Hallo Renske,
Ik heb jouw verhaal gelezen en kan me voorstellen dat je leven op zijn kop staat. Een groot gedeelte van jouw verhaal is voor mij zeer herkenbaar. 3 Jaar gelden ben ik naar de huisarts gegaan i.v.m. benauwdheid. Doorgestuurd voor bloedprikken. ’s Middag met ambulance naar EHH. Na 11 dagen opname (nooit ziek geweest) en diverse onderzoeken naar huis gestuurd, diagnose gedilateerde cadiomyopathie, lekkende linkerhartklep en vergroot hart. Pompfunctie 19%. De vraag voor mijzelf was wat nu en hoe verder in de toekomst. Na enkele dagen naar het spreekuur van de cardioloog, waar me werd medegedeeld dat ik werd doorverwezen naar AZM voor plaatsen ICD i.v.m. slechte pompfunctie en verder onderzoek i.v.m. vinden van de oorzaak. Kwam daar bij 2 erg aardige cardiologen (1 voor ICD en 1 voor onderzoeken). Deze hebben er zeker aan bijgedragen dat ik weer vertrouwen kreeg in de toekomst Met behulp van medicijnen werd mijn pompfunctie verbeterd naar 25%. Alle onderzoeken in AZM waren negatief, kon geen oorzaak vastgesteld worden. Is toen erfelijkheidsonderzoek uitgevoerd. Daarbij is vastgesteld dat ik waarschijnlijk erfelijk belast ben. (mijn moeder is overleden aan een hartziekte). In april 2012 is bij mij een ICD-CRT geplaatst. (ICD voor bewaking CRT voor verbeteren pompfunctie). Onderzoek na 6 maanden pompfunctie 52% lekkende hartklep minimaal, grootte van het hart nagenoeg normaal. Ik voel me prima en doe nagenoeg weer alles zoals voorheen.
Mijn advies, laat alles bezinken (duurt langer dan 2 weken) probeer ontspanning te vinden in datgene wat voor jouw goed gaat zonder te zware inspanning (voor mij was en is dit wandelen en fietsen) en heb hoop naar de toekomst. Ik zeg wel eens, dat ik blij ben dat ik een ziekte heb waarvan de medischewereld zoveel weet en zo goed kan behandelen. Ik begrijp ook dat dit op jouw jonge leeftijd moeilijker te accepteren is dan op mijn leeftijd (59 jaar). Ik wens jouw veel sterkte en het allerbeste, zeker voor je gezondheid.
vriendelijke groet,
Henk
