[Lisa]

Sjarel schrijft:
[quote] Zo ontstaat dioxine. Als je dat inademt, gaat de klok tikken. Incubatietijd maximaal vijftien jaar, dan volgt onvermijdelijk de kanker. En wie weet hoeveel van die troep in onze lucht en oppervlaktewateren zit. En hoeveel van dat vergif neerdaalt op onze weilanden, waar de koeien het van dioxine vergeven gras vreten, dat wij als melk weer opdrinken. En wat dachten we van lever. Lekker, nietwaar, zo’n gebraden lever op ons bord. Wat dacht je wat daar allemaal in zit. De lever is de opslagplaats van giftige stoffen, waaronder dioxine. Afblijven van dat vlees![/quote]

Ik hoor vaak over voedsel zeggen “ach, ik word er niet ziek van hoor, ik leef nog steeds”, maar het duurt even voor je ziek wordt, van asbestdeeltjes inademen wordt iemand ook niet meteen ziek (longkanker).
Al die meestal vetoplosbare toxinen in het voedsel en in de lucht slaan zich op (tenzij je een superontgifter bent), ook in de vetrijke hersenen.
En de toxinen irriteren zenuwen, beschadigen bloedvaten (ontstekingsreacties), blokkeren hormonen etc etc. En langzaam aan wordt steeds meer ontregeld en uitgeput en wordt men ziek……..

Toxinen arm eten (vooral biologisch: geen pesticiden-gif en meer nutrienten zitten daarin) en eventueel ook je lichaam helpen met ontgiften en het beschermen tegen oxidatieve toxinenschade door middel van anti-oxidanten lijken mij geen overbodige luxe meer.

[Lisa]

Henri schrijft:
[quote] Het slikken van visoliecapsules raadt zij (Murk) af. Zeker wanneer vis al onderdeel is van het menu.
[/quote]

Ze zei niet waarom je geen capsules visolie zou moeten nemen.
Ik neem zelf liever visoliecapsules ipv 2 x vette vis per week (hoeveel omega 3 zit er eigenlijk in die portie??), omdat in de vis niet alleen dioxinen (kunnen) zitten, maar ook zware metalen zoals kwik (werd ook genoemd in Kassa), cadmium en lood en PCB’s.

(Visetende IJsberen worden beschouwd als “chemisch afval” zeiden ze in Kassa.)

Ja maar dat spul kan ook in de capsules zitten denkt iemand nu misschien 🙂 …. klopt, daarom is het goed om altijd wel een gezuiverd visoliesupplement te kiezen en olie van een “zuivere” vis.

Omega 3 hebben we nodig, dat is me wel duidelijk intussen.
In de Lancet is recentelijk een artikel verschenen waarin wordt gesteld dat visolie onderdeel van het pakket medicijnen voor hartfalen-patienten zou moeten worden.

http://www.wddty.com/03363800370880023186/life-saver-the-supplement-proven-to-help-heart-patients-live-longer.html

[Lisa]

Goodie….Dan nog twee :kiss:-jes … :laugh:

En meteen ook nog een :kiss: voor alle onbekende anderen die de actie ook steunden/steunen B) .

[Lisa]

Alle drie een hartelijk dankjewel voor jullie steun :kiss:

[Lisa]

Over medicijnen en supplementen:

De farmaceutische industrie doet al jaren zijn best om het gebruik van natuurlijke supplementen te ontmoedigen (natuurlijke stoffen kunnen niet gepatenteerd worden en leveren farma weinig op): veel positieve wetenschappelijke, onafhankelijke onderzoeken (en het zijn er inmiddels echt veel) worden vaak niet in de officiele (mainstream) media gepubliceerd, maar als er een negatief onderzoek is, wordt het wel met veel tamtam openbaar gemaakt, valt mij steeds weer op.

Die onderzoeken zijn bij nader bekijken meestal gefinancierd door de farmaboeren en gedaan met een te lage of een veel te hoge dosis (vaak ook nog synthetische) vitamine of mineraal, of met al ernstig zieken als proefpersoon. Dat geeft toch te denken.
Bij elk wetenschappelijk (medisch) onderzoek is het goed om te kijken naar de opzet (en niet alleen naar de samenvattende conclusie in de krant) en of de onderzoekers en sponsors financieel belang hebben bij een bepaalde uitkomst.

Ik heb al vele jaren niet veel vertrouwen meer in de reguliere geneeskunde en hun farma-medicijnen. Ik merkte zelf dat de standaard gegeven hartmedicijnen niet goed voor mij waren (ik ben een individu, geen nummer): ik moest ze echter nemen, zeiden de cardiologen, want anders zou ik binnen een paar maanden (in 1996, het is nu 2008) weer een hart infarct krijgen en dat niet overleven. (dat lijk veel op emotionele chantage ….).

Ik heb mijn eigen therapie gezocht (natuurlijke middelen), want niets doen en op de oude weg doorgaan leek me ook geen optie.

Na mijn infarct (1996) ben ik in de literatuur gedoken en kwam tot de schokkende ontdekking dat gemanipuleer van medicijnonderzoeken niet zeldzaam is. En een hoge piet van GlaxoSmithKline (als ik het goed onthouden heb) onthulde een paar jaar geleden dat medicijnen maar ongeveer bij de helft van de mensen effectief zijn…… dat weten ze heel goed.
Ernstige bijwerkingen worden vaak verzwegen. (zie het recente verhaal over antidepressiva die meestal niet beter blijken te werken dan een placebo, maar wel zelfmoord als “bijwerking” bleken te hebben, denk aan Vioxx, de pijnstiller die hartaanvallen veroorzaakte bij talloze mensen: het was al bekend bij farma, maar werd jarenlang gewoon verzwegen)

Tegenwoordig wordt steeds meer onthuld over de praktijken en medicijnen van big farma, en dat vind ik een goede zaak. (denk aan uitzendingen van TrosRadar en Zembla en op de site Gezonde scepsis is ook veel nieuws te vinden).
Een gewaarschuwd mens telt voor twee.

Mensen kunnen natuurlijk zelf kiezen wat ze willen: medicijnen van de dokter of natuurlijke middelen..
Bedenk wel dat veel medicijnen diverse belangrijke nutrienten in het lichaam uitputten en zo deels ook nare bijwerkingen geven: dus nutrienten weer aanvullen bij medicijngebruik lijkt mij goed.
In het voedsel zit gewoon niet meer zoveel als er vroeger wel nog in zat.

Kritiek op alternatieve geneesmethoden (bv ook de orthomoleculaire – let food (=nutrienten) be your medicine, zoals onze bekende Hippocrates al zei) is vaak dat de methoden niet evidence based zouden zijn: dwz er zijn geen keiharde bewijzen voor effectiviteit en veiligheid. Maar in de reguliere geneeskunde wordt ook vaak niet-evidence-based gehandeld, wat diverse artsen zelf ook toegeven. Het beste bewijs is dat het in de praktijk werkt (al is het niet altijd bij iedereen zo, omdat we nu eenmaal allemaal anders zijn).

Mijn (vorige, maar nu helaas zieke en vertrokken) cardioloog had er begrip voor dat ik mijn eigen weg wilde zoeken ipv zijn medicijnen nemen.
Ik mocht wel blijven komen voor controle (ecg, bloedonderzoeken, bijpraten ed).
De nieuwe cardioloog zei dat als ik geen pillen nam, dat ik dan maar niet meer moest komen. Dat mijn fibrinogeen en CRP (ontstekings-indicaties) te hoog waren (bepaald via mijn natuurarts in het huisartsenlab) interesseerde hem niets: reden: …..daar had hij geen pillen voor, dus wilde hij er niets mee doen, zelfs niet eens noteren in mijn dossier

Maar …terug naar de supplementen, zomaar in het wilde weg allerlei verschillende supplementen nemen raad ik niemand aan: een goed – en goed gedoseerd – multivitaminen/mineralen supplement bij het eten kan wel.

Ik laat nu altijd eerst bepalen waar ik een gebrek ….of een teveel aan heb. Ik laat me daarbij leiden door waargenomen symptomen, die mogelijk verband hebben met een tekort. Het is best een hele uitzoekerij (en ik ontdek nog steeds puzzelstukjes), waar niet iedereen zin of tijd voor heeft, maar ik heb het wel gedaan (en ik deel die gevonden info graag met anderen, maar als er geen interesse voor is haak ik wel weer af … geen probleem).

Zo is ontdekt dat ik te weinig carnitine had: en na aanvullen met 1 tot 2 gram per dag werden mijn jarenlange, erger wordende overslagen (ook lange reeksen PVC’s achter elkaar) eindelijk flink minder. Heb nu nog maar af en toe een overslag. En een in 2005 geadviseerde ICD was weer van de baan.

Ik had ook een ernstig gebrek aan vitamine D (ontdekt in 2004): ik las toen over Dgebrek en herkende veel van de symptomen. Dus een test aangevraagd aan de huisarts. Ik kreeg wel D binnen via mijn multi, maar dat was blijkbaar te weinig, D vul ik dus apart aan. Het is nu weer op peil en ik controleer het 1 x per jaar via mijn natuurarts.

Ik had ook magnesium gebrek (IN de cellen) en veel symptomen pasten daarbij: dus ook dat vul ik extra aan.
Alle drie die stoffen (en nog meer) zijn belangrijk voor een gezond hart en bloedvaten.

Mijn ijzer was te hoog: dus dat beperk ik in mijn eten (te veel ijzer kan ook harklachten geven). In mijn multi zit dus geen ijzer meer.

Q10 neem ik zelf, zonder labtest vooraf: Als ik die een paar dagen vergeet, merk ik dat aan mijn hart en aan meer migrainige hoofdpijn.
Mijn ejectiefractie was aan de lage kant in 2004 (29%), maar ik heb nog altijd geen typische symptomen van hartfalen. Waarschijnlijk door de nutrienten die het hart steunen. ( Maar misschien was de echo niet goed gedaan?)

Enfin, ik heb even een toelichting gegeven nav het bericht van Tolletje in deze draad. Iedereen kan met de info doen wat hij wil. Ik heb er geen belang bij, behalve dat ik me (als thuiszittende chronisch zieke Lyme patiente) misschien nog een beetje nuttig kan maken …
Ik wil niemand gek maken, maar alleen bewust maken dat er meer mogelijkheden zijn dan medicijnen alleen en dat gebreken niet goed zijn om mee door te lopen en dat de waarheid niet altijd is wat het lijkt te zijn (What the Bleep do we know).
.

Lisa.

[Lisa]

Job Pieter Tent schrijft:
[quote]Lisa

Ik moet even buiten hetgeen hieronder geplaats zeggen dat ik het echt leuk vind dat je zoveel hulpvolle artikelen plaatst op Hartgenoten.nl
Ik denk dat veel mensen blij zijn met de informatie die je beschikbaar maakt.
Een dikke pluim! 😉

Groetjes Job[/quote]

Goh, ik ga er bijna van blozen, maar …. bedankt voor je pluim :cheer:

[Lisa]

Henri schrijft:
[quote] Keulemans: “En oordeel zelf: die bijna-dood-ervaring is gewoon een springlevend-ervaring”.
[/quote]

TJa op zich wel waar 😉 : je bent tijdens een BDE nog “springlevend”, nog verbonden met het lichaam, maar …. *doodverklaard* door artsen omdat er geen hersenactiviteit of hartslag is te meten.
Maar ben je wel dood als je dood wordt verklaard???
Ben je dan misschien nog niet dood maar stervende? En hoe lang duurt het voor dat stervensproces afgerond is?
Neem je dingen over jezelf nog waar zolang je stervende bent (dus nog niet echt dood)?
Je bent bijna dood, dus ook nog levend.

Bovennatuurlijk zou ik de BDE niet eens willen noemen, eerder een natuurlijk iets :cheer: Misschien heeft iedereen een BDE tijdens een sterk levensbedreigende ervaring, maar kan niet iedereen die zich herinneren daarna? Net zoals iedereen elke nacht droomt, maar dat zich vaak niet herinnert.

Ik geloof wel in BDE/uittredingen, maar ben helemaal niet religieus :blink: .

Lisa

[Lisa]

Marion58 schrijft:
[quote]
Mmmmm… mijn ervaring is wat betreft het laatste dus anders…., misschien zou ik kunnen kijken naar een supplementen met K2…?

Groetjes, Marion[/quote]

Even kijken of ik het begrijp….
Toen je met de multi (dus 100 mcg K) stopte steeg je INR naar 8.
Is dan je bloed te “dun” en kan dat er ook op wijzen dat je dus zonder K suppletie minder coumarine kan nemen dan je nu neemt? (hoe minder medicijn nodig hoe beter toch?)

Ja….Misschien heeft K2 (in een natuurlijke vorm) geen effect op je INR meting?

Ik las ooit in artikelen over nattokinase (uit Natto, waar de K2 in zit) dat dat enzym het bloed “dunner” maakt, maar het had geen effect op de INR. (kan het nog terugzoeken als je wilt)
Nattokinase in Natto is een fibrinolytisch enzym (net als bv bromelaine uit ananas en papaine uit de papya): het breekt fibrine af (fibrine zit ook in bloedstolsels en een te veel aan fibrine maakt het bloed stroperig).

(Ik zag in je hartverhaal dat je wel geinteresserd bent in orthomoleculaire voeding en supplementen, dus daarom vertel ik dit maar even hier).

Groetjes,
Lisa

[Lisa]

Marion58 schrijft:
[quote]
De multi die in had was Pool-plus en daar zit 100 mcg. vitamine K in, of dit K1 of K2 is, vermeldt de pot niet.
Groetjes,
Marion[/quote]

Oh, dus toch geen mg maar mcg 🙂
Maar toch nog best veel.
Als het er niet bij staat, zal het de gewone, meest bekende vitamine K1 wel zijn.
K2 (menaquinone) is ook nog niet lang als supplement te krijgen.

Groetjes,
Lisa

[Lisa]

Marion58 schrijft:
[quote]Mijn grote vraag blijft nu wel…..
IKan een langdurig tekort aan vitamine K mijn aderen doen verkalken? Bij onderzoeken is gebleken dat mijn aderen heel schoon zijn.
In hoeverre worden mijn botten aangetast?.

Misschien weet iemand er een antwoord op.
Groetjes, Marion.[/quote]

Hallo Marion.

Volgens onderzoekers kun je door coumarine gebruik inderdaad verkalkingen krijgen.

Coumarines blokkeren vitamine K1 actie (om de kans op stolsels te verminderen). Maar ze remmen ook de omzetting van K1 naar K2, wat van betekenis is ivm de bevindingen dat slikken van coumarines gepaard gaat met meer ader- en hartklepverkalkingen..:.

German researchers found out in 2005 that long term use of coumadin produced increased calcium in the aortic valve and coronary arteries when compared to patients not taking coumadin.
Koos R et al Relation of oral anticoagulation to cardiac valvular and coronary calcium assessed by multiple spiral computer tomography. Amer J Cardiol.2005;96(6):747-749

En waarschijnlijk kun je ook sneller breekbare botten krijgen door gebrek aan vitamine K2.

K2 voorkomt of vermindert de aderverkalking, K1 niet.
K2 brengt calcium naar de botten, K1 niet.
Ik weet niet of K2 ook een rol speelt in de stolling, of dat het vooral K1 is die de stolling regelt (ik zal nog proberen iets naders daarover te vinden.)

Ik vermoed dat in je multi alleen K1 zat?
Weet je zeker dat er 100 mg in zat??? Is wel heel erg veel.:huh:
De dagelijkse aanbevolen hoeveelheid K1 is 80 microgram.

K2 zit vooral in kaas, yoghurt en gefermenteerde sojabonen.
K1 zit vooral in groenten/planten en sommige olie produkten.

Medicijnen om een bepaald risico te verlagen, brengen vaak een verhoging van een ander risico met zich mee. De arts adviseert een medicijn, en de patient kan, na volledig geinformeerd ! te zijn, overwegen en beslissen of hij met het medicijn het ene risico wil vervangen door een ander, misschien wel groter risico, voor de gezondheid.

Medicijnen putten vaak bepaalde voedingsstoffen uit (wat voor een deel de bijwerkingen kan verklaren) en die stoffen kan men meestal wel aanvullen met supplementen.
Met coumarine en K ligt dat anders. Aanvulling met K1 kan niet, want dan werkt de coumarine minder goed. Maar misschien kan K2 wel aangevuld worden ?????

Groetjes,
Lisa

[Lisa]

Hart- en vaatziekten bij chronische gewrichtsreuma (ontstekingen) en ziekte van Bechterew

Reumatologen moeten zich bewust zijn van het verhoogde risico op hart- en vaatziekten (HVZ) bij reumapatiënten en zij moeten openstaan voor screenen hierop.

Cardiologen dienen in te zien dat reumatische ontstekingsziekten onafhankelijke risicofactoren op HVZ zijn. Ook patiënten met reumatische ontstekingsziekten dienen zich bewust te zijn van hun verhoogde risico op HVZ. Alleen dan kunnen zij maatregelen treffen deze risico’s voor de toekomst te verkleinen. Dit concludeert cardioloog in opleiding Vokko van Halm in zijn proefschrift waarop hij donderdag 18 september promoveert bij VU medisch centrum.

Het wordt steeds duidelijker dat ontsteking een belangrijke rol speelt bij de ontwikkeling van hart- en vaatziekten (HVZ). Omdat reuma gepaard gaat met chronische ontsteking, onderzocht Van Halm het risico op HVZ bij chronische gewrichtsreuma (reumatoïde artritis) en de ziekte van Bechterew.

Van Halm toont aan dat reumapatiënten bijna driemaal zovaak HVZ hebben vergeleken met de algemene bevolking. Het blijkt dat reumapatiënten een slechter risicoprofiel op HVZ hebben. Zo doet de (reuma)ontsteking de cholesterol-gehaltes van reumapatiënten verslechteren wat weer kan leiden tot meer HVZ. Een andere oorzaak is het directe schadelijke effect dat de (reuma)ontsteking op de bloedvaten heeft. Het proces van aderverkalking wordt door ontsteking versneld. Dit onderzoek laat zien dat, onafhankelijk van de bekende, klassieke HVZ-risicofactoren, onderdrukking van ontsteking het risico op HVZ verlaagt.

Vokko van Halm concludeert dat reumatologen zich bewust dienen te zijn van het verhoogde HVZ-risico van reumapatiënten en positief moeten staan tegenover screenen op HVZ (-risicofactoren). Cardiologen moeten inzien dat zij reumatische ontstekingsziekten dienen te zien als onafhankelijke HVZ-risicofactoren. Ten slotte moeten patiënten met reumatische ontstekingsziekten zich bewust worden van hun verhoogde HVZ-risico, zodat zij maatregelen kunnen treffen om dit risico voor de toekomst te verkleinen.

Bron: Arts en Apotheker.nl

[Lisa]

Sjarel schrijft:
[quote]
Overigens, voor wie het nog niet wist, veel hartpatiënten hebben hiervan al verslag gedaan op een andere website, en wel via http://www.merkawah.nl – neem daar gerust eens een kijkje, en vertel op dit forum wat u ervan vindt, zou ik zeggen![/quote]

Ik kan op die site de verslagen van hartpatienten niet vinden Sjarel :unsure:

Maar ik heb wel een verzameling verhalen gevonden op een andere website.
Voor de geinteresseerden in BDE’s geef ik die even:
http://nderf.org/Dutch/

Lisa

[Lisa]

Roken overal verbieden vind ik, net als Job, ook een stap te ver gaan. En het stoppen geeft vaak veel stress en ongelukkig voelen…. en dat is ook weer ongezond.

Ik heb zelf overigens meer last van de chemicalie-en in parfums, dus die dan ook maar verbieden? Van mij mag het wel B) , maar dan komt waarschijnlijk de machtige chemische industrie in het verzet.
Parfums zijn al lang geen onschuldige bloemenaftreksels meer: ze bestaan voor het overgrote deel uit synthetische, vluchtige chemische stoffen.
Die stoffen kunnen astma veroorzaken, maar zijn ook bij velen een uitlokker van migraine.

De wereld zit vol met gif……… diesel uitlaatgassen, chemicalie-en uit sigaretten, parfums in veel produkten, pesticiden, herbiciden: het ontgiftingssysteem wordt zo overbelast en op een goede dag laat die het afweten, en ontstaan allerlei klachten door toxinenschade in je lichaam……

Lisa.

[Lisa]

Sjarel schrijft:
[quote]Had ze geen last van mensen die haar aankeken alsof ze niet goed wijs was (in verband met die uittredingen, bedoel ik)? Ze worden vaak niet geloofd, niet serieus genomen, om te beginnen met hun behandelend geneesheer. [/quote]

Die mensen zuller er ongetwijfeld wel geweest zijn, maar daar trok mijn moeder zich niet veel van aan. De meeste mensen waren wel geinteresseerd in haar ervaringen. Mijn moeder sprak er liever toch over, al was er soms ongeloof, dan dat ze het wegstopte. De ervaringen waren soms ook nogal heftig. Ze hield haar “uitstapjes” ook bij in een dagboek.
Voor haar betekenden de uittredingen verder groeien en het materiele niet meer zo belangrijk vinden (waar ze overigens toch al niet veel om gaf).
Ze was erg intuitief ook, en wist vaak bepaalde dingen van te voren al, al vanaf dat ze nog een kind was..

De BDE heeft haar niet veranderd, het was voor haar een heel gewone ervaring 🙂 .

Lisa.

[Lisa]

Henri schrijft:
[quote]Een van de onderwerpen die me mateloos interesseren is de Bijna Dood Ervaring, kortweg BDE genoemd. […]
Wat vindt u van BDE’s? Heeft uzelf een dergelijke ervaring meegemaakt? Schrijf ons hierover, laat het via deze site weten! Voor mij is een BDE een bemoedigend signaal.

Henri Haenen[/quote]

Mijn interesse hebben BDE’s ook en de verwante uittredingen.
Ik geloof dat ze bestaan, maar ik heb er zelf nog geen (bewust gebleven) ervaringen mee.

Mijn moeder echter wel: ze trad regelmatig uit als ze sliep (meestal rond 4 – 5 uur in de vroege ochtend) en vertelde over haar belevenissen “boven”, ontmoetingen met haar overleden zus en ook met nog levenden.

Op een keer lag zij in het ziekenhuis ivm een hernia. Ze had erg veel pijn en was liggend, in een ambulance, gebracht. Volgens de verpleging gaf ze op een avond een harde gil en reageerde daarna nergens meer op. Men kwam direct in actie, en op een afgenomen EEG was geen hersenactiviteit waarneembaar, dus werd ze klinisch dood verklaard. Na enkele minuten kwam ze weer tot leven “gelukkig, u bent er weer” zei een arts, “u heeft ons wel heel erg laten schrikken”. Mijn moeder vertelde de artsen dat ze alles van boven af had gezien wat ze met haar deden. Maar het mooiste was dat haar rugpijn helemaal weg was en ze mocht na een dag observatie – zelf lopend – weer naar huis 🙂

Lisa

[Auteur]

Berichten