Allereerst wil ik jullie allemaal prettige kerstdagen en een voorspoedig 2010 toewensen.
Zoals ik al eerder schreef kunnen ze niets meer voor me doen. Ook in Nieuwegein niet. Ik ben nu dit jaar welgeteld 8 keer met de ambulance afgevoerd. Vier maar was het een schampschot. Nu hebben we vorige week een gesprek gehad. “Ik hoop dat je snel een infarct krijgt, dan sterft het gebied waar zuurstof gebrek is afsterft”, zei de cardioloog. Ik vroeg hem of het niet mogelijk was om onder narcose een infarct op te wekken. Dat durfde hij niet aan. Het is dus wachten op… De laatste weken ben ik vier keer tegen de vlakte gegaan. Gewoon buiten westen. “Dat komt van het hart”, aldus de cardioloog, die me maar meteen het autorijden verbood. Ik ben al een keer van boven van de trap naar beneden gekukkeld en deze week lag ik in de voortuin. Ik kom niet in aanmerking voor een donorhart omdat met bang is voor afstoting. Nu kan ik dus wachten op een infract in de hoop dat dat ook komt in het gebied wat de arts hoopt. Ikzelf ven er behoorlijk nuchter onder, maar mijn gezin is bang dat ik er in blijf. We hebben echt twee dagen nodig gehad om over deze mededeling heen te komen. Maar dat komen we ook weer wel door. Hopelijk wordt 2010 een beter jaar.
Stel je eens voor…….. Je ligt op de tafel voor een catheterisatie. Je bent eigenlijk in levensgevaar en je moet gedotterd worden. Maar de cardioloog die in een ander centrum honderden mensen heeft gedotterd mag NIET verder gaan. Er wordt een prop ingeschoten en je mag rustig afwachten tot je aan de beurt bent in een centrum die het alleenrecht wil behouden. Want het gaat alleen maar om het grote geld. En de pantienten… oh niet zo belangrijk.
Vrijdag zijn we op gesprek geweest. De uitslag van Nieuwegein was binnen. Wat blijkt: ook ik ben uitbehandeld. Het infarct zit op een dusdanige plek dat er niets meer aan te doen is. Verder zijn de aderen flinterdun. “Het bloed gaat door een speldenknop”. Er zijn opties om eventueel kunstaderen aan te brengen, maar dat heeft geen zin, gezien de slechte staat van het hart. De artsen hebben de selokeen nogmaals verhoogd, de pacemaker moet het hart op 60 slagen per minuut houden. Een tegenvaller dus. Ik kom er nog wel op terug.
Groeten,
Heb je al eens een Belgie geprobeerd? Volgens mijn cardioloog is de kans op een donorhart (ook al zijn er complicaties) 50 % groter is. Ikzelf heb nu een thirde opinion aangevraagd. Ik was dus ook uitbehandeld, maar ik probeer er alles uit te halen wat erin zit. Verder wens ik U heel veel sterkte toe.
