He Ramon. Ik heb een zelfde soort verhaal als jij. Bij mij is het nu alweer 7 maanden geleden dat het begon. Ook na een avond overmatig cocainegebruik. Ik gebruik sinds die avond helemaal niks meer, en daarvoor incidenteel. Ik ben 26 jaar.
De voornaamste klachten die ik heb is pijn op mijn linkerborst, linkerzij, rug en soms ook linker schouder en arm.
Hoe zijn jouw nachten? Slaap je goed? Ik slaap al 7 maanden niet langer dan ongeveer 2 uur achter elkaar. Gelukkig kan ik de afgelopen maanden daarna weer in slaap vallen. Ik slaap dus vaak ca. 3 keer ca. 2 uur.
’s nachts heb ik ook het meest last van de pijn op mijn borst, zij en in mijn rug. Ik weet niet of de klachten erger worden omdat ik een lange tijd stil plat lig of omdat het komt omdat ik geslapen heb. Ook voel ik vaak plaatselijk op mijn linkerborst en rug lichte tintelingen/rillingen. Subtiel, maar wel opvallend. Ik weet niet of het er iets mee te maken heeft, maar het valt wel op. Ik ben in de eerste twee maanden van mijn klachten ongeveer 15 kilo afgevallen. Mijn huisarts wijt dit toe aan het drugsgebruik, maar sinds de bewuste avond heb ik niks meer gebruikt.
Aan mijn huisarts heb ik nooit wat gehad. Ik ben tientallen keren radeloos bij hem op consult geweest. Een enkele keer zelfs huilend om hulp gevraagd. Ik heb voor deze periode 1 keer eerder medische hulp hoeven te hebben. Ik ben dus verbaasd dat hij mij niet serieus heeft genomen. Hij heeft wat bloedonderzoek gedaan, en een x-thorax foto laten maken. Daar kwam uit “licht verdikte bronchuswanden”, maar dat had niks met mijn klachten te maken, aldus de huisarts. Omdat de huisarts mij steeds weer wegstuurde heb ik een “preventief cardiologisch onderzoek” laten doen bij Prescan. Hier wordt een ECG, inspanningsonderzoek en echo gedaan. Een uitkomst was een licht lekkende bicuspide aortaklep, maar mijn huisarts zei dat het niks van betekenis was.
De pijn en vooral het slechte slapen heeft mijn leven, na al die maanden, nog steeds in z’n greep. Ik zit sinds die tijd in de ziektewet, en ben terug gaan inwonen bij mijn moeder. Ik dacht destijds ook dat ik elke moment dood neer zou kunnen vallen. Nu weet ik dat dat niet gaat gebeuren, dus ik ben er wat rustiger onder dan destijds, maar de pijn en het slechte slapen blijft.
Ik heb de eerste paar weken continu een hoge hartslag gehad, ca. 130 bpm. Dat werd gelukkig minder, en zit nu gewoon weer op ongeveer 65. Ook herken ik het hartbonzen, dat je in je hele torso je hartslag voelt. Dit is niet minder geworden. Ook kan ik lastig op mijn linkerzij en rug liggen. Het hartbonzen en de onaangename gevoel valt dan extra op.
Ik ben sinds kort overgestapt naar een nieuwe huisarts. Hij heeft mijn bloeddruk opgenomen, naar mijn hart geluisterd, mijn medisch dossier doorgenomen, en zei: “Je hebt al zoveel onderzoeken gedaan, ik denk dat het het syndroom van tietze is.” Een opzwelling van het kraakbeen van de borstspier. Ik kan dit echter niet linken aan het hartbonzen. Ook zou de pijn bij dit syndroom erger moeten worden bij het indrukken van de borst, maar dit is niet het geval. En kan deze conclusie getrokken worden na een ecg, xthorax, echo en fietstest?
Dit is de eerste keer dat ik mijn verhaal deel via internet. Zijn er mensen met tips, advies?
Groeten
