiënten is dit een moeilijke tijd. Ziek worden is niet zonder risico’s, zeker omdat voor dit coronavirus nog geen medicijn bestaat, geen gegarandeerde genezing.

Medio maart werd ik door ziekte geveld. Wat volgde waren dagen vol koorts, keelpijn, hoesten, en benauwdheid. Pas na een dag of tien zakte de koorts, maar het hoesten en de benauwdheid bleven nog lang na ijlen. Gelukkig herstelde ik, omdat ik nog een goede conditie had. De ziekte pleegde daarop wel een behoorlijke aanslag, overigens.

Toen ik nog erg ziek was, de koorts maar niet week, ik geregeld naar adem snakte, de keelpijn bijna onverdraaglijk werd en het hoesten maar niet stopte, zonk ik soms wel eens in de put. Er leek geen einde aan te komen. Dan verengt het perspectief zich tot de volgende vijf minuten, hoe kom ik die door. Soms is het een worsteling. Uitputtend.

Nu ik er weer bovenop krabbel, weet ik nog steeds niet welke ziekte me in de greep had. Het coronavirus? De huisarts vermoedt van wel. Maar ik ben niet getest, zoals zovelen niet. Voor hetzelfde geld was het een ‘normaal’ griepvirus. Dan ben ik nog steeds vatbaar voor corona, en dat vooruitzicht stemt me niet vrolijk.

Ik hoop dat mensen zoals ik, die genezen zijn, snel op het coronavirus getest kunnen worden. Voor hun zekerheid. Want stel dat ik de ‘gewone’ griep had, dan kan ik nog steeds besmet raken door het coronavirus. Maar omdat de afgelopen ziekteperiode me danig gesloopt heeft, is mijn weerstand fors verminderd, vrees ik. En ik wil niet nog eens door zo’n beproeving heen.

Column door: Henri Haenen

Trots

Geschreven door

Marly van Overveld

Inmiddels zit de eerste reis van 2020 er alweer op. We hebben een 21-daagse reis naar Andalusië (Zuid-Spanje) achter de rug. Het was weer een prachtige reis, waarin we veel gezien en gedaan hebben. Prachtige steden als Córdoba, Málaga en Sevilla stonden op het programma, maar we dompelden ons ook onder in de Andalusische cultuur. Daar hoorden uiteraard ook een glaasje sangria en een flamencoshow bij. We hebben genoten!

Dat de reizigers zichtbaar genieten van onze reizen, is onlangs heel mooi vastgelegd door filmmaker Levi Vinken. Hij maakte prachtige sfeerbeelden en interviews tijdens onze Sloveniëreis, en het eindresultaat hiervan is werkelijk verbluffend. Telkens als ik deze mooie documentaire bekijk, krijg ik er kippenvel van. Zo mooi om te zien hoe zorgeloos onze reizigers genieten; daar doen we het voor! Benieuwd naar deze mooie film? Zoek op Youtube.nl naar ‘HartbrugReizen’ en bekijk ‘m snel. Het bekijken van deze mooie beelden maakt mij heel blij en dankbaar. Ik ben er zo trots op dat het mooie product HartbrugReizen bestaat. En dat wij ervoor kunnen zorgen dat mensen die anders misschien niet meer op vakantie zouden kunnen of durven, tóch nog mooie reizen kunnen maken.

Ik hoop dat wij samen nog vele bijzondere HartbrugReizen gaan maken. In deze uitgave meer informatie over ons gevarieerde reisaanbod, waaronder ook twee vliegreizen, waar al veel interesse voor is. In maart vindt de eerste vliegreis plaats, naar Griekenland. Ik kijk ernaar uit! Ook voor de Albaniëreis in oktober is al veel interesse.

Een reis op het oog? Wees er snel bij en voorkom teleurstellingen. Bel naar 0900 – 4 278 278 voor meer informatie of om te boeken. Hopelijk tot snel tijdens een van onze HartbrugReizen!

Column door: Marly van Overveld

Voor meer columns van o.a Marly van Overveld klik hier

2020: een bijzonder en enerverend jaar!

Geschreven door

Allereerst welkom in de eerste uitgave van het nieuwe jaar. En niet zomaar een jaar, want voor ons is 2020 extra bijzonder. Wij vieren dit jaar ons 50-jarig jubileum. In de laatste uitgave van 2019 verklapte ik al dat we achter de schermen druk bezig zijn met deze mooie mijlpaal. Dure feesten passen niet bij ons, wij besteden de donaties liever op een betere manier. Maar natuurlijk laten we dit jubileum niet ongemerkt aan onze donateurs voorbijgaan. Hiervoor zijn we ook veel te trots; mede dankzij jullie als trouwe achterban hebben we deze mijlpaal kunnen behalen. Bedankt daarvoor! We hebben belangrijk werk kunnen verzetten in de afgelopen 50 jaar, en zelfs vele levens kunnen redden! Denk alleen al terug aan de luchtbruggen naar Houston en Londen, in de jaren ’70.

Als blijk van waardering geven wij onze donateurs bij de volgende uitgave (eind april) een verrassingshart van edelsteen. Lees meer hierover op de achterzijde. Het is uiteraard ook mogelijk om extra hartjes te bestellen.

In de loop van het jaar staat er nog veel meer moois op de planning. Zo maken we een special over alle bijzondere gebeurtenissen van Hartpatiënten Nederland in de afgelopen 50 jaar. Ook voegen we nog een jubileumaanbieding toe aan het huidige reisaanbod en mag ik met trots vertellen dat we een eerste leefstijlreis organiseren! Over die bijzondere leefstijlreis is meer te lezen op pagina 4 van het HartbrugReizen gedeelte.

Het is onze trouwe lezers vast al opgevallen: wij besteden steeds meer aandacht aan een gezonde leefstijl. Ik kan me goed voorstellen dat je soms door de bomen het bos niet meer ziet, met alle tegenstrijdige berichten, diëten en leefstijltips. Toch wordt het steeds duidelijker dat een gezonde leefstijl een groot effect kan hebben op de gezondheid. Voor iedereen – jong en oud – is het de moeite waard om je hierin te verdiepen. Op die manier kun je bewuste(re) keuzes maken en meer grip op je eigen gezondheid krijgen. Het is natuurlijk helemaal fantastisch als je door leefstijlverbeteringen medicijngebruik kunt minderen of zelfs stoppen. Op pagina 18 is een mooi praktijkvoorbeeld te lezen waar ik persoonlijk erg trots op ben, en ook erg blij mee ben!

Een belangrijk onderwerp waar we ook meer op inspelen dit jaar, is het vrouwenhart. Vanaf pagina 33 is uitgebreid aandacht voor Angela Maas, de eerste hoogleraar Cardiologie voor Vrouwen in Nederland. Helaas gebeurt het nog steeds dat er foute diagnoses worden gesteld bij vrouwen, doordat de symptomen vaak heel anders zijn dan bij mannen. Inmiddels is hier (gelukkig) steeds meer kennis over, maar toch is het nodig om er aandacht aan te blijven besteden.

Via deze weg wil ik onze trouwe achterban graag bedanken voor de onvoorwaardelijke steun. Ook wil ik hier graag een extra blijk van waardering uitspreken naar het geweldige team van Hartpatiënten Nederland: medewerkers met het hart op de goede plaats, die zich met hart en ziel inzetten voor deze mooie organisatie. Bedankt allemaal!

Column door: Marly van Overveld

Voor meer columns van o.a Marly van Overveld klik hier