[wendy78]

Hallo allemaal,

Sorry voor mijn late reactie, mijn pc houd er steeds mee op.
We zijn dus vorige week terug geweest naar het ziekehuis en hij is weer helemaal door de molen gegaan, foto’s, echo’s, bloed prikken enz enz en alle uitslagen waren perfect. Is dan toch wel heel fijn om dan te horen. Het gaat nu op zich redelijk. Hij heeft echt nog heel erg veel pijn rond het borstbeen en daar begint hij nu een beetje geirriteerd van te raken. Wat dat betreft vandaag eigenlijk een hele slechte dag, boos, op de bank liggen met veel pijn en zn hart de hele dag voelen bonzen. Morgen weer een dag denken we (ik) dan maar 😉
over 2 weken een fietstest en aan de hand van die uitslagen wordt er een revalidatieplan opgemaakt.

Fijn weekend allemaal!

[wendy78]

Hoi,

Ik ben partner van een hartpatient, mijn vriend is net 3 weken geleden geopereerd, zie mijn berichtjes hier op het forum, stuur me gerust een bericht, geen probleem.

Groetjes Wendy

[wendy78]

Hallo,

Het weekend was niet zo fijn, verhoging en hij voelde zich grieperig, dus het hele weekend een beetje op de bank gelegen. Vandaag ging het al weer een stuk beter, hij ervaart het alleen als vervelend dat hij nog niet heel diep door kan ademen. Morgen gaan we buiten een wandeling maken, hij is nog helemaal niet buiten gewweest en ik denk dat het goed voor hm is om even buiten te komen, ook voor zn ademhaling en zn conditie weer wat te verbeteren. 31 januari hebben we een afspraak bij de cadioloog voor controle, ben erg benieuwd.

Wia, ik zou inderdaad een nieuw pnderwerp starten, dan zien de mensen dat en zullen er zeker reacties komen, suc6! En achter de geraniums zitten, nee hoor, dat doen we allemaal pas als we er klaar voor zijn, tot die tijd blijven vechten voor jezelf!

Groetjes Wendy

[wendy78]

Hallo,

nou weer even een update, de afgelopen dagen gingen eigenlijk heel goed, zo goed dat hij vandaag thuis is gekomen. Ik kan er nog steeds niet echt over uit, zo snel thuis na zo’n zware operatie. Vroeger moest je voor een blindedarm operatie al 2 weken in het ziekenhuis blijven, echt bizar!!
Hij ligt nu lekker te slapen, want met dat gesnurk van zijn kamergenoten heeft hij toch niet lekker kunnen slapen de afgelopen week 🙂 Hij heeft nog wel veel pijn aan het borstbeen, maar ja logisch, volgens mij moet dat voelen alsaf er een vrachtwagen overheen is gereden. Ik ben zelf gelukkig vrij ristig nu, schik alleen nog wel steeds als ik zn gezicht zie, zo wit en een beetje gelig, maar dat zal ook wel weer bij trekken als hij een paar dagen thuis is.
Ik zal jullie nog wel op de hoogte houden hoe het hier thuis gaat, ik hoop dat we vanacht allebei eens toekomen aan een goede en rustige nachtrust!!

[wendy78]

Nou daar ben ik weer even. Hij zag er slecht uit vandaag, beetje geel grouwe kleur en hij was erg benauwd, had moeite met ademhalen en zat steeds tegen hyperventilatie aan. Hij hoorde zn hart steeds heel hart kloppen, gek want hij had eerst een mechanische klep met het horloge geluid en dat is nu natuurlijk weg, maar hij ervaard dit dan weer als erg vervelend. Nouhad ik ook het idee dat zn hart hard aan het kloppen was, was goed te zien in zn nek en zn hooft ging zelf een beetje meedoen met zn hartslag. Ben nog even naar de verpleging gelopen, zn hartslag was 90 redelijk netjes dus. Ik ga er dan ook maar een beetje vanuit dat zn hart toch een klep heeft moeten verwerken en daarom nu extra zn best moet doen.
De dag zit er weer op, ik kan nog net mijn huis vinden, verder leef ik een beetje in een roes, ben steeds een uur onderweg naar ht ziekenhuis, 4 keer per dag, gelukkig is het nu weekend maar maandag weer gewoon werken, hoewel ik er steeds meer aan zit te denken om me ziek te melden of vrij te nemen, want dit is eigenlijk geen doen. Gelukkig heb ik hier thuis mijn hondje waar ik zoveel steun aan heb. Ik ga een douche nemen en mn bed is, op naar de volgende dag………………………..

[wendy78]

Dat is precies wat de verpleegster ook net zei. Ik heb stiekem toch even gebeld, mn vriend wilde niet dat ik de zusters zou lastig vallen (wat ik overigens helemaal niet doe hoor), maar ik wilde toch even geruststelling. Inderdaad zit in het aard van het beestje, hij denk maar dat hij maandag gelijk naar huis kan 😉 😉
Hartritmestoornissen heeft hij ook even gehad, zn Kalium gehalte was te laag, met wat extra kalium ging het gelijk weer beter.

Ik ga nog even mn bed in, kan nog wel wat slaap gebruiken, Ik zal vanavond nog even een update achterlaten.

fijne dag!

[wendy78]

Hoi,

fijn dat je steeds reageerd hoor, ik merk hoe meer verhalen ik hoor, hoe meer steun ik daaraan heb. Het is voor mij ook maar allemaal nieuw 😉
Kreeg gisteravond nog een sms, hij had toen hyoerventilatie en net kreeg ik een sms dat hij koorts heeft 39.1 en dat zn saturatie 76 was. Ze hebben weer dat zuurstof draadje bij zn neus gehangen en nu was zn saturatie weer goed (97). die koorts zit me nu echt weer niet lekker, misschien gisteren toch teveel gedaan ineens. Hij had gelukkig wel goed geslapen, maar hij maakt zich wel zorgen, zn buurman in het ziekenhuis had dezelfde symtomen en had vocht achter zn longen en moest weer terug naar de IC, nu is hij bang t zelfde te hebben. Ben blij als alles weer een beetje rustig is, tegen die tijd heb ik zelf een nieuw hart nodig door de stress 🙁

Groetjes Wendy

[wendy78]

Hoi,

Bedankt voor je reactie. Hij is inmiddels wat minder in de war. Kwam vandaag binnen en hij stond op om even naar de wc te lopen, ik stond met mn mond vol tanden. Nu al lopen!! Vind het ook allemaal wel heel snel hoor, jeetje gisteren was alles nog zo vaag en nu ineens lopend naar de wc en toen ik wegging zelf een rondje lopen, met rollator.
Hij is nog erg moe, door de mofine die hij kreeg, werd hij erg moe, maar hij kon er ook niet van slapen, heel vervelend!!
Hij vertelde wel dat de verpleging steeds zn gewicht opnemen, omdat hij waarschijnlijk vocht vasthoudt, dat baart me wel zorgen hoor, wat doen ze daaraan en kan het gevaarlijk zijn? Kan er op internet eigenlijk niets zinnigs over vinden.
Ik heb zelf zulke rare emoties, dan weer heel erg blij omdat het eigenlijk gewoon heel goed gaat, maar de volgende minuut, kan ik helemaal in paniek raken als hij iets onverwachts doet, of b.v. dat hij vocht vast houdt. Hij is er zelf eigenlijk heel nuchter onder en hij gaat er gewoon vanuit dat hij over 3 dagen naar huis mag, maakt grapjes enz enz, maar ik vind het allemaal heel erg moeilijk, wordt nog wat met zo’n nereut als ik, als hij thuis komt. Maar ja ik laat het ook allemaal maar over me heen komen 🙂

Fijn weekend!

[wendy78]

Hallo lieve mensen,

Het is al weer een tijdje geleden dat ik mijn bericht hier geplaatst heb. Door prive omstandigheden kom ik helaas niet eerder reageren. Gisteren is mijn vriend geopereerd en ik wil jullie toch even vertellen hoe alles is verlopen.
Hij is geopereerd in het LUMC en petje af voor het ontzettende lieve en deskundige personeel zowel op de IC als op de afdeling, ik heb daar tot nu toe erg veel steun aan gehad!!
Het was inmiddels duidelijk dat hij een verkenshartklep kreeg en dat er een nieuw stuk aortawortel werd geplaatst. Op de dag van de opame (dinsdag) hadden we nog een gesprek met de chirurg, due vertelde ons dat het niet duidelijk was tot waar de aortawortel verwijd was en dat het zo maar zou kunnen zijn dat de “boog” boven de aortawortel ook vervangen zou moeten worden. Dit zou meer risico’s met zich mee brengen en de operatie zou dan nog wel eens een paar uur langer kunnen duren. Ze konden dit niet van te voren zeggen, want dat zou pas zichbaar worden tijdens de opertie zelf. We zijn hier dus behoorlijk van geschrokken. Woensdag om 08.00uur was hij als eerste aan de beurt. Ik heb hm om 06.00uur nog even gesproken, toen waen ze al druk met hem in de weer. Daarna heb ik een kalmeringpilletje genomen in de hoop dat ik nog een paar uur kon slapen, ik was, al een paar weken trouwens, bloednerveus.
Om 14.00ur ben ik zelf het ziekenhuis gaan bellen, ik wist namelijk nog steeds of niet of die boog en nu ook uit moest en of de operatie nog veel langer ging duren. De assistente vertelde me dat de hant long machine net was uitgezert en dat de chirurg binnen 1,5 uur kon bellen. nou nog geen half uur later werd ik al gebeld, alles was goed gegaan, de boog zag er netjes uit en hoefte dus niet vervangen te worden, mt tranen van blijdschap hing ik op, wat een opluchting!!
Om 17.00uur mocht ik naar de IC om bij hem te zijn. Daar aangekomen, was de blijdschap snel weg, wat vreselijk om iemand zo te zien liggen. Hij lag nog aan de beademing en ze wilden steeds zn slaapmedicatie verminderen, maar dan ging zn lichaam heel eng liggen shaken en werd hij heel onrustig wakker. Dus elke keer werd er maar weer watmeer slaapmiddel bij gespoten. Om 21.00 kwam de dokter en die vertelde dat dat heel normaal was, iedereen reageerd anders op de narcose. Hij heeft me verzekend dat alles goed was en dat ik gerust naar huis kon. Ik heb laten nog de nachtzuster gesproken en die vertelde dat hij inmiddels goed wakker aan het worden was en van de beademing af was. Nou vanmorgen dus weer het eerste echte contact met hem na de operatie. Hij zei gelijk dat hij zich veel beter voelde dat bij de vorige operatie (hij lag toen ererst 6 weken in het ziekenhuis met endocarditus).
Net weer even bij hm langs geweest en toen begon ik me toch wel weer een beetje zorgen te maken, hij was erg verward, kon zn ogen niet open houden en zag er slecht uit, maar goed ik probeer de hele tijd tegen mezelf te zeggen, dat hij een zware operatie heeft gehad en dat het daar allemaal bij hoort, maar het maakt me zo onrustig. Zeker gezien zijn verleden, ik en hij ook, zijn erg bang dat hij weer een hersenbloeding zal krijgen en ik ben vooral erg bang, na zoveel ellende die hij al meegemaakt heeft, dat zn lichaam er gewoon geen zin meer in heeft. Ik hoop dan ook dat iemand dit leest en dat iemand me kan vertelle dat dit ook heel normaal is. Sorry voor mijn lange verhaal weer, maar voelt wel goed om het even van me af te schrijven.

Groeten Wendy

[Auteur]

Berichten