Astrid: “Kees was een vechter, tot het einde toe”

Ze zou hem tot het allerlaatste moment verzorgen, beloofde Astrid van Vlierberghe (52) haar man Kees (69). Jaren was ze zijn mantelzorger. De laatste tijd verslechterde hij enorm en zorgde ze zelfs 24 uur per dag voor haar terminaal zieke man. Samen vochten ze zich door zijn laatste periode heen.   

Op zijn veertigste, toen Astrid haar man nog niet kende, kreeg Kees een heel zwaar hartinfarct. Met spoed moest hij worden geopereerd, waarbij een stuk van zijn linker hartkamer is verwijderd omdat dit dood was, en er ook nog eens zes bypasses werden uitgevoerd. Gelukkig knapte Kees na lang revalideren op. Vervolgens leerde Astrid hem in het jaar 2000 kennen. “Kees heeft me er toen al op geattendeerd dat hij hartpatiënt is, maar ik was op dat moment verpleegkundige en zei dat ik voor hem zou zorgen en hem zou helpen. Twee jaar na onze ontmoeting trouwden we. Dat hij hartpatiënt was, maakte me echt niet uit. We hielden van elkaar en ik wilde bij hem zijn.”

Plotse hartdood

Niet alleen had Kees problemen met zijn hart; hij had ook reuma en psoriasis. Kort nadat Astrid en Kees trouwden, kwam hij dan ook in de ziektewet terecht en werd hij volledig afgekeurd. In 2007 kreeg hij vervolgens een ICD. “Er was op dat moment een wisseling van cardioloog. Volgens zijn oude cardioloog zou Kees een hartkatheterisatie ICD niet overleven, maar de nieuwe cardioloog zei dat het wel zou moeten lukken. Niet lang daarna kreeg ik een telefoontje van het ziekenhuis: uw man heeft een zeer grote kans op een plotse hartdood, dus hij moet met spoed een ICD krijgen. Echter moest Kees nog drie maanden wachten op de operatie. Dat waren heftige tijden; iedere dag wachtten we op de oproep. Dat deed veel met me.”

----