[Roland]

Hallo Bastienne,

Welkom op dit forum. Er zijn genoeg lotgenoten dus stel je vragen.

Hartegroet,
Annemarie

[Roland]

Hallo Daan,

Het feit dat je ziek wordt is al erg en dan kun je er eigenlijk geen financiële problemen bij hebben. Mijn man en ik hebben dit ook meegemaakt. Hij had een goede baan maar in 2005
werd hij bij een reorganisatie boventallig verklaard. Hij was toen 47. Na een jaar thuis gezeten te hebben kwam hij in de detachering terecht. Dit betekende voor ons een weekend huwelijk door de grote afstand tussen werk en wonen. Maar hij had werk! Eind 2008 had hij werk in het westen en zou na een proeftijd van 6 maanden een vast dienstverband krijgen. In de 4e maand sloeg het noodlot toe, hij kreeg kanker. Voor behandeling nam hij iedere vrijdag een vakantiedag (!) op omdat die in Maastricht plaatsvond. Zaterdags een slechte dag en op zondagavond weer naar het westen. Vanwege zgn wachtdagen had een ziekmelding geen zin. Uiteindelijk is het vaste contract niet doorgegaan vanwege de ‘economische malaise’. Hij kwam toen ziek in de ww. Het kankerproces ging echter door, werd spierinvasief en een zeer zware 11-uur durende operatie volgde met daarbij ernstige complicaties. Hij is nu 100% afgekeurd. Naar omstandigheden gaat het goed hoewel de toekomst onzeker is. Ik wil dan ook niet te ver vooruitkijken. Als gezin zijn we nog compleet wat ik het aller belangrijkste vind. Maar dan het financiële stuk, ik heb er nachten van wakker gelegen. Uiteindelijk hebben we een financiële man in de arm genomen en is er duidelijkheid over onze situatie. Dit geeft ons zeer zeker een stukje rust.

Ik wens je heel veel sterkte met je gezondheid en met je hele situatie.

Hartegroet,
Annemarie

[Roland]

Hallo Maxime,

Nogmaals welkom. 🙂
Ik heb net wat gegoogled op ‘Fontan’ en begrijp dat het een vrij zeldzame aangeboren hartafwijking is. Ik lees ook dat de prognose de laatste jaren gelukkig sterk verbeterd is. Het is niet niks wat je van jongs af aan hebt ondergaan. Ook heb ik in het ‘zoeken’ kadertje gekeken of er ooit eerder berichtjes over deze aandoening gepost zijn maar heb niets kunnen vinden. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat er geen lotgenoten zijn.
Ik kan me zo voorstellen dat je als jong volwassene nu toch meer met je toekomst bezig bent en dat er nu vragen naar boven komen. Zelf heb ik een zoon en een dochter van resp 22 en 23 jaar. Zij hebben beiden 50% kans op dezelfde hartafwijking als ik maar willen hier niet over praten. Zij hebben geen klachten. En wat de toekomst gaat brengen??
Mensen, oud en jong, zonder een hartziekte, kunnen zich misschien een voorstelling maken hoe het is om als hartpatiënt door het leven te gaan maar voélen hoe het is kan niet. Dat is iets wat wij niet mogen verwachten. Echter een luisterend oor is voor velen al genoeg, een beetje begrip krijgen als je een keer je dag niet hebt.
Ik hoop dan ook dat je op dit forum vindt waar je naar op zoek bent. Herkenning en erkenning.

Hartegroet,
Annemarie

[Roland]

Hallo Ad,

Ik vind je berichtje alles behalve een ‘beetje jammer’… 😉
Het is toch hartstikke positief dat jij als maatje aan de weg aan het timmeren bent? Geniet ervan.

Een stralend weekend gewenst,
groetjes van Annemarie

[Roland]

Tja, het is denk ik niet helemaal duidelijk. Ik hoop dan ook dat mede hartgenoten hun berichtjes in de daarvoor bestemde topics plaatsen. Dus hier de zaken die los staan van het medisch gebeuren.

Hartegroet,
Annemarie

[Roland]

Wie had dat gedacht, van stadsmeisje naar dorpsmeisje…..

Onze dochter woont sinds eind vorig jaar samen met haar vriend in een klein dorpje ten zuiden van Maastricht. Zij is in de stad opgegroeid en ik had niet verwacht dat zij het zo naar de zin zou hebben in zo’n bourgondisch dorpje. Achter de carréboerderij waar zij en haar vriend een gedeelte van bewonen is een grote tuin met vrij uitzicht. De koeien en kalfjes maken het idyllische plaatje compleet. Wat een rust, je hoort de stilte… Vanmorgen ben ik even bijgesprongen en samen hebben we de ramen gewassen. Zondag trekt de processie (bronk) door het dorp. Een eeuwenoude traditie die ieder jaar weer plaatsvindt. De bewoners zijn druk om alles er zo netjes mogelijk uit te laten zien. Er zullen prachtige schilderijen van bloemen op straat gemaakt worden. Het voorspelde mooie weer zal zeker een extra dimensie aan dit gebeuren geven.

Ik begrijp nu waarom onze dochter dit plekje koestert, hier kan ze zich even uit de hectiek van alledag terugtrekken. Nee, het valt niet mee om te studeren, te werken én een huisje bij te houden maar met wat hulptroepen af en toe lukt het haar heel goed.

Annemarie

[Roland]

Morgen ga ik weer met mijn buurman naar de fitness. Dit is bij een fysiotherapeutenpraktijk en inmiddels hoor ik zo’n beetje bij de inventaris. De buurman is met zijn vrouw 2 weekjes op vakantie geweest en heeft genoten van zon, zee en strand. Ik had aangeboden de koffers te dragen maar helaas…..het thuisfront zei me niet te kunnen missen. 😉
Ik ben heel benieuwd hoe het morgen gaat op de fitness. Waarschijnlijk zal hij weer steunen en kreunen, mét pretoogjes, omdat ik het gewicht te zwaar heb ingesteld en moet ik af en toe een beetje smokkelen met de gewichten. Het is niet alleen een kwestie van fysieke kracht, ook moet hij zijn koppie erbij houden want hij moet de series die hij maakt tellen. In gedachten tel ik mee en verwonder me er steeds weer over dat hij sneller klaar is met een oefening dan ik kan tellen. Als ik dan zeg dat hij nog een serie moet zegt hij dat het komt omdat hij Alzheimer heeft, overigens met een glimlach van oor tot oor.

En dit is waar ik het voor doe. Een stukje voldoening.

Groet,
Annemarie

[Roland]

@Zomaar, gewoon genieten van iedere dag en niet te ver vooruitkijken.

Groetjes,
Annemarie

[Roland]

@Zomaar,
dit is toch hartstikke goed nieuws! :laugh:

Geniet ervan.

[Roland]

En daar doe je het voor, Catootje. Het gevoel dat je leeft! Niemand die jou deze heerlijke dag af kan pakken.

Hartegroet en een fijn weekend,
Annemarie

[Roland]

En met een flinke wandeling maak je je hoofd leeg. 😉

[Roland]

Hoi Bang-Hartje,

hoe kunnen wij helpen??? Wat je hier op het forum vindt zijn lotgenoten die bereid zijn jou een hart onder de riem te steken en je een luisterend oor bieden. Er worden adviezen gegeven maar blijkbaar niet het antwoord dat je wilt horen, namelijk dat er iets ernstigs aan de hand is. Het is niet aan ons om jou te zeggen wat wel of juist niet te doen. Aangezien je bij de ggz bekend bent is dit ook de instantie waar je hulp mag verwachten wat betreft je angsten. Geruststellen kunnen we je niet, dat is inmiddels duidelijk. Maar je angsten beginnen zo groot te worden dat je er letterlijk ziek van wordt. En om de vicieuze cirkel te doorbreken zijn toch echt professionele hulpverleners nodig.

Toch een advies van mij: neem morgenvroeg contact op met je huisarts en je psycholoog want dit houd je niet lang vol. Je doet jezelf te kort terwijl het leven genoeg mooie dingen te bieden heeft. Laat de moed niet zakken!

Een warme groet,
Annemarie

[Roland]

Hallo Bang-Hartje,

nadat je afgelopen zaterdag op zondagnacht op de dokterspost bent geweest was je toch enigszins gerustgesteld? Probeer je niet zo te focussen op je hartslag. Drink rustig een kopje thee, loop even een blokje om. De reactie van de huisarts heeft je duidelijk ongerust gemaakt. Als hij het niet zou vertrouwen, als er sprake zou zijn van een overdosering, dan had hij wel actie ondernomen. Wat voor advies heb je van je huisarts gekregen? Ik neem aan dat je een bepaalde dosis is voorgeschreven. Houd je je daar wel aan? Ik denk dat jouw klachten, niet lekker voelen, licht in het hoofd, duizelig etc. alles te maken heeft met angst.

Kop op!

Groetjes,
Annemarie

[Roland]

Je bent nu zo gefocust op je hart. Kun je niet even bij familie of vrienden binnenlopen? Of bij buren? Zoek afleiding want je maakt het op deze manier alleen maar erger voor jezelf.
Kun je in het weekend in geval van een heftige paniekaanval, zit je volgens mij nu in, telefonisch iemand van de ggz bereiken?

[Roland]

Dat vind ik raar. Zeker nadat je jaren medicatie gebruikt hebt voor o.a je angststoornissen. Misschien toch even de HAP bellen voor een kalmeringstabletje om het weekend te overbruggen en dan maandag contact opnemen met je huisarts of psychiater.

KOP OP!

[Auteur]

Berichten