[IM51]

Ik ben september 2009 geopereerd in nieuwegein. Ik had ook bicuspide klep + aneurysma van de aorta. Prima gegaan. Na 3 maaden weer aan werk. Ik wens je een spoedig en volledig herstel.

[IM51]

dat doe ik vooralsnog een keer per week, meestal op donderdag. Dat gaat via een vingerprikje. Is erg makkelijk en pijnloos. Het metertje geeft dan de INR waarde aan. Die waarde vul ik in op een schema. Dit schema is gewoon een word documentje waarop per regel 7 kolommetjes staan die de dagen van de week vertegenwoordigen.
Dus op donderdag vul ik dan in: INR waarde 3,40 (dat was deze ook vandaag) en vervolgens geef ik aan hoeveel tabletten ik denk nodig te hebben in de volgende 7 dagen om deze waarde op pijl te houden. Dat stuur ik dan per email naar de “zelfmeetarts” van de Trombosedienst. Meestal heb ik binnen een uur reactie in de vorm van “prima schema” of “ik zou vandaag en zaterdag een half pilletje meer nemen”, etc.

Ik ben nog een beetje aan het inregelen omdat ik overgestapt ben van Acenoucomarol naar Fenprocoumon. (Van die laatste heb je minder pillen nodig en zijn de INR schommelingen wat minder.) Als straks blijkt dat mijn waardes redelijk op peil blijven kun je overgaan tot 1x per 2 weken prikken bijv. of nog minder …

Succes met alles!
groetjes, Ine

[IM51]

Beste Henk,

dat klinkt goed allemaal. Je bent prima op weg naar volledig herstel. De bijwerkingen van die pilletjes die je na zo’n operatie allemaal moet slikken herken ik wel. Ik had vooral duizeligheidsklachten. Maar na verloop van tijd is veel medicatie teruggebracht. Ik slik nu alleen nog de bloedverdunners en een half pilletje om de bloeddruk laag te houden, die overigens altijd al laag was en is. Eind augustus (ca. 1 jaar na operatie) heb ik weer een gesprek met mijn cardioloog en wellicht dat dan het laatste pilletje ook over boord kan.

Ik heb inmiddels de zelfmeetcursus bij Trombosedienst gedaan en bepaal nu zelf mijn bloedwaarde en doseerschema. Ideaal en van harte aan te bevelen!

Ik hoop dat je herstel verder voorspoedig gaat!

Vriendelijke groet,
Ine

[IM51]

Dag Henk,

goed te lezen dat je het doorstaan hebt. Je was al snel weer thuis, dus dat is op zich prima. Ik heb wat langer in het ziekenhuis gelegen na dezelfde operatie. Dinsdags operatie > zondags naar eigen ziekenhuis > zaterdags naar huis. Totaal 12 dagen ziekenhuis.

Ik heb gelukkig geen maag/darmklachten gehad, maar mijn conditie was ook tot het nulpunt gedaald. Vond het wel frappant dat je binnen een paar weken toch weer heel veel kan en na de revalidatieperiode was ik alweer bijna op mijn oude niveau.

Ik wens je nog een goed herstel en hoop dat je snel van de maag/darmklachten verlost bent!

Vriendelijke groet,
Ine

[IM51]

Beste Emilio,

Ik heb een paar dagen de site niet kunnen raadplegen, ik zag daarom zojuist pas dat Andrea is overleden. Afschuwelijk, ik ben er kapot van. Ik heb enkele keren emailcontact met Andrea gehad en ik had zoveel bewondering voor haar. Ondanks de meest vreselijke berichten, hield ze steeds de moed erin. Ik was dan ook met haar vol verwachting over de mogelijkheden die België zou kunnen bieden. En nu dit ………
Ik wens jou, je dochtertje, verdere familie en vrienden heel veel sterkte. Het is zo onrechtvaardig. Zo’n mooie jonge moeder…. ongelooflijk !!

Nogmaals sterkte!
Hartelijke groet, Ine

[IM51]

ik heb geen idee, maar ben zelf ook erg benieuwwd hoe het met haar is…

Groetjes, Ine

[IM51]

Pffff, eindelijk goed bericht, want zo vat ik het toch wel op. Heel veel sterkte en ik hoop snel positieve berichten te horen. Ik zal aan je denken!
Lfs Ine

[IM51]

mijn aneurysma zat in het opgaande deel, dus vanaf de aortaklep. Het verwijde deel is ertussenuit geknipt, begreep ik, en het nieuwe stukje aorta (waar ook de mechanische aortaklep aan vast zit) is er weer netjes aangenaaid.
Groetjes, Ine

[IM51]

Henk,
in principe kun je denk ik alle sporten uitoefenen, je merkt zelf wel wat je aankunt. Gelukkig ben ik prima hersteld en kan ik weer de dingen die ik voor de constatering van mijn kapotte klep en verwijd aneurysma ook kon. Dagelijks 20 km fietsen en eens per week sporten (dansconditie). In verband met de bloedverdunning moet je wel voorzichtig zijn met sporten waarbij je snel gewond kunt raken.
Groet, Ine

[IM51]

Dag Selsie,
ik heb mijn klep vorig jaar september gekregen. Overdags hoor ik ‘m eigenlijk nooit, alleen ’s nachts als ik moeite heb met inslapen en daarom wat langer wakker lig, dan hoor ik het getik vooral als ik op z’n zij lig. Maar het went echt wel hoor.
Hartelijke groet,
Ine

[IM51]

Dag Dorien,

ook ik (58 jaar) had een aangeboren afwijking aan mijn hartklep, ben daar 2 jaar geleden pas achtergekomen, eigenlijk per ongeluk bij een medische keuring. Er werd een ruisje geconstateerd en toen ging de bal rollen. Door die afwijking aan de klep (2 flappig in plaats van 3) en omdat de klep vernauwd was, is ook mijn aorta gaan groeien (aneurysma). Ik ben vorig jaar op 1 september geopereerd in het St Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein. Heb een nieuwe mechanische hartklep en het opgaande deel van mijn aorta is vervangen. Mijn aneurysma was 4.8cm, niet echt een reden om al te opereren, maar omdat ik toch een openhartoperatie moest ondergaan i.v.m. mijn klep is het aneurysma ook gelijk aangepakt.
Inmiddels zijn we 5,5 maand verder en ik voel me weer prima. Ben ook weer fulltime aan het werk (40 uur per week). Je kunt mijn hartverhalen lezen, als je wilt, daar is e.e.a. wat uitgebreider beschreven.

Sterkte en hartelijke groeten,
Ine

[IM51]

Wat heerlijk voor je Andrea, lekker even iets heel anders aan je hoofd en een beetje ontspanning kun je wel gebruiken. Geniet ervan, je hebt het verdiend.

Liefs, Ine

[IM51]

Dag Henk,
ik ben 1 september 2009 geopereerd in Nieuwegein en heb een nieuwe (mechanische) aortaklep gekregen en een stuk van de aorta is vernieuwd (opgaande deel). Eigenlijk had ik daarvoor geen klachten, maar bij een medische keuring is in december 2008 een hartruis geconstateerd en dat bracht de bal aan het rollen. Ik heb het St. Antonius ziekenhuis in Nieuwegein gekozen omdat dat toch een topziekenhuis is op gebied van openhart operaties.
Het is me achteraf erg meegevallen. Ik ben na de operatie 5 dagen in Nieuwegein gebleven en daarna nog 7 dagen in mijn eigen ziekenhuis in Arnhem. De 12de dag kwam ik thuis en toen was mijn conditie behoorlijk beneden 0. De eerste week moet je nog verplicht binnenblijven, je schuifelt een beetje in huis en een kopje koffie zetten is al een behoorlijke opgave. Maar de week erna mocht ik naar buiten. De eerste dag aan de arm van mijn partner 100 meter gelopen … en bekaf daarna. We hebben het iedere dag opgevoerd en een paar weken later liep ik al een kilometer of 5. De 6e week na de operatie startte de hartrevalidatie in het Arnhemse ziekenhuis: sporten in een groepje onder toezicht. Dat heeft vooral mijn zelfvertrouwen heel veel goed gedaan.
Ik ben midden november weer aan het werk gegaan: 3 dagen per week à 4 uur per dag. Maar dat werd al heel snel 4 dagen á 6 uur per dag. De uren zijn per week opgevoerd en met ingang van 1 februari werk ik weer fulltime (40 uur/week).

Balans opmakend: ik voel me prima, ondervind geen enkele beperking en doe weer wat ik voor de operatie ook deed. Bewegen is belangrijk, als je eenmaal hersteld bent kun je ook gewoon weer hardlopen. Ik ben geopereerd op mijn 58ste en was op dat moment nog volop aan het werk en het sporten. Volgens mijn cardioloog is het herstel ook zo vlot gegaan omdat ik een goede conditie had.

Waar ik wel aan moet wennen is het tikken van mijn mechanische klep. Overdag merk ik er niets van, maar als ik ’s avonds stilletjes in mijn bed lig, dan hoor ik hem wel. Maar ach, dat gaat op den duur steeds meer wennen. In verband met die klep slik ik dagelijks bloedverdunningstabletten. Ik ga eens per 2 á 3 weken naar de prikpost en that’s it. Ik ben wel van plan om straks zelf te gaan prikken en doseren. Maar ik denk dat ik nog even wacht tot mijn zus is geopereerd (jawel), want zij krijgt begin maart in Nijmegen een nieuwe hartklep. Dan kunnen we over een paar maanden samen naar de prikcursus!

Veel sterkte alvast!

Hartelijke groet,
Ine

[IM51]

Lieve Andrea,

ik kan me heel goed voorstellen, dat je het helemaal gehad hebt. Jammer dat je nog een kleine 2 maanden moet wachten voordat je in België terecht kunt. Zou dat niet bespoedigd kunnen worden, misschien door tussenkomst van je huisarts? Want met zo’n opmerking als “leer er maar mee leven” kom je natuurlijk ook niet verder en dat doet je geestelijke gesteldheid (en je hart) ook geen goed. Ik blijf voor je duimen hoor!

Lfs Ine

[IM51]

Wat een hoopvol bericht, Andrea. En wat goed van je om verder te zoeken op het internet. Je hoort zoveel positieve berichten uit België op gebied van hartoperaties. Ik hoop dat ze je daar verder kunnen helpen; ik zal in ieder geval vreselijk voor je duimen. Gelukkig gloort er weer wat licht aan de horizon voor je. Doe kalm aan en houd ons op de hoogte.
Veel sterkte !!
Knuffel van mij, Ine

[Auteur]

Berichten