Beste Anneliese,
Dank voor uw antwoord. Bij deze nog een paar opmerkingen en vragen:
[quote=Hartgenoten]
In eerste ibnstantie wordt inderdaag gekeken of medicatie kan helpen. Dat blijkt bij jou niet echt het geval te zijn.
[/quote]
De betablokkers helpen wel, maar ik wil niet de komende 60 jaar aan de medicatie. Dat heeft de cardioloog (in Vlissingen) ook afgeraden en volgens hem zouden de electrofysiologen in Rotterdam zonder twijfel een ablatie aanraden.
[quote=Hartgenoten]
Bij AVNRT zijn er in de AV knoop een langzame en een snelle bundel die de elektrische prikkles geleiden. Bij een ablatie wordt de langzame bundel uitgeschakeld. Er bestaat een zeer kleine kans (lager dan 1%) dat ook de snelle bundel geraakt wordt en dan zou je een pacemaker moeten krijgen. De ablatie zelf wordt of onder plaatselijke verdoving of onder een roesje uitgevoerd. Via de lies worden er katheters naar het hart gevoerd en wordt er gekeken waar de ritmestoornssen precies ontstaat. Dan kan de arts beginnen met het branden of bevriezen waardoor er littekens ontstaan. De behandeling kan soms wel een paar uur duren omdat er voor het maken van de littekens zeer precies moet worden gewerkt, je kunt dan een pijnlijk of branderig gevoel ervaren. Meestal mag je dag erna weer naar huis. Om stolselvorming in het bloed te voorkomen krijg je bloedverdunners.
[/quote]
Die kans dat de snelle AV bundel wordt geraakt, waar ligt dat aan? De kunde van de cardioloog die de ablatie uitvoert? De afstand tussen het snelle en langzame pad? Of is het volledig willekeurig?
[quote=Hartgenoten]
Ook kan de hartspier beschadigd worden waardoor er vocht in het hartzakje komt. Maar nogmaals, complicaties zijn er niet vaak.
[/quote]
Nogmaals, wat bepaalt de kans hierop? De kunde van de cardioloog? De vorm/grootte van je hart? Of is dit puur willekeurig?
