Hallo,
(1978) Lees vaak over mensen die problemen hebben met hun hart, mijn naam is Jac en ik ben 69 jaar, had een hartafwijking aan de aorta, met mijn 28 jaar ben ik voor het eerst geopereerd en kreeg ik een biologische klep, het eerst half jaar moest ik bloedverdunners slikken, had me nog nooit zo goed gevoeld.
(1984) Helaas kreeg ik na 6 jaar vaak hoge koorts, in streek ziekenhuis kon men er geen vat op krijgen en ben ik overgeplaatst naar het Radboud, hier kwam men erachter dat ik endocarditis had en opnieuw moest worden geopereerd, ze plaatsten nu een mechanische klep waardoor ik dus de rest van het leven met bloedverdunners verder moest, in totaal dat jaar bijna 7 maanden in ziekenhuis gelegen.
(1986) Na weer 3 jaar later bleek dat er hechtingen van de klep los lieten en dat ik alweer een nieuwe operatie moest ondergaan, dit was ook het jaar waar er helaas veel is mis gegaan in Radboud, in de media was het er druk mee, zelf heb ik er nooit iets van gemerkt en vond dit jammer vanwege feit dat ik deze artsen al jaren zelf mee maakte en er een goede verstandhouding was.
(1993) Op zaterdag voel ik me plots niet goed en brengt mijn vrouw me naar eerste hulp in Venlo, en maandag gelijk weer overgebracht naar het Radboud, blijkt dat aortaklep weer is losgelaten, waardoor er lekkage is.
In 2006 krijg ik opnieuw klachten, na lange periode krijg ik in 2008 voor de vijfde keer een nieuwe aortaklep, tevens word er een ring om de mitralisklep gelegd, dit vanwege ernstige lekkage. Na deze laatste operatie krijg ik last van te hoge hartslag, steeds maar weer naar ziekenhuis voor een cardioversie, ook twee keer in Frans ziekenhuis, is niet leuk als je de taal niet spreekt, hierna heb ik 2 keer een ablatie ondergaan in het Radboud en toen is het een stuk beter.
Er is in 2017 ook nog een ICD geplaatst.
Nu 2020 stond ik weer op lijst om in juni geopereerd te worden, maar vanwege het feit dat steeds sneller achteruit ging hebben zij me in april, op een nieuwe manier een mitralis klep ingebracht, dus geen open hart operatie maar een TAVI, via zijkant tussen de ribben door naar de punt van het hart, dus niet via een ader, deze keer maand in ziekenhuis gebleven, was niet zo leuk vanwege de corona regels, wil hierbij wel even kwijt dat ik alle artsen en verpleegkundigen een grote pluim wil geven voor de goede zorgen welk wij elke dag toch kregen.
Met dit verhaal wil ik aangegeven dat een mens toch veel aankan.
Groetjes,
Jac
