Doe mee aan ons onderzoek!

Heeft u hartritmestoornissen die zo onregelmatig zijn dat ze maar moeilijk te vangen zijn? Of misschien bent u al gediagnosticeerd, maar lijkt het u rustgevend als u altijd een ECG-meter op zak heeft? De mogelijkheid om altijd even uw hartslag te checken en een hartfilmpje te maken, biedt immers misschien nou net dat zekere gevoel dat u nodig heeft. Dan is de Kardia Mobile voor u wellicht een mooie uitkomst.

Wij beschikken over een aantal ECG-meters die we samen met onze donateurs willen testen, om verder onderzoek te kunnen doen. Geïnteresseerd? Meld u nu aan en wie weet komt u in aanmerking om mee te doen!

Naar wie zijn wij op zoek? Mensen die regelmatig klachten hebben op het gebied van ritmestoornissen, die reeds een holteronderzoek hebben gehad, maar zonder resultaat. Naar aanleiding van de ontvangen aanmeldingen maken wij een selectie. Indien u geselecteerd wordt om deel te nemen aan het onderzoek, wordt het apparaat tijdelijk ter beschikking gesteld. Bij aanmelding ontvangt u een vragenformulier. Na afloop van het onderzoek bestaat de mogelijkheid om het apparaat over te nemen tegen een gereduceerd tarief.

Aanmelden kan via deze link.

Yin yogales voor hartpatiënten

Wat is Yin Yoga?

De houdingen (asana’s) van de meeste vormen van yoga zijn dynamisch (yang) en o.a. gericht op het trainen (versterken) van spieren. Dat geldt ook voor veel sporten zoals hardlopen, fietsen, fitness, schaatsen en zwemmen. Yin Yoga is gericht op het rustig en langdurig oprekken en hydrateren van gewrichten en bindweefsel. Dit doen we door houdingen langere tijd (3 tot 5 minuten) aan te nemen. De uitdaging van Yin Yoga zit in de duur van de houding, waarbij je spieren zoveel probeert te ontspannen. Je gebruikt niet je lichaam om in de houding te komen, maar de houding om in je lichaam te komen. Vlak daarnaast de invloed van de Yin Yoga op ons energetisch lichaam, niet uit. De stimulatie van meridianen (energiebanen) en chakra’s (energiecentra) heeft een positief effect op je fysieke, mentale en emotionele lichaam en geeft verbetering van weerstand en weerbaarheid. Voor ons veelal zittende bestaan (ontbijt, auto, kantoor, auto, bank) is Yin Yoga ook een perfecte compensatie.

Daarnaast compenseert Yin ook ons jachtige (Yange) bestaan door de verstilling en het naar binnen keren, naar je kern. Naar wie jij daadwerkelijk bent, met alles wat je daarbij tegenkomt. Dit kan confronterend zijn.

Meedoen?

Op 10 september 2023 kunnen onze donateurs een yogales* van John Boon bijwonen in Venlo (€ 15,00 p.p.)

Aanmelden?

Mail naar info@hartpatienten.nl Wees er snel bij, vol = vol

* De les, die gewijd is aan het Hart chakra, de Hart meridianen en als thema ’Overgave’ zal dragen, duurt van 11.00 tot ongeveer 13.00 uur en is toegankelijk voor iedereen. Graag makkelijke kleding gebruiken en een grote handdoek voor over het matje.

Vertrouwen op je hart

Hoe zorg je er na een hartinfarct of hersenbloeding voor dat je stevig in je schoenen blijft staan? Dat je vertrouwen houdt in je lichaam en net zo veel aandacht besteedt aan je mentale welzijn als aan je fysieke herstel? John Boon (68) ondervond aan den lijve wat vijf hartinfarcten en een hersenbloeding met lichaam en geest doen en kijkt juist positief naar de veranderingen die hij heeft doorgemaakt. “Het draait om acceptatie, overgave en vertrouwen.”

Natuurlijk: negatieve gedachten mogen er zijn, stelt hartpatiënt John Boon. Het is nu eenmaal onvermijdelijk om soms neerslachtig te zijn, of je nu hartpatiënt bent of niet. Maar John gelooft er wél heilig in dat je het zelfgenezend vermogen van het lichaam kunt stimuleren door niet bij de pakken neer te zitten en positief in het leven te blijven staan. Zelf kreeg hij in korte tijd vijf hartinfarcten en een hersenbloeding die hem zowel mentaal als fysiek op de proef hebben gesteld.

“Het enige dat je kunt doen wanneer je wordt getroffen door een hartinfarct of hersenbloeding, is de situatie te accepteren en te vertrouwen op jezelf en de mensen die je gaan helpen”, vertelt John. “Ondanks dat het een traumatische gebeurtenis is, kun je – in mijn ervaring – over de ergste angst heenstappen wanneer het gebeurt. Zelf ben ik mij tijdens mijn infarcten heel bewust geweest van mijn lichaam en de signalen die mijn lichaam gaf. Ook was ik bewust bezig met de gedachten die ik daarbij had en hoe ik me aan de gebeurtenis kon overgeven.”

“Toen ik na mijn vijf herseninfarcten op vakantie in Italië ook nog eens door een gigantische hersenbloeding werd getroffen, was het kantje boord”, vervolgt John. “Op het moment dat ik doorkreeg wat er aan de hand was, ging gelijk de knop om. Daar lig je dan, dacht ik, vertrouw maar op de specialisten en ga ervan uit dat het goedkomt. Meer kun je niet doen. Direct voelde ik dat ik geen angst meer ervoer. Ik ging in mijn lichaam en hoofd voorbij de angst, net zoals ik bij mijn infarcten had gedaan. En zo gebeurde het dat ook deze hersenbloeding mij niet klein kreeg: een week later lag ik al in de ambulance naar Nederland, en drie weken na de bloeding gaf ik alweer yogales.”

Een traumatische gebeurtenis, zoals een hartinfarct of hersenbloeding, kan zelfs de aanleiding zijn voor een omwenteling in het leven, stelt John. “Ik raad het iedereen aan om niet te blijven hangen in wat er gebeurd is. Het hoeft echt niet voorbij te zijn na een infarct of bloeding, er is juist nog zo veel mogelijk. Je kunt het gebeurde niet veranderen, maar je kunt er wel zelf voor zorgen dat je niet alles door een sombere bril bekijkt en altijd maar bang blijft voor wat zou kunnen gebeuren. Heb plezier in het leven en benader zoveel mogelijk op een optimistische manier. Als je dat doet, kun je er ook juist positieve dingen uithalen. Stop bijvoorbeeld met altijd maar meerennen in die rat race van het leven, blijf stilstaan, kijk om je heen, luister en kom tot rust. Zorg dat je meer plezier krijgt in het leven door er meer, en vooral bewuster, van te genieten. Mij heeft het enorm veel goeds gebracht en ik probeer dat nu dus ook zoveel mogelijk over te brengen op anderen. Het kan andere hartpatiënten namelijk ook helpen als ze voorbeelden hebben.”

John is zelf al vele jaren actief als yoga-instructeur. “En dat is dankzij mijn hartinfarcten. Door wat mij is overkomen, is er zo veel meer op mijn pad gekomen. Ik ben daarom ook zo dankbaar voor alles wat ik anderen heb kunnen geven in mijn lessen. Zeker tijdens yoga kun je nóg bewuster bezig zijn met lichaam en geest. Negatieve gedachten mogen er zijn. Immers: alles wat je tegenkomt en ervaart in het leven, is onderdeel van jou. Het gaat erom wat je daar vervolgens mee doet. Negatieve gedachten kun je bekijken, en tijdens yoga kun je er naartoe ademen, zoals dat heet. Zo kun je proberen de oorzaak ervan te vinden. Wie weet leidt dat tot inzichten: door gedachten te analyseren kun je veel leren over hoe je fysiek en emotioneel in elkaar steekt.”

“Zelfacceptatie, zelfliefde en zelfvertrouwen”, besluit John. “En ook: loslaten. Ga maar eens lekker lopen in de natuur, in gedachten verzonken. Kijk naar binnen, naar jezelf. Luister naar het gefluister van je lichaam, zodat het niet hoeft te schreeuwen.”

Tekst: Yara Hooglugt
Beeld: John Boon

Opzoek naar lotgenotencontact? Check ons forum of onze besloten FB-groep.

Dit artikel verscheen eerder in het HPNLmagazine.

5 mythes over ontstressen

Vechten, vluchten of bevriezen: iedereen reageert anders op stress. De één gedijt er goed bij, de ander gaat à la minute op zoek naar een doekje voor het bloeden. En die doekjes; daarover circuleren her en der wat indianenverhalen. Welke ontstressers zijn nou echt een broodje aap?

Vooropgesteld: wat voor u werkt, werkt voor u. Als u nou juist rustig wordt van hetgeen door een ander als broodje aap wordt bestempeld, is daar natuurlijk niets mis mee. Als u het fijn vindt om in een gespannen situatie een rondje om uw as te draaien of op de tafel te gaan staan, dan werkt dat waarschijnlijk in elk geval symptoombestrijdend. De langetermijneffecten op lichaam en geest kunnen dan misschien wél betwist worden. Wij zetten hieronder vijf ‘bekende’ misverstanden op een rij over ontstressen.

1. Slaap er een nachtje over

Een goede nachtrust doet wonderen; dat is waar. Gebeurtenissen die ‘s avonds tot rampscenario’s leken te gaan lijden, kunnen in de ochtend ineens tot futiliteiten zijn gereduceerd. Toch is slaap niet zaligmakend. Onder de wol kruipen op het moment dat u door spanning in opperste staat van paraatheid bent, is als het dichtklappen van de laptop terwijl hij een enorme foutmelding geeft. Het helpt om de foutmelding even te ontkennen, maar op de lange termijn lost het zichzelf niet ineens op wonderbaarlijke wijze op.

2. Stressgedachten zijn te sturen

Wanneer donkere wolken zich samenpakken in het brein, zijn we algauw geneigd om geforceerd aan leuke dingen te denken. Dat is een logische neiging; zeker als we in een stresssituatie moeten presteren, of ons in een sociale situatie van onze beste kant moeten laten zien. Maar dat stress zich puur in het brein bevindt, is een misvatting. Let maar eens op: wanneer de spanning echt toeslaat, voelt u dat waarschijnlijk ook in – bijvoorbeeld – uw maag. Stress is een zaak van lichaam en geest, ontstressen is dat dus ook. Simpelweg proberen de negatieve gedachten te blokkeren en daar zonnige denkbeelden voor in de plaats te duwen, zal maar matig of zelfs niet helpen.

3. De aanleiding zoeken en elimineren

Stress hoeft lang niet altijd een directe, aanwijsbare aanleiding te hebben. Natuurlijk komt het ook regelmatig voor dat u precies kunt herleiden waar dat knagende gevoel in uw maag vandaan komt. Een aanstaande controle bij de cardioloog, een speech voor een grote groep: het is logisch dat daar een zekere mate van spanning bij komt kijken. Maar vaak is stress ook een sluimerende factor die geleidelijk aan kracht wint. Dan kunt u zoeken wat u wilt, maar een aanleiding gaat u niet direct vinden. Dat hoeft ook niet altijd: stress mag er op sommige momenten ook gewoon even zijn, zonder dat u direct de veroorzakende factor hoeft weg te nemen in uw leven.

4. Eten om emoties te verdrijven

Hier geldt natuurlijk ook: als het voor u op de korte termijn werkt om een boterham met pindakaas te eten op momenten dat u gestrest bent, is daar niets tegenin te brengen. Wat kalmeert, dat kalmeert, en dat is ook wat waard. De betreffende boterham zal alleen op den duur zijn werking weer verliezen en de stress zal blijven bestaan. Emoties verdwijnen door het eten misschien even naar de achtergrond, maar zullen hun plekje in de voorste linie weer bevechten op het moment dat daar weer ruimte voor is. Eten biedt voor veel mensen een gevoel van troost; wie zich even op het eten kan focussen, hoeft niet aan zijn of haar sores te denken. Maar wie zich daarin verliest, kan er op de lange termijn negatieve gevolgen aan ondervinden. Als u het bijvoorbeeld gewend raakt om bij iedere vorm van spanning naar een reep chocola te grijpen, kan schuldgevoel ontstaan. Dat zal misschien op den duur alleen nog maar meer stress opleveren.

6. Een glaasje wijn haalt de scherpe randjes eraf

Hartstikke lekker, dat glaasje bij het eten, maar stress verdwijnt niet als sneeuw voor de zon wanneer de fles wordt opengetrokken. Alcohol is op de korte termijn inderdaad ontspannend, stelt het Trimbos Instituut: ‘Alcohol heeft ontremmende en pro-serotonine eigenschappen en kan gevoelens van angst en stress tijdelijk verminderen.’ Maar, zo vervolgt het instituut, daarna wordt een andere reactie in werking gezet die juist de productie van het stresshormoon cortisol stimuleert. Bij één glaasje zal het misschien zo’n vaart niet lopen, maar toch is het belangrijk om te onthouden: alcohol is niet de oplossing tegen stress.

Tekst: Yara Hooglugt
Beeld: HPNL

Opzoek naar lotgenotencontact? Check ons forum of onze besloten FB-groep.

Dit artikel verscheen eerder in het HPNLmagazine.

Non-dualiteit nader bekeken

Ik heb het al vaker gehad over non-dualiteit of Advaita (A=niet, Dvaita=twee), maar meer in de vorm van “alles is één”, niet oordelen, acceptatie van al-wat-is, et cetera. Uiteraard is de betekenis veel diepgaander. Eigenlijk vraagt het zelfs een totale andere manier van denken, dan wij gewoon zijn.

Strikt genomen is de term “non-dualiteit” al fout, omdat het suggereert dat er naast non-dualiteit ook nog iets anders is, namelijk “dualiteit”. Daarmee lijk ik te bevestigen dat dualiteit bestaat. Dualiteit gaat ervan uit dat er naast “ik” ook iets anders is. Dit kan een persoon zijn, een ding of een verschijnsel. Er wordt daarbij geloofd dat de basis van de dingen om ons heen uit materie bestaan en onafhankelijk van onszelf zijn. Dit is dan onze buitenwereld.

Onze binnenwereld bestaat uit ons lichaam en onze geest. Volgens dit uitgangspunt is de basis van alles Materie en is ons bewustzijn daarvan afkomstig, dit komt namelijk doordat wij hersenen hebben. Bewustzijn is dan soms wel en soms ook niet aanwezig. Als we wakker zijn, zijn we bewust, in diepe slaap zouden we dan onbewust zijn.

Onze wetenschap kan alleen onderzoek doen naar materie. We onderzoeken organen in het lichaam, de lichaamscellen en zelfs DNA. We onderzoeken de natuur, de aarde, de andere planeten et cetera. Maar wáar bewustzijn zit weten we niet en zullen we ook niet ontdekken, als we ervan uitgaan dat alles bestaat uit materie.

Als ik het over non-dualiteit wil hebben, ontkom ik niet aan dualiteit. Simpelweg omdat ik gedachten in tekst moet uitdrukken. Zowel onze gedachten als ons taalgebruik zijn gebaseerd op dualiteit. Gedachten maken altijd onderscheid en taal beschrijft deze gedachten. Toch ga ik proberen, door middel van taal, dieper door te dringen in de ware betekenis van non-dualiteit.

Zoals gezegd gaat non-dualiteit ervan uit dat alles één is. Dat ene (of voor de religieuzen onder ons: Die Ene) is Oneindig Bewustzijn. Alles is Bewustzijn. Dat betekent dat wij allen Bewustzijn zijn. Ons lichaam komt voort uit Bewustzijn, en dus ook onze hersenen. Onze gedachten ontstaan vanuit Bewustzijn, maar ook alles wat wij zien van de buitenwereld maakt deel uit van Bewustzijn. Alles is één betekent dus eigenlijk alles is één Bewustzijn.

Dit Bewustzijn is nooit geboren en sterft ook niet. Alles wat wij ervaren, zijn ervaringen van het eeuwige Bewustzijn. Overigens heeft Bewustzijn ons daarbij nodig. Wij zijn Bewustzijn, maar dan in een gefocuste vorm. Oneindig Bewustzijn kent alles als zichzelf. Het ziet geen vorm, kent geen objecten en heeft geen ervaringen. Het is alleen maar. Het is Vrede en Liefde.

Als er een vorm ontstaat in dit oneindige bewustzijn, wordt het niet ervaren als iets anders. Het is als een filmcamera die gericht is op veel objecten, maar volledig uit focus is, waardoor er alleen een stilstaand wazig beeld wordt gezien. Als Bewustzijn objecten wil ervaren, moet het zich focussen. Wij mensen zijn de gefocuste, ervarende staat van Bewustzijn. Dit focussen zorgt er echter voor dat Bewustzijn tijdelijk “vergeet” wie het werkelijk is. Het vergeet zijn/haar oneindigheid en denkt een eindige geest te zijn. Het ziet in die vorm objecten en ziet zichzelf als het subject, datgene dat de objecten ziet/hoort/ruikt/voelt en proeft. Met de 5 zintuigen ervaart het een wereld die buiten zichzelf lijkt te bestaan. Daar ontstaat dualiteit.

Het lijkt alsof die ervaringen op afstand plaatsvinden, maar in werkelijkheid zit alles wat wij ervaren in onszelf. Als een hond op drie meter afstand naar ons blaft, lijkt het alsof deze op drie meter afstand gezien en gehoord wordt, maar in werkelijkheid zijn wij het die zien en horen en dat doen wij in onszelf. In “ons” Bewustzijn. Die hond wordt ervaren door Bewustzijn, maar is ook ontstaan uit ditzelfde Bewustzijn. De ervaring is levensecht en wordt door onze eindige geest buiten ons geplaatst. Dit verschijnsel wordt onwetendheid (sanskriet: Maya) genoemd. De ervaring wordt verkeerd geïnterpreteerd. Het krijgt een naam en wordt gezien alsof het buiten Bewustzijn bestaat. We hebben gezien dat dit een uiting van dualisme is.

Als we tot in onze diepste kern weten dat alles Bewustzijn is en dat alle objecten en ervaringen ontstaan uit, en alleen gekend worden door ditzelfde ene Bewustzijn, dan ervaren we rust, vrede en geluk. Dit is meestal niet direct een continue staat. We zitten vol oude conditioneringen, die aanvankelijk nog regelmatig getriggerd zullen worden. We zullen echter steeds sneller uit de oude gewoonten raken en ze uiteindelijk ook kwijtraken. Dit is een geleidelijk proces.

Wees je bewust van Bewustzijn.

HARTegroet,

Jan Chin

Wonder boven wonder

We kennen ze allemaal. De goede en slechte dagen. Zelfs de goede en slechte momenten. Opeens kan het omslaan. Niet iedereen ziet het. Maar als je elkaar goed kent, weet je precies wanneer het even teveel is voor iemand. Ik kan zo zien hoe de moeheid bij mijn man uit het niets toeslaat.

Toch zijn er soms zelfs voor mij momenten dat het lijkt alsof mijn man geen hartpatiënt is. Zo is zwemmen zijn superpower. Toen hij tiener was speelde hij waterpolo. Die liefde voor zwemmen is nooit weggegaan.

En nu de temperatuur stijgt, koelt hij af in het water. Elke keer is het ongelofelijk om te zien hoe goed hij zich voelt in het water. Met zijn longen is duidelijk niets mis. Hij kan meters onder water zwemmen. Soms vind ik dat wel spannend. Want als de ICD af zou gaan, dan weet ik niet waar hij is. Ik schuif die gedachte altijd snel opzij, anders kan ik heel de dag bang zitten wezen. En dat doen we niet.

Onlangs stonden we weer versteld. Het was de eerste keer dat onze zoon meedeed aan de Avondvierdaagse. Vier avonden 5 kilometer wandelen. Ik ging ervan uit dat ik alle avonden zou lopen. Misschien konden we een avond opsplitsen: ik de ene helft, mijn man de andere. Maar die avond had hij opeens heel veel zin in de hele route. “We zien wel of het gaat. Ik kan zelf mijn tempo bepalen. En anders ga je mee. Als het dan toch zwaar is, stop ik ermee en loop jij verder.”

Maar wonder boven wonder leek het helemaal vanzelf te gaan. Bij het punt waar de kinderen drinken en fruit konden pakken, ging hij wel op de stoep zitten. Even rusten. Maar verder wist hij zelf ook niet wat hem overkwam. Dit was de eerste keer in acht jaar dat hij liep alsof er niets met zijn hart aan de hand is. Misschien is zijn conditie vooruit gegaan, omdat hij sinds januari zo’n drie keer in de week zwemt. Misschien was het de sfeer. We hebben geen idee. Maar het was wel heel leuk om eens te lopen zonder aan zijn hart te denken. En de volgende dag? Daar hebben we het gewoon niet over.

Cilla Schot

Opzoek naar lotgenotencontact? Check ons forum of onze besloten FB-groep.

Dit artikel verscheen eerder in het HPNLmagazine.

Eindelijk een prettig leesbaar en goed boek over cholesterol en statines!

Heel veel mensen zitten misschien wel onnodig aan de cholesterolverlagers. Dat is althans de mening van talloze kritische onderzoekers, wetenschappers en artsen, die de revue passeren in een prachtig nieuw boek “Cholesterol, de verkeerde vijand?” van de Belgische journalist Ben Vanheukelom. Bijna negen op tien mensen krijgen statines voorgeschreven zonder dat ze ziek zijn of een hartaanval hebben gehad. “Elke dag nemen anderhalf miljoen Belgen een statine om hun cholesterol te verlagen”, schrijft Vanheukelom. “1,3 miljoen statinegebruikers heeft geen hart- of vaatziekte.” Dat wil zeggen dat 88 procent van de Belgen statines alleen maar slikt om een eerste hartaanval te voorkomen. Hartpatiënten Nederland zette al vaker vraagtekens bij dit merkwaardig voorschrijfgedrag van artsen en cardiologen. Want helpt het wel? We gaan er in dit artikel op in. En zeggen al op voorhand dat het boek een echte aanrader is!

Vraagtekens

Vanheukelom (65) kwam de laatste tijd vaker mensen tegen die vraagtekens zetten bij statines. “Ik hoor steeds vaker leeftijdsgenoten die zeggen een hoog cholesterol te hebben. Ze vertellen dat ze de rest van hun leven daarvoor pillen moeten nemen. Anderen zeggen weer: ik ben gestopt, ik kon de bijwerkingen niet langer verdragen. Ze vragen zich dan bezorgd af of ze daardoor extra risico’s lopen. Ik besloot me in het onderwerp te verdiepen, wat uiteindelijk resulteerde in mijn boek.”

“Waar ik ook kom, mensen van mijn leeftijd hebben er allemaal mee te maken. Toen ik het ging napluizen ontdekte ik dat nogal wat wetenschappers en artsen al jaren waarschuwen voor de vaak ernstige bijwerkingen van statines. Het intrigeerde me.” Uit zijn onderzoek kwam het boek voort.

----

Als lid van Hartpatiënten Nederland heeft u onbeperkte toegang tot alle Premium-artikelen op hartpatienten.nl. Het enige wat u hiervoor hoeft te doen is inloggen op uw profiel. Het zijn artikelen waar we trots op zijn en die we graag met u als trouwe lezer delen.

Gezonde benen, een gezond hart

Uw benen houden je in meerdere opzichten in beweging. Letterlijk natuurlijk, door de ene voet voor de andere te zetten, maar ook de bloedcirculatie in de benen is een goede graadmeter voor je vitaliteit. Personal trainer en lifestylecoach Radmilo Soda houdt daarom een pleidooi: wie goed de benen traint, zorgt goed voor het hart.

De benen zijn als het ware de aggregaat voor het lichaam, legt Radmilo Soda uit. Wie fit en gezond oud wil worden, kan het trainen van de benen dus eigenlijk niet links laten liggen – zeker hartpatiënten niet. “Het hart is ervoor verantwoordelijk dat het bloed helemaal naar je tenen wordt gepompt en van daaruit weer omhoog wordt gestuwd. De mate waarin die bloedcirculatie functioneert, zegt heel veel over het hele systeem.”

Weerhaakjes

Het hart pompt ons bloed rond door de slagaderen. Op het moment dat het bloed vanuit de benen weer terug omhoog moet worden gepompt, gebeurt dat via de aderen. Om de zwaartekracht tegenwicht te kunnen bieden, moeten de aderen ondersteund worden door de beenspieren. Doordat deze zich samentrekken, ontstaat een stuwende beweging die sterk genoeg is om het bloed naar boven te krijgen. De aderen zijn uitgerust met een soort weerhaakjes: kleppen die ervoor zorgen dat het bloed niet alsnog terug naar beneden stroomt.

----

Als lid van Hartpatiënten Nederland heeft u onbeperkte toegang tot alle Premium-artikelen op hartpatienten.nl. Het enige wat u hiervoor hoeft te doen is inloggen op uw profiel. Het zijn artikelen waar we trots op zijn en die we graag met u als trouwe lezer delen.

Ik ben een heel dankbaar mens

Niet één, maar twee keer had Madeleine Kerkhof te maken met een partner die een hartstilstand kreeg. Haar eerste man was alleen en overleefde het niet. Haar tweede man reanimeerde ze. Hij overleefde het wél. Nog altijd staan de beelden op haar netvlies gebrand.

“Als ik nu aan Steve, mijn eerste man, denk, kan ik nog steeds door de knieën gaan van verdriet. Ik heb ermee leren omgaan, maar over de dood van je man kom je nooit heen. Je leert het te integreren in je leven. Het gebeurde in 2011, toen we samen op vakantie zouden gaan in Duitsland. Hij had daar eerst een zakenafspraak, ik zou later naar Duitsland komen. Begin van de avond hadden we nog contact, waarna hij in het hotel wat zou gaan eten. Later die avond belde ik hem. Hij nam niet op. Meteen kreeg ik het koud. Ik wist dat het foute boel was, want hij nam altijd de telefoon op. Ik belde naar de receptie van het hotel en zei dat er iets mis was, maar ze wilden zijn kamer niet binnengaan. Ze konden op dat moment niets voor me doen.”

Geen schijn van kans

“Meteen ben ik de auto in gesprongen en naar Duitsland gereden. Ik moest erachter komen wat er aan de hand was. Ik heb uren in de auto gezeten, enerzijds rationeel honderdtwintig kilometer per uur rijdend, anderzijds in totale paniek. Vier uur later kwam ik bij het hotel aan, waar een brandweerauto en een auto van een geestelijk verzorger voor de deur stonden. Toen wist ik het. Uiteindelijk duurde het nog uren voordat ze hem de kamer uit hadden getild en ik hem te zien kreeg. Het was verschrikkelijk. Hij bleek een hartstilstand te hebben gehad, waarna hij uren op de grond in zijn hotelkamer had gelegen. Er was niemand bij, dus hij had geen schijn van kans. Met zijn achtenvijftig jaar stond hij nog volop in het leven. Samen hadden we nog zoveel plannen. Ineens was dat allemaal weg. Ik heb hem niet meer levend teruggezien. Soms vraag ik me af waarom dat hem, ons, moest overkomen. Maar het moeilijke is: op dat soort vragen krijg je simpelweg geen antwoord.”

Een hartstilstand

“Bijna tien jaar later, in 2019, dronken mijn huidige man Kees en ik samen met een vriendin een drankje bij ons lokale eetcafé. Plotseling zagen zowel zij als ik dat zijn hoofd op zijn borst zakte en hij niet meer reageerde. Een hartstilstand. Vrijwel meteen ben ik gaan reanimeren, wat mij vanwege mijn achtergrond als verpleegkundige niet onbekend is. Het bizarre was dat zowel Kees als ik een verklaring van niet-reanimeren hebben, maar daar heb ik op dat moment totaal niet over nagedacht. Dat kwam pas in me op toen de ambulancebroeders het van me overnamen. Het was met Kees absoluut geen filmscenario, waarin iemand uiteindelijk hoestend en proestend bijkomt. Ik heb hem acht minuten gereanimeerd en daarna zijn de ambulancebroeders nog een tijdje doorgegaan. Ik heb geen idee hoe lang dat precies is geweest. Naar mijn weten kreeg hij pas in de ambulance weer een hartslag. De beelden staan me nog helder voor de geest, maar tijdsbesef had ik niet meer.”

Heftige longontsteking

“Mijn grootste angst was dat we niet wisten waar zijn hartstilstand vandaan kwam. Gelukkig bleek na een scan in het ziekenhuis dat het in ieder geval geen aneurysma was geweest. Kort daarna werd hij overgebracht naar de IC. Hier werd hij in slaap gehouden om zijn brein de kans te geven om te herstellen. Daarna lieten artsen hem wakker worden en leek het vrij goed te gaan, maar door de reanimatie had ik zijn ribben gebroken en de wijn en bitterballen in zijn longen gepompt. Veertien dagen lang heeft hij dan ook kritiek op de IC gelegen, omdat hij hierdoor een heftige longontsteking kreeg. Daar is hij heel erg ziek van geweest. Hij heeft meerdere longspoelingen gehad om alles uit zijn longen te krijgen en de artsen kregen zijn hartritme en bloeddruk niet onder controle. Achteraf bleek dat de oorzaak van alles een hartritmestoornis was. Om zijn hartritme onder controle te krijgen, heeft Kees uiteindelijk een pacemaker gekregen. Daar ben ik heel blij om, want ik had hem anders geen seconde meer met rust gelaten. Die pacemaker heeft hem echt al meerdere keren moeten ondersteunen.

De periode waarin Kees op de IC lag, was voor mij de meest indrukwekkende ervaring. Er gebeurt veel en ook nog eens heel snel. Die weken waren verschrikkelijk. Hij was me bijna ontglipt. Bijna was het misgegaan. Aan de ene kant was ik zijn vrouw met in mijn achterhoofd de man die mij eerder op dezelfde manier was ontvallen en aan de andere kant de verpleegkundige die alles nauwlettend in de gaten hield. Het was een vreemde ervaring. De stress die ik ervoer, gun ik niemand.”

Herstel

“Toen Kees uiteindelijk naar huis mocht, besloten we een maand naar zee te gaan om allebei op adem te komen. We hebben er bewust voor gekozen om hem met alleen fysiotherapie en mijn ondersteuning weer op de been te helpen. Het heeft wel een jaar geduurd voordat hij weer de oude was, maar wonder boven wonder is Kees er heel goed uit gekomen. Van zijn tijd in het ziekenhuis weet hij vrijwel niets meer. Pas na de IC ging het licht langzaam weer aan. In het ziekenhuis is mij verteld dat ik veel foto’s moest maken, om Kees later te helpen deze periode te plaatsen. Zo’n zes maanden later heb ik de foto’s samen met hem bekeken. Dat was heel emotioneel. Hij voelde mijn verdriet en pijn, maar voor hem is het geen trauma. Hij zegt altijd: ik lag te slapen, maar jij hebt afgezien. Dat klopt. Het duurde ook maanden voordat bij mij het besef kwam dat het compleet anders had kunnen aflopen. Angst ervaar ik nog iedere dag. Dat is de angel in mijn ziel. Als Kees vijf minuten later bij me is dan hij heeft gezegd, ga ik al bijna kijken of het wel goed gaat. Als hij even niet belt, ben ik toch weer bang dat er iets aan de hand is. Dat blijft, denk ik.”

Sterker geworden

“Ik heb in mijn leven twee grote liefdes mogen kennen. Dat vind ik al heel bijzonder. Dat ik Kees vervolgens mocht redden en wij nu samen verder mogen gaan, beschouw ik als een wonder. Ik heb hem maanden mogen begeleiden en dat was moeilijk en heftig, maar het is allemaal goed gekomen. Soms ziet een situatie er nog zo slecht uit, maar komt het uiteindelijk toch goed, is er hoop. Doordat er zo snel is gestart met reanimeren, heeft Kees het overleefd. Onze band is na zijn hartstilstand nog veel sterker geworden. We zijn verknocht aan elkaar. In het bewuste grand café komen Kees en ik nog vaak. Dat blijft een bijzondere plek. Samen plukken we de dag. Of eigenlijk zelfs het moment. We maken ons minder zorgen over de toekomst en genieten intenser van de mooie momenten. Ik ben een heel dankbaar mens.”

Waarom dit interview met Madeleine?

Wij bieden de ruimte om bijzondere verhalen te delen. Ieder van ons kent de angst die je misschien hebt doorgemaakt. De moeite die het soms kost om het te accepteren. Stuur je eigen verhaal in en wij publiceren het op onze website of nodigen je uit voor een interview.

Tekst: Laura van Horik
Beeld: Madeleine Kerkhof

Opzoek naar lotgenotencontact? Check ons forum of onze besloten FB-groep.

Dit artikel verscheen eerder in het HPNLmagazine.

Voedingstips om gezond de zomer door te komen

Voedingsdeskundige en diëtist Leroy van de Ree is vooral bekend van social media waar hij zijn praktische Voedingsweetjes deelt. Hartpatiënten Nederland interviewde hem eerder over de Nutri-Score op verpakkingen en bewust eten met een kleine beurs. Ditmaal vroegen we hem om gezonde zomerse eet- en drinktips én naar zijn nieuwe boek.

De zomer is om te genieten, stelt Leroy ons direct gerust: “Tuurlijk kun je een terrasje pakken. Daar hoef je je absoluut niet bezwaard over te voelen. Zit je er eenmaal, dan is het wel goed om maat te houden, zoals met alles. Drink je alcohol, neem dan een glas water tussen de alcohol door. Alcohol droogt namelijk uit. Wil je borrelhapjes bij je biertje of wijntje, dan kun je beter blokjes kaas of olijven dan frituur kiezen.”

“Omdat alcohol in de basis niet gezond is, is het goed om vaker alcoholvrij te drinken. Kies je voor fris, dan is de suikervrije zerovariant te verkiezen. Over zoetstof is tegenwoordig veel te doen, maar zoetstof is niet slecht an sich, net zoals suiker dat niet is. Als je minder suiker tot je wilt nemen, kun je eerst voor een zoetstof gaan om het af te bouwen. Zie het als een soort tussenstop. Ga daarna voor water met koolzuur.”

Beu van sinaasappels

“Alleen water drinken hoeft evenwel niet. Mensen denken dat ze anderhalf tot twee liter water moeten drinken. Maar water zit ook in thee en in koffie. Koffie is niet vocht afdrijvend, zoals vaak wordt beweerd. Koffie telt dus mee bij de vochtinname. Zonder suiker of melk is het beste.”
“Hoe het met sap zit? Toevallig staat dit ook in mijn nieuwe boek Voedingsweetjes. Voor elke boodschap de gezonde keuze (red. zie kader). Sap heeft een gezond imago. In fruitsap worden evenwel de gezonde stukken van het fruit achtergehouden. Je mist daardoor vezels, vele vitaminen en mineralen. In een glas sinaasappelsap zitten maar liefst vijf sinaasappels verwerkt. Als je die sinaasappels zou moeten eten, ben je het bij twee al beu. Met drie glazen sap zit je nog niet vol. Het verzadigt niet. Da’s het grote verschil. Daarbij heb je wel flink wat suiker binnen, net als bij reguliere frisdrank. Fruitsuiker is ook suiker. Het is dus niet zo onschuldig, die sap.”

Lees hier het artikel: Waarom een appel gezonder is dan appelsap 

Whiskysaus

Geen zomer zonder barbecue. Moeten we die wél vrezen als we gezond bezig willen zijn? Leroy grinnikt: “De producten die op het rooster liggen – vlees, vis of iets vegetarisch – zijn op zich geen verkeerde producten. Het zijn vooral de randproducten zoals whiskysaus, kant-en-klare aardappelsalades met veel mayonaise en natuurlijk de smeerseltjes voor op de broodjes. Op het etiket van al die liflafjes lees je dat er veel zout, suiker en vet in zit. Dat zijn precies dé drie smaakmakers. Daarmee eet je je stukje vlees zo makkelijk weg. Omdat je meestal wel weet wat je bij een barbecue aantreft, kun je met jezelf afspreken dat je maar drie stokbroodjes gaat nemen en wat meer vlees. Of neem een volkoren in plaats van een wit broodje. Dat is al een positieve switch. Bij gezonde voeding gaat het om de nuance.”

IJsaanbod

“Kijk, dingen zijn niet per se goed of slecht. Als je één keer een ijsje neemt, is dat geen ramp. Binnen het ijsaanbod zijn ook verstandiger keuzes mogelijk. Daarbij is elk waterijsje niet per definitie beter dan roomijs. Het gaat erom hoeveel suiker nog aan het waterijs is toegevoegd. Neem een Calippo, een cola ijsje. Daarin zit per 100 ml twee keer zoveel suiker als in een blikje cola! Raket en perenijsjes zitten wel redelijk laag in de suiker. Als dessert kun je natuurlijk het beste voor een schaaltje fruit kiezen. Het is sowieso belangrijk voldoende fruit te eten. Het bestaat voor 95% uit water en is lekker fris op warme dagen. Wie houdt er niet van aardbeien?”

Supermarktboek

Voor wie graag offline en wat uitgebreider leest over gezond eten komt eerdaags Voedingsweetjes uit. Het is de ideale papieren gids voor de supermarkt waarin Leroy van de Ree je op een toegankelijke en vrolijke manier langs de schappen loodst. In no-time weet je waar je op moet letten en wat fabeltjes zijn. Want hoe ‘light’ is light? En is brood een absolute no-go, of valt dit wel mee? Welke groenteshots zitten vol suiker, en welke mayo kun je het beste eten als je let op calorieën? Kortom, het wordt stukken makkelijker om gezonde keuzes te maken tussen de welig tierende scores, groene labels en gezondheidsclaims. Het boek is vanaf 19 september beschikbaar, maar nu al te reserveren via bol.com en Bruna.

Tekst: Mariëtte van Beek
Beeld: Leroy van de Ree

Opzoek naar lotgenotencontact? Check ons forum of onze besloten FB-groep.

Dit artikel verscheen eerder in het HPNLmagazine.