[Macon]

Uw verhaal klopt wel maar sport-medische centra zijn er om mensen die (gaan) sporten een sportadvies te geven gebaseerd op leeftijd/conditie en eventueel medisch verleden. De (conditie)test die daarvoor nodig is mag inderdaad.
Doorgaans is dat gewoon een inspannings ECG.

Sport-medische centra zijn er niet om je te behandelen met b.v. een betablokker.
En al helemaal niet als je al onder controle staat van een cardioloog.
Dat is hetzelfde als 2 kapiteins op één schip waarvan de een niet weet wat de ander aan het doen is. Dat leidt vroeg of laat tot schipbreuk
Want sportartsen rapporteren volgens mij niet terug naar andere artsen maar geven de client schriftelijk hun advies mee of sturen die naar hen op.

Ik vind trouwens een ritmestoornis geen divers klachtje. Met elke ritmestoornis die mij onbekend is of langer dan 12 uur duurt of andere nieuwe hartklachten kan ik 7 dagen/24 uur terecht op de hartspoedafdeling van het ziekenhuis waar ik onder behandeling ben en als ik tijdens kantooruren poli cardiologie bel kan ik ook daar direct terecht. Voor zover ik weet is dat in Nieuwegein ook zo.

groeten
Macon

[Macon]

Hallo Joop,

Heel herkenbaar verhaal.
Zo te horen goed afgelopen maar als je vaak nitroglycerine nodig gaat hebben zou ik toch maar eens gaan navragen of het niet eens tijd wordt voor een bypass operatie. Wat betreft de flacon met dat medicijn; gewoon thuis laten. bij voorkeur op je nachtkastje en je huisarts vragen om datzelfde medicijn in tablet vorm.
Die zitten per 10 in een strip. Zijn kleine plletjes voor onder de tong. Van die strip breek je er vier af. Die strip met 4 pilletjes stop je gewoon in het muntvak van je portemonnee. En dan maar hopen dat je ze niet nodig hebt. In dat geval wel na een half jaar vervangen en zijn wellicht 2 bij je hebben voldoende.

Sterkte met je genezing en succes met je revalidatie.

Macon

[Macon]

Dag Allan,
Voor mij ligt de voorgeschiedenis welke aan mijn hartinfarct/bypass operatie vooraf is gegaan inmiddels ver achter me. Ik praat dan over het onbegrip over mijn conditie dat b.v. mijn beroep/baan kostte een jaar voor het infarct, gerelateerd aan dokters die ‘niets’ vinden dus mankeer je ook niets. Vernedering op vernedering. Wanhoop en twijfelen aan mezelf. Zoals gezegd al heel lang geleden. Ik was toen 45 jaar, nu ben ik bijna 60.
Het infarct is genezen maar het vaatlijden blijft. Ik heb ook lang met een psychisch trauma rondgelopen en helemaal herstellen doet het nooit.
Aan de andere kant kan de hart-longmachine emotionele problemen veroorzaken en daarnaast de controle over je emotie fors verminderen. Ikzelf heb nu nog steeds veel energie nodig om niet in tranen uit te barsten bij de minste tegenslag en mijn frustratie tolerantie drempel is blijvend verlaagd.
Nog steeds van die hart-longmachine? Of van dat psychisch trauma of gewoon een symptoom van vaatlijden.
Ik houd het maar op het laatste dan hoef ik er niets mee.
Dat je partner je in deze periode alleen laat is wel heel triest. Juist nu heb je heel veel veiligheid en sociale steun nodig. Gevoelens van boosheid en verontwaardiging zijn dus best te begrijpen. Er is, om je eigen woorden te gebruiken, flink op je ingehakt. Je ziekte heeft je, samengevat, persoonlijk, beroepsmatig en financieel onderuit gehaald en of dat nog niet genoeg is zijn jij en je lichaam nog niet gewend aan de bijwerkingen van de medicijnen.
Daar ben je zo maar direct niet overheen en ik onderschrijf wat Patrice al heeft geschreven. Want al die nare lichamelijke en psychosociale klachten gaan niet zomaar over. Je kan het ook niet wegdrukken, niet wegzuipen en met een SSRI vlakken je gevoelens misschien wel af maar dat is een illusie en de GGZ kan ze ook niet van je overnemen. Niet al het lijden is te vermijden of te genezen.
Voor moeilijke ervaringen geldt de wat lastig te vertalen Engelse uitdrukking; There’s no way out but the way through.
Dat houdt in dat je je rot mag voelen, dat je in huilen mag uitbarsten als je nadenkt over je verlies. Je hebt er alle reden voor.
Maar moet je er wat mee? Kan je er wat mee?
Op een dag kwam ik tot het inzicht dat ik geen beter verleden meer kan krijgen. Gevoelens van kwaadheid! Omdat ik 20 jaar voor mijn AOW mijn beroep kwijtraakte waar ik, naast mijn werk, tot mijn 35e jaar voor heb moeten leren. Wat moet ik daar nu nog mee?
Ik kijk ernaar en ga intussen boodschappen halen. Dat moet gedaan worden.
Werd ik vanmorgen weer om 6 uur wakker van de buikpijn als bijwerking van de bètablokker, de calciumantagonist en de cholesterol syntheseremmer!
Winderig van s’morgens tot s’avonds.
Nou ja op het nieuws van half zeven hoorde ik dat er alweer een file stond van 300 km. Gelukkig sta ik daar niet in. Verdrietig, omdat ik in sociaal isolement zit. Niet weerbaar genoeg me in een groep te kunnen handhaven en een beetje last van een angst stoornis als bijwerking van de sotalol. Ik kan er niets mee en als ik om half tien over de A27 rijdt om mijn hond op de hei uit te laten staat van rechts naar links het verkeer nog steeds stil.
Ik aanvaard mijn lot, zij kennelijk ook. There’s no way out but the way through.
Zeg niet tegen jezelf:”en dat allemaal door de zomer van 2009”.
Zeg tegen jezelf; “wat ga ik doen in 2011? Jawel ik voel me moe, ik slaap slecht, heb geldzorgen, last van woede en angstaanvallen en barst soms redeloos in tranen uit. Het is niet anders maar wat ga ik daarnaast doen in 2011.”
Beste Allan, je hoeft je nergens voor te schamen of schuldig over te voelen.
Het zal nog wel even duren maar ik hoop dat het je lukt, zonder de moed te verliezen, het leven te aanvaarden zoals het je wordt aangereikt.

sterkte
Macon

[Macon]

Klachten van die metalen borstbeen hechtingen komen regelmatig voor.
2 Jaar na de bypass operatie zijn ze bij mij allemaal verwijderd. Niet alleen de pijnlijke. De cardioloog kan deze zichtbaar maken op een rontgen foto waarna hij me naar chirurgie terugverwees met de woorden dat de foto de klachten lijken te bevestigen. Dat zal wel moeten van de zorgverzekering denk ik.

De operatie is een fluitje van een cent en het was een hele opluchting toen ze eruit waren

succes
Macon

[Macon]

Van de kreet “tweelingharslag” heb ik nooit gehoord. Geen enkel ECG vermeldt zo een uitdrukking. Geklets dus. Als je de volgorde wat jij schrijft omdraait dan staat er dat eerst een “dubbele” slag heb en dan slaat je hart over. Dat komt op het ECG wel voor.
Dat is een kamer extra slag, in vakjargon Ventrikel Extra Systole afgekort VES.
Een VES wordt vaak gevolgd door een compensetoire pauze wat aanvoelt als een hart dat overslaat. Stress kan zeker een oorzaak zijn voor zo een ritme stoornis. Maar als jij gelijk hebt en je stress is niet de oorzaak maar het gevolg van deze stoornis dan moet je erop staan naar een ritmoloog te worden doorverwezen.

succes
Macon

[Auteur]

Berichten