[zonzoekster]

Ik ben deze week weer eens voor controle geweest…..

3 maart kreeg ik van de “ablatie-cardioloog” te horen dat ik de pm niet meer nodig had, maar dus een reveal zou “moeten” krijgen.

21 maart bij mijn eigen cardioloog controle…. hij vond dat er maar een andere meer specialistische pm cardioloog naar moest kijken voor dat de pm definitief verwijderd mocht worden…

30 maart dus bij de pm cardioloog geweest…. Hij vond dat er zoveel “vreemde” dingen in mijn status stonden.
Hij wil eerst de gegevens (alle) uit Leeuwarden (daar is de pm geimplanteerd…) en uit Enschede (daar was de ablatie) hebben en goed bestuderen voordat hij een besluit over de pm neemt.

Op zich heel goed natuurlijk, maar wel even balen dat de pm er dus (nog) niet uit mag.
Ik moet dus nog even geduld hebben voordat ik weer meer hoor.

Maar mijn eigen cardioloog vertelde mij dat zo’n reveal maar één jaar mee gaat, en dat je daarna weer “geopereerd” moest worden.

Ik weet nu dus nog niet wat er gaat gebeuren.

Maar één ding weet ik wel, als de pm moet blijven zitten, wil ik dat ze hem onder de borstspier plaatsen. Ik heb er nu echt veel last van. Als een pukkel die uitgeknepen moet worden. Rare vergelijking misschien, maar zo voelt die spanning onder mijn huid.

Bedankt voor je antwoorden trouwens.!!!!

[zonzoekster]

Vanmorgen ben ik bij de cardioloog geweest.
Ik heb 6 weken geleden een ablatie gehad en heb nu minder ritmestoornissen dan voor die tijd. Wel voel ik af en toe een “onregelmatigheid/onrust” in mijn hart, maar geen atriumflutter meer.
Ik heb sinds 19 oktober 2010 een pacemaker.

Nu vroeg de cardioloog zich ook al af waarom ik eigenlijk die pacemaker destijds gekregen heb in Leeuwarden.
Wij weten het eigenlijk ook niet, een beetje paniekvoetbal toen geweest?
In ieder geval, de cardioloog vind ook dat de pacemaker verwijderd mag worden en dat er een apparaatje geimplanteerd zou moeten worden dat de ritmestoornissen langdurig registreert.

Weet iemand hoe zo’n apparaatje heet en hoe groot het is, hoe dat aangesloten wordt…..

De pacemaker die ik dus nu heb, daar ligt één van de leads niet goed en registreert niet/of niet goed. Daar kon hij in ieder geval helemaal niets van uitlezen.

Als ik zo’n apparaatje krijg, krijg je dan weer nieuwe leads? worden de oude verwijderd? hoe gaat dat? doen ze dat in alle ziekenhuizen?
Wie kan mij meer vertellen?

Ik heb 21 maart een afspraak met mijn eigen cardioloog en de “ablatie-cardioloog” stuurt hem een brief met de aanbevelingen.

[zonzoekster]

Over mijn rugklachten:
Ik liep al jaren met pijnklachten in mijn onderrug.
Heb bijna een jaar fysiotherapie gehad, allerlei probeersels van de therapeut gevolgd om de pijn te verminderen.
Na een jaar vond ik het welletjes en ben naar een gespecialiseerde rugpoli gegaan.
Daar heb ik allerlei bewegingsonderzoeken gehad, ben onderzocht door McKenzie therapeut, heb een MRI scan gehad, ben daarna bij de neuroloog geweest (die zag een kleine hernia maar we vonden het niet nodig om daar al iets aan te doen) en loop/liep dus nu bij een ortho manueel arts.
Die laatste heeft een aantal zoals ik het noem “kraaksessies” gedaan en mij oefeningen laten doen.
Maar niets hielp.
Nu was hij begonnen met injectie’s in de kleine gewrichtjes van mijn onderste wervels om te controleren of de pijnklachten daar vandaar kwamen. Maar dat was het ook niet.
Nu wilde hij dus hoger beginnen met injectie’s (met mijn toestemming), als die injectie’s de pijn tijdelijk wegnemen, krijg ik nog zo’n keer zo’n serie proefinjectie’s en daarna (als blijkt dat dit de juiste plaats is voor injectie’s) dan krijg ik daar een zenuwblokkade.

Ik wordt nu niet goed van de pijn in mijn rug en mag omdat ik antistollingsmiddelen gebruik niets anders slikken dan parcetamol tabletten en dat helpt niet echt tegen de rugpijn.
De arts wil niet verder gaan met injectie’s vanwege de antistollingsmiddelen, dus ik wil van die rot ritmestoornissen en de antistolling af!

Ik hoop dat ik zo een goed antwoord op je vraag heb gegeven, zoniet stel je vragen maar !

[zonzoekster]

Ik ben dit topic gestart en wil toch nog even reageren.
Ik ben nog steeds niet helemaal ritmestoornis vrij. Het is niet meer zo erg als voor de ablatie, maar het is gewoon een “rot” gevoel.
Ik ben niet bang, maar het voelt heel erg opgejaagd, een zenuwachtig gevoel, ik weet niet hoe ik het anders moet omschrijven.

Het is ook niet zo dat ik de hele dag met die extra slagen, want zo voelt het, bezig ben.
Maar als ik gewoon even rustig zit of zo, dan valt het me gewoon op. En ’s nachts….. hierdoor droom ik dus dat ik moet rennen voor mijn leven, achterna gezeten wordt of in ieder geval dingen waarbij je een snelle onregelmatige hartslag hebt.
Erg vervelend.

Volgende week moet ik voor controle naar de cardioloog.
Als hij mij nog niet op de wachtlijst voor een tweede ablatie wil zetten, omdat er dan bv niets te zien is op het nog minder dan 1 minuut durende ecg, dan vraag ik om een 24 uurs holter.

Ik wil in ieder geval weer een normaal kloppend hart en geen antistollingsmiddelen meer, want dan kunnen ze verder met pijnbestrijdingsinjecties in mijn rug. Daar heb ik namelijk heel veel last van.

Groetjes

[zonzoekster]

Met de opmerking, “omdat je bloed al te dun is” neem ik aan dat je bloed al niet snel stolt.
Dan heb je volgens mij ook geen bloedverdunners nodig.
Bloedverdunners zorgen ervoor dat, zoals Wandeltheo al zegt, er geen bloedpropjes kunnen ontstaan.
Maar als jouw bloed al “te dun is” dan kunnen er ook geen bloedpropjes ontstaan.

[zonzoekster]

Ik ben dinsdag bij de cardioloog geweest.
Mijn hartritme wordt helemaal onderdrukt door de medicijnen, en ik heb nu een pacemaker ECG, zo vertelde hij.

Hij heeft de hoeveelheid medicijnen verminderd en wil me over een half jaar weer zien, tenzij er eerder veranderingen zijn.

Ik heb gevraagd naar een ablatie. Dat doen ze niet in Arnhem, maar hij zou een brief naar Antonius zhs in Nieuwegein schrijven.
Ik hoop dat een ablatie een oplossing voor mij is. Dan zou ik misschien zonder medicijnen kunnen, als alles zou lukken….. en dan zonder pacemaker 😉

[zonzoekster]

Ik heb die pacemaker natuurlijk nog maar net, en moet er nog echt aan wennen.
Op vrijdagavond werd ik opgenomen, met spoed, en op zondag morgen kreeg ik al (eerst een uitwendige) pacemaker, en op dinsdag de definitieve.

Dus geen voorbereidingstijd gehad en weinig vooraf of achteraf over gesproken met een cardioloog of verpleegkundige.

Ik kreeg gewoon het boekje “pacemaker” van de hartstichting aangereikt en er werd gezegd dat ze een pacemaker moesten inbrengen omdat ze anders het snelle hartritme met de pauze’s daarna van zo’n 6 secondes niet konden corrigeren.

Dus geen voorbereiding, geen tijd om te wennen, gewoon pats boem.

Dus ik zit nog vol vragen…..

Ik ga ook even op het andere forum kijken, bedankt voor de tip.

[zonzoekster]

Ik ben nu 48, in 1969 was ik bijna 7 toen ik geopereerd werd. Wel toevallig dat er zoveel mensen zijn die na zo’n 40 jaar problemen hebben gekregen.

Hebben jullie je ook aangemeld bij http://www.8000vermisten.nl/ ?

Hoe het nu met mij gaat? Eerlijk gezegd vind ik die pacemaker een naar ding. Ik vind dat die erg in de weg zit. Bij elke beweging die ik met mijn linkerarm naar rechts maak, voel ik hem, een heel groot hard ding/harde plek, zitten.

Op zich heb ik geen moeite met een pacemaker, maar het feit dat ik hem zo voel, dat vind ik heel erg vervelend. Hebben jullie daar ook last van of is dat iets dat over gaat?

Welke pacemaker? Ik heb een Medtronic A3DR01, het zegt me nog niets eerlijk gezegd. Ik weet dat er 2 standen op zouden zitten. Er is nu alleen de onderste grens bepaald (50 per minuut) de bovenste grens is (bij mijn weten) nog niet ingesteld.

Ik heb nog heel veel vragen, oa wil ik morgen weten welke afwijking ik nou eigenlijk heb, maar vooral wat er aan te doen is.

In Leeuwarden hadden ze het over een cardioversie (reset van het hart) of een ablatie.

[zonzoekster]

Ik heb me even geabonneerd op deze discussie.
Ik heb bijna 2 weken geleden een pacemaker gekregen ivm hartritmestoornissen, heel hoog en daarna geen ritme.’
Ik ben in 1969 geopereerd aan een asd en waarschijnlijk zijn de ritmestoornissen een gevolg van littekenweefsel.

Maar dat moet, denk ik, nog uitgezocht gaan worden.
Ik ga morgen naar de cardioloog, en hoop meer van hem te horen.

[Auteur]

Berichten