Een ei hoort erbij

Geschreven door

Stond laatst bij de slager. Die had eieren op de toonbank liggen. Een van de klanten bestelde er een lading van. Er werd lacherig gereageerd: vertrouw je dat nog wel? Welke stempel staat erop? Maar de man wuifde alle bedenkingen weg en riep, ‘Ach, die flauwekul in de media, dat is allemaal quatsch.’

Zijn reactie is typerend voor hoe steeds meer mensen tegenwoordig omgaan met feiten: ze zouden zijn verzonnen. Door ‘de’ media bijvoorbeeld. Nee. Wat op Facebook staat, dát is waar. Ik las onlangs een verhaal in het NRC. Dat ging erover dat president Donald Trump van Amerika sneller liegt dan ik bij wijze van spreken kan ademhalen. Maar het deert hem niet. Het volk gelooft hem. Er vindt geen check van de feiten meer plaats. Feiten zijn volgens Trump nepnieuws, uit de duim gezogen door ‘de’ media.

NRC verwijst naar politicoloog Brendan Nyhan, die pakweg tien jaar geleden het effect van leugens in de politiek onderzocht. Dat deed hij door mensen verhalen te laten lezen die in strijd waren met hun politieke overtuigingen. Welnu. Wat bleek, zelfs als de overtuigingen van die mensen door de feiten weerlegd werden, kwamen die mensen niet op hun standpunt terug. Sterker nog, deze mensen beten zich nog feller vast in hun eerdere standpunt.

Volgens Nyhan komt dat omdat de mensen het ontkrachten van hun argumenten ervoeren als aanval op hun persoonlijkheid. ‘Niemand begrijpt dit beter dan Trump’, zei Nyhan later. ‘Hoe meer hij liegt, des te feller zal zijn aanhang hem verdedigen.’

Daaraan moest ik denken bij die slager. Hoewel de bewijzen dat steeds meer eieren vergiftigd waren door een vlooienbestrijdingsmiddel onweerlegbaar waren, wuifde de eierbesteller alle argumenten weg. Allemaal verzonnen door ‘de’ media. Kortom, ’die’ moet je allemaal niet geloven.

Deze man was bereid zijn eigen gezondheid en die van zijn vrouw en kinderen op het spel te zetten, wegens wat Nyhan ‘identiteitspolitiek’ noemde. Het gaat feitelijk om een soort loyaliteit met iemand of iets, waarmee je je verbonden voelt. Loyaliteit gaat vóór de waarheid en dat geldt overal. In de politiek, op de werkvloer, in je eigen familie. Die waarheid wordt vervangen door een mythe, een verhaal dat door zoveel mogelijk mensen geloofd moet worden, zelfs al is het bewijsbaar onwaar.

Column door: Henri Haenen

Wachttijden

Geschreven door

Het is en blijft (helaas) een actueel onderwerp in Nederland: wachttijden in de zorg. Dit onderwerp speelt al sinds onze oprichting een belangrijke rol. Begin jaren ’70 was dit zelfs reden voor ons om luchtbruggen naar onder andere Houston en Londen te organiseren! Maar ook nu is de problematiek nog niet opgelost.

Onlangs besteedden de media aandacht aan het feit dat de wachttijden op veel plaatsen in Nederland onaanvaardbaar hoog oplopen. Dit is onder meer het geval voor cardiologie. Zoals u wellicht weet, registreren wij al jaren elke maand de wachttijden voor hartoperaties en dotterbehandelingen. Dit overzicht vindt u behalve op onze website ook op pagina 29 van dit magazine.

Helaas zijn op diverse plaatsen de wachttijden (wederom) te lang. Wij willen dat aanbieders en verzekeraars snel iets doen aan deze situatie. Wij steunen dan ook het strengere toezicht van de Nationale Zorgautoriteit (NZa) op een betere registratie van wachttijden.

Deze maand registreren wij voor een dotterbehandelingen wachttijden van 2 tot 8 weken in de hartchirurgische centra. Het langst wacht u in Breda (Amphia) en in Leeuwarden (MCL): maar liefst 6 weken! De kortste wachttijden voor dotteren meten wij in Leiden (LUMC) en in Rotterdam (Maasstad): minder dan 2 weken.

Voor openhartoperaties ziet het er echt dramatisch uit. Sommige wachttijden zijn fors toegenomen ten opzichte van onze vorige peildatum. Momenteel treffen wij 8 ziekenhuizen aan met wachttijden van 6 weken of langer.

In Maastricht (UMC+) en in Nijmegen (Radboud) registreren wij een wachtlijst die alle perken te buiten gaat: hier wachten patiënten maar liefst 5 maanden op hun levensreddende hartoperatie! Patiënten in Amsterdam (AMC), Leiden (LUMC), Leeuwarden (MCL), Groningen (UMCG) en Utrecht (UMCU) moeten rekening houden met een veel te lange wachttijd tussen de 2 en 4 maanden. De kortste wachttijd treffen wij aan in Enschede (MS Twente): slechts enkele dagen.

Deze constatering stemt mij niet vrolijk, zeker wanneer ik erbij stilsta dat wij elk jaar een toename van wachtlijsten signaleren ten gevolge van de vakantieperiode. Mede daarom houden wij de vinger nu nog eens extra aan de pols. Mocht het zo zijn dat u op een wachtlijst staat maar niet snel genoeg geholpen wordt: neem contact met ons op. Wij hebben een adequate oplossing!

Column door: Marly van Overveld

(Werk)vakantiegevoel!

Geschreven door

De tijd vliegt voorbij sinds het reisseizoen is gestart; de eerste 6 reizen van dit jaar zitten er alweer op! Vorige maand hebben wij genoten van een 12-daagse reis naar de Italiaanse Meren. Het was een drukke (en daardoor ook wel een enigszins vermoeiende) reis, maar het was zeer geslaagd!

In 2015 waren we al in dit mooie gedeelte van Italië, maar toch hebben we weer veel nieuwe en mooie plekken gezien. Zowel dit land als deze streek zijn prachtig, en zeer veelzijdig! Ik persoonlijk vind het altijd leuk om ergens te komen waar ik nooit eerder ben geweest. Mensen die weleens mee op reis zijn geweest, kunnen vast beamen dat ik het werk als vaste begeleider van HartbrugReizen met heel veel plezier uitoefen. Ik doe dit werk ontzettend graag, het is echt mijn passie. Ik voel het dan ook als een voorrecht dat ik dit mag en kan doen.

Als ik zie dat mensen er zichtbaar van genieten dat ze (soms na lange tijd, of nadat ze veel hebben meegemaakt) weer op vakantie kunnen, ben ik altijd oprecht blij dat wij deze HartbrugReizen organiseren. Het is voor mij natuurlijk anders dan een privévakantie, maar omdat ik reislustig ben en erg geniet van het gezelschap van alle lieve mensen, doe ik het heel graag. Dus ondanks dat het ‘werkreizen’ zijn, heb ook ik af en toe een beetje een vakantiegevoel als ik lekker in het zonnetje op het terras zit met al die gezellige mensen om me heen! 😉

Wilt u ook genieten van een heerlijk vakantiegevoel? Er zijn nog enkele kamers beschikbaar voor de reis naar Kroatië (Istrië), en in oktober organiseren we een 10-daagse reis naar het mooie Toscane. Wilt u hier meer informatie over, of boeken? Bel dan naar 0900 – 4 278 278 of kijk op onze vernieuwde website www.hartbrugreizen.nl. Ik hoop u snel te ontmoeten!

Column door: Marly van Overveld

Vitamines 2

Geschreven door

Mijn moeder bereikt deze maand de leeftijd van 84 jaar. Mooie leeftijd, en niet zonder de nodige gebreken. In onze ogen valt dat allemaal mee, maar zij ervaart dat anders. Ze sukkelt momenteel met een beenwond die maar niet wil genezen. De huisarts heeft van alles geprobeerd en stuurde haar onlangs door naar de wondpoli. Over de behandeling, de arts en alles er rond omheen: niets dan goeds. Zeer betrokken, zorgzame mensen die goed aanvoelen hoe een patiënt zich voelt. Als het om het hart zou gaan, kregen ze van mij een hele goede beoordeling op www.hartsignaal.nl.

Tijdens het wachten, werd mijn aandacht getrokken door een folder op de balie: een flyer van www.cibiday.nl (gespecialiseerd in CBD olie). Ik citeer de openingszin: “Wij, van Cibiday, zijn van mening dat iedereen het recht heeft om zichzelf in een zo optimaal mogelijke conditie te houden waarbij gestreefd wordt naar een zo gezond mogelijk lichaam”. ‘Maar daar streven wij toch allemaal naar?’ Niets bijzonders dus. Aansluitend ging ik naar de apotheek waar mijn oog op een interessant boekje viel met de titel: ‘FYTOTHERAPIE – Praktische kruiden- en plantengids. Nieuwe editie’. Je mag zelfs een gratis exemplaar meenemen. Dat is nog eens leuk, voor het eerst iets cadeau bij de apotheek!

Zowel de flyer als het boekje nam ik mee naar huis. Niet omdat ik geïnteresseerd ben, maar omdat het mij in toenemende mate verbaast dat dat in ziekenhuizen en apotheken reclame wordt gemaakt voor alternatieve en complementaire middelen, terwijl patiënten jarenlang niet serieus werden genomen als zij tegen de dokter of in de apotheek vertelden in deze preparaten te geloven. Je werd, bij wijze van spreken, de wachtkamer uitgezet.

Op het eerste gezicht is dit een goede ontwikkeling: zal er uiteindelijk dan toch een samenwerking komen tussen reguliere en complementaire geneeswijzen? Zullen resultaten vergeleken en beoordeeld worden? Gaan dokters alternatieve behandelingen adviseren? Ik kan het maar moeilijk geloven na alle kritiek die dit soort therapieën jarenlang kreeg.

Alhoewel… Ik vrees dat er financiële belangen meespelen. Bij de apotheek is het overduidelijk: er staat een groot display met de kruiden die het gratis boekje adviseert. In de wachtkamer in het ziekenhuis is het iets onduidelijker. Waarom zie ik geen foldertjes van andere leveranciers? Heeft iemand financiële belangen in ‘Cibiday’? Of gaan we straks de preparaten in de ziekenhuisapotheek ophalen en laten ze ons er fors voor betalen? U mag het zeggen! Mailt u mij? Ik hoor het graag.

O ja, het gaat goed met mijn moeder en haar beenwond!

Column door: Jan van Overveld

Evert de Boer heeft de zeldzame genetische hartspierziekte PLN

Geschreven door

‘Op een dag zullen we deze ziekte stoppen’

Zes tot acht eeuwen geleden leefde er in Friesland een man met de ernstige hartspierziekte PLN. Sindsdien geven zijn afstammelingen het gen nog steeds door, velen van hen zonder dit te weten. Evert de Boer (61) uit Hoogeveen ontdekte in 2013 dat zijn familie erfelijk belast is.

 

 

‘Het begon in 2009 met een beetje pijn op mijn borst. In het ziekenhuis in Amerika, waar ik op dat moment woonde, werd vastgesteld dat ik hartklachten had en een pacemaker nodig had. Maar in overleg met mijn achterneef, toentertijd hoofd cardiologie in het Radboud ziekenhuis, besloot ik daar vooralsnog van af te zien. Ik zat op dat moment in een stressvolle periode, dat leek me een logischere oorzaak dan hartproblemen. Verder voelde ik me namelijk hartstikke goed.

Maar toen ik in 2012 terug naar Nederland verhuisde en me verder liet onderzoeken, bleek tot mijn grote schrik dat ik wel degelijk een pacemaker nodig had, en op termijn zelfs een ICD. Mijn achterneef wees me er vervolgens op dat er recent een nieuw gen was ontdekt dat van familie op familie werd doorgegeven, voornamelijk in de noordelijke provincies. Aangezien er in mijn familie meerdere mensen waren overleden aan hartproblemen, besloot ik me te laten testen. Toen bleek dat ik inderdaad drager was, was dat natuurlijk heel emotioneel. Die ontdekking had immers niet alleen grote gevolgen voor mij, maar voor mijn hele familie.

Fysieke inspanning

PLN staat voor phospholamban, een eiwit dat een belangrijke rol speelt in de calciumhuishouding van de hartspiercellen. Een mutatie in het PLN-gen kan ervoor zorgen dat de hartspierfunctie wordt aangetast, met mogelijk zelfs plotselinge hartdood tot gevolg. Dat je het gen bij je draagt, wil niet zeggen dat je ook daadwerkelijk ziek wordt. Bij mij was het gen in eerste instantie inactief, en dat had het de rest van mijn leven zo kunnen blijven. Helaas had ik dat geluk niet…

Op het moment dat ik de diagnose kreeg, was er nog heel weinig bekend over PLN. Nog steeds weten we niet precies wat ervoor zorgt dat het gen actief wordt. Er zijn sterke aanwijzingen dat leefstijl een grote rol speelt, en dan met name fysieke inspanning. Ik heb altijd veel hardgelopen en gefietst, maar in de maanden voor het gen bij mij actief werd, ben ik over mijn grenzen gegaan. Ik had een ICD gekregen en dacht dat ik goed bezig was door aan mijn conditie te werken. Als ik had geweten dat dit een risico was, had ik me rustiger gehouden. Nog steeds houdt de vraag me zo nu en dan bezig: heb ik dit mezelf aangedaan?

Allemaal familie

Ik kom uit een grote familie en mijn stamboom loopt terug tot het jaar 1800, dus wie weet hoe ver het zich heeft vertakt. Maar aangezien alle mensen met PLN afstammen van dezelfde Fries, zijn we eigenlijk allemaal familie. Momenteel zijn er ongeveer duizend patiënten geïdentificeerd, maar geschat wordt dat er nog minstens acht á negenduizend mensen rondlopen die niet weten dat ze drager zijn, zowel in Nederland als in emigratiegebieden. In academische ziekenhuizen, met name in het UMCG, zijn door middel van stamboomonderzoek al veel families op de radar waarin het gen mogelijk voorkomt. Moeten deze mensen allemaal ingelicht worden? Dat is medisch-ethisch gezien een lastige kwestie, waar ik zelf ook mee worstel. Momenteel wordt het in ieder geval niet gedaan. Omdat PLN zo zeldzaam is, zijn helaas ook nog lang niet alle artsen op de hoogte van het bestaan van dit gen. Daarom raad ik hartpatiënten die zich afvragen of erfelijkheid een rol speelt, aan om zelf bij hun cardioloog te vragen of ze onderzocht kunnen worden. Het PLN-gen is goed te identificeren, met name in de drie universitaire ziekenhuizen die deze aandoening behandelen (UMCG, UMCU en AMC).

Onderzoek

Het is belangrijk dat er meer onderzoek wordt gedaan. Hoe meer geld er beschikbaar komt, hoe eerder we te weten komen hoe deze ziekte te behandelen is. In Amerika zijn ze al veel verder op het gebied van gen mutaties dan hier, dus ik ben zo optimistisch om te denken dat we over 5 jaar een doorbraak kunnen verwachten. Genezing is helaas nog niet mogelijk, maar ik ben ervan overtuigd dat daar ooit verandering in komt. Ik ben dan ook dankbaar dat ik met mijn werk als secretaris voor de stichting PLN een bijdrage kan leveren om fondsen te werven en PLN onder de aandacht te brengen. Ooit zullen we deze ziekte stoppen!

Het gaat nu redelijk goed met me. Ik kan aanzienlijk minder dan vroeger, maar op mijn manier geniet ik volop van iedere dag. Ik beweeg veel, al heb ik het hardlopen ingeruild voor wandelen en mijn racefiets voor een elektrisch exemplaar. Ik heb geen idee wat me te wachten staat, en daar heb ik het soms best weleens moeilijk mee. Maar ik prijs mezelf gelukkig dat ik pijnvrij ben en nog zoveel kan. Het had ook heel anders kunnen aflopen.’

Voor meer informatie kunt u terecht bij Stichting PLN, www.hartspierziektepln.nl. Op 4 november wordt er in het AMC een infodag gehouden.

‘Dokter, wanneer mag ik ‘het’ weer doen?

Geschreven door

Taboe: angst voor seks

Het is misschien niet het eerste wat u bespreekt in het kantoortje van de cardioloog. En ook artsen houden zich vaak angstvallig stil over het onderwerp seks. Het gevolg is dat hartpatiënten vaak met veel vragen blijven zitten over de invloed van hun gezondheid op het plezier tussen de lakens.

We kennen ze allemaal wel: de filmscènes waarin een man van middelbare leeftijd het leven laat na een iets te wilde vrijpartij. De oorzaak: een hartaanval. Niet zo raar dus dat patiënten vaak bang zijn dat hun rikketik inspanning tussen de lakens niet aankan. Geheel onterecht, blijkt uit verschillende onderzoeken. Naar schatting is nog niet eens 1 procent van de hartaanvallen het gevolg van seks, en die kans wordt alleen maar kleiner naarmate die persoon ‘het’ vaker doet.

Natuurlijk kan zware inspanning gevolgen hebben voor een zwak hart, maar wetenschappers hebben aangetoond dat jezelf druk maken in het verkeer, een heftige ruzie of het eten van een zware maaltijd risicovoller is. De inspanning van een gemiddelde vrijpartij is gering: vergelijkbaar met traplopen. Wie twee trappen kan beklimmen, kan gerust ook een ander beklimmen, is daarom de algemeen geldende norm.

Dit soort onderzoeken is echter voornamelijk gericht op mannelijke hartpatiënten, terwijl ook vrouwen die een hartaanval hebben overleefd zich zorgen maken over hoe het verder moet met hun seksleven. Dit blijkt uit een recent Amerikaans onderzoek. Van de ondervraagde vrouwen gaf slechts 35% aan daarin een advies van de cardioloog te hebben gehad, tegenover 47% van de mannen.

Topje van de ijsberg

Volgens seksuoloog Astrid Kremers, die zowel werkzaam is in haar eigen praktijk www.sexuoloog.nl als in het UMC Utrecht, is dit een bekend probleem. ‘Het is begrijpelijk dat de prioriteit in eerste instantie ligt bij ‘blijven leven’. Maar als die angst weg is, wordt ‘kwaliteit van leven’ belangrijk. Bij dat hoofdstuk zou ook seks aan bod moeten komen, maar dit gebeurt lang niet altijd. Patiënten kunnen zelf met hun vragen naar een seksuoloog gaan, maar de ervaring leert dat de meesten dit niet doen. Ik zie dus slechts het topje van de ijsberg.’

De hartpatiënten die Kremers wél in haar praktijk ziet, kampen vaak met zowel lichamelijke (vermoeidheid, pijn), psychische (onzekerheid, angst) als relationele (bezorgdheid) problemen. ‘Dit speelt bij zowel mannen als vrouwen, maar er zijn ook verschillen. Bij mannelijke hartpatiënten kunnen erectiestoornissen bijvoorbeeld een rol spelen, maar vrouwen ervaren weer andere ongemakken. Ze worden bijvoorbeeld minder makkelijk vochtig, doordat bijvoorbeeld de doorbloeding niet optimaal is. Maar vaak heeft het te maken met een gebrek aan opwinding omdat er bijvoorbeeld angst is. Dit kan zorgen voor pijn bij gemeenschap. En dat durven ze niet altijd aan te geven bij hun partner.’

Terwijl dit volgens de seksuoloog juist zo belangrijk is. ‘Soms zijn vrouwen bang dat hun partner meer wil dan waar zij zich met hun nog kwetsbare hart comfortabel bij voelen. Het gevolg is dat ze dan maar alles wat met seks te maken heeft helemaal gaan vermijden. Dat is niet de oplossing. Ik geef daarom het advies om samen in gesprek te gaan en het vooral langzaam op te bouwen. Na een hartaanval ga je ook niet meteen een marathon rennen, maar begin je eerst met een klein blokje om. Ook in bed kun je het langzaam opbouwen en kijken hoe je lichaam reageert. Veel mensen zien seks als synoniem voor geslachtsgemeenschap, maar je kunt op heel veel andere manieren vrijen.’

Oncomfortabel

Verder raadt ze aan om samen te onderzoeken wat wel en niet plezierig is. ‘Welk moment van de dag voel je je het minst vermoeid? Welke posities zijn comfortabel en welke niet? Helpt het om vooraf een pijnstiller in te nemen?’

Dat dergelijke adviezen veel patiënten niet bereiken, vindt Kremers zorgelijk. ‘Iedere arts weet dat ziekte – in welke vorm dan ook – invloed heeft op seksualiteit. Dat artsen het onderwerp niet altijd zelf aansnijden, kan verschillende oorzaken hebben: gebrek aan tijd of kennis, onmacht, oncomfortabel zijn met het onderwerp… Dan komt het erop aan of de patiënt zelf mondig genoeg is om dé vraag te stellen. Maar als je niet gewend bent over seks te praten, zul je dit ook niet snel doen in het ziekenhuis. Veel patiënten blijven dus met vragen zitten, waardoor het probleem veel groter wordt dan nodig is. Eén enkel gesprek met een arts of seksuoloog kan gelukkig al vaak het verschil maken. En dan kan seks voor beide partijen weer leuk worden.

Seksuoloog Astrid Kremers

Mobiele telefoons: wat is (niet) verzekerd?

Geschreven door

Mobiele telefoons: wat is (niet) verzekerd?

De mobiele telefoon is niet meer weg te denken uit het alledaags straatbeeld. Schade, vermissing en diefstal eveneens. Maar in hoeverre is uw toestel verzekerd? HartbrugReizen over mobiele telefoons en verzekeringen.

Een ongeluk zit in een klein hoekje en voordat u er erg in heeft is uw mobiele telefoon beschadigd, vermist of gestolen. Gelukkig bent u verzekerd. Maar waarvoor bent u verzekerd en wat dekt welke verzekering? Een wisselwerking tussen een inboedel- en opstalverzekering (woonverzekering), buitenhuis(ongevallen)verzekering en kostbaarheden(buitenshuis)verzekering, maar ook een aansprakelijkheidsverzekering en een eventuele telefoonverzekering, zijn het antwoord op de vraag. Ziet u door de spreekwoordelijke bomen het bos niet meer? Wij hebben de belangrijkste, overlappende punten voor u op een rij gezet. Een gedetailleerd overzicht? Lees uw polisvoorwaarden na en check wat voor u geldt in de genoemde situaties.

Inboedel- en opstalverzekering / In en rondom het huis

Ligt uw mobiele telefoon binnenshuis of rondom uw woning en slaat het noodlot toe? De inboedel- en opstalverzekering dekt schade aan uw mobiele telefoon, maar niet altijd.

  • Brand-, inbraak- en diefstalschade vallen onder een inboedelverzekering, terwijl de meest voorkomende schades bij mobiele telefoons zoals stoot-, val- en waterschade over het algemeen buiten de boot vallen.
  • Gaat u voor ‘all or nothing’? Verzekeringen bieden een All Risk-dekking aan. Hiermee verzekert u schade die u zelf per ongeluk veroorzaakt aan uw woning en spullen, waaronder uw mobiele telefoon, in uw woning.
  • Door een inboedel- en opstalverzekering uit te breiden met een aanvullende dekking zoals een buitenshuis(ongevallen)- en kostbaarheden(buitenshuis)verzekering, is uw mobiele telefoon buitenshuis verzekerd.
  • Niet alle verzekeraars bieden de buitenshuis(ongevallen)- en kostbaarheden(buitenshuis)verzekering als een aanvullende dekking op de inboedel- en opstalverzekering aan, maar als een op zichzelf staande verzekering.
  • Zowel bij een inboedel- en opstalverzekering, als bij een buitenshuis(ongevallen)- en kostbaarheden(buitenshuis)verzekering, is schade aan uw mobiele telefoon tot een bepaald maximumbedrag gedekt. Benieuwd naar het bedrag? Check hiervoor de verzekeringsvoorwaarden.
  • Vindt u het maximumdekkingsbedrag te laag? Informeer naar een uitbreiding van het dekkingsbedrag, maar voorkom dubbel verzekeren.
  • Daarnaast is een buitenshuis(ongevallen)verzekering en kostbaarheden(buitenshuis)verzekering uitermate geschikt voor personen die veel buitenshuis onderweg zijn en waardevolle spullen meenemen zoals een mobiele telefoon en andere elektrische apparatuur. In vergelijking met een reisverzekering is uw waar in eigen land verzekerd.

Reisverzekering / Op vakantie

Ontspannen op vakantie totdat uw telefoon schade treft, vermist is of wordt gestolen?

  • Met een reisverzekering haalt u opgelucht adem, want uw mobiele telefoon is voor het grootste gedeelte gedekt.
  • Afhankelijk van uw verzekering, wordt valschade van uw mobiele telefoon op vakantie door uw reisverzekering gedekt.
  • Schade geleden? Meld de schade zo snel mogelijk bij uw verzekering.
  • Hoe geavanceerder de mobiele telefoon, des te duurder de reparatiekosten.
  • Indien de reparatiekosten duurder uitvallen dan de telefoonwaarde, dan wordt de mobiele telefoon total loss verklaard. Houdt u wel rekening met het vastgestelde, maximaal uit te keren bedrag door u verzekeraar.
  • Wist u dat mobiele telefoons een zogeheten eigen risico met zich meedragen? Het eigen risico staat los van uw premie en betaalt uzelf met betrekking tot de reparatiekosten of wordt in mindering gebracht bij een total loss verklaring.
  • Denkt u eraan om de opgemaakte offerte in verband met een reparatie of total loss verklaring te bewaren totdat uw case is afgesloten?
  • Heeft u geen schuld aan de ontstane schade, maar een ander? U kunt de desbetreffende persoon aansprakelijk stellen op diens aansprakelijkheidsverzekering. De dekking is hierbij wel van invloed.

Telefoonverzekering

U koopt een nieuwe mobiele telefoon en de verkoper biedt u een telefoonverzekering aan. Is hier sprake van dubbel verzekeren of heeft een telefoonverzekering zin?

  • Een telefoonverzekering dekt een technisch effect, maar alvorens u deze afsluit houdt u de wettelijke garantieregeling van de mobiele telefoon van minimaal twee jaar in uw achterhoofd?
  • Gebeurt er iets met het toestel binnen het tijdsbestek van de garantieregeling en is het buiten uw schuld om, dan heeft u recht op vervanging of reparatie van het toestel.
  • Sluit een telefoonverzekering niet direct af bij de aankoop van een nieuwe mobiele telefoon. Vraag om schriftelijke informatie en lees het thuis rustig na.
  • Kijk na welke dekking onder uw inboedel- en opstalverzekering valt en/of buitenhuis(ongevallen)verzekering.
  • Onthoud dat het merendeel aan schades gedekt is door een inboedel- en opstalverzekering, buitenhuis(ongevallen)- en kostbaarheden(buitenhuis)verzekering of reisverzekering.
  • Verzeker hetgeen wat u zelf niet kunt of wilt dragen.
  • Kiest u voor een telefoonverzekering? Vraag naar de mogelijkheden tot overzetten of beëindigen bij aankoop van een nieuw toestel.

Gouden tip

Het spreekt voor zich: bewaar uw aankoopbewijs, facturen en overige. Zonder desbetreffende papieren heeft u geen zaak en neemt een verzekeringsmaatschappij uw case niet in behandeling.

Anti schade- en diefstaltips

  • Wanneer het op schade aankomt, is de grootste boosdoener het beeldscherm. Voorzie uw touchscreen van een screenprotector. De allernieuwste screenprotectors zijn van gehard glas gemaakt en voorkomen krassen en beschermen tegen stoot- en valschade: zij vangen de klap op.
  • Vergeet daarbij een bescherminghoes niet voor rondom uw telefoon.
  • En wat dacht u van een waterdichte telefoonhoes?
  • Het zekere voor het onzekere? Schaf een goedkoop toestel aan en gebruik deze buitenshuis.
  • Mobiele telefoon gestolen? Op afstand kunt u het toestel traceren (indien de GPS-locatie aanstaat), de simkaart blokkeren en alles gegevens van uw toestel wissen. Vergeet geen aangifte bij de politie te doen!

 

Ziekenhuis

Geschreven door

Mijn vrouw Kitty liep al dagenlang rond met hevige buikpijn. Het begon vrijdagavond. Geen hond die dan de huisartsenpost, kortweg HAP, belt. Niet alleen zit je daar urenlang te wachten, bovendien wordt je er nogal eens met een kluitje in het riet gestuurd. Althans dat is onze ervaring. En dus wacht je tot maandagochtend acht uur. Om dan snel de telefoon te grijpen en een afspraak te maken. Zoals al die andere tientallen patiënten, die de HAP mijden als de pest en nu met gezwinde spoed naar de dokter moeten. Gelukkig had de huisarts nog een gaatje vrij. Hij stuurde Kitty gelijk door naar de eerste hulp. Daar aangekomen moesten we achteraan aansluiten in de rij voor het loket. Er werden blijkbaar meer HAP-mijdende patiënten doorgestuurd door huisartsen. Allerlei formaliteiten werden afgehandeld, de rij schoof langzaam naar voren, mijn vrouw leunde zwaar op mij van de pijn.

Eindelijk konden we de wachtkamer in, waar het lange wachten begon, slechts onderbroken door een bloedafname, een gesprekje met twee artsen, en een scan. We waren er om tien uur, ergens rond half vier kregen we het bericht dat zij werd opgenomen en direct moest gaan liggen. Ze mocht niet meer zitten. Nou kon ze dat ook al bijna niet meer, ze had naast me in de wachtkamer haar hoofd zoveel mogelijk op mijn schouder gelegd en zich tegen me aan gevleid, omdat ze teveel pijn had en in slaap viel. Pas als de dokter dat beslist, mag – móet je gaan liggen. Bezuinigingen in de zorg of technologisch denken? Kies maar…

Nog afgezien van de pijn is zo’n urenlang verblijf in een volgestouwde wachtkamer geen genoeglijke herinnering. Zo’n wachtkamer zonder ramen, zonder zicht op de blije buitenwereld en de vrijheid en op het gewone leven. In pasteltinten geschilderd, omdat die rustgevend zouden zijn. Helaas was niet iedereen in die kamer net zo rustgevend. En je kon je blik niet richten op bomen of gebeurtenissen buiten. Want dat buiten was weg. Ver weg. Weggestopt achter dikke muren. Alsof je in de bak zat. Wordt nog maar eens ziek in zo’n situatie. Je kijkt wel tien keer uit voor je nog eens naar de dokter gaat. Hij zal je maar doorsturen…

Column door: Henri Haenen

Mijn mooiste reis ‘Het blauwste water dat ik ooit heb gezien’

Geschreven door

In deze rubriek vertellen hartpatiënten over de mooiste reis van hun leven. Dit keer het verhaal van Nick de Zwijger (57). Hij heeft in zijn leven al veel mooie plekken op aarde gezien, maar werd vorig jaar verliefd op het Griekse eiland Zakynthos.

‘Ik heb al heel wat van de wereld gezien: Azië, Amerika, een groot deel van Europa. Maar zo’n mooie blauwe zee als die bij Zakynthos had ik echt nog nooit gezien. Het heldere, azuurblauwe water in contrast met het hagelwitte kiezelstrand was zo bijzonder dat ik het leek alsof ik in een film zat. En dat zo dicht bij huis!

We hadden het eiland bewust uitgekozen omdat het nog vrij onbekend is onder toeristen. Het is één van de groenste plekken van Griekenland, maar lang niet zo massaal als bijvoorbeeld Kreta of Rhodos. Ik ging samen met mijn dochter en haar vriend – mijn partner ging met haar eigen kinderen op vakantie. Het was vooral de bedoeling om uit te rusten, er is namelijk best veel gebeurd de afgelopen tijd.

Ik had al een tijdje last van pijn in mijn nek en schouders, vooral tijdens het autorijden en ’s nachts. Soms stond ik midden in de nacht een paar uur lang met mijn rug tegen de warme kachel tot het akelige gevoel wegtrok. De dokter zei dat het waarschijnlijk een nekhernia was, niemand dacht aan mijn hart. Dat mijn beide ouders, twee broers en zus hartpatiënt zijn, daar stond ik eigenlijk ook niet bij stil. Pas een kleine vier jaar geleden, toen ik met iets wat leek op een hyperventilatieaanval naar het ziekenhuis werd gestuurd, bleek dat ik al jaren rondliep met een verstopt hart. Ik kreeg vijf bypasses.

Hoewel mijn hart nu een derde minder pompkracht heeft, voel ik me sindsdien eigenlijk hartstikke goed. De pijn is weg, een enorme opluchting. Het enige nadeel is dat de doorbloeding van mijn kleine bloedvaatjes nog niet optimaal is. Lopen gaat daardoor heel slecht, meer dan een paar kilometer red ik op het moment niet.

Griekse keuken

Een actieve vakantie zat er dus niet in dit jaar. Dat was ook niet het plan, want ik lig graag op het strand en ben nooit iemand geweest die urenlange wandelingen hoeft te maken. Maar gezellig door een stadje slenteren gaat eigenlijk ook niet. Dat vond ik erg jammer. Als ik ’s morgens iets gedaan had, moest ik ’s middags vaak een klein tukkie doen. Ik kan het aardig verpakken: jongens, het is toch vakantie! Maar het lopen maakte me soms zo vermoeid dat ik ’s avonds om een uur of elf wel klaar was om naar bed te gaan. Gelukkig vonden mijn dochter en haar vriend het niet erg om af en toe hun eigen gang te gaan, waardoor ik me ook niet opgejaagd heb gevoeld.

Eigenlijk was de sfeer juist heel relaxed. We genoten van de Griekse keuken: de meest heerlijke vlees- en visgerechten, natuurlijk met een ouzootje erbij. Ook de bevolking was ontzettend aardig en vriendelijk. Maar het meest onder de indruk was ik van de natuurpracht van het eiland. Tijdens een boottocht zagen we de vele groene bossen, steile kliffen en grotten die het eiland telt, zoals de beroemde Blauwe Grotten. Er broeden zelfs schildpadden op de stranden!

Zakynthos bleek ook een rijke geschiedenis te hebben, vooral de delen over de Tweede Wereldoorlog zijn me bijgebleven. Alle joden op het eiland zijn door een bisschop gered, wat ‘Het wonder van Zakynthos’ wordt genoemd.

Een andere bijzondere ervaring was het bezoek aan een scheepswrak dat in 1980 is gestrand. Het vrachtschip smokkelde drank en sigaretten voor de Italiaanse maffia en verging omdat het geen brandstof meer had. Het ligt in een baai waar je alleen per boot kunt komen, daarom is het ook nooit weggehaald. Het is nu één grote verroeste massa, waar je zelfs op mag klimmen. Hoewel ik dat niet heb gedaan, vond ik het wel heel imposant om te zien.

Zwemmen

Maar vooral dat helderblauwe water vond ik fantastisch, ik kon ernaar blijven kijken. Tijdens de boottocht heb ik er ook heerlijk in gezwommen. Van het strand naar de zee lopen is te zwaar voor me, maar vanuit het bootje in het water glijden ging prima. Al was het best diep. Het ging wel even door mijn hoofd: wat als er nu iets gebeurt? Wat dat betreft ben ik wel iets banger geworden. Maar ik ben heel blij dat mijn gezondheid me niet heeft tegengehouden om leuke dingen te doen. Ik heb me echt geen moment verveeld. Normaal als ik op vakantie ga, heb ik na een tijdje ook wel weer zin om naar huis te gaan. Dit keer had ik dat helemaal niet. Thuis is iedereen aan het jagen en haasten, op Zakynthos gaat alles veel langzamer. Misschien is dat ook meer mijn tempo nu, ik ben natuurlijk niet zo snel meer. We waren nog niet thuis of ik was al plannen aan het bedenken om in het najaar weer terug te gaan. En als ik dan tegen die tijd ook nog moeiteloos naar een terrasje zou kunnen lopen, ben ik een blij mens!’.

Medicijnen vergeten of kwijt op reis wat dan?

Geschreven door

U komt op vakantie zonder medicijnen te zitten. Vergeten of door verlies of diefstal van bagage kwijtgeraakt. Hopelijk overkomt u zoiets nooit, maar u kunt maar beter goed voorbereid zijn voor het geval dat. Veel ongemak en stress zijn te voorkomen. HartbrugReizen geeft graag tips.

 

Controleer uw bagage met een maatje

Zelfs inpakchaoten hoeven niet per se hun medicatie te vergeten. Schakel simpelweg een maatje in. Uw partner of kind bijvoorbeeld, of een goede vriend of vriendin. Spreek af dat ze vlak voor vertrek nog even meekijken of bellen om te checken dat die medicijndoosjes écht in uw tassen zitten. Ja, inderdaad, stop niet alles in één tas!

 

Verdeel uw medicatie over meerdere tassen

U kunt de medicatie beter over meerdere tassen verdelen. In de handtas of het dagrugzakje zit dan bijvoorbeeld medicatie voor drie dagen. Raakt u één tas of uw koffer kwijt, dan hebt u in ieder geval nog wat pillen voor de eerste dagen. Dat geeft soelaas.

 

Neem meer medicatie mee dan strikt noodzakelijk

Slim is ook om net iets meer medicijnen mee te nemen dan u strikt genomen nodig heeft voor de reisperiode. Tel er een week bij op zodat u bij een eventuele vertraging of oponthoud daarover in ieder geval niet hoeft in te zitten.

 

Controleer de houdbaarheidsdatum van uw medicijnen

Tijdens de vakantie wilt u er niet achterkomen dat uw medicijnen wellicht minder werkzaam zijn, omdat de houdbaarheidsdatum is verstreken. Dan zit u immers meteen met een tekort. Check de data op de verpakking dus vóór vertrek en vervang ze bijtijds, indien nodig.

 

Pak een overzicht van uw medicijnen in

Maar stel. Het gebeurt toch. U bent door verlies of diefstal een deel van uw medicijnen kwijt. U moet elders precies vertellen wat u slikt. Weinig mensen kunnen dat. Vraag uw apotheker daarom een actueel overzicht van uw medicatie uit te draaien. Vertel dat u het nodig hebt voor uw vakantie. Op de uitdraai staan niet alleen de namen van alle medicijnen die u gebruikt, maar ook eventuele overgevoeligheden of allergieën. Omdat merknamen per land kunnen verschillen staan ook de werkzame bestanddelen per medicijn genoteerd. Zo weet een apotheek, arts of specialist in het buitenland precies wat u moet hebben. Let wel dat de uitdraai in het Engels is. Hoewel apothekers hoogopgeleide lieden zijn, is hun Engels in sommige landen zwak. In zulke landen is een meertalig medicijnpaspoort nuttig. Deze kunt u opvragen bij ons, genaamd de Hartpas. Hij wordt handmatig ingevuld. Heeft u nog zo’n paspoort van een vorige reis liggen, laat de apotheker dan checken of alle gegevens nog actueel zijn.

 

Stop een extra voorschrift in de tas

Geeft een extra voorschrift voor uw medicijnen u een gerust gevoel? Vraag uw huisarts daar dan om en stop hem in de tas. In landen zoals Frankrijk en Spanje zijn veelal geen voorschriften voor de apotheek nodig, maar in andere landen wel. Het maakt het ophalen van medicijnen zeker makkelijker. Ook als u bijvoorbeeld op Schiphol er al achter komt dat u zonder medicijnen van huis bent gegaan. Dat is met bovenstaande tips bijna onmogelijk, maar toch. Op het vliegveld zit behalve een apotheek overigens ook een arts die medicatie kan voorschrijven. Daar kunt u altijd, 7 dagen per week, 24 uur per etmaal terecht. U vindt deze Airport Medical Services in Vertrekhal 2.

 

Controleer uw medicatie

Heeft u het voor elkaar en ontvangt u in het buitenland medicatie controleer dan altijd of u de juiste spullen heeft ontvangen. Merknamen kunnen verschillen, maar dat is geen punt. Als de bestanddelen ervan maar overeenkomen met uw vertrouwde medicatie. U leest een en ander op de verpakking of in de bijsluiter. Twijfelt u? Maak dan fotootjes van de medicatie, de doosjes en de tekstjes. Stuur ze naar een bekende in Nederland of uw apotheker en vraag het even uit te zoeken. Noteer dus voor vertrek hun mailadressen en telefoonnummers.

 

Schakel de alarmcentrale van uw verzekering in

Misschien bent u nog niet helemaal gerust. U ziet het al voor zich. U staat daar in den vreemde. U heeft uw medicatiepapieren bij de hand, maar in een land waarvan u de taal niet of onvoldoende kent, is het toch lastig zakendoen. Om van alles af te zijn, kunt u altijd de alarmcentrale van uw verzekeringsmaatschappij bellen. Die zorgt dan voor nazending van medicatie of een recept. Neem dus altijd uw verzekeringspapieren met het telefoonnummer van uw verzekeraar mee.

 

Deel uw gegevens – op papier of digitaal

Sommigen beelden zich het ultieme rampscenario in. Zo kan bij een brand alles teloorgaan. Óók uw telefoon en papieren met belangrijke gegevens. In zo’n zeldzaam geval is het handig dat u uw gegevens nog ergens anders hebt bewaard. In de vorm van papieren kopietjes, die bij een kind of bekende liggen of digitaal, als bijlagen in een mail die u aan uzelf of anderen hebt gestuurd. Op een computer kunt u dan de gegevens achterhalen.

 

Vraag uw reisbegeleider om hulp

Bent u mee met een georganiseerde reis, dan zal uw begeleider u bij calamiteiten de nodige zorg uit handen nemen. Bij HartbrugReizen zit u sowieso goed!