[Tsjerk]

Omdat er toch dingen onbekend zijn mbt een ablatie heb ik het een en ander omschreven:

Op zich is het een saaie operatie en bestaat vooral uit wachten. Ik kan je alleen vertellen hoe bij mij een ablatie gaat, elk zh doet het net weer ff anders maar de procedure zal wel gelijk zijn.
Je komt binnen in een vrij steriele kamer met allerlei apparatuur. enige wat ik aan mocht houden was mn sokken. dan plakken ze paar grote stickers op je rug en moet je gaan liggen op een tafel. dan krijg je nog allerlei stickers en sensors en bloedrukmeters. dan krijg je een operatie laken over je heen en desinfecteren ze je liezen. waarschijnlijk zullen ze je rechterlies aansnijden dus verdoven ze die plaatselijk. als dat is ingewerkt maken ze een kleine incisie en brengen ze de cathers in. ze gaan via een gewone ader naar binnen. kan zijn dat je een steek je in je rug voelt, dan hebben ze de verkeerde afslag hahaha. Uiteindelijk zonder dat je het merkt zitten ze in je rechterboezem.
Dan gaan ze eerst je hart elektrisch helemaal in kaart brengen. ook wel EFO genoemd. Ze zijn nu opzoek naar de boosdoener die jouw ritmestoornis veroorzaakt. Hoe ze dat vinden weet ik ook niet maar via de katheter kunnen ze alle elektrische signaaltjes vanuit je hart opvangen. En omdat ze er voor geleerd hebben weten ze welk signaal wat doet etc.
Het zou kunnen dat ze aan de linkerkant moeten zijn, dan maken ze een klein gaatje in je tussenwand en op mirakelse wijze kunnen ze daar de katheter doorvoeren en dan ook de linkerkant in kaart brengen.

Voordat ze het in kaart gaan brengen zullen ze proberen je ritmestoornis op te wekken, hiervoor worden verschillende soorten medicatie in gebracht Dit gaat ook allemaal via je lies waar je niks van merkt. Wat je wel gaat merken is de werking van die medicijnen, je hart zal er op gaan reageren. En zo zal je ritmestoornis opgewekt gaan worden. Op sommige zal je heftiger reageren dan de andere. Dit kan best vervelend zijn em de eerste keer ook best beangstigend
Als ze de oorzaak hebben gevonden van je ritmestoornis zullen ze de ablatie procedure gaan doen. dit kan mbv bevriezing of met radiofrequentie ( magnetron effect) Maar eerst krijg je via het infuus in je lies een sterkere vorm van morfine ingebracht. Dan komt het bij sommige toch wel pijnlijke gedeelte. Dan gaan ze branden. Dit is net alsof je een sigaret tegen je aan houdt. Eerst voel je niks en langzaam wordt het steeds pijnlijker. Bij RF ablatie ( warmte) zal dit ongeveer 1 minuut aanhouden. Maar je mag zeggen als het te erg wordt en ze zullen gelijk stoppen. Afhankelijk van de soort kunnen ze 5x branden maar zelf heb ik ook wel eens 40x gehad.
Maar dan vraag je je af natuurlijk waarom doen ze dat. Wat ze doen is eigenlijk niks anders dan littekenweefsel maken. hierdoor zal het stroompje niet meer geleid worden en zal je ritmestoornis niet meer kunnen plaatsvinden omdat de geleiding weg is.. De tijd is natuurlijk verschillend bij korte operaties kan het 2 uur duren en voor de ingewikkelde 6uur.
Als het klaar is zullen ze de cathers enzo eruit halen. Je lies wordt dan dicht gedrukt door de cardioloog of een assistent. en krijg je een erg stevig drukverband op je lies aangebracht.
De procedure hierna is per zh verschillend, zelfs per dokter is het verschillend, ik heb al 4 verschillende tijdsperiode meegemaakt.
Ik werd naar de afdeling gebracht en moest 4uur helemaal plat liggen, dan 4uur overeind en na die 4uur mocht ik ff uit bed. Wel had ik de hele tijd telemetrie om, dus op afstand werd het nog steeds in de gaten gehouden hoe m’n ritme was.
En als alles goed is dan mag je de volgende dag weer naar huis. Zelf doe ik het dan rustig aan en in principe ben ik 2 weken thuis, waarna ik dan weer rustig aan ga werken. Maar dat is per persoon anders, als je zwaar lichamelijke arbeid moet doen is het anders dan achter een buro natuurlijk.
pff toch nog een heel verhaal geworden, hoop dat het duidelijk is anders gewoon vragen hoor!

[Tsjerk]

Vanmorgen de uitslag gehad van mn holter onderzoek en was prima. Met andere woorden ik ben BETER!
Eindelijk na14 sluimerende jaren en 6 intensieve tropen jaren kan ik ook eindelijk dit hoofdstuk sluiten,ik ben een gelukkig mens.
Mocht gelijk stoppen met de bloedverdunners nu nog 2 weken metoprolol 50mg om af te bouwen en dan klaar.
over 3mnd nog eens een holter onderzoek om te kijken hoe het gaat zonder medicatie.

Heerlijk deze strijdt is gestreden voor me en hoef niet meer sterk te zijn. Wat kan een mens toch enorm blij en gelukkig zijn met een simpel ding als gezondheid. Iedereen zegt wel niks belangrijkers dan gezondheid maar je kan dat pas echt zeggen als je niet meer weet wat gezond zijn is en dan dit geschenk krijgen…..

Ja ik weet dat het kan “lekken” en weer ritmestooris kan krijgen en ik vind dat helemaal niet erg want dit kunnen ze me niet meer af pakken.
Heb er nu 6 ablaties op gewacht en geleden maar het is het meer dan dubbel en dwars waard geweest. Nu ik weet wat het resultaat is, zou ik zonder twijfel voor de 7e en 8ste gaan.

Voor degene waar het nog niet zo mee wil lukken, sorry was zeker niet de bedoeling om je van slag te maken, kan alleen maar zeggen blijf vechten en ben een luisterend oor voor je als je dat wil.

groetjes,

Tsjerk

[Tsjerk]

dank je, maar jullie hebben minstens zo hard nodig!

[Tsjerk]

leuk forum topic over positieve dingen.
Ik kan dan mee delen dat ik na 6 ablaties er nu eindelijk vanaf ben. Ik vind mezelf de gelukkigste ter wereld! Langzamerhand begin ik ook savonds nog energie te hebben. Vroeger ald de kinderen om 20uur allemaal op bed lagen storte ik in en was totaal op. Nu heb ik zelfs dingen die ik nog wil en kan doen ! Het is dan niet van bam vol energie maar heel langzaam aan begin ik weer energie op te bouwen.
Ik was alltijd rond de 65 kg en nu 6 weken na mn ablatie ben ik zelfs 32 kg aangekomen, ben nog nooit zo zwaar geweest als nu!
we hebben de afgelopen tijd heel veel ziekenhuis gezien, niet alleen van mij maar ook van mn kinderen en vrouw ( halve nier verwijdering van mn zoontje en galblaasverwijdering van mn vrouw) en mn dochter loopt nog steeds bij kinderarts voor blaasonsteking en misschien ook nog operatie ervan. Dus we hopen echt eens een jaartje GEEN ziekenhuis te zien hahahaha.
Maar goed, het is nog steeds erg gezeliig in huis en we slepen ons weer door elk onderzoek heen. 1 voordeel voor mij hoeven we geen eerste hart hulp meer te reserveren en dat geeft al heel veel rust.

Tsjerk

[Tsjerk]

hallo Maxiem,
Ik zelf had ook extra geleiding maar of het hetzelfde is als die van jouw weet ik niet, hoop alleen dat je er niet zo veel last van heb als ik.
Hoe vaak heb je er last van en hoe voelt het?

[Tsjerk]

Beste Banghartje,
Met een hartslag in rust van 110 gaat er niks gebeuren met je hoor. Wees daar ajb niet bang voor. Ik heb rond gelopen met hartslag van boven de 250! en ik leef ook nog steeds.
Uiteraard is het een enorm vervelend gevoel en nergens mee te vergelijken. Maar ja gaat er echt niet zomaar aan dood.
Maar mocht je het niet vertrouwen moet je een ecg laten maken bij je huisarts om je zelf gerust te stellen en mocht er wat uitkomen kunnen ze je makkelijker helpen. Ze kunnen weinig doen met een ecg die er normaal uitziet.
Zeker op jouw leeftijd is je hart behoorlijk flexibel en kan veel meer hebben dan jij denkt, alleen de hele bijzondere gevallen zul je iets van lezen op internet. En dat zijn vaak de vreselijke verhalen.
Als ik jouw was zou ik me niet zo druk maken want zoals je zelf al zegt wordt het daardoor alleen maar minder dragelijk.

Sterkte Tsjerk

[Tsjerk]

Het is even afwachten ja, je weet alleen zeker dat het niet geholpen heeft, niet dat het wel geholpen heeft hahaha. Energie moeten we even aankijken, geen idee of ik meer energie krijg of wanneer ik het ga merken.

Adenosine is inderdaad heeeeel vervelend middel, ik haat het. Mede ook omdat het bij mij niet helpt.
Ik slik nu 200mg metoprolol en als ik last heb nog eens 100-200mg. Alleen iedereen is verbaasd dat ik nog loop en doe met deze hoeveelheid. Dus zo maar verhogen moet je wel mee oppassen.

Groetjes,
Tsjerk

[Tsjerk]

Ja blijft een kwestie van uitproberen. Hoeveel mg slik je nu? Neem aan dat het de retard/langwerkend is.
Vaak bij avnrt wordt verapamil voor geschreven.

Tsjerk

[Tsjerk]

Erg vervelend hoor, zeker met 2 kleintjes. Zelf heb ik er 3. Dan komt een ritmestoornis nooit uit!
Wat voor soort medicijnen heb je van Sandoz? Ik had het ook ik kreeg opeens metoprolol tartraat ipv sucinaat. Nog geen week later lag ik weer op hartbewaking. Kreeg brief van cardioloog met daarop dat ik de sucinaat moest hebben. Toen geen probleem meer. Als ik jouw was afspraak maken met je cardioloog om dit te bespreken.

Ik heb nu een paar ablaties gehad en mijn beweegreden was niet voor mij maar doe het voor m’n gezin. Misschien kun je er wat mee.

Groetjes
Tsjerk

[Tsjerk]

Dank je Roland,
Ik moet zeggen dat ik nu bijna al een week ritmestoornisvrij ben! Maar of het geholpen heb weet ik eigenlijk nog niet, eigenlijk weet je eerder dat het nietgeholpen heeft hahaha.

Heb dit keer alleen wel veel last van mn rechterbeen, terwijl mn linker totaal geen problemen geeft gelukkig anders had ik helemaal gelopen als een oud ventje hahahaha. Rechter lies is blauw/zwart vanaf mn lies tot en met mn knie. zelf denk ik dat het komt omdat mn INR ook vrij hoog is (3,7) maar ja 3x in mn lies aangeprikt en halverwege de ingreep ook nog de catheters eruit getrokken door machines maakt het er niet beter op hahahah.

Groetjes,

Tsjerk

[Tsjerk]

Dat was wel een heel uitgebreid onderzoek zeg.
1ding snap ik niet, waarom ze adenosine hebben ingespoten? Dit wordt veelal gebruikt om te entry ritmestoornissen te stoppen.

[Tsjerk]

Het verschil met of zonder betablockers is dat je eerder moe bent, verder zijn er geen verschillen hoor!
Zonder betablockers kom ik op hartslag 165 maar met kom ik tot 130. Dus je zal eerder moe zijn en in het begin snel verzuring in je benen.

Sterkte!

Tsjerk

[Tsjerk]

Jammer zeg dat je er nog geen vertrouwen in hebt, dit was ook mijn dilema. Maar goed soms moet je vertrouwen leggen in de medische wereld en het over je heen laten komen. Maar ik snap precies wat je probleem is.
Nog wel ritmestoornis gehad ondertussen?

Sterkte iig,
Tsjerk

[Tsjerk]

mooi omschreven, voel het ook zo.
Je naaste worden vaak vergeten, terwijl die het misschien het moeiljkst hebben omdat ze niet precies weten wat jij voelt.

Tsjerk

[Tsjerk]

Annemarie,

Ik vind het toch heel knap hoe je er mee omgaat, jullie hebben genoeg tegenslagen. Sterkte in ieder geval en put energie uit de leuke ding(etjes) die je doet of ziet.Gelukkig vind je hier een luisterend oor.

Tsjerk

[Auteur]

Berichten