[tygo]

kneusje schrijft:
[quote]:P Hoi meiden,

allereerst lieve Margreet; ga je alstublieft niet schuldig voelen als je een hoop ellende te vertellen hebt :blink: wij kunnen heel erg meevoelen met je maar hoeven het niet zélf te beleven dus doe je ons echt niet tekort!
Om eerlijk te zeggen ben ik blij niet de enige te zijn met deze rotzooi :blush: al gun ik het niemand en zeker niet mensen die zo lief zijn als jullie.

Ik ken dat schuldgevoel, je typt te langzaam voor de woorden en boosheid en frustratie in je hoofd maar als je dan weer ziet wat voor ’n epistel er dan weer staat denk je gelijk: “dat kan ik toch niet mailen, ze hebben zélf als zoveel shit te verwerken”…..:S

Toch doe je het omdat het zo helpt het zware hart te ontlasten en daar willen hartgenoten graag bij helpen.
Persoonlijk raken jullie verhalen me erg maar steunt het me ook om te blijven vechten want de wereld is alleen nog maar fijn door mensen zoals wij….de keiharde egoïsten maken alleen maar dingen stuk….zo is het toch?
Blijf dus schrijven zolang als je wilt en als wij niet zouden willen of kunnen lezen zijn we daar toch vrij in…..:) ik lees ze juist heel graag en heb nog nooit op een forum gezeten.
Ik zag daar het nut niet van in, veel leeg gezwets maar dit is zo anders…..

Hoe is het vandaag gegaan Margreet, is het voor haar tegen of meegevallen?
Ik heb zo geduimd voor haar…..heeft het geholpen?:huh:
En dan dat horrorverhaal van de brandwonden,bbrrrr wat erg het is snel duidelijk als een brandwond door specialisten beoordeelt moet worden…
In gedachten knuffel ik haar extra en als ze onder het mes moet je de datum doorgeven want je weet nooit wat een extra kaarsje doet.
Bovendien heb ik al heel wat dierbaren die overleden zijn en die kan ik dan om hulp vragen…..wie weet helpt het.
Proberen kan altijd toch?:unsure:

Als contrast dan weer die gekke bullen van Marjolijn, die stralen op foto al zoveel rust uit dat mijn hart vanzelf een beetje rustiger gaat kloppen…super toch?!
Ik ben allergisch voor honden en heb dat nooit heel erg gevonden maar nu ik ouder wordt en minder voor de kinderen hoef te zorgen lijkt een hondje toch wel heel leuk….
Nou ja, niets aan te doen maar ik vindt het leuk naar die speelse beesten te blijven kijken…….:laugh:
Blijf dus gekke foto’s sturen Marjolijn, ik geniet ervan.
Nog een vraagje; komt de naam Teal’c van de serie Stargate? (ben zelf een sf-fan, dat snap je wel)
Wat erg dat hij er niet meer is, hoe kwam dat zo snel of praat je daar liever niet over…..ook goed hoor meid…

Nou lieverds, ik ga maar eens mijn best doen om een beetje te rusten want morgen is weer een stagedag voor mijn dochter en hoop ik op een beter “begin”….

Dikke knuffel voor straks of wanneer je dit leest en fijne dag,nacht, of week….

Eugenie[/quote]

[tygo]

kneusje schrijft:
[quote]:laugh: Hoi meiden, fijn weer wat van jou te horen Margreet, want ik maakte me een beetje zorgen on je.
Wat jij allemaal afgelopen jaar om de oren heb gekregen….brrrrr…..vreselijk!
Ik vind het heel erg wat je dochter is overkomen en overkomt.
Dat ze nu van haar eigen groep wordt afgehaald , daar zijn geen woorden voor! :angry:

Ik hoop wel dat nu de druk op je dochter wat minder wordt en ze zich makkelijker ziek kan melden als dat nodig moet zijn, nu haar de verantwoording voor de groep ontnomen is…. :silly:
Nu eerst maar eens de operatie, ik zal een hele dikke kaars aansteken…hou je ons op de hoogte hoe het gaat met haar?

Mijn dochter heeft gelukkig een paar dagen vrij gehad (al moest ze heel veel huiswerk maken) en ik heb haar net weer op het werk afgezet.
ik hoop zo dat het dit jaar beter gaat en ze wat plezier krijgt in de stage.

Het werk vindt ze prima hoor, het gaat puur om de begeleiding.
Zo kreeg zo vlak voor de kerst bv te horen dat ze op bepaalde kamers nog niet mocht staan omdat ze volgens de leiding nog niet genoeg over die ziektebeelden had geleerd…
(onzin hoor, ze wist er alles van maar moest dit ineens helemaal op papier gaan zetten en dat is ongeveer 130 bladzijdes typen dus duurt even)
Bovendien is ze op papier boventallig, met andere woorden, ze staat dan op een kamer met 2 gediplomeerde verpleegkundigen omdat ze niet zelfstandig alleen mag werken.
Maar rond de Kerst was het druk en wat schetst onze verbazing, ze stond ineens niet boventallig maar alleen met 1 gediplomeerde op een kamer en dat niet alleen maar dan óók nog op een kamer waarvoor ze een dag eerder nog niet genoeg voor had geleerd!!!! :silly:
Dan is er ineens niets aan de hand en mag ze bij elk ziektebeeld zelfstandig werken…..snappen jullie het nog?!
Kan goed zijn dat er vandaag weer genoeg mensen zijn en de oude “regels”ineens weer gelden….
Zo gaat het nu al vanaf het begin en onze dochter weet dus niet waar ze aan toe is.
We wachten dus maar weer af maar het vertrouwen is tot een dieptepunt gezakt.

Gelukkig doet haar darm weer beter zijn best en is de pijn weg…bovendien kreeg ze (ook door de stress) heel veel last van haar reuma….en de kou is er ook niet goed voor.
We zijn blij als de zomer in aantocht is.

Zelf hou ik wel van sneeuw en hebben Jan en ik gister heerlijk gewandeld maar op de straat en stoep is het inderdaad spekglad en gevaarlijk….

Marjolijn, zorg dat je man vandaag de tandarts spreekt hoor…die koorts is geen goed teken….
Zelf moet ik ook…..er lijkt een zenuw bloot te liggen….jippie!
Oude kies met een bejaarde vulling, dus ik ben bang dat het een kroon wordt en ik heb juist de tandarts vergoeding (omwille van de premie) verlaagt…. :angry:
Duimen dus weer….hellup…hahaha…

Nou meissies, het is nu het jaar van de tijger en zowel mijn man als ik als eens van de kinderen (weet alleen niet meer wie het was) is tijger dus wie weet grommen we dit jaar flink en krijgen we meer kracht…..
Zou welkom zijn.

Ik ga nu de konijntjes even verschonen en extra hooi geven voor de koude nachten en hou jullie op de hoogte.

Dikke knuffels voor allemaal en de beestenboel en tot gauw.

Eugenie[/quote]

[tygo]

kneusje schrijft:
[quote]:laugh: Hoi meiden, fijn weer wat van jou te horen Margreet, want ik maakte me een beetje zorgen on je.
Wat jij allemaal afgelopen jaar om de oren heb gekregen….brrrrr…..vreselijk!
Ik vind het heel erg wat je dochter is overkomen en overkomt.
Dat ze nu van haar eigen groep wordt afgehaald , daar zijn geen woorden voor! :angry:

Ik hoop wel dat nu de druk op je dochter wat minder wordt en ze zich makkelijker ziek kan melden als dat nodig moet zijn, nu haar de verantwoording voor de groep ontnomen is…. :silly:
Nu eerst maar eens de operatie, ik zal een hele dikke kaars aansteken…hou je ons op de hoogte hoe het gaat met haar?

Mijn dochter heeft gelukkig een paar dagen vrij gehad (al moest ze heel veel huiswerk maken) en ik heb haar net weer op het werk afgezet.
ik hoop zo dat het dit jaar beter gaat en ze wat plezier krijgt in de stage.

Het werk vindt ze prima hoor, het gaat puur om de begeleiding.
Zo kreeg zo vlak voor de kerst bv te horen dat ze op bepaalde kamers nog niet mocht staan omdat ze volgens de leiding nog niet genoeg over die ziektebeelden had geleerd…
(onzin hoor, ze wist er alles van maar moest dit ineens helemaal op papier gaan zetten en dat is ongeveer 130 bladzijdes typen dus duurt even)
Bovendien is ze op papier boventallig, met andere woorden, ze staat dan op een kamer met 2 gediplomeerde verpleegkundigen omdat ze niet zelfstandig alleen mag werken.
Maar rond de Kerst was het druk en wat schetst onze verbazing, ze stond ineens niet boventallig maar alleen met 1 gediplomeerde op een kamer en dat niet alleen maar dan óók nog op een kamer waarvoor ze een dag eerder nog niet genoeg voor had geleerd!!!! :silly:
Dan is er ineens niets aan de hand en mag ze bij elk ziektebeeld zelfstandig werken…..snappen jullie het nog?!
Kan goed zijn dat er vandaag weer genoeg mensen zijn en de oude “regels”ineens weer gelden….
Zo gaat het nu al vanaf het begin en onze dochter weet dus niet waar ze aan toe is.
We wachten dus maar weer af maar het vertrouwen is tot een dieptepunt gezakt.

Gelukkig doet haar darm weer beter zijn best en is de pijn weg…bovendien kreeg ze (ook door de stress) heel veel last van haar reuma….en de kou is er ook niet goed voor.
We zijn blij als de zomer in aantocht is.

Zelf hou ik wel van sneeuw en hebben Jan en ik gister heerlijk gewandeld maar op de straat en stoep is het inderdaad spekglad en gevaarlijk….

Marjolijn, zorg dat je man vandaag de tandarts spreekt hoor…die koorts is geen goed teken….
Zelf moet ik ook…..er lijkt een zenuw bloot te liggen….jippie!
Oude kies met een bejaarde vulling, dus ik ben bang dat het een kroon wordt en ik heb juist de tandarts vergoeding (omwille van de premie) verlaagt…. :angry:
Duimen dus weer….hellup…hahaha…

Nou meissies, het is nu het jaar van de tijger en zowel mijn man als ik als eens van de kinderen (weet alleen niet meer wie het was) is tijger dus wie weet grommen we dit jaar flink en krijgen we meer kracht…..
Zou welkom zijn.

Ik ga nu de konijntjes even verschonen en extra hooi geven voor de koude nachten en hou jullie op de hoogte.

Dikke knuffels voor allemaal en de beestenboel en tot gauw.

Eugenie[/quote]

[tygo]

Welkom gast!!!!
Babbel gerust mee!

[tygo]

Hoi Marjolijn

:laugh: Ik hou wel van sneeuw hoor, (als het blijft liggen zonder een modderboel te worden.)

Is toch wel makkelijker voor je, om zelf te gaan prikken? Scheelt weer ritjes he.

Zo te lezen verheug je je al enorm op je vakantie :laugh: Lekker hoor, heb je iets om naar uit te kijken.

Was het vanmorgen nog een ‘witte wereld’? Of kon je er door heen. (en anders vinden jouw bullen het vast niet erg als vrouwtje thuis werkt!)

Ja, de EMDR was heftig, pas na 5 dagen ging het beter. Morgen moet ik weer naar haar toe maar ik wil nog even geen EMDR! En zeker niet voor het weekeind! Dat wil ik voortaan alleen op maandag.

Ik vraag me af hoe het met Eugenie en haar dochter gaat!!

Maak me toch wel zorgen nu!

Liefs en knuffel Margreet

[tygo]

Hoi Marjolijn en Eugenie

Het is weer even een tijdje geleden dat ik schreef (lijkt in mijn opinie wel jaren 😉 )
Hoe is het bij jullie?
Marjolijn, lukt alles nog lekker met werk en niet al te veel last van de sneeuw (of gladheid?)
Hoe is het nu met Branco? (die naam kwam bij me op als naam van de hond die het toen benauwd had, maar volgens mij vergis ik me) Maar hoe gaat het nu, heeft hij er daarna geen last meer van gehad?

Eugenie, hoe gaat het met jou, en met je dochter, is ze inmiddels al bij de cardioloog geweest om te kijken of dat middel geen negatieve gevolgen heeft gehad voor haar?
En hoe gaat het verder met haar?

Sorry dat ik niets meer liet horen, maar de EMDR therapie hakte er behoorlijk in bij mij, was lichtelijk wanhopig!

(maar we zijn allemaal en tikje stil, gaat het wel goed met jullie?)

Voor straks welterusten hoor,

en knuffels en liefs van mij, Margreet

[tygo]

Ik heb het geprobeerd Lisa. maar toen ik op verder klikte, bleek dat ik me eerst moest inloggen. En zag ik ook dat het vooral ging om het helpen zoeken op die manier naar goede artsen. Ik weet dat mijn huisarts geen ruimte meer heeft voor nieuwe patienten, dus daar zit hij ook niet op te wachten 😉
Gelukkig heb ik hem met kerst een kaart gegeven met mijn waardering daar in uitgesproken. En ik zeg het ook wel een tegen hem, hoe blij ik met hem ben. Zou ik vroeger niet gedurfd hebben, maar nu wel. Hij verdient het gewoon, die waardering, want lang niet alle huisartsen zijn zo hoor.

Groetjes Margreet

[tygo]

Jemig Marjolijn!!! Dan schrik je je toch het apezuur!!! Ach die arme Branco, wat zal hij bang geweest zijn, ik vind dat zo zielig! Maar dit krijgt hij toch niet door een penisschachtontsteking??? Is zijn hart wel goed? Gets Marjolijn, laat het nog eens goed nakijken! Is het daarna niet meer gebeurt?
En of de sneeuw weg zal zijn na het weekeind, ik betwijfel het, maar de tijd zal het leren he.

Ik zat vorige week vrijdag met mijn jongste dochter bijna 5 uur in het ziekenhuis, op de eerste hulppost. Ze had vreselijke buikpijn, bijna niet uit te houden. Dit heeft ze al zo veel vaker gehad maar het wordt erger. Ze heeft een verwijzing van de huisarts voor een echo op gyneacologie, met verdenking op endometriose. (iets wat wij zelf al jaren zeggen ivm de klachten die ze heeft en haar geschiedenis) Maar die echo kon pas 19 februari. Ik zei, bel dan de ha even op, of hij zelf de afspraak naar vandaag kan zetten. Als hij belt lukt dat misschien wel.
Onze eigen ha was er niet, en zijn vervangster wilde haar eerst zien! Verdorie, snap nog steeds niet waarom, een blik in haar dossier en je weet ook het een en ander. Dus mijn buurman bellen, of hij haar wilde halen, want ze kan nu geen autorijden na de operatie. (waar ze ook nog veel pijn van heeft en waar ze zo in teleurgesteld is, omdat het zo lelijk is) Dus de buurman met haar naar de ha, die vond dat een blinde darm ook niet uitgesloten kon worden. (is al zo vaak bekeken!) en maakte een nieuwe verwijsbrief met verdenking op blinde darm :dry: Voor de eerste hulp. Nou, dan weet je het wel, op de eerste hulp ben je niet gelijk weg! Het was superrustig ddar, gelukkig wel, maar ik had ook gezegd dat ze net geopereerd was dus echt geen hele dag daar kon zitten.
Uiteindelijk voelde hij iets met onderzoek, maar bij de echo was de blinde darm onvindbaar. ook de radioloog die erbij kwam kon hem niet vinden! Hij zit achter een darm verstop zei ze. Nou, dat was jaren geleden ook al zo, toen vroegen ze al of hij er al uit was 😉

Baarmoeder en eileiders waren niet te zien, omdat ze geen water gedronken had, en dat moet als er zo’n echo gemaakt wordt. Maar ja, daar kwam ze ook niet voor he, nee nee, ze werd gestuurd voor verdenking op blinde darm! En dan telt de rest niet!
De ontstekingswaarden in haar bloed was niet dermate dat ze aan een blinde darmontsteking dachten, (goh, niets nieuws hoor, haar bloed is sowieso nooit goed)
Als ze koorts kreeg direct terugkomen, dan zou het alsnog wel haar blinde darm zijn.
S’avonds had ze ondanks de paracetamol 38 maar ook dat zijn we gewend, ze heeft zo vaak verhoogde temperatuur.

Gelukkig is de pijn nu houdbaar geworden, (tot de volgende menstruatie) en gaat ze maandag naar de eigen ha, om te bespreken of ze eerder voor die echo kan. Ze heeft een kinderwens en met eventueel endometriose zal dat al moeilijker gaan!. Bij haar eerste kijkoperatie, 10 jaar geleden, (ze was toen 17 jaar) is haar baarmoeder goedgezet, die was gekantelt, en verklevingen weggehaald. Toen ze 13 jaar was had ze een 2 x zo grote en verdikte eileider, en toen ze 15 jaar was had ze 2 cyste’s, een kleintje en een van 5 en een halve centimeter. Zijn door hormonen te slikken weggegaan, (ze kreeg toen orgamentril) Nu weten we (lazen we) dat dit alles voorkomt bij endometriose en ook dat de diagnose vaak te laat gesteld wordt! Zelfs bij een 2ste kijkoperatie niet gezien wordt.

Mijn medicijnen van de hom.arts slaan echt goed aan. Ik merk het steeds meer. Er zijn nu meer dagen dat het goed gaat, geen angst of onrust is. Maandag ben ik begonen met EMDR, en as maandag de echte eerste EMDR sessie. Duurt anderhalf uur!
Elke week het gesprek met mijn ha is ook heel erg goed geweest voor me! Hij begeleidt me geweldig, als ik ergens bang voor ben dan kijkt hij er naar luistert naar hart en longen, en kan me dan geruststellen. Ik moet leren om niet te denken dat ik lastig ben voor hem, zei hij (daar was ik bang voor) Ik kwam nooit met klachten maar hielp juist zelf graag mensen. Ik moet liever over mezelf gaan denken.

Als er een site was waar je huisartsen een pluim kon geven, nou, dan deed ik dat a la minuut! Ik heb hem al 23 jaar als huisarts, en hij is altijd zo geduldig en begrijpend geweest, neemt rustig 3 kwartier de tijd voor je, ook al zit de wachtkamer dan vol! 😉 Als ik me dan ongemakkelijk voel daardoor, zegt hij dat ik me daar niet druk over moet maken.

Zo, dat was weer een heel bericht merk ik :laugh:

(en zo zie je maar weer he Marjolijn, en met dieren en met kinderen kunnen er gezondheidsproblemen zijn. Maar ja, dieren zijn vaak ook net kinderen 🙂 )

Ik hoop echt dat het met Eugenie gaat!!

Knuffels van Margreet

[tygo]

Hoi Marjolijn en Eugenie

Ik wilde gewoon even weten hoe het met jullie is!!!

Heb je lekker gewerkt Marjolijn, is het systeem nu helemaal in orde? En heb je geen sneeuwproblemen op de weg gehad (dan zou je ze waarschijnlijk vandaag wel hebben. Hier in Leiden ligt wél sneeuw) Hoe is het met de doggy’s en de katten!
(en met je je husband!, Arme Danny, zou hem bijna overslaan ;))

Eugenie, hoe gaat het nu met jou??? Had je de uitslag van de cardioloog al, Weet even niet meer wanneer je moest 🙁
En hoe gaat het met je dochter, heeft ze inmiddels al een stageplaats? Ik hoop zo van wel!!
Deze hele situatie is voor jullie zo akelig!

Ik hoop dat je toch ondanks alles van het weekeind kan gaan genieten, hopelijk schijnt bij jullie het zonnetje net zo gezellig als hier!

Voor allebei veel knuffels! Margreet

[url=http://www.funpagina.eu][/url]

[tygo]

Dus echt opgeschoten is je dochter niet he Eugenie? Want geen stageplek is wel heel lullig! Ik hoop toch echt dat er snel een plaats voor haar is, het zou zo zonde zijn van de tijd die ze er al ingestoken heeft En dan de zorg om en voor je man en zoon, en ook om jezelf, doe je het wel alstjeblieft rustig aan? (weet dat dat moeilijk is, uit ervaring)

Knuffel voor jou en je hele gezin!

Marjolijn, lekker zeg, telkens dat systeem stuk, kun je thuis werken! Schiet niet op als je telkens voor noppes naar je werk rijdt, gelukkig dat de wegen nu wel begaanbaar zijn, anders was het helemaal balen! Ik hoop dat het snel opgelost is, (maar je bullen zullen vast wel blij zijn dat het vrouwtje extra thuis is :laugh: )

Het was gisteren dat ze geopereerd werd. Maandag moest ze naar beverwijk en gisteren geopereerd. Het is haar zo tegen gevallen, erg veel pijn, heel grote wond.
Ging al mis met infuus inbrengen en toen werd ze zo zenuwachtig!

We zijn gisteren niet op bezoek geweest want ze belde uiteindelijk zelf dat het niet hoefde, ze was zo ziek, zo veel pijn en een erg lage bloeddruk en heel snelle hartslag.

Toen zei de verpleegster: oh ze hebben iets in het infuus gedaan wat ze helemaal niet had mogen hebben. (is waarschijnlijk op de uitslaapkamer gedaan) Dus hebben ze dat gelijk weggehaald en morfine gegeven. Nou, ik denk dat het tramadol was, en dat vind ik zo slordig!! Het sataat in de papieren, dat ze er niet tegen kan en het nooit meer mag hebben. Maar ze hebben op de uitslaapkamer niet in de papieren gekeken.
Toen ze net verbrand was kreeg ze tramadol en daar is ze de hele avond en nacht zo ziek van geweest, wij wisten ons geen raad meer. Helemaal dizzy, haar hartslag vreselijk snel, ze voelde zich kl…. En dat was dus giteren ook zo, nu zei de verpleegster vanmoregn dat ze niet wist wat er gisteren in het infuus gedaan was. Nou, mooi dat ze het wel weten!! Anders had de verpleegster gisteren niet gezegd dat ze iets gegeven hadden wat niet mocht. En het staat genoteerd wat er gegeven wordt. Het lijkt alsof ze het niet willen toegeven dat er een fout is gemaakt.

Gisteravond laat was haar bloeddruk 84/54 nog steeds laag vonden ze (maar wij zijn dat bij haar gewend) Hartslag was rustiger, maar ze moest waarschuwen als ze weer last kreeg.
Heeft ze niet gedaan, kreeg wel last maar was zo bang dat ze dan wat in het infuus zouden doen, en dat vertrouwen was weg.
Vanmorgen is het infuus eruit gegaan was haar bloeddruk 99/58 en gelukkig mocht ze naar huis, ze knapt thuis het beste op vinden wij. Mijn man is haar nu gaan halen, ze blijft dan tot vrijdag hier en gaat dan weer naar haar eigen flatje, naar haar eigen katten.
Want die mist ze!

Wel heel erg lief dat jullie aan haar dachten. (al zou jij, Marjolijn, al iets kunnen weten 😉 want op mijn hyve staat wel telkens iets over Femke omdat vriendinnen er naar vroegen)

Dag meisjes, ik ben blij met jullie!

En oh ja, de homeopatische medicijnen slaan aan, mijn angststoornis wordt minder! En mijn huisarts begeleidt me heel goed en stelt me gerust waar dat mogelijk is.

Liefs en knuffels, Margreet

[tygo]

Hoi Meisjes

Dat klinkt niet gezellig, Marjolijn, wat Danny heeft! Wat duurt het dan nog ;ang, dat hij er aan geholpen wordt!?
En zo te horen wordt er bij jullie ook al zo weinig gestrooid :S De gemeente roept wel heel hard: wij strooien voldoende, nou ik zie ze niet hoor! Ze strooien zeker alleen in hun eigen straatjes!

Eugenie, getver, meis, wat heeft jouw dochter een pech met haar stage zeg!! Wat hardstikke zonde voor zo’n meisje! Het is eigenlijk bijna niet voor te stellen he, dat mensen zo zijn, maar helaas, ze bestaan :angry:

Maar het is fijn dat die voedingsassistente haar nog net een hart onder de riem kon steken, want dat had ze op dat moment hard nodig!

En zo te horen heeft ze niet een echt goede stagebegeleidster, en die heb je juist nodig!
Wat jammer he, dat ze geen eigen inbreng mag hebben waar ze stage zou willen lopen.
En laat ze alstjeblieft niet aan zichzelf gaan twijfelen hoor, als al die andere stages goed gingen ook qua socialiteit en vriendelijkheid, dan ligt het zeer zeker niet aan haar maar aan de gene met wie ze moest werken. Je zult het verdorie maar treffen he.

Ik hoop dat het gesprek maandag goed zal gaa, maar ik kan me voorstellen dat je op het ogenblik aan alles en iedereen twijfelt.

Probeer wat leuks te doen dit weekeind, al was het maar lekker op de bank hangen!
Trouwens, de Avator was geweldig!!! Mijn ega had hem gedownload, kon ik hem toch zien. De letters zijn dan altijd kleiner, maar ik heb zo’n Annie MG Schmidt bril :blush: (ja, zo noem ik die bril, het is er een met een kokerlens, speciaal voor de tv) en dat is ideaal, zo kan ik toch mooie films kijken)

Marjolijn, ik hoop ook dat het maandag te rijden is, want anders zou de operatie van mijn dochter niet eens door kunnen gaan. (als het zo slecht zou zijn als afgelopen week toen er files waren tot na 12 uur s’nachts)

Meisjes, een fijn, rustig weekeind hoor, en heel veel liefs van mij, (Margreet

[tygo]

Hoi Lieve Marjolijn en Eugenie

Ik hoop dat jullie allebei een fijne jaarwisseling hebben gehad! (Marjolijn, ik hoop dat jouw bullen en katten niet zo bang waren als Lexia en Pica! Lexia wilde niet naar buiten om haar behoefte te doen,e n Pica kroop door het huis, zo zielig!!)

Voor 2010 hoop ik voor jullie en iedereen een gezonder, warm, liefdevol jaar!

[url=http://www.funpagina.eu][/url]

Liefs en stevige knuffel van Margreet

[tygo]

Had ik gvd een heel verhaal, maak ik een fout, is alles weg, boehoe 🙁
Dus dan maar kort. Ik ga vandaag naar het feest van sinterklaas in de Ahoy, (kaartjes van een vriendin van mijn dochter) Met kinderen en kleinzoon, Jasmijn is nog te klein, daar wordt op gepast door de buurvrouw.

Morgen ga jij lekker een nieuw koffiezetapparaat halen, Ik heb een senseo geval en een gewoon koffiezetapparaat, dus ben redelijk veilig gesteld als een van de 2 kaduuk zou zijn :laugh:
Nu moet ik mijn koffie op gaan drinken anders heb ik ijskoffie :silly:

Doe het rustig aan hoor vandaag. (oh ja, mijn bloeddruk was ook zo laag bij de ha een keer 84/50 hartslag 39 maar ik was dat al gewend door de sotalol. Nu, met de perindopril is de bleoddruk omhoog gegaan, zal wel zo horen dan he.)

Enjoy your day!!

Knuffels van mij. (ik hoop dat het goed gaat bij Eugenie!! )

[tygo]

Hoi meisjes

Is het systeem dan nu weer goed Marjolijn?? En wel lekker dat je ook thuis kan werken, las dat zo beter uitkomt voor je.
5 Kliko’s, :woohoo: :laugh: heerlijk toch, ik merl zelf altijd als ik ergens ben dat ik met het laatste stukje in mijn hand blijf zitten 😆 om dan tot de ontdekking te komen dat ze geen hond hebben 😉

Zou die enalapril je energie omhoog moeten brengen dan Marjolijn? Zelf ben ik ook niet meer vooruit te branden. (ik heb perindopril, is toch ongeveer hetzelfde?)
Was het voor de rest goed bij de cardioloog?
Je bloeddruk was 115/80, dat is toch goed, of vergis ik me nu.
De mijne was donderdag bij de huisarts 120/70 meestal is hij lager. En ik dacht dat het juist laag zou moeten zijn door de betablokkers en de perindopril en de andere hartmedicatie. Maar mijn huisarts zei dat dat niet zo was, mijn bloeddruk was heel goed. (en ik dus opgelucht)

Mijn dochter is weer aan het werk maar is vreselijk moe, hoest nog ergm is een nare nawerking van de mex griep, zei de huisarts. Ze had weer koorts, in het weekeind, moest van mij naar de ha, ze had ook een buikvirus, dus het zat haar niet mee. (de meeste kindjes op werk hadden diarree en ziek, en veel ouders ook, tja, niet zo gek dat ze dat ‘overneemt’)
Ha vond het niet verstandig als ze ging werken. Ze ging toch wel werken. En toen werd er gezegd door de leidinggevende, als je nu ziek word hoef je niet meer terug te komen. Mijn dochter is voor het eerst boos geworden. En zei, ik ben er, ik ga nu naar de kindjes, die zijn belangrijker nu. En is naar beneden gegaan.
Nu hoorde ze dat de leidinggevende telkens aan haar collega’s vraagt hoe mijn dochter haar werk doet. En de collega’s zeggen, zoals altijd, want ze is er gewoon voor 200 %! Oh, ze doet dus niet alleen maar administratief werk, (waar je bij kunt zitten) Dus mijn dochter is dit zo zat, daar gaat ze dus wat van zeggen,, ze zegt: ik pik dit niet, ik doe mijn werk zo als altijd, en ook zij (de leidinggevende) zei altijd dat ze zo hard werkte!

Zelf ben ik bij een homeopatisch arts geweest, met verwijsbrief van de ha. Ik kon niet tegen de paroxetine, was daar zo ziek van! Nu word er op homeopatisch gebied geholpen, om van mijn angst af te komen. En mijn eerste afspraak bij de psychologe is ook al geweest. Aardige vrouw, want als ik hypnotherapie krijg moet het wel klikken he, je moet dan vertrouwen hebben.
Mijn huisarts kent haar als een heel goede psychologe.
Ook zij gaat mij helpen om van de angststoornis af te komen (stom woord eigenlijk )
Vooral leren om met de angst om te gaan. Ik doe veel zelf, reiki, bachflower, ontspanningsoefeningen, maar ik kan mezelf niet (meer) helpen. Altijd andere kunnen helpen, maar niet mezelf, dat vond ik moeilijk te accepteren. Maar mijn ha zegt, het is logisch, het is te dichtbij.
En dit alles vreet zoveel energie dat ik tot niets kom. Als de hom.medicijnen gaan werken kan ik gaan afbouwen met de oxazepam. . Oook moet ik leren mezelf geen lafaard te vinden. Mijn ha zegt, er is veel gebeurt, en wat je te horen kreeg bij de cardioloog deed de deur dicht.
(cursus communicatie zou niet verkeerd zijn bij cardiologen)

Al met al vecht ik continue tegen mezelf, maar ik kom er uit, met hulp, maar dat mag.

En Marjolijn, wat zijn het weer een prachtige plaatjes van jouw hompie’s!! Verpleegster 😆 En bij de open haard (gezellig!!)

Eugnie, ik stel dezelfde vraag als Marjolijn, hoe is het met jou en met je dochter?

(oh ja, Marjolijn, ja, we hebben de mex griepprik gehad, nergens last van gehad, alleen een blauwe plek.

Voor straks welterusten
Liefs en knuffel voor allebei, van mij

[tygo]

Hallo meisjes

Sorry dat ik niets liet horen (is het forum een tikje veranderd ofzo”? Het ziet er ineens zo anders uit, en ik zie andere smilie’s)

Wel heel fijn Marjolijn, dat Danny morgen zijn broer ziet! Want tja, die zal hij niet zo vaak zien daarom is dit extra leuk he!

En jij lekker bij de bullen blijven vind je ook vast niet erg 🙂

En wie lag er zo te snurken dan? Een van de bullen of Danny? 😆

Eugenie, dat was zéker geen fijn weekeind! Gelukkig dat het dan wel goed eindigde voor jou. Maar hoe is het nu met je dochter dan? Heeft ze geen medicatie er voor gekregen??
En ja, dan kun je zelf weinig hebben he, logisch hoor, dat je hartklachten kreeg, (ik herken het zo)
Gaat het nog goed met haar stage?

Julie vroegen je al af hoe het met mij en mijn dochter ging.
Mijn dochter is gisteren weer de hele dag gaan werken, gelukkig vandaag vrij want ze was helemaal stuk nu. Maar ze wil en zal het redden tot januari zegt ze. En ik ken mijn doorzetster! Vrije dagen durft ze toch niet meer op te nemen zegt ze, ook al heeft ze recht op nog anderhalve week.

Met mij ging het niet vandaar dat ik er niet was. Vorig jaar heb ik een angststoornis gehad omdat ik bijna gestikt was.
Ik merkte dat die angst terugkwam, heb er uit alle macht tegen gevochten, nam oxazepam, maar het ging niet meer. Ik was letterlijk ziek van angst! Getver, ik kan veel pijn hebben, want dat ben ik gewend, maar deze angst is zo ongrijpbaar, dat vorige week ineens telkens de tranen over mijn wangen liepen,, zomaar ineens.

Bij de huisarts gepraat, die schreef paroxetine voor, een half tabletje per dag om te starten. Was ik vergeten dat ik daar vorig jaar niet goed op reageerde, nu werd de angst bijna onhoudbaar, (staat dat medicijn om bekend, dat het eerst erger word) de oxazepam deed bijna niets. Dus nam ik na 2 uur er nog een. (en ben meteen gestopt met de paroxetine) Ik wass zo ziek in het weekeind, pas zondag middag ging het iets beter, ik kon niets ook niet eten, had braakneigingen (en ik ben panich voor overgeven)
Gisteren weer een mindere dag, en vannacht begon de onrust en angst al om 4 uur. Oxazepam, 2 uur later nog een, veel muziek geluisterd, en pas om half 9 ging alles een beetje werken. Ben naar het inloopspreekuur geweest (had de broer van mijn ha, maar die weet ook alles van me want ze voeren samen de praktijk) Gevraagd of ik tijdelijk de oxazepam mocht verhogen naar 2 per keer.. Omdat het zo niet ging. Dat was goed, omdat ik uitlegde waarom ik dat wilde. Paroxtine is ook troep, maar kan ik niet tegen. Oxazepam is ook tr…. maar dat geeft me geen bijwerkingen. En ik wilde graag naar een homeopatisch huisarts, omdat ik hoop dat die me iets kan geven wat helpt en dat geeft geen bijwerkingen. 16 Jaar geleden heeft mijn ha me ook doorgestuurd naar een homeopatisch arts omdat de medicijnen die ik toen kreeg me niet voldoende hielpen.
Ik had toen ook oxazepam en prothiaden, vanwege een zware depressie. Veroorzaakt door begin van de overgang, en naar later bleek een niet goedwerkende schildklier.

En ik wil graag naar een goede psycholoog die hypnotherapie doet. Ik las dat dat schijnt te helpen bij een angststoornis.(tja, ik wil wat he, maar ik wil graag van mijn agst afkomen, en alleen lukt het niet meer) Ik kan precies vertellen waar ik bang voor ben, dus zoekwerk hebben ze niet.

Vanmiddag om 12 uur na 2 oxazepam was ik na anderhalf uur rustig! Geen onrust, geen angst! Heb sinds 2 weken zelf gestofzuigd, ook al heb ik dan na 2 minuten al pijn in mijn rug (ga ik even zitten en dan weer door) Ben bij vrienden geweest, zo gezellig, die kunnen me zo uit de put halen! (heb zelfl een rood wijntje op daar :blush: )
Ik had om 6 uur niet de volgende dosis nodig. (neem ik straks om 10 uur, dan is het nodig, maar ik wil het op schema doen)

Morgen dus naar mijn huisarts voor de mex griepprik en om weer te praten hoe het gaat. (eigen huisarts dan he) zijn broer zie vanmorgen dat hij het zéker goed zal vinden dat ik naar een hom.arts wil en naar een hypnotherapeut, dat hij er wel een in de buurt zal weten.

Dat was mijn (lange) verhaal. Nu het even kon. Maar dan weten jullie waarom ik wegbleef.

(hebben jullie eigenlijk de mex griepprik al gehad?)

knuffels van Margreet

[Auteur]

Berichten