[Nicc]

Het onderwerp orgaandonatie zal denk ik altijd een onderwep zijn waarover gediscussieerd wordt. De ene keer gebeurd dit zodat iedereen zich daarvan bewust is, de andere keer minder opvallend.

Zelf ben ik sinds mijn 18de orgaandonor. De brief met alle bijbehorende folders viel op de mat en dat heeft me toen aan het denken gezet. Ik heb toen besloten dat als ik iemand kan helpen, ik dit ook wil doen. Want als je een ander mensenleven kan redden, dan is dat toch geweldig? Om dezelfde reden ben ik ook lid van de bloedbank. Het is iets heel simpels, maar het kan net hetgene zijn wat nodig is.

Daarom vind ik het ook erg jammer dat het wetsvoorstel van een tijdje geleden om iedereen automatisch donor te laten worden, er niet door is gekomen. Op dit moment krijgt iedereen inderdaad het aanmeldformulier, maar het wordt te vaak vergeten om het terug te sturen. Je krijgt daarvoor geen herinnering, dus het raakt gewoon in de vergetelheid.
Daarnaast denk ik dat als je het echt niet wilt (waarvoor iedere, persoonlijke reden dan geldig is), je ook niet zal vergeten om het formulier op te sturen. Terwijl andersom daar dus sterke twijfel is.

[Nicc]

Beste Harry,

Wat fijn om te horen dat alles rond en tijdens de operatie zo goed is verlopen! Het is een echte geruststelling als je de juiste informatie krijgt van mensen die weten hoe ze deze informatie moeten brengen. Het feit dat het zelfs nog gezellig was zorgt er ook voor dat de tijd net iets sneller gaat en dat het ook geen vervelende herinnering wordt. Mooi!

Maar hoe was het om bij kennis te zijn tijdens de operatie? Zelf heb ik op 27 november een pacemaker gekregen, maar dit is bij mij gebeurd onder narcose. Ben dus heel benieuwd wat je ervan merkt als je wel bij kennis bent.

En mijn vader is ook patient bij het LUMC (al is het wel voor een heel andere reden, hij heeft namelijk lympheklierkanker). Maar hij is ook altijd heel positief over de verpleegkundigen, artsen en zijn begeleiders. Tot nu toe niets anders dan lof voor het LUMC! 🙂

Groetjes Nicole

[Nicc]

Bedankt voor jullie lieve reacties! Doet een mens goed… 🙂

[Nicc]

Bedankt voor jullie lieve reacties! Doet een mens goed… 🙂

[Nicc]

Bedankt voor jullie lieve reacties! Doet een mens goed… 🙂

[Nicc]

Hallo Jo,

In het begin is het zeker wennen aan een pacemaker. Ik zag toen zelf de pacemaker als een beperking in plaats van mijn hart, maar dat komt ook doordat ik nog nooit klachten heb gehad. Maar op een gegeven moment wen je aan het idee dat hij er zit, voel je hem eigenlijk niet meer. En je beseft dan ook dat hij er zit voor je eigen veiligheid. Er zitten eigenlijk alleen maar voordelen aan een pacemaker, maar het duurt vaak even voordat je die inziet (of dat was in ieder geval bij mij zo).

In principe hoeft de pacemaker geen beperking te vormen bij het sporten. Alleen in de eerste maand na de operatie is het belangrijk om je rust te nemen, maar daarna moet je in principe alles weer kunnen. Zelf vind ik hartlopen ook heerlijk, al is het bij mij meer een hobby. Dat moet ook zeker nog kunnen nu je een pacemaker hebt gekregen. Maar voor de zekerheid zou ik je vragen ook gewoon bij je cardioloog neerleggen. Hij kan je daarbij waarschijnlijk van het beste advies voorzien.

Groetjes

[Nicc]

Haha, geweldig verhaal Job Pieter (of in ieder geval leuk verteld ;)). Mijn probleem komt daar ook wel een beetje in voor, als ik op skies sta kan ik dus niet remmen. Wat ik ook probeer, het lukt me gewoon niet. Wat natuurlijk leidt tot verschillende valpartijen, schuivers en noem maar op. Verhaal kwam me dus wel bekend voor. 😉

Verder vind ik het skieen wel leuk hoor Marly. Al is het maar voor de gezelligheid van de apres ski. En gelukkig ben ik uit mijn vriendgroep niet de enige die niet kan skieen (of in mijn geval dan niet kan remmen), dus kunnen we ons straks samen aansluiten bij de kleutergroep. Haha, zie mezelf aan staan met mijn 1.84 tussen de kleine kindjes. :woohoo:

[Nicc]

Als eerste wil ik tegen Ton zeggen dat het ongelovelijk knap is wat hij heeft gedaan! En om dan vervolgens ook acht jaar clean te blijven, zegt zeker wat over zijn wilskracht. Zeker iets om trots op te zijn, als je het mij vraagt.

Als tweede denk ik dat iedereen het met de stelling eens zal zijn. Een leven zonder alcohol is gezonder. Zelf ben ik een echte gelegenheidsdrinker, feestdagen, verjaardagen, af en toe met uitgaan. Maar veel dranken vind ik niet eens lekker. Ben meer van de thee, water, sapjes. 😉
Toch denk ik dat bij de stelling de volgende kanttekening gemaakt kan worden. Het drinken van alcohol verdunt je bloed. Ik ken meerdere mensen die last hadden van bloedpropjes en als gevolg daarvan een infarct. Volgens mij heeft bij hun de cardioloog zelfs aangeraden om elke dag 1/2 glazen alcohol te drinken, juist omdat het je bloed verdunt. In dat geval is het misschien wel gezonder om juist wel te drinken?

[Nicc]

Hallo Leen,

Bedankt voor je reactie!
Dit klinkt me allemaal redelijk bekend in de oren. Het lijkt in ieder geval sterk op wat ze de dag na de implementatie hadden gedaan. Van de magneet merkte ik dat mijn hart toen een slag oversloeg en wanneer ze klaar zijn met het doormeten, duurt het een tijdje voordat mijn hart zijn eigen ritme weer heeft terug gevonden.Maar als dit het is, dan valt dat nog wel mee inderdaad!
Wat me wel verbaasd is dat je verteld dat je PM maar 4 jaar is meegegaan! Ik weet niet precies in hoeverre onze situaties vergelijkbaar zijn, maar mij is verteld dat de PM wel zo’n 10 jaar mee kan gaan, juist omdat hij zo weinig hoeft te doen. Vond je het een erge tegenvaller? En leek de vervanging veel op de plaatsing? Ben je na de vervanging trouwens weer een maand beperkt in je doen en laten? Veel sterkte dan nog! 😉

Groetjes :silly:

[Nicc]

In de zomer ga ik meestal met vrienden op vakantie, in het najaar met familie. In de zomer zoek ik lekker de zon op en in het najaar vertrekken we meestal richting België. Ga dan ook niet alleen naar Afrika toe, maar dat zou ik sowieso niet zo snel doen. Kan er niet goed tegen om langere tijd alleen te zijn (of in ieder geval zonder bekenden ;)).

Vorig jaar heb ik voor het eerst op de latten gestaan en maar dat was in Snowworld. En eerlijk gezegd moet ik toegeven dat het niet echt een heel groot succes was. 😉 Maar wat vrienden roepen al een hele tijd dat we toch echt een keer op skivakantie gaan. Dit jaar dan nog even niet, maar denk dat ik er in 2010 toch echt aan zal moeten geloven. Toch lijkt het me in ieder geval gezellig en als ik van tevoren wat lessen neem moet het vast wel goed komen. 😉

[Nicc]

Ik heb twee vrienden die in de verpleging bij een ziekenhuis werken en beide hoor ik geregeld over het probleem. Ze zijn nog bezig met hun opleiding, maar vaak is er door onderbezetting niet echt tijd voor begeleiding. Ze krijgen snel verantwoordelijkheden toegedeeld, waar ze (naar eigen zeggen!) nog niet klaar voor zijn.
Zowel voor de verpleging als de patiënten is dit geen gewenste situatie. Na mijn eerste operatie heb ik een week in het ziekenhuis gelegen. Over de zorg valt niet te klagen, die was werkelijk waar gewoon heel goed. Maar als je ziet dat de verpleging de hele tijd heen en weer rent, omdat ze met z’n drieën twee subafdelingen moeten doen, dan wil je gewoon niet op de bel te drukken als je ‘gewoon’ dorst hebt. Al zeggen ze nog honderd keer dat je dat wel moet doen.
Het is toch ongelovelijk dat we de mensen die we zo hard nodig hebben, op zo’n manier uitputten? En dan nog vragen we ons af waarom er niet meer mensen in de zorg willen werken… :S

[Nicc]

Heey Job,

Bedankt voor het welkom heten. 😉 Ik kwam op de site terecht op zoek naar wat informatie, maar vind het forum erg nuttig. Zowel voor de informatie van anderen, maar zeker ook omdat je hier de kans krijgt om met andere te praten en hun kijk op bepaalde zaken te weet komt.
Ik ben inderdaad nog redelijk jong, 21 jaar. Maar ik ben toch echt blij dat ze er achter zijn gekomen dat ik een te trage hartslag heb in combinatie met een AV-blok. Dan nu maar jong een pacemaker, dan weet ik in ieder geval zeker dat ik rustig oud wordt.
Maar Afrika is eigenlijk al een hele tijd een droom. Op de basisschool hadden we een uitwisselingsleerling die een jaar bij ons bleef. Ze had altijd de meest prachtige verhalen en foto’s. Lang niet alles is daar natuurlijk perfect, maar het is zeker iets dat ik zelf mee wil maken. Ben nu aan het kijken om een rondreis met Shoestring te doen. De grote lijn van je reis wordt dan voor je gepland, maar je krijgt nog genoeg vrije tijd om zelf invulling aan te geven. Qua land denk ik nu aan Madagaskar, maar voordat ik daadwerkelijk ga kan dat nog tien keer veranderen. 😉
Maar waar ben je allemaal geweest? En dan doe je een rondreis? Ben benieuwd. Reisverhalen zijn altijd leuk. :silly:

En Anneliese, op een gegeven moment merk je vanzelf dat de tijd ‘rijp’ is voor Mexico, om het zo maar te zeggen. En voordat je het weet heb je dan die reis geboekt. En als het dan zover is… geniet er dan lekker van! Het schijnt dat Mexico echt prachtig is. :laugh:

[Nicc]

Beste Joop,

Dat is absoluut de juiste instelling! Het was een mooie reactie om te lezen en ben het er helemaal mee eens.
Sinds kort heb ik een pacemaker en hoewel ik die niet echt als een beperking zie, zal ik het reizen er zeker niet om laten. Juist de laatste paar jaren ben ik pas echt gaan genieten van het maken van reizen. Ben dit jaar naar Tunesië gegaan, dat jaar daarvoor was het Bulgarije en voor de komende zomer staat het zuiden van Afrika op de planning.
In je reactie worden ook heel wat goede adviezen gegeven. Bij sommige dingen zou ik normaal niet stilstaan, maar dat is nu misschien wel handig. Toch zal ik er niet minder door genieten. Want juist dat is inderdaad erg belangrijk in het leven!

[Nicc]

Dit heeft mijn cardioloog mij laatst ook verteld. Ipods, mobiele telefoons, headsets enz. kan je maar beter op 10/20 cm. afstand houden geloof ik, anders kunnen ze inderdaad de werking van je pacemaker o.i.d. verstoren.

Heeft iemand hier ooit wel eens iets van gemerkt? Ik ga het zeker niet uitproberen, maar onbewust vergeet ik het namelijk nog wel eens.

[Nicc]

Hallo allemaal,

Ik heb anderhalve week terug een pacemaker gekregen. Het type DDD tegen een te trage hartslag. Normaal schommelt mijn hartslag rond de 34 en de pacemaker zou in moeten grijpen als hij lager wordt dan 30. Soort waakhondje dus.
Zelf ben ik blij dat ik hem heb gekregen, al is het maar voor een gevoel van veiligheid. Maar moet wel zeggen dat ik toch wel even van slag was toen ze het aan me vertelden. Ben pas 21 en zag een pacemaker eerlijk gezegd ook als iets voor oudere mensen.
Best opvallend dat ik in deze treat gelijk al meerdere berichten zie van mensen die al jong een pacemaker krijgen. Ook opvallend is dat iedereen er positief in staat. Vind dat erg knap!
6 januari zal ik voor controle gaan. Ben heel benieuwd wat er dan allemaal gaat gebeuren. Iemand die dat kan vertellen??

Dank je!

[Auteur]

Berichten