mijn dochter was 13 toen ze me vertelde dat haar hart af en toe heel hard klopte. Omdat ik toevallig bij de huisarts moest zijn heb ik eens nagevraagd wat dat kon zijn. Ik dacht ja dat heb ik ook wel eens als ik hard gelopen had ofzo, maar ze zat gewoon op de bank en van een op andere moment begon het hart ontzettend snel te kloppen. Mijn huisarts heeft me toen verteld dat het geen kwaad kon zolang het maar binnen een half uur over ging, duurde het langer dan moest ik naar het ziekenhuis met haar. Uiteindelijk zijn we daar ook terrecht gekomen want ze kwam er zelf niet meer uit. Van kinderarts had ze ook sotalol gekregen en dat heeft een tijdje goed gegaan totdat ook sotalol niet meer voldoende werkte en we regelmatig op de ehbo zaten. Uiteindelijk is ze terrecht gekomen bij Prof, Smeets van het UMC radboud in Nijmegen en heeft ze vorig jaar op haar 15e een ablatie gehad. Dan zoeken ze de extra verbindeingen op en branden die door zodat daar geen kortsluiting meer kan komen. Ze had de pech dat het heel dicht bij haar AV-knoop zat en uiteindelijk zijn ze gestopt omdat ze bang waren de AV-knoop te raken waardoor ze een pacemaker zou moeten. Nu een jaar later zijn de ritmestoornissen een stuk minder en de langste heeft een uur geduurd. Ze heeft er nog steeds last van maar het gaat een stuk minder alleen sporten is niet voor haar weggelegd want dan is het weer raak. Binnenkort moet ze weer op controle, als de ritmestoornissen weer haar leven gaan beheersen hoeft ze maar papiertje te schrijven en komt ze meteen weer op de wachtlijst voor een 2e ablatie. Maar dan bestaat er een kans dat de AV knoop wordt geraakt en daar zitten we niet op te wachten. Dus momenteel doen we het ermee.
