Zo ga je minder zitten

Geschreven door

Met haar boek Een shotje leefstijl wil huisarts Jacqui van Kemenada mensen laten zien hoe je met kleine stapjes al heel veel gezondheidswinst kunt bereiken. Dit keer vertelt ze over het belang van minder zitten.

Dertig minuten per dag bewegen of twee keer per week matig intensief sporten: allemaal kennen we het gezondheidsadvies en toch lukt het een grote groep niet om die norm te halen. Volgens Jacqui focussen we te veel op het ideale plaatje en te weinig op de kleine verbeteringen die óók winst opleveren. Dat zitten het nieuwe roken is, wordt al langer geroepen. In de jaren vijftig bleek al dat Engelse chauffeurs van dubbeldekker bussen twee keer zo veel kans hadden op een hartinfarct dan de conducteurs die de hele dag het trappetje op en af liepen. Nu, in coronatijd, begint zitten volgens Jacqui een steeds groter probleem te worden. “Op je werk word je nog onderbroken door een collega die vraagt of je mee koffie gaat halen, of doordat je een vergadering hebt op een andere verdieping. Nu mensen grotendeels thuiswerken, zitten ze vaak urenlang onafgebroken naar een beeldscherm te turen.”

----

Als lid van Hartpatiënten Nederland heeft u onbeperkte toegang tot alle Premium-artikelen op hartpatienten.nl. Het enige wat u hiervoor hoeft te doen is inloggen op uw profiel. Het zijn artikelen waar we trots op zijn en die we graag met u als trouwe lezer delen.

Eindelijk: vrijstelling coronapas voor gedupeerden

Geschreven door

Hartpatiënten Nederland is blij dat mensen die om medische redenen niet gevaccineerd kunnen worden, een vrijstellingsbewijs kunnen krijgen voor de coronapas. Deze groep gedupeerden bestaat volgens Jan van Overveld, voorzitter van Hartpatiënten Nederland, uit duizenden mensen. Al deze mensen werden tot voor kort ten onrechte buitengesloten van een groot gedeelte van onze sociale samenleving.

Hartpatiënten Nederland trok bij demissionair minister Hugo de Jonge van Volksgezondheid aan de bel. In een brief aan de minister en aan de Tweede Kamer noemde Hartpatiënten Nederland deze buitensluiting een godgeklaagd schandaal. Hartpatiënten Nederland eiste dat er op hele korte termijn een vrijstellingsbewijs voor de coronapas komt voor de groep mensen die op medisch advies niet gevaccineerd mogen worden. Met succes! Want de minister liet op dinsdag 16 november aan de Kamer weten dat de vrijstelling er komt! En daar zijn we natuurlijk heel erg blij mee! We houden wel de vinger aan de spreekwoordelijke pols bij het nakomen van deze belofte.

Lunchroom is taboe

“Het gaat hier niet om mensen die naar massaal bezochte concerten gaan”, legt Jan van Overveld uit. “Bij deze mensen gaat het vaak om alleenstaanden van een jaar of 70 – 80, die het leuk vinden om met vrienden of kennissen een kopje koffie te drinken in een lunchroom. Iets wat ze nu niet kunnen. Ze komen er niet in, hebben geen coronapas. Je kunt wel zeggen: laat je dan testen. Maar je gaat niet testen als je zomaar eventjes een kopje koffie wilt gaan drinken met vrienden. Dat soort afspraken worden spontaan gemaakt. Dan ga je niet eerst een reis ondernemen om je in een verafgelegen testlocatie op corona te laten controleren en dan ook nog eens op de uitslag te moeten wachten. Testen is voor deze mensen geen oplossing. Je wilt gewoon even met vrienden gezellig bij elkaar zitten, eventjes een middagje. Maar dat gaat dus niet. Om die reden willen we dat deze mensen een vrijstelling krijgen voor de coronapas.”

----

Als lid van Hartpatiënten Nederland heeft u onbeperkte toegang tot alle Premium-artikelen op hartpatienten.nl. Het enige wat u hiervoor hoeft te doen is inloggen op uw profiel. Het zijn artikelen waar we trots op zijn en die we graag met u als trouwe lezer delen.

Zorg goed voor je bacteriën

Geschreven door

Ik ben de laatste tijd veel aan het lezen over de microbiota, ofwel de kolonie van bacteriën waarmee wij ons leven delen. In eerste instantie misschien niet het meest smakelijke onderwerp, maar wel ontzettend belangrijk. Vooral in een tijd waarin wij mensen de aanval hebben geopend op onze bacteriën, met de antibacteriële handgels, het kapot wassen van je handen, overmatig schoonmaken en overmatig gebruik van antibiotica.

----

Als lid van Hartpatiënten Nederland heeft u onbeperkte toegang tot alle Premium-artikelen op hartpatienten.nl. Het enige wat u hiervoor hoeft te doen is inloggen op uw profiel. Het zijn artikelen waar we trots op zijn en die we graag met u als trouwe lezer delen.

De ICD ontrafeld

Geschreven door

Wat is een ICD, wat doet het en hoe werkt het? Simpel gezegd? Héél veel... maar hoe zit het eigenlijk precies? In dit artikel lees jij alle ins & outs over de ICD en leggen wij alles haarfijn uit.

In 1980 wordt in de Verenigde Staten de allereerste Implanteerbare Cardioverter Defibrillator (ICD) geïmplanteerd. Om precies te zijn in het Johns Hopkins ziekenhuis in Baltimore. Drie jaar later, in 1983, volgt de allereerste ICD-implantatie in Nederland. Het Universitair Medisch Centrum Utrecht (UMC) heeft de primeur. Sindsdien volgen er talloze implantaties wereldwijd en krijgen vele hartpatiënten een tweede kans. En vandaag de dag is dat onveranderd, want dankzij de ICD kunnen ICD-dragers voor zover als mogelijk, het leven ten volle benutten.

In het kort

Wat is het?

Een ICD is een minicomputer met een batterij, verpakt in een titanium kastje ter grootte van een stopwatch. Vanaf het apparaat lopen maximaal drie geleidingsdraden (elektroden of leads) naar het hart. Deze draden geven informatie door van het hart naar de ICD en vice versa. De gemiddelde levensduur van de ICD-batterij bedraagt zes tot tien jaar.

----

Als lid van Hartpatiënten Nederland heeft u onbeperkte toegang tot alle Premium-artikelen op hartpatienten.nl. Het enige wat u hiervoor hoeft te doen is inloggen op uw profiel. Het zijn artikelen waar we trots op zijn en die we graag met u als trouwe lezer delen.

Svintha Lankester: “Hij heeft mijn leven gered”

Geschreven door

Een slechte film waar ze zelf niet bij was. Zo voelt haar hartstilstand voor
Svintha Lankester (35). Eind mei sloeg het noodlot toe en moest ze door haar eigen man, Jeffrey, worden gereanimeerd. Voor Svintha – die hier zelf niets meer van wist – is het nog steeds allemaal heel onwerkelijk.

Als ze haar verhaal begint, begint ze meestal bij het begin. Bij hoe haar leven was. Svintha woont samen met haar man Jeffrey en hun drie kinderen van tien, zeven en vier jaar. Ze werkte als designer en sportte graag: fitness en hardlopen. Ze leefde gezond. Nooit had ze last van gezondheidsklachten. En toen werd ze een paar maanden terug, heel plotseling, ineens wakker in het ziekenhuis. Zonder zich iets te kunnen herinneren. “Ik had geen enkel besef van wat er met me was gebeurd. Blijkbaar was er iets heel erg misgegaan. De artsen vertelden me dat ik geluk had gehad dat ik überhaupt nog leefde. Ik kan je vertellen: dat voelt heel raar.”

Reanimeren

Die bewuste zaterdag- op zondagnacht eind mei heeft Svintha naar Jeffrey geroepen dat het niet goed ging. Het volgende moment is ze uit bed gerold. Jeffrey werd wakker en zag al snel dat er iets helemaal niet goed was. Hij belde meteen 112 en is snel begonnen met reanimeren. Dit is Svintha achteraf allemaal verteld. “Jeffrey heeft twee jaar geleden een cursus gedaan en wist daardoor meteen wat hij moest doen. Gelukkig waren de hulpdiensten er snel. In no time stond het hele huis vol. Ik heb veel geluk gehad dat Jeffrey meteen is gestart met de reanimatie. Bij een hartstilstand telt elke seconde. Hersenschade kan al binnen een paar minuten optreden. Jeffrey heeft me dus eigenlijk gered.”

Geen herinnering

De hulpdiensten probeerden Svintha uit alle macht stabiel te krijgen, maar hadden geen idee wat er aan de hand was. Er was niets waaruit ze konden afleiden wat haar mankeerde. Eenmaal in het ziekenhuis werd Svintha meteen helemaal onderzocht, maar ook daar konden ze in eerste instantie niets vinden. Elf dagen lag ze uiteindelijk in het ziekenhuis, waarvan de eerste dagen op de IC. “Mijn laatste herinnering is van de dag voordat dit allemaal gebeurde. Van die bewuste dag zelf kan ik me niets herinneren en ook van de eerste tijd in het ziekenhuis niet. Ik voel daarom ook nog heel erg de behoefte om alles te weten. Wat er bijvoorbeeld is gebeurd voor ik in het ziekenhuis terechtkwam en wat ze precies hebben gedaan. Ik zou dat graag helder willen hebben voor mezelf.”

SCAD

Toen ze uiteindelijk wakker werd, had Svintha geen idee waarom ze in het ziekenhuis lag. Ze voelde dat haar lichaam een klap had gehad, maar besef van wat zich had voorgedaan? Dat had ze niet. Heel wat onderzoeken later kwam er uitsluitsel over wat er gebeurd was: het was een SCAD geweest. Dit is een zeldzame oorzaak van een hartinfarct. “Een SCAD is een scheurtje in de kransslagader. Deze heeft uiteindelijk een klein hartinfarct veroorzaakt, denken de artsen. Op de MRI was namelijk een klein litteken op het hart te zien, wat een hartinfarct geweest moet zijn. Het infarct heeft achteraf gezien al die vrijdagochtend ervóór plaatsgevonden, toen ik na het sporten onderweg naar huis ineens helemaal niet lekker werd op de fiets. Dit is ontstaan door het scheurtje en heeft uiteindelijk geleid tot een grote hartritmestoornis. Daardoor is mijn hart er die bewuste nacht mee gestopt.”

Hormonen

Ook de oorzaak van het scheurtje in de kransslagader werd onderzocht. Allerlei zaken werden uitgesloten. Zo had Svintha niets aan haar vaten en ook geen onderliggende ziekte. Daarnaast kon het niet door stress, drugsgebruik of heel intensief sporten komen. Er bleef maar één ding over: hormonen. “Als je zwanger bent, maak je bepaalde hormonen aan die ervoor zorgen dat de vaten flexibeler worden. Dan kan het dus gebeuren dat er een scheurtje ontstaat. De kans is klein dat zoiets gebeurt, maar het is bij mij waarschijnlijk wel het geval geweest. De artsen denken dat het komt doordat ik meerdere keren zwanger ben geweest. Best gek als je je bedenkt dat mijn jongste al vier jaar is. Ik heb simpelweg pech gehad… Het is nog altijd een raar besef dat je leven van de ene op de andere dag zo kan lopen.”

Het een plekje geven

De hele gebeurtenis heeft veel impact op Svintha gehad. Ze vindt het nog altijd moeilijk om haar emoties te beschrijven. Het een plekje geven lukt haar nog niet. “Ik ben nog steeds erg bezig met wat er is gebeurd en hoe ik me daar nu bij moet voelen. Revalideren gaat gelukkig goed. Fysiek ga ik vooruit en draai ik weer aardig mee, maar ik kan niet zeggen dat ik al helemaal goed in mijn vel zit.” Wat ze vooral ook lastig vindt, is dat onder anderen haar man Jeffrey een heel ander gevoel bij alles heeft dan zijzelf. “Jeffrey heeft er middenin gezeten en heeft enorm in angst geleefd. Niemand wist hoe ik uit mijn coma zou komen. En dat terwijl ik zelf voor mijn gevoel door alles heen geslapen heb. Daar voel ik me soms bijna rot over. Eenzaam zelfs, omdat ik de enige ben die dit gevoel erbij heeft. Met Jeffrey gaat het gelukkig goed. Ik hoop dat ik het over een tijdje zelf ook een plek kan geven, maar voor nu heeft het vooral tijd nodig. Ik besef me namelijk heel goed dat het anders had kunnen aflopen. Hoe dan ook ben ik blij en dankbaar dat ik er nog kan zijn voor mijn kinderen en Jeffrey.”

Waarom het interview met Svintha?

Wij bieden de ruimte om bijzondere verhalen te delen. Ieder van ons kent de angst die je misschien hebt doorgemaakt. De moeite die het soms kost om het te accepteren. Stuur je eigen verhaal in en wij publiceren het op onze website of nodigen je uit voor een interview.

Tekst: Laura van Horik
Beeld: Svintha Lankester

Dit artikel verscheen in het HPNL magazine. Interesse? Vraag hier het HPNLmagazine aan.

Chaos

Geschreven door

Rond deze periode van het jaar maak ik altijd de balans op van het achter ons liggende jaar. Uiteraard zijn er ook nu weer zaken waarover ik heel positief ben. Denk aan de vele hartverwarmende reacties die wij krijgen naar aanleiding van o.a. onze magazines, nieuwsbrieven en consulten, maar ook webinars. Ook hebben wij dit jaar samen met cardiothoracaal chirurg Peyman Sardari Nia de basis gelegd voor de Europees opererende stichting ‘Heart Team Academy’ (www.heartteamacademy.org).

Het blijkt dat cardiologen en thoraxchirurgen vaak onvoldoende samenwerken, waardoor patiënten niet altijd de beste behandeling krijgen. Heart Team Academy stimuleert de samenwerking tussen deze twee specialisaties om de hartzorg voor hartpatiënten te verbeteren. Tenslotte werden wij medio november verrast door nieuws uit Utrecht: de eerste kunsthart harttransplantatie is een feit. Dit geeft hoop om op een zekere dag een dergelijk ‘technohart’ op de plank te hebben liggen.

Ondanks de vele positieve terugblikken, spookt het recente overlijden van mijn zoon Michael ook steeds door mijn hoofd. Mede daardoor ben ik persoonlijk niet in de ban van corona, maar desondanks realiseer ik mij dat COVID-19 veel slachtoffers maakt. En niet alleen met betrekking tot coronapatiënten; onze hele maatschappij is ontwricht. Neem onze zorghelden… De overheid speelde de loftrompet en ze werden op handen gedragen, maar nu voelen deze helden zich in de steek gelaten. Resultaat: veel verpleegkundigen zitten ziek thuis of ze verlaten de zorg met minder handen aan het bed en groeiende wachtlijsten als gevolg.

Tijdens mijn overpeinzingen dacht ik aan een boekpresentatie die ik onlangs bijwoonde. In ‘Pandemische Chaos’ wordt het coronabeleid onder de loep genomen. Een aantal hoogleraren en emeritus-hoogleraren zetten vanuit medisch en maatschappelijk perspectief verschillende gedachten en visies op geheel persoonlijke titel op papier. Bijzonder interessante materie aangezien deze crisis iedereen raakt. Grote offers worden gevraagd.

In mijn ogen ontbreekt het de overheid aan zelfreflectie. Denk bijvoorbeeld aan Grapperhaus, aan ‘dansen met Jansen’ en aan de uitholling van de zorg: het jarenlang schrappen van ic-bedden en het daarnaast demotiveren van verpleegkundig personeel, o.a. door te hoge werkdruk en onaantrekkelijke arbeidsvoorwaarden. Maar ook aan uitblijvende behandelrichtlijnen voor COVID-19 patiënten en waarom geen sprake is van zogenaamde noodziekenhuizen. Nog niet zo lang geleden zijn ze als paddenstoelen uit de grond gestampt en ging het over nieuw te realiseren coronaziekenhuizen. Ook is het leger ingezet om bij te springen met eigen goedopgeleide artsen en verpleegkundigen. Dus waarom voorkomt de overheid op deze manier dan niet de gevreesde zorginfarcten? Het virus zal altijd onder ons blijven, dus leer ermee leven en tref voorbereidingen voor mogelijke toenames van ziekenhuisbedden.

Wat ik de overheid vooral kwalijk neem is het ontbreken van enige empathie voor mensen die om medische reden niet gevaccineerd mogen worden. Het is onaanvaardbaar dat deze groep keihard van onze samenleving wordt uitgesloten door het 2G-systeem. Begin oktober richtte ik een noodkreet aan de minister. Medio november antwoorde een medewerker van ‘Unit Complexe Zorgvragen’: ‘Ik begrijp van de coviddirectie dat uw brief in behandeling is, maar door grote drukte van de afgelopen tijd (voorbereiding persconferentie, Kamerdebatten), laat het antwoord aan u nog even op zich wachten’. Gelukkig zorgde onze noodkreet voor veel media-aandacht en werden er vragen gesteld in de Tweede Kamer. Tijdens een Kamerdebat op 16 november beloofde minister Hugo de Jonge dat deze groep binnenkort een tijdelijke QR-code krijgt. Ik wacht af…

Kortom, gevaccineerd, ongevaccineerd, oud, jong, werkend, werkloos of gepensioneerd: iedereen betaalt mee aan de gezondheidszorg in Nederland en heeft recht op diezelfde zorg. Wij wonen in een van de rijkste landen en moeten erop kunnen rekenen dat er altijd voldoende ic-bedden beschikbaar zijn en er, indien nodig, opgeschaald kan worden. Het mag niet zo zijn dat alles op slot moet door een tekort aan ziekenhuisbedden. Onze gezondheidszorg is ziek, er is klaarblijkelijk chaos!

In de hoop dat beleidsmakers ‘Pandemische Chaos’ lezen, zie ik het nieuwe jaar vol vertrouwen tegemoet.

Ik wens iedereen hele fijne dagen, een goeie jaarwisseling en veel wijsheid toe!

Blijf gezond, zorg goed voor jezelf en anderen.

Hartelijke groeten,

Jan van Overveld

Dit artikel verscheen in het HPNL magazine. Interesse? Vraag hier het HPNLmagazine aan.

Dick Bijl: gevaccineerden verspreiden virus harder

Geschreven door

Mensen die tegen corona gevaccineerd zijn, verspreiden het virus vaak harder dan mensen die ongevaccineerd zijn. Dat komt omdat gevaccineerden veel minder veiligheidsmaatregelen treffen om besmetting van zichzelf en anderen te voorkomen. Terwijl mensen die níet gevaccineerd zijn, vaak juist voorzichtiger zijn. Dat zei voormalig huisarts en epidemioloog Dick Bijl op 26 oktober voor het EO-radioprogramma Dit is de Dag.

Hij reageerde daarin op uitlatingen van demissionair minister Hugo de Jonge van Volksgezondheid. Die zei dat zeker 80 procent van de mensen die met corona in het ziekenhuis liggen, níet gevaccineerd zijn. Bijl benadrukte dat het niet deze mensen zijn die voornamelijk bijdragen aan verspreiding van het virus, maar juist de onvoorzichtige gevaccineerden.

----

Als lid van Hartpatiënten Nederland heeft u onbeperkte toegang tot alle Premium-artikelen op hartpatienten.nl. Het enige wat u hiervoor hoeft te doen is inloggen op uw profiel. Het zijn artikelen waar we trots op zijn en die we graag met u als trouwe lezer delen.

Recept Miso soep (voor 1 liter)

Geschreven door

  • 4 tl mugi-miso
  • 1 liter water
  • 100 gram tempeh
  • 50 gram sobanoedels of boekweitnoedels
  • 100 gram shiitake of kastanjechampignons
  • 200 gram spinazie
  • 1 ui
  • 2 tenen knoflook
  • handje taugé
  • verse koriander (optioneel)
  • gehakte nootjes (optioneel)
Instructies

Zet een pan water op en breng aan de kook, voeg de mugi-miso toe en meng alles goed.

Was de spinazie en shitake en hak fijn, snijd de tempeh in kleine blokjes.

Bak de tempeh kort aan op hoog vuur tot het lichtbruin kleurt.

Voeg de groenten en tofu toe aan de soep en laat verder doortrekken. Voeg eventueel nog verse kruiden toe en zet weg.

Voeg vlak voor het uitserveren de noedels toe en serveer uit op een soepbord met een handje taugé, verse koriander en eventueel gehakte nootjes.

Dit recept is van GreenTwist.

Dit artikel verscheen in het HPNL magazine. Interesse? Vraag hier het HPNLmagazine aan.

Teleurstelling over uitblijven eerlijke vleesprijs in regeerakkoord

Geschreven door

We zijn teleurgesteld over het uitblijven van een eerlijke prijs voor vlees in het regeerakkoord. Hartpatiënten Nederland vindt gezonde voeding heel belangrijk. Zeker in deze coronatijd versterkt een goede voeding het immuunstelsel, zodat ons lichaam een aanval door het virus beter kan doorstaan. Dat betekent vooral veel groenten en fruit, en minder vlees eten. Helaas zijn de prijzen van vlees niet eerlijk.

We vinden het net als andere organisaties zeer teleurstellend dat het nieuwe regeerakkoord niks zegt over een eerlijke vleesprijs het regeerakkoord in de vorm van een milieuheffing of btw verhoging. De suikertaks en de 0% BTW op groente en fruit staan er gelukkig wel in. Vier op de vijf Nederlanders wil juist meer actie van de regering voor een belasting op vlees om de klimaatdoelen voor 2030 te halen, blijkt uit de Klimaatraadpleging van de TU Delft.

Toch is er een lichtpuntje. D66 wil dat er een onderzoek komt naar een mogelijke vleesbelasting. Dat is in ieder geval iets. In Duitsland zijn ze al verder dan hier. De nieuwe Duitse regering kondigde zo’n meerprijs op vlees en zuivel voor milieu en dierenwelzijn ook al aan.

Hartpatiënten Nederland trekt in dit dossier samen op met TAPP. Dat is een afkorting voor  True Animal Protein Price Coalition (TAPP-Coalitie). TAPP probeert mensen in ons land bewust te maken van de noodzaak voor een eerlijke prijs, inclusief milieukosten, op producten zoals vlees en zuivel. Dit leidt tot een lagere consumptie van vlees en zuivel, wat een positieve impact heeft op het milieu.

Zorgen om centraliseren kinderhartchirurgie

Geschreven door

Demissionair minister Hugo de Jonge van Volksgezondheid heeft in een brief aan de Tweede Kamer laten weten dat de academische ziekenhuizen in Groningen, Amsterdam en Leiden gaan stoppen met kinderhartchirurgie. Alleen in het Universitair Medisch Centrum Utrecht en het ErasmusMC in Rotterdam zal het nog mogelijk zijn om kinderen aan hun hart te opereren, aldus de minister. Complexe operaties voor mensen met aangeboren hartafwijkingen worden ook door deze centra uitgevoerd.

Hartpatiënten Nederland kan begrijpen dat veel ouders deze forse ingreep in de kinderhartchirurgie in Nederland teleurstellend vinden. “Het is een hele opgave als je nog verder moet rijden om je kind te steunen”, aldus voorzitter Jan van Overveld van Hartpatiënten Nederland. “Ook voor de verpleegkundigen in de hartchirurgische centra in Groningen, Amsterdam en Leiden is dit heel verdrietig nieuws. Deze mensen werken met hart en ziel voor de kinderen, die bij hen een speciale plek in hun hart hebben.”

Toch ziet Van Overveld positieve punten. “De centralisatie van de kinderhartchirurgie komt uiteindelijk de kwaliteit ten goede”, aldus van Overveld. “Jaarlijks worden 180 kinderhartjes geopereerd. Het is op zich niet verkeerd dat de expertise in twee centra terecht komt. We willen immers het beste voor onze kinderen, en dat is wat hier gebeurt. Maar het is inderdaad een hard gelag voor mensen die van ver moeten komen. Je zult maar vanuit Maastricht of Groningen naar Utrecht moeten om je kind bij te staan!”

Het UMCG is een petitie gestart om kind hartcentrum te blijven. Deze petitie ondertekenen kan hier.