Goede voornemens

Goede voornemens zijn nooit slecht. Of het nu werkt of niet en of ze nou worden nagekomen of tegen het einde van januari rechtstreeks de prullenbak in worden geslingerd: het kan nooit kwaad om een nobel streven eens op papier te zetten. Wij doen een voorzetje met acht goede voornemens die bevorderlijk zijn voor uw lichaam en geest.

Iedere dag een wandeling

De paden op, de lanen in! Als we het hebben over dingen die goed voor lichaam én geest zijn, kunnen we niet anders dan openen met een warm pleidooi voor de goede oude wandeling. Het is gratis, u hoeft er geen ingewikkelde capriolen voor uit te halen en het effect treedt á la minute op. Stap de voordeur uit, sla eens een weggetje in uw eigen wijk in dat u in al die jaren nog nooit goed bekeken heeft, en zet het verstand op nul. Door een stevig rondje te stappen verdwijnen stress en zorgen even naar de achtergrond, blijven spieren soepel en het is ook nog eens goed voor de bloeddruk. Onderzoek heeft aangetoond dat na 30 minuten wandelen de bloeddruk en de cholesterolwaarden in het lichaam verlagen.

Glimlach en groet

Nog zoiets dat u helemaal niets kost, maar dat een groter effect heeft dan u denkt: schenk uw breedste glimlach en hartelijkste groet aan eenieder die dat maar wil horen. We zijn in Nederland nog weleens geneigd om onze schoenveters eens grondig te inspecteren wanneer we iemand naderen, maar van een welgemeend ‘hallo’ is nog nooit iemand minder geworden. En als u het echt bont wilt maken, doet u daar nog een compliment bovenop. Het zal u verbazen hoe uw buurman kan opveren als u bevestigt dat die bolhoed niemand anders beter staat dan hem.

Verwennen met volkoren

Een makkelijke stap naar een gezonder eetpatroon: vervang een aantal van uw favoriete producten door volkoren varianten. Het lijkt soms even lastig, maar als u eenmaal wat alternatieven geproefd heeft en daaraan bent gewend, merkt u het verschil nauwelijks meer. Brood, pasta, rijst, couscous, zelfs chips: van alle producten die de meeste mensen regelmatig eten zijn gezonde, volkoren uitvoeringen beschikbaar. Volkorenproducten verlagen het risico op hartaandoeningen, bevatten veel vezels, goede koolhydraten en vitaminen en worden aanbevolen voor mensen met diabetes.

Ga stress te lijf

Het is ongetwijfeld niet te voorkomen dat u zo nu en dan in uw leven stress ervaart. Maar ga bij uzelf na: gaat het dan om een beetje spanning die u goed het hoofd kunt bieden, of merkt u dat de stress soms deels de controle over uw lichaam overneemt? Stress kan verschillende fysieke klachten veroorzaken en zelfs het risico op hart- en vaatziekten verhogen. Merkt u bijvoorbeeld dat u voor langere tijd een verhoogde hartslag hebt, hoofdpijn, een verminderde eetlust of slaapproblemen? Dan is het misschien hoog tijd om te ontspannen. Men lijdt het meest onder het lijden dat men vreest, dus probeer naar manieren te zoeken waarop het gevreesde lijden wat meer naar de achtergrond verdwijnt.

Moppen tappen

Het is bewezen: lachen is om meerdere redenen gezond. Tijd om dus een nieuw, fris jaar vol goede grappen tegemoet te gaan. Wanneer u het op een gieren zet, komt het geluksstofje endorfine vrij. Dat stofje zorgt direct voor een meer ontspannen gevoel en als u pijntjes heeft, worden die verzacht of zelfs eventjes vergeten. Er zijn zelfs onderzoekers die stellen dat een half uur lachen per dag de kans op een hartaanval verkleint. Lachen verlaagt namelijk de hoeveelheid stresshormoon in het lichaam, en het is nu net dat hormoon dat van invloed kan zijn op de doorbloeding in het lichaam en dus op het risico op een hartaanval.

Help een ander

Ook in het nieuwe jaar zullen we in de samenleving genoeg uitdagingen tegenkomen. De effecten van de inflatie en energiecrisis zullen nog lang voelbaar zijn en genoeg mensen zullen het (financieel) lang niet even makkelijk krijgen. Medemenselijkheid wordt het sleutelwoord: vraag eens aan uw zus hoe het écht gaat en luister aandachtig, maak een pan soep voor dat jonge gezin in de straat dat met vier kinderen het hoofd maar nauwelijks boven water houdt, of zoek een goededoeleninstelling die u een warm hart toedraagt.

Horizon verbreden

Een nieuwe hobby, een radicaal andere leefstijl, een sport waarvan u had gedacht dat u hem nooit zou beoefenen: waarom zou 2023 niet het jaar van de vernieuwing kunnen worden? Nieuwe impulsen houden ons scherp van geest, geboeid en vol levenslust. Waag het er dus maar gewoon een keer op! Boek een vliegticket naar Maleisië, stap op een paard, sluit u aan bij een club vol nieuwe mensen en zet de aarzeling opzij: er zijn mogelijkheden genoeg om uw horizon te verbreden. Het mooie is: u heeft niets te verliezen, want als het niet bevalt, stopt u er toch gewoon weer mee? Althans: eenmaal in Maleisië is dat misschien een beetje zonde, maar dat zien we dan wel weer.

Tekst: Yara Hooglugt
Beeld: Djanko

Dit artikel verscheen eerder in het HPNLmagazine.

Zorg goed voor je bacteriën

Ik ben de laatste tijd veel aan het lezen over de microbiota, ofwel de kolonie van bacteriën waarmee wij ons leven delen. In eerste instantie misschien niet het meest smakelijke onderwerp, maar wel ontzettend belangrijk. Vooral in een tijd waarin wij mensen de aanval hebben geopend op onze bacteriën, met de antibacteriële handgels, het kapot wassen van je handen, overmatig schoonmaken en overmatig gebruik van antibiotica.

----

Als lid van Hartpatiënten Nederland heeft u onbeperkte toegang tot alle Premium-artikelen op hartpatienten.nl. Het enige wat u hiervoor hoeft te doen is inloggen op uw profiel. Het zijn artikelen waar we trots op zijn en die we graag met u als trouwe lezer delen.

De ICD ontrafeld

Wat is een ICD, wat doet het en hoe werkt het? Simpel gezegd? Héél veel... maar hoe zit het eigenlijk precies? In dit artikel lees jij alle ins & outs over de ICD en leggen wij alles haarfijn uit.

In 1980 wordt in de Verenigde Staten de allereerste Implanteerbare Cardioverter Defibrillator (ICD) geïmplanteerd. Om precies te zijn in het Johns Hopkins ziekenhuis in Baltimore. Drie jaar later, in 1983, volgt de allereerste ICD-implantatie in Nederland. Het Universitair Medisch Centrum Utrecht (UMC) heeft de primeur. Sindsdien volgen er talloze implantaties wereldwijd en krijgen vele hartpatiënten een tweede kans. En vandaag de dag is dat onveranderd, want dankzij de ICD kunnen ICD-dragers voor zover als mogelijk, het leven ten volle benutten.

In het kort

Wat is het?

Een ICD is een minicomputer met een batterij, verpakt in een titanium kastje ter grootte van een stopwatch. Vanaf het apparaat lopen maximaal drie geleidingsdraden (elektroden of leads) naar het hart. Deze draden geven informatie door van het hart naar de ICD en vice versa. De gemiddelde levensduur van de ICD-batterij bedraagt zes tot tien jaar.

----

Als lid van Hartpatiënten Nederland heeft u onbeperkte toegang tot alle Premium-artikelen op hartpatienten.nl. Het enige wat u hiervoor hoeft te doen is inloggen op uw profiel. Het zijn artikelen waar we trots op zijn en die we graag met u als trouwe lezer delen.

Svintha Lankester: “Hij heeft mijn leven gered”

Een slechte film waar ze zelf niet bij was. Zo voelt haar hartstilstand voor
Svintha Lankester (35). Eind mei sloeg het noodlot toe en moest ze door haar eigen man, Jeffrey, worden gereanimeerd. Voor Svintha – die hier zelf niets meer van wist – is het nog steeds allemaal heel onwerkelijk.

Als ze haar verhaal begint, begint ze meestal bij het begin. Bij hoe haar leven was. Svintha woont samen met haar man Jeffrey en hun drie kinderen van tien, zeven en vier jaar. Ze werkte als designer en sportte graag: fitness en hardlopen. Ze leefde gezond. Nooit had ze last van gezondheidsklachten. En toen werd ze een paar maanden terug, heel plotseling, ineens wakker in het ziekenhuis. Zonder zich iets te kunnen herinneren. “Ik had geen enkel besef van wat er met me was gebeurd. Blijkbaar was er iets heel erg misgegaan. De artsen vertelden me dat ik geluk had gehad dat ik überhaupt nog leefde. Ik kan je vertellen: dat voelt heel raar.”

Reanimeren

Die bewuste zaterdag- op zondagnacht eind mei heeft Svintha naar Jeffrey geroepen dat het niet goed ging. Het volgende moment is ze uit bed gerold. Jeffrey werd wakker en zag al snel dat er iets helemaal niet goed was. Hij belde meteen 112 en is snel begonnen met reanimeren. Dit is Svintha achteraf allemaal verteld. “Jeffrey heeft twee jaar geleden een cursus gedaan en wist daardoor meteen wat hij moest doen. Gelukkig waren de hulpdiensten er snel. In no time stond het hele huis vol. Ik heb veel geluk gehad dat Jeffrey meteen is gestart met de reanimatie. Bij een hartstilstand telt elke seconde. Hersenschade kan al binnen een paar minuten optreden. Jeffrey heeft me dus eigenlijk gered.”

Geen herinnering

De hulpdiensten probeerden Svintha uit alle macht stabiel te krijgen, maar hadden geen idee wat er aan de hand was. Er was niets waaruit ze konden afleiden wat haar mankeerde. Eenmaal in het ziekenhuis werd Svintha meteen helemaal onderzocht, maar ook daar konden ze in eerste instantie niets vinden. Elf dagen lag ze uiteindelijk in het ziekenhuis, waarvan de eerste dagen op de IC. “Mijn laatste herinnering is van de dag voordat dit allemaal gebeurde. Van die bewuste dag zelf kan ik me niets herinneren en ook van de eerste tijd in het ziekenhuis niet. Ik voel daarom ook nog heel erg de behoefte om alles te weten. Wat er bijvoorbeeld is gebeurd voor ik in het ziekenhuis terechtkwam en wat ze precies hebben gedaan. Ik zou dat graag helder willen hebben voor mezelf.”

SCAD

Toen ze uiteindelijk wakker werd, had Svintha geen idee waarom ze in het ziekenhuis lag. Ze voelde dat haar lichaam een klap had gehad, maar besef van wat zich had voorgedaan? Dat had ze niet. Heel wat onderzoeken later kwam er uitsluitsel over wat er gebeurd was: het was een SCAD geweest. Dit is een zeldzame oorzaak van een hartinfarct. “Een SCAD is een scheurtje in de kransslagader. Deze heeft uiteindelijk een klein hartinfarct veroorzaakt, denken de artsen. Op de MRI was namelijk een klein litteken op het hart te zien, wat een hartinfarct geweest moet zijn. Het infarct heeft achteraf gezien al die vrijdagochtend ervóór plaatsgevonden, toen ik na het sporten onderweg naar huis ineens helemaal niet lekker werd op de fiets. Dit is ontstaan door het scheurtje en heeft uiteindelijk geleid tot een grote hartritmestoornis. Daardoor is mijn hart er die bewuste nacht mee gestopt.”

Hormonen

Ook de oorzaak van het scheurtje in de kransslagader werd onderzocht. Allerlei zaken werden uitgesloten. Zo had Svintha niets aan haar vaten en ook geen onderliggende ziekte. Daarnaast kon het niet door stress, drugsgebruik of heel intensief sporten komen. Er bleef maar één ding over: hormonen. “Als je zwanger bent, maak je bepaalde hormonen aan die ervoor zorgen dat de vaten flexibeler worden. Dan kan het dus gebeuren dat er een scheurtje ontstaat. De kans is klein dat zoiets gebeurt, maar het is bij mij waarschijnlijk wel het geval geweest. De artsen denken dat het komt doordat ik meerdere keren zwanger ben geweest. Best gek als je je bedenkt dat mijn jongste al vier jaar is. Ik heb simpelweg pech gehad… Het is nog altijd een raar besef dat je leven van de ene op de andere dag zo kan lopen.”

Het een plekje geven

De hele gebeurtenis heeft veel impact op Svintha gehad. Ze vindt het nog altijd moeilijk om haar emoties te beschrijven. Het een plekje geven lukt haar nog niet. “Ik ben nog steeds erg bezig met wat er is gebeurd en hoe ik me daar nu bij moet voelen. Revalideren gaat gelukkig goed. Fysiek ga ik vooruit en draai ik weer aardig mee, maar ik kan niet zeggen dat ik al helemaal goed in mijn vel zit.” Wat ze vooral ook lastig vindt, is dat onder anderen haar man Jeffrey een heel ander gevoel bij alles heeft dan zijzelf. “Jeffrey heeft er middenin gezeten en heeft enorm in angst geleefd. Niemand wist hoe ik uit mijn coma zou komen. En dat terwijl ik zelf voor mijn gevoel door alles heen geslapen heb. Daar voel ik me soms bijna rot over. Eenzaam zelfs, omdat ik de enige ben die dit gevoel erbij heeft. Met Jeffrey gaat het gelukkig goed. Ik hoop dat ik het over een tijdje zelf ook een plek kan geven, maar voor nu heeft het vooral tijd nodig. Ik besef me namelijk heel goed dat het anders had kunnen aflopen. Hoe dan ook ben ik blij en dankbaar dat ik er nog kan zijn voor mijn kinderen en Jeffrey.”

Waarom het interview met Svintha?

Wij bieden de ruimte om bijzondere verhalen te delen. Ieder van ons kent de angst die je misschien hebt doorgemaakt. De moeite die het soms kost om het te accepteren. Stuur je eigen verhaal in en wij publiceren het op onze website of nodigen je uit voor een interview.

Tekst: Laura van Horik
Beeld: Svintha Lankester

Dit artikel verscheen in het HPNL magazine. Interesse? Vraag hier het HPNLmagazine aan.

Chaos

Rond deze periode van het jaar maak ik altijd de balans op van het achter ons liggende jaar. Uiteraard zijn er ook nu weer zaken waarover ik heel positief ben. Denk aan de vele hartverwarmende reacties die wij krijgen naar aanleiding van o.a. onze magazines, nieuwsbrieven en consulten, maar ook webinars. Ook hebben wij dit jaar samen met cardiothoracaal chirurg Peyman Sardari Nia de basis gelegd voor de Europees opererende stichting ‘Heart Team Academy’ (www.heartteamacademy.org).

Het blijkt dat cardiologen en thoraxchirurgen vaak onvoldoende samenwerken, waardoor patiënten niet altijd de beste behandeling krijgen. Heart Team Academy stimuleert de samenwerking tussen deze twee specialisaties om de hartzorg voor hartpatiënten te verbeteren. Tenslotte werden wij medio november verrast door nieuws uit Utrecht: de eerste kunsthart harttransplantatie is een feit. Dit geeft hoop om op een zekere dag een dergelijk ‘technohart’ op de plank te hebben liggen.

Ondanks de vele positieve terugblikken, spookt het recente overlijden van mijn zoon Michael ook steeds door mijn hoofd. Mede daardoor ben ik persoonlijk niet in de ban van corona, maar desondanks realiseer ik mij dat COVID-19 veel slachtoffers maakt. En niet alleen met betrekking tot coronapatiënten; onze hele maatschappij is ontwricht. Neem onze zorghelden… De overheid speelde de loftrompet en ze werden op handen gedragen, maar nu voelen deze helden zich in de steek gelaten. Resultaat: veel verpleegkundigen zitten ziek thuis of ze verlaten de zorg met minder handen aan het bed en groeiende wachtlijsten als gevolg.

Tijdens mijn overpeinzingen dacht ik aan een boekpresentatie die ik onlangs bijwoonde. In ‘Pandemische Chaos’ wordt het coronabeleid onder de loep genomen. Een aantal hoogleraren en emeritus-hoogleraren zetten vanuit medisch en maatschappelijk perspectief verschillende gedachten en visies op geheel persoonlijke titel op papier. Bijzonder interessante materie aangezien deze crisis iedereen raakt. Grote offers worden gevraagd.

In mijn ogen ontbreekt het de overheid aan zelfreflectie. Denk bijvoorbeeld aan Grapperhaus, aan ‘dansen met Jansen’ en aan de uitholling van de zorg: het jarenlang schrappen van ic-bedden en het daarnaast demotiveren van verpleegkundig personeel, o.a. door te hoge werkdruk en onaantrekkelijke arbeidsvoorwaarden. Maar ook aan uitblijvende behandelrichtlijnen voor COVID-19 patiënten en waarom geen sprake is van zogenaamde noodziekenhuizen. Nog niet zo lang geleden zijn ze als paddenstoelen uit de grond gestampt en ging het over nieuw te realiseren coronaziekenhuizen. Ook is het leger ingezet om bij te springen met eigen goedopgeleide artsen en verpleegkundigen. Dus waarom voorkomt de overheid op deze manier dan niet de gevreesde zorginfarcten? Het virus zal altijd onder ons blijven, dus leer ermee leven en tref voorbereidingen voor mogelijke toenames van ziekenhuisbedden.

Wat ik de overheid vooral kwalijk neem is het ontbreken van enige empathie voor mensen die om medische reden niet gevaccineerd mogen worden. Het is onaanvaardbaar dat deze groep keihard van onze samenleving wordt uitgesloten door het 2G-systeem. Begin oktober richtte ik een noodkreet aan de minister. Medio november antwoorde een medewerker van ‘Unit Complexe Zorgvragen’: ‘Ik begrijp van de coviddirectie dat uw brief in behandeling is, maar door grote drukte van de afgelopen tijd (voorbereiding persconferentie, Kamerdebatten), laat het antwoord aan u nog even op zich wachten’. Gelukkig zorgde onze noodkreet voor veel media-aandacht en werden er vragen gesteld in de Tweede Kamer. Tijdens een Kamerdebat op 16 november beloofde minister Hugo de Jonge dat deze groep binnenkort een tijdelijke QR-code krijgt. Ik wacht af…

Kortom, gevaccineerd, ongevaccineerd, oud, jong, werkend, werkloos of gepensioneerd: iedereen betaalt mee aan de gezondheidszorg in Nederland en heeft recht op diezelfde zorg. Wij wonen in een van de rijkste landen en moeten erop kunnen rekenen dat er altijd voldoende ic-bedden beschikbaar zijn en er, indien nodig, opgeschaald kan worden. Het mag niet zo zijn dat alles op slot moet door een tekort aan ziekenhuisbedden. Onze gezondheidszorg is ziek, er is klaarblijkelijk chaos!

In de hoop dat beleidsmakers ‘Pandemische Chaos’ lezen, zie ik het nieuwe jaar vol vertrouwen tegemoet.

Ik wens iedereen hele fijne dagen, een goeie jaarwisseling en veel wijsheid toe!

Blijf gezond, zorg goed voor jezelf en anderen.

Hartelijke groeten,

Jan van Overveld

Dit artikel verscheen in het HPNL magazine. Interesse? Vraag hier het HPNLmagazine aan.

Dick Bijl: gevaccineerden verspreiden virus harder

Mensen die tegen corona gevaccineerd zijn, verspreiden het virus vaak harder dan mensen die ongevaccineerd zijn. Dat komt omdat gevaccineerden veel minder veiligheidsmaatregelen treffen om besmetting van zichzelf en anderen te voorkomen. Terwijl mensen die níet gevaccineerd zijn, vaak juist voorzichtiger zijn. Dat zei voormalig huisarts en epidemioloog Dick Bijl op 26 oktober voor het EO-radioprogramma Dit is de Dag.

Hij reageerde daarin op uitlatingen van demissionair minister Hugo de Jonge van Volksgezondheid. Die zei dat zeker 80 procent van de mensen die met corona in het ziekenhuis liggen, níet gevaccineerd zijn. Bijl benadrukte dat het niet deze mensen zijn die voornamelijk bijdragen aan verspreiding van het virus, maar juist de onvoorzichtige gevaccineerden.

----

Als lid van Hartpatiënten Nederland heeft u onbeperkte toegang tot alle Premium-artikelen op hartpatienten.nl. Het enige wat u hiervoor hoeft te doen is inloggen op uw profiel. Het zijn artikelen waar we trots op zijn en die we graag met u als trouwe lezer delen.

Recept Miso soep (voor 1 liter)

  • 4 tl mugi-miso
  • 1 liter water
  • 100 gram tempeh
  • 50 gram sobanoedels of boekweitnoedels
  • 100 gram shiitake of kastanjechampignons
  • 200 gram spinazie
  • 1 ui
  • 2 tenen knoflook
  • handje taugé
  • verse koriander (optioneel)
  • gehakte nootjes (optioneel)
Instructies

Zet een pan water op en breng aan de kook, voeg de mugi-miso toe en meng alles goed.

Was de spinazie en shitake en hak fijn, snijd de tempeh in kleine blokjes.

Bak de tempeh kort aan op hoog vuur tot het lichtbruin kleurt.

Voeg de groenten en tofu toe aan de soep en laat verder doortrekken. Voeg eventueel nog verse kruiden toe en zet weg.

Voeg vlak voor het uitserveren de noedels toe en serveer uit op een soepbord met een handje taugé, verse koriander en eventueel gehakte nootjes.

Dit recept is van GreenTwist.

Dit artikel verscheen in het HPNL magazine. Interesse? Vraag hier het HPNLmagazine aan.

Teleurstelling over uitblijven eerlijke vleesprijs in regeerakkoord

We zijn teleurgesteld over het uitblijven van een eerlijke prijs voor vlees in het regeerakkoord. Hartpatiënten Nederland vindt gezonde voeding heel belangrijk. Zeker in deze coronatijd versterkt een goede voeding het immuunstelsel, zodat ons lichaam een aanval door het virus beter kan doorstaan. Dat betekent vooral veel groenten en fruit, en minder vlees eten. Helaas zijn de prijzen van vlees niet eerlijk.

We vinden het net als andere organisaties zeer teleurstellend dat het nieuwe regeerakkoord niks zegt over een eerlijke vleesprijs het regeerakkoord in de vorm van een milieuheffing of btw verhoging. De suikertaks en de 0% BTW op groente en fruit staan er gelukkig wel in. Vier op de vijf Nederlanders wil juist meer actie van de regering voor een belasting op vlees om de klimaatdoelen voor 2030 te halen, blijkt uit de Klimaatraadpleging van de TU Delft.

Toch is er een lichtpuntje. D66 wil dat er een onderzoek komt naar een mogelijke vleesbelasting. Dat is in ieder geval iets. In Duitsland zijn ze al verder dan hier. De nieuwe Duitse regering kondigde zo’n meerprijs op vlees en zuivel voor milieu en dierenwelzijn ook al aan.

Hartpatiënten Nederland trekt in dit dossier samen op met TAPP. Dat is een afkorting voor  True Animal Protein Price Coalition (TAPP-Coalitie). TAPP probeert mensen in ons land bewust te maken van de noodzaak voor een eerlijke prijs, inclusief milieukosten, op producten zoals vlees en zuivel. Dit leidt tot een lagere consumptie van vlees en zuivel, wat een positieve impact heeft op het milieu.

Zorgen om centraliseren kinderhartchirurgie

Demissionair minister Hugo de Jonge van Volksgezondheid heeft in een brief aan de Tweede Kamer laten weten dat de academische ziekenhuizen in Groningen, Amsterdam en Leiden gaan stoppen met kinderhartchirurgie. Alleen in het Universitair Medisch Centrum Utrecht en het ErasmusMC in Rotterdam zal het nog mogelijk zijn om kinderen aan hun hart te opereren, aldus de minister. Complexe operaties voor mensen met aangeboren hartafwijkingen worden ook door deze centra uitgevoerd.

Hartpatiënten Nederland kan begrijpen dat veel ouders deze forse ingreep in de kinderhartchirurgie in Nederland teleurstellend vinden. “Het is een hele opgave als je nog verder moet rijden om je kind te steunen”, aldus voorzitter Jan van Overveld van Hartpatiënten Nederland. “Ook voor de verpleegkundigen in de hartchirurgische centra in Groningen, Amsterdam en Leiden is dit heel verdrietig nieuws. Deze mensen werken met hart en ziel voor de kinderen, die bij hen een speciale plek in hun hart hebben.”

Toch ziet Van Overveld positieve punten. “De centralisatie van de kinderhartchirurgie komt uiteindelijk de kwaliteit ten goede”, aldus van Overveld. “Jaarlijks worden 180 kinderhartjes geopereerd. Het is op zich niet verkeerd dat de expertise in twee centra terecht komt. We willen immers het beste voor onze kinderen, en dat is wat hier gebeurt. Maar het is inderdaad een hard gelag voor mensen die van ver moeten komen. Je zult maar vanuit Maastricht of Groningen naar Utrecht moeten om je kind bij te staan!”

Het UMCG is een petitie gestart om kind hartcentrum te blijven. Deze petitie ondertekenen kan hier.

Krijgen we straks een online huisarts?

Krijgen we straks een online-huisarts? Je gaat het bijna denken als je de laatste ontwikkelingen ziet in huisartsenland.

Per 1 januari gaat huisarts Ronald Korthals van een huisartsenpraktijk in het Limburgse dorpje Koningsbosch met pensioen. Maar hij heeft geen opvolger. De 1300 patiënten blijven zonder huisarts achter. Wat nu? Verzekeraar CZ heeft een oplossing gevonden. Patiënten van Korthals kunnen volgens Limburgse media per 1 januari gebruik maken van online huisartsenpraktijk Arene. Bij Arene werken huisartsen die eerste aanspreekpunt worden en ook een dossier bijhouden. Patiënten kunnen hun vragen online, telefonisch of via beeldbellen voorleggen. Als er echt naar iemand gekeken moet worden, springen huisartsen uit de omgeving bij.

Arene is een initiatief van vier Brabantse huisartsen die sinds 2016 digitaal hulp aanbieden aan hun patiënten. Volgens CZ zal Arene in meer gebieden worden ingezet waar er een tekort aan huisartsen is. “De ervaring leert dat de meerderheid van de zorgvragen goed beantwoord kan worden via digitale mogelijkheden”, laat CZ aan 1Limburg weten.

Je zou zeggen: de patiënten van Korthals kunnen toch terecht bij omliggende huisartsen. Maar nee, die voerden een patiëntenstop in, dus daar kon niemand meer terecht.

Gezien het verwachte grote huisartsentekort zou een oplossing zoals Arena wel eens vaker uit de kast gehaald kunnen worden. Of dit een goede ontwikkeling is, betwijfelen we. Het wordt er niet beter op.