Hoi Melanie,
Zo ben ikzelf 26 jaar geleden gestopt, was de dag toen mijn dochter werd geboren.
Het was alsof er iets veranderde in mij, een nieuw leven lag in mijn armen, een nieuwe start voor mij.
Vond het absurt, belachelijk zelfs dat ik mijn eigen wil (om van die peuk af te blijven) niet zelf onder controle te hebben. Dat alsof er “iets” anders binnenin mij de dienst uitmaakte waardoor ik zelf niet kon bepalen ermee te stoppen?
Nou moet ik eerlijk bekennen dat ik graag de regie over bepaalde zaken en zeker met betrekking tot mijn eigen lichaam en gezondheid liefst zelf in eigen handen heb.
Dus waarom zou het me dan niet lukken om te stoppen?
Een goede motivatie, weten waarom je stopt is belangrijk, dan pas kun je achter je besluit blijven staan. Stoppen met roken is een belofte die je aangaat met je eigen ik, dus stel je eigen “ik” niet teleur, daar ben jezelf té belangrijk voor.
Beetje spijt heb ik eigenlijk wel, had ik nou maar 26 jaar al dat (niet opgerookte) geld in een potje gestopt, verdorie!