[JustWilma]

Ik ben net 50 geworden en ik ben heel goed bij mijn verstand en ik heb er behoorlijke moeite mee om die dingen goed te doen.
Ik zit in een behoorlijke dip en ben vandaag bij de hartrevalidatieverpleegkundige geweest en volgens haar is het normaal en heel vaak voorkomend dat mensen na zo’n zware operatie er totaal door heen zitten. Het is erg gesteld vind ik hier, je moet het je zelf uitzoeken hoe alles in elkaar zit en als je wordt ontslagen uit het ziekenhuis val je in een heel diep gat. Althans dat was bij mij zo en door alle medicatie en emoties kom je echt niet snel uit dat dal. Het is morgen 4 weken geleden dat ik de operatie had en ik kijk er naar uit als de 6 weken voorbij zijn dat ik weer kan en mag gaan autorijden.
Dus hier gaat de vlag uit op 6 oktober …………… wat verheug ik me daarop!

[JustWilma]

Het gaat allemaal zo langzaam naar mijn gevoel. Ik voel me niet lekker, heb een vreemd gevoel in mijn lijf, bang dat er iets niet goed zit. Tja het is moeilijk om me niet druk te maken om dingen, er gebeurt zoveel in mijn lichaam dat ik de weg kwijt ben geraakt ergens tussen 25 augustus en nu.
Ik moet me denk ik minder druk maken maar das moeilijk als de muren op je af komen en je alleen bent. Ik heb wel een schat van een dochter die zoveel mogelijk bij me is maar ze heeft ook haar eigen huishouden.
Ook vrienden en familie kan je toch niet de hele tijd gaan lastig vallen.
Pffffffffff, hoe vind ik me zelf weer ergens terug tussen de chaos?

[JustWilma]

Ja bij mij is alles nog heel vers he, operatie kleine 3 weken geleden, INR was gisteren 1.9, moet dus vrijdag weer prikken en voel me al een wandelend speldenkussen.
Ik ben geen kleinzerig iemand maar dat gedoe iedere keer met dat bloed prikken is niet leuk.
daar komt nog bij dat ik op het moment behoorlijk emotioneel ben en om iedere schijt zit te janken, zo ken ik me niet en ik wordt er boos om.
Kent iemand dit gevoel ook zo?????

[JustWilma]

Ik heb niks aan 1 doosje voor de dag, ik heb op 1 dag 5 tabletten inname momenten, om 8.00u, 12.00u, 16.00u, 18.00u en om 22.00u.
Ik heb gebeld met de huisarts, ik krijg de een of andere zakjes, die zitten op een rol en dan moet ik voor elk tijdstip dat ik tabletten moet nemen een zakje afscheuren. Die krijg ik volgende week want dat moet gemaakt worden, dus ik kan nog niet zeggen of het werkt maar ik denk het wel. Alles is beter dan hier met alle tabletten voor mijn neus te zitten en op de doosjes kijken welke ik moet innemen.

De pijn die ik nog voel is alles behalve prettig en ik ben bang om een verkeerde beweging te maken, bang om iets op te rapen op de grond want dan voel ik de pijn nog erger.
Ik ben er behoorlijk depressief van en daar baal ik van want zo ken ik mezelf niet, ik ben normaal een persoon die heel positief in het leven staat en altijd vol humor zit.
Herkent iemand dit ook??

[JustWilma]

Ik heb 25 augustus een nieuwe aortaklep gekregen, eentje van kunststof. Ook ik hoor het tikken van de klep heel duidelijk en ben behoorlijk onzeker.
Ik ben gisteren geweest om bloed te prikken voor de trombose dienst en die belden mij met de mededeling dat ik een waarde heb van 1.9. Dus dat is te laag, het is bij mij iedere keer opnieuw een gevecht om een goede ader te vinden om bloed uit te krijgen, mijn aders liggen diep en rollen snel weg. Ze hebben me gisteren 3 x moeten prikken om een goede ader te vinden, tenslotte maar in de hand geprikt en dat is echt geen pretje.

Ik zou graag willen weten of iedereen in aanmerking komt voor het zelf controleren voor de trombose want ik voel me net een speldenkussen op het moment.
want zoals ik begreep kan je dan in je vinger prikken, lijkt me een stuk prettiger en gemakkelijker voor me.

Ik wens iedereen heel veel sterkte en beterschap.
groetjes van Wilma

[JustWilma]

Ik ben op 25 augustus geopereerd, ik heb een kunststof aortaklep gekregen en ze hebben een omleiding gemaakt.
Het valt op het moment allemaal niet mee en ook ik hoor mijn klep tikken. Ik denk dat ik er wel aan wen, is misschien hetzelfde als dat je aan een drukke weg woont waar je na enige tijd ook het verkeer niet meer hoort.

Alleen zit er een enorme onrust in me en ik vraag me af of anderen dit ook hebben. Ik ben bang dat er toch iets niet goed zit, de operatie is volgens de arts goed gegaan maar de pijn die ik nu nog heb is behoorlijk.
Oke, iedereen in mijn omgeving zegt: kom op Wilma, het is pas 2 weken geleden he. Maar het is moeilijk om uit te leggen wat ik voel en hoeveel pijn ik nog heb.

Ik kom nu al geen wijs uit alle tabletten die ik slik, is iedere dag weer een heel gepuzzel.
De tabletten staan allemaal voor mijn neus en dan is het op de doosjes kijken welke ik op dat betreffende tijdstip moet nemen.
Ik vindt het ook jammer dat je zo weinig voorlichting krijgt, ik heb na de operatie meer vragen als van te voren.
groetjes van Wilma

[Auteur]

Berichten