Drank

Wat is het nou? Mag je nu wel of niet drinken als hartpatiënt of lijder aan suikerziekte? Volgens het allerlaatste wetenschappelijke onderzoek niet. We publiceren over het onderzoek in dit magazine in de rubriek Openhartig. En dat onderzoek zegt: drinken is slecht voor hart- en bloedvaten. Altijd. Ook als je maar één glaasje drinkt.

Het lijkt wel of we steeds minder mogen. En dat allemaal voor onze gezondheid.  Niet iedereen heeft daar begrip voor. Ik behoor tot een van die mensen. Kijk. Stoppen met roken, dat vind ik logisch.

Maar ik moet als suikerpatiënt ook het gebak laten staan. Dat gaat me een stuk moeilijker af. Oké, de progrestaart met veel slagroom – ooit mijn lievelingsgerecht, ingenomen tijdens het jaarlijks terugkerende verjaarsceremoniëel – die laat ik maar beter achterwege. Maar een glaasje bier ook links laten liggen, dan slik ik wel even. En ik ben echt geen alcoholist. Eerder een gezelligheidsdrinker. Nu en dan een glaasje. U kent dat wel.

Ik heb nooit een kwade dronk gehad. Integendeel. Bier maakt me vrolijker en gezelliger. Anderen kennen me dan als aangenaam gezelschap. Iemand die ze graag in hun midden hebben. Als ik beleefd het bier moet afslaan en een glaasje water naar binnen moet wurgen, vrees ik minder gezelligheid en vrolijkheid.

Eerlijk gezegd heb ik voor wat extra vrolijke gezelligheid best wel een paar jaartjes van mijn leven over. Wat heb ik eraan om vijf jaar langer een saai en droog leven te mogen leiden, of zal ik lijden opschrijven? Iedereen wil oud worden, maar niemand wil het zijn.

Wie echter het recente wetenschappelijk onderzoek goed leest, kan gerustgesteld zijn: daarin staat dat je beter niks kunt drinken om (nog) ouder te worden. Maar het onderzoek houdt het daarbij. En voegt hieraan hooguit toe: ga nooit meer beweren dat alcohol goed is voor je gezondheid. Want dat is dus niet waar.

Maar voor mensen zoals ik, die de prijs willen betalen, is dat geen probleem. Ik wil geen honderd worden. Dan ken ik niemand meer. Ietsje eerder mijn vrienden en geliefden in de hemel opzoeken, is een veel leuker vooruitzicht!

Column door: Henri Haenen

Keuzes, keuzes…

Keuzes maken. Het blijft lastig. Maar soms kan het ook een luxeprobleem zijn, bijvoorbeeld als het gaat om het uitzoeken van een vakantie. Waar wil ik dit jaar graag naartoe? Wat staat er nog op mijn lijstje? Wat is het aanbod?

Als u deze nieuwe uitgave van HartbrugReizen zo doorbladert, komt u er vanzelf achter dat wij meer dan genoeg voor  u in petto hebben! Het voorjaar begint net; misschien merkt u al dat u lentekriebels krijgt en zin heeft om een mooie reis te boeken.

Wordt het een korte reis naar Duitsland? Dan hebben we reizen naar de Baltische Zee (Oostzee),  Oost-Beieren en Berlijn voor u. Of boekt u liever een langere reis naar een zonnige bestemming? In september organiseren we voor het eerst een 10-daagse reis naar Umbrië en het Trasimeense Meer. Italië is een van mijn favoriete landen; het is een prachtig land dat veel te bieden heeft. Of wilt u liever in het late najaar genieten van een mooie reis waarbij u de laatste zonnestralen meepikt? Ga dan mee naar Kroatië in oktober!

Inmiddels zit de eerste reis van het jaar er alweer op. De reis naar de Côte d’Azur was wederom een groot succes. Hier hebben we het voorjaar officieel ingeluid, door volop te genieten van de eerste voorjaarszon. Mooi weer, gevarieerde en interessante excursies, een prachtig gelegen Van der Valk-hotel en niet te vergeten een heel leuk reisgezelschap: alle factoren voor een prachtige en geslaagde reis waren aanwezig.

Ik wens u veel leesplezier toe, en ik hoop u snel te zien tijdens een van onze HartbrugReizen!

 Column door: Marly van Overveld

Bewustwoording, bewustzijn…

In de vorige uitgave van HartbrugMagazine schreef ik over het onderwerp ‘Ziekte als verdienmodel’. In mijn stukje constateerde ik dat ziekte door de machtige zorgverzekeraars en farmaceutische industrie vaak gezien wordt als een verdienmodel en dat daardoor de gezondheid zelf niet centraal staat. Naar aanleiding hiervan ontving ik veel reacties, waarvoor mijn hartelijke dank! Uit al die reacties blijkt dat ook veel lezers de huidige situatie graag anders zouden zien. Een paar treffende voorbeelden: ‘Wij zijn als patiënten slechts hele kleine pionnen in het spel van de zorg, maar betalen wel de prijs van de spilzucht en het verdienmodel!,’ en: ‘Het is door de eeuwen heen bewezen dat geld altijd belangrijker is en dus een grotere rol speelt bij voorstellen tot verandering dan mentaliteit. Het wordt alleen maar dramatischer.’ Hartpatiënten Nederlanden blijft zich ervoor inzetten dat hier verandering in komt.

Waar ik de laatste tijd ook veel over hoor en lees is erfelijkheidsonderzoek. Onlangs is de website
www.erfelijkehartziekten.nl gelanceerd. Hierbij zijn acht academische ziekenhuizen betrokken. Op deze site staat veel informatie over erfelijkheid, onderzoeken, behandelingen en het leven met een erfelijke hartziekte. Op medisch gebied zijn er steeds meer ontwikkelingen op dit gebied. Zo is het mogelijk om voorspellend onderzoek te laten uitvoeren bij kinderen en erfelijke hartziekten vroegtijdig te kunnen behandelen en genetisch te onderzoeken.

Tijdig opsporen van erfelijke hartziekten heeft veel voordelen. Zo kan er vaak al in een vroeg stadium worden vastgesteld of een familielid van een hartpatiënt ook verschijnselen heeft van een bepaalde hartziekte. Als er een erfelijke hartafwijking is vastgesteld en er een verandering in het DNA wordt gevonden die deze waarschijnlijk veroorzaakt, hebben naaste familieleden (ouders, kinderen en broers en/of zussen) namelijk 50 procent kans deze erfelijke aanleg ook bij zich te dragen.  Zij kunnen er dan voor kiezen om op een Polikliniek Cardiogenetica eveneens een DNA-onderzoek te laten doen, om na te gaan of zij de erfelijke aanleg ook hebben. Blijken zij vervolgens ook drager te zijn van dezelfde erfelijke aanleg, dan kan regelmatige controle door de cardioloog zorgen voor een flinke gezondheidswinst.

Als u weet of vermoedt dat bij uzelf of in uw familie sprake is van een erfelijke hartziekte, kunt u dit met uw huisarts of cardioloog bespreken. Die kan u vervolgens verwijzen naar een Polikliniek Cardiogenetica van een van de academische ziekenhuizen. Ik denk dat het goed is als mensen zich tijdig bewust worden van een bepaald risico, en het is fijn dat de mogelijkheid bestaat om dit te laten onderzoeken. Bewustwording is de eerste stap, bewustzijn is de vervolgstap.

Column door: Marly van Overveld

Overpeinzingen

Windmolens. Als je de overheid mag geloven dé oplossing voor onze energiebehoefte. Milieuvriendelijk nog ook. Niets is minder waar. Windmolens veroorzaken een laagfrequent geluid, dat onhoorbaar is, maar wel schade veroorzaakt aan hart en bloedvaten. Lees het maar na in dit HartbrugMagazine. Daarover hoor je de voorstanders van die molens niet. Ik maak me daarover ernstige zorgen. We begeven ons op een hellend vlak door zoveel windmolens neer te planten op elke postzegel grond die nog vrij is.

Er is meer dat me de afgelopen weken zorgen baarde. Zo las ik dat de tabaksindustrie allerlei contacten met ministeries onderhoudt, waar niemand iets van af wist. En dat terwijl ministeries verplicht zijn dergelijke contacten openbaar te maken. Op de website TabakNee schreef de Onderzoeksredactie Tabak het volgende: ‘Opvallend is dat juist wanneer de contacten met de tabaksindustrie over gevoelige onderwerpen gaan, de overheid het minst transparant is’. Bijvoorbeeld wanneer het gaat om accijnsverhoging van sigaretten. Want dat is de beste manier om het roken te ontmoedigen. En wat blijkt? Na geheime contacten tussen het ministerie van Economische Zaken en de tabaksindustrie worden die accijnzen juist niet verhoogd.

Het kan nog erger, bewijst de farmaceutische industrie, daarin bijgestaan door ons ministerie van Volksgezondheid. Lees het artikel over Dick Bijl er maar eens op na, elders in dit magazine. Het Geneesmiddelenbulletin, waarvan hij hoofdredacteur was, wordt steeds meer gemuilkorfd door overheid en industrie. Een industrie die er niet voor schroomt om een batterij dure advocaten in te schakelen om kritische mensen en organisaties monddood te maken. Deze kwalijke ontwikkeling maakt het ook voor ons steeds moeilijker. We moeten elk woord afwegen en steeds zorgvuldiger formuleren. Voor je het weet hijgt de halve zuidas van Amsterdam in je nek; bij wijzen van spreken.

Maar geen nood, wij blijven staan voor de waarheid, wat de farmaceutische industrie daar ook van vindt! Help ons de waarheid te blijven vertellen. Want zonder u zijn we nergens!

Column door: Jan van Overveld

Columnbundel Jan Chin: Uit het hart geschreven!

Jan Chin is voor de lezers van HartbrugMagazine geen onbekende. Al vele jaren verzorgt Jan een column in ons blad. Daarin probeert hij de lezer duidelijk te maken dat we meer zijn dan alleen een lichaam. En dat om gezond te zijn, ook onze geest gezond moet functioneren. Hartpatiënten Nederland brengt nu een verzameling uit van de columns van Jan Chin. Alle reden dus voor een gesprek met hem.

Je was vroeger cardioloog, en zeer geliefd bij je patiënten. Wat heb je daar vooral geleerd?

Patiënten willen serieus genomen worden. Ze komen met een klacht bij de dokter en verwachten dan terecht, dat er goed naar ze geluisterd wordt. Wat je als dokter op dat moment ook aan je hoofd hebt, je dient je dan toch volledig te focussen op de patiënt. Een mens is meer dan zijn lichaam en dus veel meer dan het te onderzoeken orgaan, in mijn geval destijds dus het hart. De hele mens is belangrijk om de klacht, waarmee de patiënt komt, te beoordelen.  

In 2009 stopte je met je werk als cardioloog. Wat was daarvan de reden?

Er ging teveel tijd zitten in vergaderen, administratie en protocollen uitwerken. Dat ging ten koste van de tijd die je hebt voor de patiënt. Daarbij komt dat een individuele benadering van die unieke patiënt, die voor je zit, nauwelijks nog mogelijk is.

Je begon een praktijk als acupuncturist. Waarom juist acupunctuur?

Dit had te maken met mijn interesse voor het Daoïsme en andere oosterse filosofieën. Vanwege het feit dat ik van Chinese afkomst ben, én arts, én het feit dat de Chinese geneeskunst zich al duizenden jaren bewezen heeft en altijd naar het unieke individu in samenspel met zijn omgeving kijkt, maakte het voor mij bijna vanzelfsprekend om acupunctuur te gaan bestuderen.

Tegenwoordig lijkt alles om medicijnen te draaien. Wat vind je daarvan?

Ik ben geen tegenstander van medicijnen, mits op individuele basis en met zuivere intenties voorgeschreven. Ik heb wel grote vraagtekens bij het klakkeloos protocollair voorschrijven van medicijnen. De geneesmiddelen industrie zit mijns inziens in een enorme spagaat. Artsen en patiënten willen goede nieuwe medicijnen zien, terwijl anderzijds de aandeelhouders winst willen zien. Hierdoor worden medicijnen sterk gepromoot, terwijl het algemeen welbevinden van de mens weinig aandacht krijgt.

Wat zou je lezers willen adviseren: niet meer naar de dokter gaan, liever naar jou? Of zijn er grijstinten? Kun je dit antwoord toelichten?

Ik zou patiënten zeker niet adviseren om de westerse geneeskunde de rug toe te keren. Zowel de reguliere zorg als de acupunctuur hebben hun sterke kanten, die we beide kunnen benutten. Zelf spreek ik liever van complementaire geneeskunst. De reguliere zorg is vooral goed in de acute zorg als het nodig is om levens te redden en verbetert zich nog steeds verder op dat gebied. Kijk maar naar de ontwikkelingen binnen de cardiologie in de laatste decennia. De preventieve zorg binnen de reguliere zorg vind ik echter minder sterk, omdat deze vaak niet holistisch is en de onderzoeken naar preventieve maatregelen vaak bekostigd worden door de geneesmiddelenindustrie. Zelf denk ik dat ‘goed in je vel zitten’ de beste preventieve maatregel is die er bestaat. Dat is iets waarbij de combinatie acupunctuur en gesprekjes over levenskunst van waarde kunnen zijn. Verder zit de kracht van de acupunctuur vooral ook in de behandeling van chronische klachten, ook omdat er geen dure medicijnen nodig zijn en patiënten vaak liever geen chronische medicatie gebruiken. Maar ook bij de chronische klachten vind ik het wel belangrijk dat ernstige ziekten regulier zijn uitgesloten, voordat ik aan acupunctuur begin.

Wat wil je met je columns in het HartbrugMagazine bereiken?

Wat ik de mensen vooral wil duidelijk maken met mijn columns is dat we vaak moeite doen om het leven naar onze hand te zetten, maar dat dat een vergeefse strijd is. Eigenlijk komt het er op neer dat we alleen gelukkig kunnen zijn als we het leven volledig accepteren zoals het is. Met andere woorden, we kunnen het leven niet veranderen, maar wel hoe wij er zelf in staan. Mijn streven is om dit inzicht aan zoveel mogelijk mensen mee te geven.

Voor meer artikelen klik hier

Life is Easy!

Hoezo is het leven een makkie? En al die nare dingen die we meemaken dan?

Of zou ik die zelf niet ervaren, soms?

Nou beste lezers, wees gerust, niets menselijks is mij vreemd.

Natuurlijk moet deze uitspraak genuanceerd worden.

Toch gebruik ik deze, enigszins provocerende, licht ironisch bedoelde uitspraak regelmatig, omdat er een grote kern van waarheid in zit.

Strikt genomen is het leven zelf niet gemakkelijk, net zo min als dat het moeilijk is. Het leven is het leven.

Het gaat om de manier waarop wij het leven ervaren.

Ik ga er maar even vanuit dat ieder van ons uiteindelijk streeft naar een leven met innerlijke rust en vrede. Vrede hebben met al wat is.

Als je je handelingen verricht met dit streven in het achterhoofd, kom je vanzelf steeds weer een stapje dichter bij de uitspraak ‘het leven is een makkie’.

Ik geef hier niet het advies om er een doel van te maken, om hard te werken totdat het eindelijk zo ver is.

Nee, dan zou ik liever adviseren om te genieten van de momenten dat je moeiteloos kunt leven, de momenten die niet worden verstoord door frustraties, omdat het niet gaat zoals je wil, die natuurlijk ook nog eens veroorzaakt worden ‘doordat anderen niet meewerken’. Streven naar die momenten die niet worden verstoord door onze oordelen over onszelf en anderen.

Zelfs in het woord ‘streven’ zit echter een gevaar. Zodra we teveel gaan streven, gaan we weer achter een doel aan, dat in de toekomst ligt en ons afhoudt van moeiteloos leven.

Misschien moet ik het zelfs niet hebben over moeiteloos leven, maar dit vervangen door zo moeiteloos mogelijk leven.

Het leven zal namelijk voor ieder van ons zijn specifieke uitdagingen brengen. Uitdagingen die ons soms volledig van ons stuk brengen, waardoor er totaal geen sprake kan zijn van moeiteloos leven op dat moment. Toch kan de herinnering aan de wens om moeiteloos te leven, de situatie in een acceptabeler licht zetten.

De gedachte: ‘het is zoals het is’, helpt mij steeds weer om de dingen vanuit een ander perspectief te zien. Een andere, veel door mij gebezigde gedachte  is: ‘Niet mijn wil, maar Uw wil geschiede’.

Dit is echter geen vrijbrief om alles maar te laten gebeuren. Soms moet er gewoon actie ondernomen worden. Als iemand in het water valt of slachtoffer is van zinloos geweld of iets dergelijks, dan kom je niet weg met ‘het is zoals het is’ of  ‘niet mijn wil, maar Uw wil geschiedde’. Dit werkt dan pas als je gedaan hebt wat je kon.

Denk hierbij aan het ‘Gebed om kalmte’ van Reinhold Niebuhr, waaraan ik eerder een column gewijd heb. Dit gaat als volgt: ‘Lieve God, schenk mij de Kalmte om te accepteren wat ik niet kan veranderen, de Moed om te veranderen wat ik kan veranderen en de Wijsheid om het onderscheid tussen die twee te maken’. Dit gebed geeft aan dat het grootste deel van het leven het best geaccepteerd kan worden, zoals het is (zeg maar moeiteloos leven), maar dat er ook situaties zijn die we niet zomaar kunnen laten gebeuren en waar vaak moed voor nodig is.

Grote voorbeelden hiervan zijn voor mij Mahatma Gandhi, dominee Martin Luther King, Thich Nhat Hanh en de Dalai Lama. Geen van hen had een moeiteloos leven en zij moesten strijden om de vrede in het hart te kunnen voelen. Hun strijd kwam nadat de Wijsheid het onderscheid had gemaakt tussen accepteren en verandering brengen.

Ik wens u veel moeiteloosheid, vrede, vrijheid en wijsheid toe!

Column door: Jan Chin

 

Zelfstandig leven en alleen reizen

Ik kies ervoor om te leven!’

Mary de Reus (64) heeft een waslijst aan gezondheidsaandoeningen op haar naam staan. Haar hart is niet buiten beschouwing gebleven. Inmiddels heeft zij meerdere ingrepen ondergaan. Maar dat weerhoudt haar er niet van om te reizen. Sterker nog: alleen. Mary’s verhaal…

Als kind kreeg Mary, een geboren Rotterdamse, het stempel ‘lui’ opgeplakt. Een stempel waartegen zij zich tot haar zestigste levensjaar verzette. Het duurde tot ver in haar volwassen leven, voordat zij eindelijk erkenning kreeg. Mary bleek niet lui, maar ziek: ‘Als kind en ook later in mijn leven stuitte ik vaak op onbegrip vanuit mijn omgeving. Volgens hen stelde ik mij aan, maar ik kon simpelweg lichamelijk niet meekomen.’ Nu houdt ze haar eigen tempo aan in het leven en bij de pakken neerzitten is nog steeds niets voor haar.

Levenslust

Waar precies Mary’s levenslust vandaan komt, blijft in het midden. Wel heeft het te maken met haar moeilijke verleden. Hierdoor is zij vastbesloten om nu volop te leven: ‘Ik was altijd moe, kortademig en had pijn op de borst. Dit uitte zich in benauwdheid. Mede hierdoor stelde mijn uithoudingsvermogen niet veel voor. Op een gegeven moment heeft mijn huisarts mij doorgestuurd naar specialisten in het ziekenhuis voor een grondig onderzoek. Een vervangende huisarts wilde dat ik ook gezien zou worden door een cardioloog. Het balletje is toen gaan rollen.‘ Mary blijkt naast hartpatiënt ook longpatiënt te zijn en aan diabetes te lijden. Daarnaast werkt haar schildklier niet naar behoren en tonen haar darmen en nieren gebreken.

Maar Mary’s moeizame jaren kenmerken zich niet alleen door de strijd die zij heeft moeten voeren om zich te ontdoen van haar ongewenste stempel: ‘Het ligt nu achter mij, maar jarenlang ben ik chronisch depressief geweest en vijftien jaar van mijn leven heb ik doorgebracht in een psychiatrisch ziekenhuis. Inmiddels woon ik zelfstandig en is mijn medicatie afgebouwd waarvoor ik dankbaar ben. Ik ervaar weer emoties en kan nu een ‘echte’ oma zijn voor mijn inmiddels zes kleinkinderen! Ik blijf heel positief.’

Hoe Mary nu in het leven staat, is mede de reden waarom zij openlijk uitkomt voor wat ze heeft meegemaakt en ze er nu zo openhartig over kan praten. ‘Het kan iedereen overkomen. In plaats van erover te zwijgen en het een beladen onderwerp te maken, kies ik ervoor om erover te praten en het bespreekbaar te maken. Dat zou toch vanzelfsprekend moeten zijn? Vooral omdat het niet iets is om je voor te schamen.’

Reislust

Haar liefde voor reizen heeft zij al zolang ze zich kan heugen. ‘Ik ging elk jaar op vakantie. Toen mijn kinderen nog thuis woonden -ik heb er vier- ging ik samen met hen op vakantie. Toen de kinderen uit huis gingen, bleef ik gaan. Weliswaar alleen, want ik ben gescheiden, maar het alleen reizen beviel mij goed en ik ben het blijven doen. Zelfs toen mijn hart opspeelde en allerlei andere aandoeningen aan het licht kwamen.’

Volgens Mary hoeft een chronisch zieke niet aan huis gekluisterd te zijn en is een vakantie binnen handbereik, mits er een goede voorbereiding wordt getroffen. ‘Ik bereid mij altijd goed voor op elke vakantie. Van te voren zoek ik uit waar de dichtstbijzijnde spoedeisende hulp is, maar ook waar huisartsen en apotheken zijn. Verder zorg ik voor een actueel medicatieoverzicht en een lijst van al mijn specialisten en hun telefoonnummers. Tevens draag ik een persoonsalarm. Mijn persoonsalarm werkt in Nederland en zelfs in Europa.’

Toen haar meest recente geplande vakantie naar het Hopi-reservaat van de gelijknamige Indianen in de Verenigde Staten in het water viel, was Mary verdrietig. ‘Vanwege een operatie is mijn vakantie in duigen gevallen. Ik heb gehuild, want ik keek er enorm naar uit en had mijzelf goed voorbereid. Ik had zelfs een wijkverpleegkundige geregeld! Als ik weer voldoende hersteld ben, wil ik de reis alsnog proberen te maken.’

Leven

Wanneer Mary niet een reis aan het voorbereiden is of aan het reizen is, wandelt ze of doet zij aan bejaardengym om haar conditie op peil te houden. Het feit dat zij een rollator nodig heeft tijdens het lopen, weerhoudt haar er niet van. ‘Waarom wel? Het komt op hetzelfde neer als met het reizen. Ik kan het, maar met enige aanpassingen. In plaats van thuis achter de geraniums te zitten, kies ik ervoor om mijn mogelijkheden te benutten en te leven. En daarom onderneem ik met een gerust hart diverse activiteiten en ga ik met een nog geruster hart op vakantie!’

Voor meer artikelen klik hier

Wonderkind Laurent (8) wil jongste hartchirurg ooit worden

De Amsterdamse Laurent Simons (8) wordt met recht een wonderkind genoemd. Hij heeft een IQ van meer dan 145, ging op zijn zesde al naar het gymnasium en heeft een bovenmatige interesse in cardiologie. Wie weet wordt hij ooit wel de jongste hartchirurg ter wereld. We spraken zijn vader Alexander Simons.

Hoe gaat het nu met Laurent?

‘Goed, hij doet nu 5 en 6 vwo. Omdat dit hem niet heel veel tijd kost, is hij daarnaast nog met allerlei (wetenschappelijke) projecten bezig. Recent is hij bijvoorbeeld een organisatie gestart om kwetsbare kinderen elders in de wereld toegang te geven tot onderwijs. Op dat idee kwam hij zelf. Hij realiseert zich namelijk heel goed dat niet alle kinderen dezelfde kansen krijgen als hij nu. Maar Laurent blijft een kind dat gewoon op tijd naar bed moet, dus blijft er na school niet veel vrije tijd over. Hij is dus voornamelijk bezig met zijn hobby: DJ’en.’

Waar komt zijn interesse in cardiologie vandaan?

‘Het grootste deel van onze familie bestaat uit medici, zelf ben ik bijvoorbeeld tandarts. Daardoor heeft Laurent van jongs af aan een grote interesse in de medische wereld in het algemeen. Zijn interesse voor cardiologie komt van zijn grootouders, die beiden hartpatiënt zijn. Omdat hij deels door hen is opgevoed, heeft hij een hechte band met ze. Hij wil graag een bijdrage leveren om ze ‘beter’ te maken. Hij leest veel medische boeken en van de slager krijgt hij dierenorganen, die hij thuis in de keuken ontleedt. Dat vindt hij leuk en leerzaam.’

Hij heeft ook hartonderzoek gedaan in het AMC. Hoe is dat zo gekomen?

‘We hebben het AMC benaderd om te bekijken wat de mogelijkheden zijn om Laurent in te wijden in de medische onderzoekswereld, en dan met name in de cardiologie. De insteek was dat hij enerzijds onderzoekers zou ondersteunen in vraagstukken waar ze in vastlopen, voor Laurent een goede intellectuele uitdaging. Anderzijds zou hij klaargestoomd worden om zelf zijn eigen onderzoeksprojecten te gaan doen.’

Hoe vond hij dat?

‘Hij heeft de ervaring op het AMC als zeer prettig ervaren. Toch hebben we besloten om de samenwerking te stoppen. Medisch onderzoek is best een lang traject: wanneer je eraan begint, moet je het ook afmaken. We willen dat Laurent daarvoor het beste team om zich heen krijgt. Het is maar de vraag of dat in Nederland of België zal zijn, want ook internationaal wordt er flink aan hem getrokken. We zijn nu bezig om een keuze te maken voor een universiteit. Daarmee zijn we heel selectief. Laurent is immers nog jong en daardoor kwetsbaar. Uit ervaring weten we dat de medische wereld heel gemeen kan zijn. We willen dat Laurent niet gebruikt wordt voor de eigen agenda, maar dat hij op de plek terechtkomt waar hij zich het beste kan ontwikkelen en kan groeien. Het zou me niet verbazen als hij uiteindelijk in de VS zal gaan studeren.’

Verwachten jullie dat hij ook daadwerkelijk hartchirurg wordt?

‘Hij zegt dat hij dat wil, en Laurent doet altijd precies wat hij zegt. Aan de andere kant begint hij zich steeds meer bewust te worden van zijn talent. Er zijn veel gerenommeerde topwetenschappers die in hem een nieuwe Einstein of Newton zien, die van gigantische invloed kan zijn op de wetenschap. Aangezien arts meer een uitvoerend beroep is, zou hij zijn talent op die manier niet optimaal benutten. Dat beginnen mijn vrouw en ik ons ook steeds meer te realiseren. Waarschijnlijk zal hij daarom vanaf volgend jaar een multigedisciplineerde opleiding op maat gaan volgen, onder begeleiding van een team van topprofessoren. Wat hij uiteindelijk met zijn leven zal gaan doen is aan hem. Het maakt ons niet uit, zolang hij maar gelukkig is. Natuurlijk adviseren we hem wel, maar ondanks zijn leeftijd neemt hij zelf heel volwassen beslissingen.’

Hoe vinden jullie thuis de balans tussen Laurent intellectueel uitdagen en hem ‘gewoon’ kind laten zijn?

‘De één vindt voetbal leuk, de ander houdt van dansen. Als onze zoon gelukkig is met kennis vergaren, steunen we dat. Wat we wel belangrijk vinden is dat hij van veel zaken proeft en dat hij voldoende beweegt. We hebben veel sportclubs versleten, van basketbal en honkbal tot kung fu en breakdance, maar sport en lego zijn nu eenmaal niet aan Laurent besteed. Het is zeker niet zo dat hij alleen maar wetenschappelijke boeken en artikelen leest, Harry Potter en de Donald Duck vindt hij ook leuk. We merken dat hij nu aan het ‘stoeien’ is met zijn talent. Pas als hij het serieuzer neemt, wordt het tijd om hem intellectueel uit te dagen. Daarin zullen wij hem als ouders ondersteunen, maar Laurent bepaalt zelf wat hij wil en wat niet.’

Voor meer artikelen klik hier

Vanuit Scheveningen het Groene Hart ontdekken

Scheveningen is de ideale uitvalsbasis voor de verkenning van het Groene Hart. Overdag fietst u in het dunbevolkte veenweidegebied door polders en langs plassen of snuift u cultuur in steden als Rotterdam, Leiden, Gouda of Alphen a/d Rijn. In de avonduren geniet u weer van Scheveningen aan de zee. HartbrugReizen geeft uittips voor de heerlijk gevarieerde Randstad.

Rotterdam: van Piet Hein tot kabelbaan

Rotterdam wordt steeds populairder. Terecht, want wie houdt van een niet zo gepolijste stad vol spannende contrasten tussen eeuwenoude en hypermoderne bouw moet hier zijn. Verken traditioneel Delfshaven met het Zakkendragershuisje en standbeeld van Piet Hein, ga lunchen onder de magnifiek met vruchten en bloemen gedecoreerde koepel van de Markthal (‘de Sixtijnse Kapel van Rotterdam’) of bekijk een kubuswoning van binnen. Voor durfals: probeer de spiksplinternieuwe kabelbaan The Dreamline over de Maas (op Facebook). Vanuit de Rotterdamse haven kunt u ook een fijne bootexcursie naar Kinderdijk maken (http://bit.ly/2vITv9W)

Het Delft van Vermeer

Delft spreekt tot de verbeelding. Niet alleen vanwege de Oranjes die er begraven liggen in de Nieuwe Kerk of het Delftsblauw aardewerk van de Royal Delftfabrieken. In deze oer-Hollandse stad vol glas-in-lood speelde Johannes Vermeer uitbundig met wisselend licht. Wie de film Girl with a Pearl Earring (Meisje met de parel) ooit zag, wil zeker ook meer weten over de liefdesboodschappen die de fameuze kunstschilder in zijn werken verstopte. U hoort de pikante details in Huize Vermeer. Bonus: het huis heeft alle schilderijen van Vermeer als reproducties onder het dak.

Van schipperswachtlokaal naar heksenwaag

Gouda is meer dan het stadhuis en de kaaswaag op de Markt. Een wandelingetje langs de Goudse wateren brengt u langs molens zoals ’t Slot en de Roode Leeuw en de pittoreske Museumhaven. ’t IJsselhuis, het oude schipperswachtlokaal, is nu een fijn café-restaurant waar het heerlijk uitblazen is. Wat dacht u verder van een ommetje naar het nabije Schoonhoven? Van oudsher is dit stadje het domein van Neerlands meest vermaarde zilversmeden. In de 18e-eeuwse voormalige synagoge is, onder de naam Edelambachtshuys, Schoonhovens antieke zilverwerk te bewonderen. Ten noorden van Gouda is een stop bij Fort Wierickerschans leuk. Het vormt een monumentaal onderdeel van de Hollandse Waterlinie, strategisch gelegen op de splitsing van de Oude Rijn en de Enkele Wiericke in Bodegraven. Hier poetst u snel uw kennis van de vaderlandse geschiedenis op. Wellicht bent u daarna moedig genoeg om zich te laten wegen in een heuse Heksenwaag? Gaat u dan nog even naar Oudewater. Bent u niet te licht bevonden, dan krijgt u gegarandeerd een certificaat mee. En anders…

Egypte in Leiden

Leiden is de stad van Rembrandt van Rijn. Van zijn geboortehuis nabij het Galgewater is helaas alleen een gedenksteen over, maar oh, oh, wat blijft deze stad toch uniek. Op 3 oktober wordt er nog altijd uitbundig de bevrijding van de Spanjaarden gevierd tijdens Leidens Ontzet. Een heuse heuvel met burcht tussen de Oude en de Nieuwe Rijn geeft een magnifiek uitzicht over de stad. De Hortus Botanicus aan het beroemde Rapenburg is een fijne oase met een bijzondere Japanse tuin. In het nabije Museum van Oudheden kunt u koffie drinken naast een echte Egyptische tempel!

Fietsen rond Zoetermeer

Heeft u wel iets met koeiengeur? Dan is een fietstocht rond Zoetermeer een goed plan. Met de Groene Circelroute (http://bit.ly/2tYA8rb) verbindt u heel eenvoudig 34 kilometer fietsknooppunten in de polder aan elkaar. U start en eindigt in het oude centrum van Zoetermeer en passeert Pijnacker en Nootdorp. Onderweg is het fijn halthouden bij Stadsboerderij De Balijhoeve, aan de rand van het Balijbos, bij diverse molens, het Westerpark, het heuvelachtige Buytenpark en kaas- en geitenboerderij ’t Geertje voorbij de Meerpolder. Het laatste deel van de route fietst u door een prachtig stuk recreatiegebied: het Noordelijke plassengebied.

Tussen de Romeinen in Alphen a/d Rijn

Sinds de komst van het museumpark Archeon is Alphen a/d Rijn meer dan alleen de plek van vogelpark Avifauna. Véél meer. U waant zich werkelijk in de prehistorie, de Romeinse tijd of in de middeleeuwen, daar zorgen de grandioze archeotolken (acteurs) wel voor. Zo babbelt u plots met jagers-verzamelaars, Romeinse soldaten of middeleeuwse houtbewerkers of smeden. De gebouwen, hutten en huizen hebben ook echt in ons land gestaan of staan er nog steeds. Niet voor niets vormde het Archeon al meerdere malen het decor van tv- en filmopnames!

Voor meer artikelen klik hier

Taoïstische Tai Chi

Een bewegingsvorm, maar niet zomaar één: Taoïstische Tai Chi. Het schijnt wonderen te doen voor zowel het lichamelijke als mentale welzijn. Het doel? Lichaam en geest terugbrengen naar de oorspronkelijke staat, want volgens de leer zijn zij met elkaar verbonden. En vanwege de rustige en vloeiende bewegingen, kan iedereen het beoefenen: zelfs hartpatiënten.

Taoïstische Tai Chi is een variant op de eeuwenoude Chinese zelfverdedigingskunst dan wel bewegingsvorm, Tai Chi, ontwikkeld door een Taoïstische monnik in China. Op het klassieke Tai Chi bestaan diverse variaties. Maar ondanks de verschillen, hebben zij allen een gemeenschappelijke factor: het verbeteren van de algehele gesteldheid.

108

De hedendaagse Taoïstische Tai Chi, ook bekend als bewegingsmeditatie of interne bewegingskunst, is gestript van vecht- en verdedigingselementen en levert volgens de beoefenaars een waslijst aan gezondheidsvoordelen op. Fysiek traint u het hele lichaam en zorgt het voor balans, flexibiliteit en mobiliteit. Hierdoor bent u stabieler en krijgt u een betere houding. Mentaal werkt het stressverminderend en is het stemmingsverbeterend: het hart wordt ‘getemd’ en rust wordt ontwikkeld.

Taoïstische Tai Chi bestaat in een notendop uit een set van 108 bewegingen. Kenmerkend hieraan zijn de rustige strek- en draaibewegingen waarbij de ledematen constant in beweging zijn en het draaien van het middel in combinatie met de ruggengraat. De verschillende houdingen gaan vloeiend in elkaar over. Alle 108 bewegingen hebben een naam. Deze namen, waarvan sommige zinnen zijn, doen haast poëtisch aan. Van ‘Witte ooievaar spreidt vleugels’, tot ‘Zijdelings vliegen’ en ‘Stap vooruit naar de zeven sterren’.

Volgens de Taoïstische Tai Chi werken de bewegingen bevorderend voor pezen, spieren en gewrichten, maar ook voor de organen en het bindweefsel. Door de bewegingen worden ze gestimuleerd, getraind en gemasseerd. Maar met Taoïstische Tai Chi traint u niet alleen uw lichaam. De mentale training bestaat uit het oefenen van en met eigenschappen als geduld, opmerkzaamheid en hulpvaardigheid. Een van de kernwaarden van Taoïstische Tai Chi, is dan ook ‘ogen zien, handen doen’.

Allemansvriend

Als beginner is het zaak om de set van 108 bewegingen te leren. Iedereen doet dit op zijn of haar eigen tempo, maar over het algemeen worden voor het doornemen van alle bewegingen enkele maanden uitgetrokken. Eenmaal onder de knie, behoort het volgen van verdiepende workshops tot de mogelijkheden. Hierbij wordt extra aandacht besteed aan het perfectioneren van de afzonderlijke resultaten.

Bij Taoïstische Tai Chi gaat het niet -zoals bij de meeste sporten het geval is- om prestatiedruk waarbij alles harder en sneller moet. Integendeel: de bewegingen staan centraal. Maar het uiteindelijke doel, het bevorderen van het algehele welzijn, wordt hierdoor eveneens bereikt. Daardoor is Tai Chi een allemansvriend en kan iedereen, ongeacht leeftijd en conditie, het beoefenen. Daarnaast kan Taoïstische Tai Chi een leven lang worden beoefenend, men is nooit uitgeleerd.

Al op leeftijd? Des te meer reden om aan het Taoïstische Tai Chi-en te gaan. Tijdens het ouder worden, krimpen we. Naar het schijnt wordt door Taoïstische Tai Chi dit proces afgezwakt, omdat door al het strekken, het kraakbeen tussen de wervels minder inzakt. Het maakt u daarnaast soepeler, doordat u, uw hele lichaam beweegt. En volgens sommige Chinezen schuilt daarin het geheim van een langer leven: het soepel houden van de onderrug.

Drie weetjes

  • Tai Chi is de verkorte naam van Tai Chi Chuan
  • Chi betekent vrij vertaald energie
  • Tai Chi bestaat uit verschillende stijlen welke op hun beurt weer zijn onderverdeeld in substijlen naar aanleiding van de leraren. Elke stijl kent eigen vormen die worden overdragen van leraar op leerling.

Geïnspireerd?

Tot de wereldwijde non-profitorganisatie ‘International Taoist Tai Chi Society’ behoort tevens de ‘Taoïstische Tai Chi Vereniging Nederland’. Op hun website (www.taoisttaichi.nl) staat een overzicht van het lesaanbod door Nederland. Zoek hier een introductieles uit en maak kennis met de Taoïstische Tai Chi. Volgens de vereniging hebben alle programma’s het ontwikkelen van hart, geest en lichaam tot doel. De oprichter van de organisatie is de wijlen Master Moy Lin Shin, een Taoïstische monnik die zelf met chronische gezondheidsproblemen kampte en hier vanuit begon te trainen. Hij wijdde zijn leven aan zijn organisatie. Naar zijn stijl onderwijst de vereniging in Nederland.

‘Met Tai Chi maak je jezelf helemaal los van de buitenwereld en concentreer je je alleen nog op jezelf. Het geeft een mens wat hij het meeste mist: tijd voor zichzelf.’ – Nathalie Dudognon, Tai Chi docente

Bron: Plus Online

‘Het ontwikkelen van hart, geest en lichaam.’ – Taoïstische Tai Chi Vereniging Nederland

Voor meer artikelen klik hier