[niek69]

[size=CMS2CMS_LARGE]Goedemorgen,

Even een berichtje van mij…
Het gaat nog steeds goed met mij 🙂
Ik gebruik helemaal geen Verapamil meer.
Had voor de 2e ablatie 240 mg Verapamil per dag.
Volgende week vrijdag 28 mei heb ik mijn controle bij de cardioloog,
die mijn 2e ablatie heeft gedaan.
Hoop dat het zo blijft ik kan nu in iedere geval mijn hartritmestoornissen
van mijn lijstje met aandoeningen afstrepen. 😆

groetjes Niek
[/size]

[niek69]

hoi Tjerk,

Wat goed om te lezen dat het lekker gaat bij jou.
Jammer dat je weinig energie hebt, maar wel goed
dat er thuis meer rust is gekomen en je niet iedere 3 weken naar de ccu moet.

Dat had mijn cardioloog ook al gezegd dat AVNRT
in de meeste goed te verhelpen is met een ablatie.
En inderdaad blijf ik hoop houden dat het deze keer wel is gelukt.

Mijn hart is inderdaad zoals jij het zo mooi noemt flink mishandelt. 😉
Ik heb vandaag naar het ziekenhuis gebeld waar ik ben behandeld ,
omdat ik pijn heb aan mijn hart, het steekt en een zeurderige pijn en pijn tussen mijn schouderbladen. Maar dat was normaal die klachten.
Omdat er gebrand wordt krijg je wondjes en die moeten genezen en tijdens de ablatie zijn ze per ongeluk een verkeerd adertje ingeschoten en die gaf toen heel veel pijn tussen mijn schouderbladen heb toen een pijnstiller gekregen en wat extra zuurstof.
Heeft tijd nodig maar komt ook wel weer goed.
Daarnaast heeft mijn lijf ook een flinke optater gehad.
Omdat ik fibromyalgie ( vorm van reuma) en artrose heb is mijn hele lijf stijf en
veel spierpijn en pijn in alle aanhechtingen en pezen.
Met mijn liezen gaat het best goed alleen wat gevoelig en stijf.
Ach komt allemaal wel weer goed, zover dat mogelijk is 😉 het heeft tijd nodig.

Zo nu even genoeg gezeurd 😛 ( fijn om even je hart te luchten )

groetjes niek69

[niek69]

hoi Brandy,

Dat is niet niks wat jij allemaal benoemt aan kwalen.
En je moet er maar mee zien te dealen , heftig.
Maar helaas zit ik in hetzelfde schuitje wat weinig energie en meerdere kwalen betreft.
Bij mij wordt weinig energie veroorzaakt door de fibromyalgie ( vorm van reuma).
Heb verder artrose in onderrug, rechterpols, linkerknie en rechterenkel.
Daar naast ook nog bekkeninstabiliteit , spastische dikke darm.
Sinds een paar maanden is er ook nog de ziekte van ménière ( evenwichtsstoornissen met duizelingen, hoofdpijn, piepende en suizende oren) geconstateerd.

Probeer 😉 toch positief te blijven en te genieten die ik nog wel kan en geniet van de kleine dingen zoals de zon die schijnt, een mooie bos gele rozen en de “uitjes” zoals op verjaardag gaan enz. met “mijn mannen”( zoon en manlief)
En ik zou helemaal nergens zijn zonder mijn “rots in de branding” mijn man Tobi.
Ook met mijn hulpmiddelen zoal mijn rollator , rolstoel en sta-op stoel kom ik een heel eind.

Hopelijk mag ik binnenkort de ritmestoornissen van mijn lijstje afstrepen.

groetjes niek69

[niek69]

hoi Dave,

Ik wens je heel veel sterkte met het verwerken van je uitslag
en met het leren omgaan/leven dat je een jonge chronische hartpatiënt bent.

lieve groet niek69

[niek69]

hoi Dave,

Ik las net je verhaal.
Fijn dat het mee is gevallen.
En hopelijk is de trombose in je hart ook snel weg.
Sterkte !!!

groetjes niek69

[niek69]

hoi Tjerk,

Ik ben in hartcentrum van het Catharinaziekenhuis in Eindhoven geholpen.

groetjes niek69

[niek69]

hoi Tjerk,

Ik moest donderdag om 9.30 uur aanwezig zijn en om 11.00 uur lag ik op tafel.
Klaar voor de start…. 🙂
de lokale verdoving was weer gevoelig, maar dat wist ik nog van de vorige keer.
Verder het inbrengen van de katheters viel wel mee.
Bij het branden zelf waren ze per ongeluk een verkeerd adertje in geschoten en dat gaf heel veel pijn tussen de schouderbladen ,
maar ik kreeg meteen een pijnstiller en zuurstof via mijn neus.
De pijn nam snel af en ik werd een beetje suffig van de pijnstiller, dat vond ik op dat moment wel heel fijn. 😉
Ze hebben trouwens nu allebei de beide liezen aangeprikt, omdat ze nu 4 katheters gebruikten hebben.
Ik had aangegeven dat ik de vorige keer geen rekverband, maar een pleister met een ballon erin had gekregen, vanwege het afknellen,
omdat ik nu eenmaal niet de slankste ben.
Maar deze keer wilde ze dat liever niet en ze toch eerst het rekverband gaan proberen.
En dat was geen succes, maar ze laten ze zich niet zomaar “kisten”
en hadden nog een andere oplossing, maar die was helaas net niet lang genoeg.
Dus afijn ruim een half uur later van sjorren en draaien toch de pleister met ballon op allebei de liezen geplakt en er werd dan lucht ingespoten die zorgt voor de druk.
Normaliter doen er 45 cc in dat hadden ze de vorige keer ook gedaan, maar nu wilden ze ervoor de zekerheid had meer indoen.
Links zat er nu 70 cc in en rechts 60cc in.
Het protocol is met die pleisters dat er elke 2 uur 10 cc lucht eruit wordt gehaald.
Ik wel even zeggen dat de cardiologen, er waren er twee tijdens de ablatie, en het verplegend personeel op de hartcatherisatiekamer heel vriendelijk waren en alles duidelijk uitlegde wat ze gingen doen.
Ik was rond 15.00 uur terug op de kamer.
De eerste 10 cc werd om 17.00 uur eruit gehaald en nu komt het nu zou ik dus net als de vorige keer niet 8 uur nog plat moeten blijven liggen, maar 14 uur dus betekende een overnachting en dat was even een tegenvaller.
Ik werd overgebracht naar de short stay voor de nacht en er zou daar door gegaan worden om de 2 uur 10 cc eruit halen.
Ik ben op beide afdelingen door de verpleging goed geholpen en verzorgt.
Gisterenmorgen om 10.15 kwam “ons mam” mij halen en lekker naar huis.
Vanmorgen mochten mijn gewone pleisters eraf en ik zag dat het wondje bij de linkse lies mooi dicht was en aan de rechtse kant bloedt het nog een beetje, maar niet verontrustend.
Goed schoon houden en een pleister plakken en in de loop van een paar dagen moest dat ook weer dicht zijn.
Ik heb veel pijn onder in mijn rug en spierpijn in buik en schouderbladen, maar dat komt van het lange plat liggen en door de artrose in mijn onderrug en de fibromyalgie in mijn lijf.
Gewoon rustig aan doen af en toe oefeningen doen voor de stijfheid en het heeft tijd nodig , maar het komt allemaal weer goed.
Ik moet niet te vroeg juichen weet dat er pas na 3 maanden gezegd kan worden of het gelukt is, maar ik heb tot nu toe nog geen ritmestoornissen gehad.
Dat was de vorige al een paar uur de ablatie wel het geval en de daarop volgende dagen ook regelmatig. Dus ik blijf hoop houden dat het deze keer wel gelukt is.

Sorry :blush: voor het ;lange verhaal …

groetjes niek69

p.s. Bieb ook nog bedankt voor het sterkte wensen

[niek69]

Dank je, Roland

[niek69]

Ik ben nu een half jaar verder….
En a.s. donderdag 28 november heb ik mijn 2e ablatie.
Ik weet wat er komen gaat, maar ben toch erg zenuwachtig.
Blijf hopen dat het deze keer gaat werken.

groetjes niek69

[niek69]

[color=#000080]Welkom Evelien,

Fijn dat je je al een stuk beter voelt.
Ik wens je heel veel beterschap
en een voorspoedig herstel.

groetjes Moniquel[/color]

[Auteur]

Berichten