Roland
Aangemaakte reacties
-
AuteurBerichten
-
Roland
DeelnemerPositieve bijwerkingen??? Alles behalve!
@Ditendat, je moet de forumregels nog eens goed doorlezen.
DeelnemerRespectloos!! :angry: :angry: :angry:
DeelnemerHoi Patries,
Begrijpelijk dat jullie niet gerustgesteld zijn. Zoals Brandy al schrijft, terug naar de specialist. Maar begrijp ik het goed dat er geen nieuwe afspraken zijn gemaakt? En te jong voor een pacemaker? Vind het vreemd.
In 2008 kreeg ik ritmestoornissen. Na veel onderzoeken en 2x een catheterablatie, kreeg ik de diagnose ARVC waarvoor ik een ICD heb. ARVC is een vorm van cardiomyopathie, in mijn geval aangeboren maar dit werd pas duidelijk toen ik 49 was.
DeelnemerHallo Patries,
Welkom op het forum.
Met verbijstering heb ik je verhaal gelezen. Ik ben eens gaan googlen op (mogelijke) bijwerkingen van Lexapro. Ik lees bij ‘zelden voorkomende bijwerkingen’: Hartklachten, zoals hartkloppingen, versnelde hartslag of juist een vertraagde hartslag. Ik zou dit sowieso opnieuw onder de aandacht brengen. Ik begrijp je angst als je met de wetenschap naar huis bent gestuurd dat het hart van je man ’s nachts soms stops heeft. Is er ook niet gesproken over een pacemaker? Ik kan je adviseren om zo spoedig mogelijk een afspraak met je huisarts te maken of je voor een second opinion kunt gaan.
Een lage hartslag, bradycardie, herken ik wel. Ik heb in het verleden meerdere operaties gehad onder algehele narcose. Op de recovery was ik op de monitor aangesloten en daar ging het alarm vaak af omdat mijn hartslag onder de 40 bpm zakte. Er werd gezegd dat dat kwam doordat ik een sporthart had. Jaren later bleek er toch iets anders aan de hand te zijn.Heel veel sterkte.
Hartegroet,
AnnemarieDeelnemerHallo Pijltje,
Spannend voor je. Ja, wat zou je voor verder onderzoek kunnen verwachten. Meestal volgt de cardioloog een stappenplan. Zo zou je medicijnen kunnen krijgen, een EFO met eventueel een ablatie, ct scan van het hart…..
Ik kan je eigenlijk maar 1 ding adviseren, laat het over je heenkomen. Dat zal niet gemakkelijk zijn en als er een opname noodzakelijk is dan is dat zo. Ik hoop dat je het positief tegemoet kunt zien. Jij hebt een hartritmeprobleem en daar gaat nu aan gewerkt worden om het op te lossen.Heel veel succes! Laat je nog iets horen?
Hartegroet,
AnnemarieDeelnemerHallo Danielle,
Allereerst, welkom op het forum.
Ik vind je vraag absoluut niet raar maar ik denk dat er vóór een eventuele EFO eerst gedacht zou kunnen worden aan een 24-uurs ecg registratie d.m.v. een holteronderzoek. Nu is het belangrijk te achterhalen waar de ritmestoornis door veroorzaakt wordt en om wat voor ritmestoornis het gaat.
Toevallig ben ik afgelopen maandag op de EEH terecht gekomen. Ik had al de hele dag een verhoogde hartslag, 100 in rust. Ik moet wel vermelden dat ik bekend ben met ritmestoornissen, heb al een heel traject afgelegd, waarvoor er een ICD (inwendige defibrillator) geïmplanteerd is. ’s Middags belde ik met cardiologie met de vraag of ik extra Tambocor mocht. Nee, ik moest naar de EHH komen. Ook daar was de hartslag te hoog, wel gelijkmatig. Ik moest van de cardioloog een paar keer kniebuigingen doen, ik was verbonden met de monitor, en binnen een paar seconden schoot mijn hartslag naar 160 bpm. Ik werd hierbij duizelig en kreeg een druk op de borst en pijn tussen de schouderbladen wat echter niet terug te zien was op het ecg. Omdat in mijn bloed een bepaalde waarde verhoogd was werden er longfoto’s gemaakt en kreeg ik een ct-scan van de longen. Volgende week krijg ik weer een holter, een ct-scan van het hart volgt.
Zoals ik van de cardioloog begrepen heb ging het bij mij om een sinus tachycardie. De oorzaak hiervan zou kunnen liggen bij de sinusknoop.
Kun je al op korte termijn terecht bij je cardioloog?Heel veel sterkte en als je vragen hebt, stel ze gerust.
Hartegroet,
AnnemarieDeelnemerPssst, Josephine,
Kun je me horen? Ik wil je bij deze heel veel sterkte wensen voor de komende operatie en bedanken voor de duidelijke uiteenzetting over rijbewijskeuring en CBR.
Jammer dat dit tot een irritante discussie heeft geleid. Verdient geen schoonheidsprijs :angry:Hartegroet,
AnnemarieDeelnemerHallo Marijne,
Hoewel ik niet helemaal tot je doelgroep hoor wil ik graag reageren. Ik ben bekend met ARVC en er is sprake van een verlengde QT-tijd. Sinds 3,5 jaar heb ik een ICD. Ik voel me veilig met dit waakhondje. Voor de implantatie en de ablaties viel ik regelmatig flauw. Dat is gelukkig niet meer gebeurd, ik reageer goed op de tambocor (a-rythmica).
Is er een mogelijkheid dat je een andere bètablokker krijgt waar je je beter bij voelt? Dit zou ik zeker overleggen met je cardioloog.
Uit je verhaal maak ik op dat nu vooral angst (voor plotselinge hartstilstand?) je leven beheerst. Jammer dat je cardioloog geen oor heeft voor het psychische stukje. Heb je het gevoel dat je met een tijdbom in je lichaam rondloopt? Ik heb zelf een aantal sessies bij een medisch psychologe gehad. Ik was intern doorverwezen door mijn cardiogeneticus. Niet dat ik problemen met mijn diagnose had maar in diezelfde periode kampte mijn man met ernstige gezondheidsproblemen. Ik heb de gesprekken als prettig ervaren. Een medisch psycholoog heeft toch een andere achtergrond dan een gewone psycholoog.
Wat zijn volgens je cardioloog de gevaren van een ICD? Aan welke criteria moet je bij LQTS voldoen om voor een ICD in aanmerking te komen?Een hartegroet,
AnnemarieDeelnemerHallo Monique,
Wat goed dat je je verhaal hier doet. Meestal staat de hartpatiënt op dit forum centraal maar wat zeker niet onderschat mag worden is wat voor impact een hartinfarct van een dierbare op de directe naasten heeft. Helaas lees je vaker dat zo’n traumatische ervaring de persoon in kwestie kan veranderen. Het zal sowieso voor je moeder zwaar zijn (geweest) verder te gaan met de wetenschap dat ze 4 dagen met een zwaar infarct heeft rondgelopen. Het had heel anders af kunnen lopen. Het niet direct herkennen van de klachten door haar huisarts geeft waarschijnlijk toch weer aan dat de symptomen bij een vrouw a-typisch kunnen zijn.
Heeft je moeder ondersteuning gehad met de psychische verwerking? Zoals je schrijft is er aan de buitenkant niets te zien. Dit is voor vele hartpatiënten herkenbaar. Heb je je moeder ooit op de vrouw af gevraagd hoe zij alles ervaren heeft? Dat je vindt dat ze veranderd is? Communicatie hierin is zo belangrijk. Het is niet erg om je verdriet aan haar te tonen. Als je dat kunt geef je haar misschien ook de ruimte om haar diepste angsten met je te delen.Heel veel sterkte.
Hartegroet,
AnnemarieDeelnemerHallo Ditendat,
Als je dan toch aan het googlen bent dan moet je ook eens googlen op die specialist in verloskunde, Torsten Plötsch. Niet vreemd dat hij bij dit onderzoek betrokken is.
Groet,
AnnemarieDeelnemerHallo Dennis,
Uit je berichtje maak ik op dat nog niet duidelijk is om wat voor ritmestoornissen het gaat, dat je hiervoor binnenkort onderzoeken krijgt.
Mijn advies is om met je huisarts of cardioloog te overleggen t.a.v de slaapmedicatie en of je eventueel de Sotalol mag ophogen.Sterkte.
Hartegroet van Annemarie
DeelnemerHallo Doreen,
Welkom op het forum. Wat een openhartig verhaal en wat een leuke hobby. Dat de buitenwereld snel een oordeel klaar heeft is bekend, vooral als het om een ‘onzichtbare’ ziekte gaat. Probeer je verwachtingen naar anderen bij te stellen of juist geen verwachtingen te hebben. Leef je leven op een manier waar jij je goed bij voelt. 🙂
Hartegroet,
AnnemarieDeelnemerSnap het niet. Je profiel van Cesarina staat gewoon op het forum.
DeelnemerNou Marilene,
Een warm welkom op dit forum dan maar. 😉
Hartegroetjes terug van Annemarie
DeelnemerHallo Harm,
Jij krijgt ook flink wat op je bordje. Hopelijk vallen de bijwerkingen van de chemo mee en krijg je er kwaliteit van leven voor terug. Je zou je vraag ook op het forum van http://www.kanker.nl kunnen plaatsen. Een heel duidelijk forum waar ook een lotgenotencontact is van zeer uiteenlopende vormen van kanker.
Heel veel sterkte.
Hartegroet van Annemarie
-
AuteurBerichten